حدیث (67) حدیث حُذَیْفَةَ قَالَ سَمِعْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَقُولُ: لا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ قَتَّاتٌ.
ترجمه : حذیفه بن یمان رضی الله عنه فرمودند : من از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند : سخن چین (اگر توبه نکند تا بسزای اعمالش نرسد) به بهشت نمی رود .
حدیث (68) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ ثَلاثَةٌ لا یَنْظُرُ اللهُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَلا یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ: رَجُلٌ کَانَ لَهُ فَضْلُ مَاءٍ بِالطَّریقِ فَمَنَعَهُ مِنِ ابْنِ السَّبیلِ؛ وَرَجُلٌ بایَعَ إِمامَهُ لا یُبایِعُهُ إِلاّ لِدُنْیا، فَإِنْ أَعْطاهُ مِنْها رَضِیَ، وَإِنْ لَمْ یُعْطِهِ مِنْهَا سَخِطَ؛ وَرَجُلٌ أَقامَ سِلْعَتَهُ بَعْدَ الْعَصْرِ فَقالَ وَاللهِ الَّذی لا إِلهَ غَیْرُهُ لَقَدْ أَعْطَیْتُ بِها کَذا وَکَذا، فَصَدَّقَهُ رَجُلٌ ثُمَّ قَرَأَ هذِهِ الآیَةَ (إِنَّ الَّذینَ یَشْتَرونَ بِعَهْدِ اللهِ وَأَیْمانِهِمْ ثَمَنًا قَلیلاً).
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : سه (فرد) اند که الله (در) روز قیامت بسوی آنها نگاه (لطف ورحمت) نمی نماید وآنها را ازگناهانشان پاک نمی کند (تا اینکه سزای اعمالشان را ببینند) و برای آنها عذاب بسیار درناکی است : فردی که در(مسیر) راهی آب اضافی داشته باشد و (سپس) مسافری را از استفاده از آن جلوگیری نماید ، و فردی که با امام و رهبرش بیعت نماید و در حالی که بیعت ننموده مگر برای (بدست آوردن) دنیا ، که اگر به او از (مال و پست و مقام ) دنیوی داده شود راضی گردد و اگر از (مال و پست و مقام دنیوی) به او داده نشود ناراحت گردد، و فردی که کالایش را بعد ازعصر (برای فروش) عرضه نموده و سپس (در جلوی مشتری) سوگند یاد نماید به الله که غیر از او دیگرمعبود به حقی وجود ندارد، که من (زمان خرید این کالا برای فروشنده آن ) این قدر و آن قدر پول داده ام (و آن را خریده ام و حالا به این قیمت برایت می فروشم) و سپس مشتری او را تأیید نمود (و فریب خورده آن جنس را بخرد) سپس رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم این آیه را خواندند (إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَیْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِیلًا أُولَئِکَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ وَلَا یُکَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلَا یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ).
یعنی: همانا کسانی که عهدی با الله (متعال) بسته و ایمانشان را به بهای اندکی می فروشند؛ برای اینها درآخرت نصیبی نیست والله با آنها سخن نمی گوید و(در) روز قیامت به سوی آنها نگاه (لطف و رحمت) نمی نماید و آنها را از گناهنشان (تا اینکه عذاب نبینند) پاک نمی گرداند و برایشان عذاب بسیار درناکی خواهد بود .
حدیث (63) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَنْ حَمَلَ عَلَیْنا السِّلاَحَ فَلَیْسَ مِنّا.
ترجمه : عبدالله بن عمر رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هرکس بر ما اسلحه بکشد پس او از ما نیست .
حدیث (64) حدیث أَبی مُوسَى عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَنْ حَمَلَ عَلَیْنَا السِّلاحَ فَلَیْسَ مِنّا.
ترجمه : ابوموسی اشعری رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هرکس بر ما اسلحه بکشد پس او از ما نیست .
حدیث (65) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعودٍ رضی الله عنه قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لَیْسَ مِنّا مَنْ ضَرَبَ الْخُدُودَ، وَشَقَّ الْجُیُوبَ، وَدَعا بِدَعْوى الْجاهِلِیَّةِ .
ترجمه : عبد الله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند : پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هرکس که (در زمان مصیبت) بر گونه ها بزند و گریبانها بدرد و سخنان جاهلیت بگوید؛ او از ما نیست .
حدیث (66) حدیث أَبی مُوسَى رضی الله عنه وَجِعَ أَبُو مُوسَى وَجَعًا شَدیدًا فَغُشِی عَلَیْهِ وَرَأْسُهُ فی حَجْرِ امْرَأَةٍ مِنْ أَهْلِهِ، فَلَمْ یَسْتَطِعْ أَنْ یَرُدَّ عَلَیْها شَیْئًا؛ فَلَمَّا أَفاقَ قَالَ أَنا بَرِیءٌ مِمَّنْ بَرئَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بَرِئَ مِنَ الصَّالِقَةِ وَالْحالِقَةِ وَالشَّاقَّةِ.
ترجمه : ابوموسی اشعری رضی الله عنه سخت بیمار شده و بی هوشی بر ایشان طاری شد و سر ایشان در دامن یکی از زنان خانواده اش بود، (ویکی از خانم هایش آمده و با صدای بلند شروع به گریه نمود، ابوموسی در آن حالت ) نمی توانست (حرف بزند) و چیزی برایش بگوید ( و او را از این کار ممانعت کند) و چون (ابوموسی ) به هوش آمدند فرمودند : من اظهار بیزاری می نمایم از آن کسی که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم از او اظهار بیزاری نموده است همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ازهر کسی که (در زمان مصیبت) با صدای بلند گریه و نوحه کند و سر و موی بدن بتراشد و گریبان و لباس بدرد اظهار بیزاری نموده است .
حدیث (61) حدیث الْمِقْدَادِ بْنِ الأَسْوَدِ (هُوَ الْمِقْدادُ بْنُ عَمْرٍو الْکِنْدِیُّ) أَنَّهُ قَالَ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: أَرَأَیْتَ إِنْ لَقِیتُ رَجُلاً مِنَ الْکُفّارِ، فَاقْتَتَلْنا، فَضَرَبَ إِحْدى یَدَیَّ بِالسَّیْفِ قَقَطَعَها، ثُمَّ لاذَ مِنّی بِشَجَرَةٍ، فَقالَ أَسْلَمْتُ للهِ، أَأَقْتُلُهُ یا رَسولَ اللهِ بَعْدَ أَنْ قَالَها فَقالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: لا تَقْتُلْهُ، فَقالَ یا رَسُولَ اللهِ إِنَّهُ قَطَعَ إِحْدى یَدَیَّ ثُمَّ قَالَ ذَلِکَ بَعْدَ ما قَطَعَها؛ فَقالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: لا تَقْتُلْهُ، فَإِنْ قَتَلْتَهُ فَإِنَّهُ بِمَنْزِلَتِکَ قَبْلَ أَنْ تَقْتُلَهُ، وَإِنَّکَ بِمَنْزِلَتِهِ قَبْلَ أَنْ یَقولَ کَلِمَتُه الَّتی قَالَ.
ترجمه : مقداد بن اسود رضی الله عنه که همان مقداد بن عمرو کندی باشند ایشان به رسول الله صلی الله علیه وآله گفتند (و از ایشان پرسیدند) : شما (به من بگویید ، و) دیدگاهتان را برایم بیان کنید آیا اگر من با مردی از کفار در جنگ روبروشدم و با یکدیگر جنگیدیم و درگیر شدیم و سپس او با شمشیر زد و یکی از دودستم را برید و سپس از ترس من (فرار نموده و) به درختی پناه برد (و چون من به او رسیده و خواستم او را بکشم) او گفت: من تسلیم الله شده (و مسلمان گشته ام) آیا ای رسول الله بعد از اینکه او این حرف را زده (و اظهار اسلام نموده) او را بکشم ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (با این وجود) او را نکش ، (مقداد رضی الله عنه دوباره) گفتند : ای رسول الله همانا او یکی از دوستم را بریده است و سپس بعد از اینکه دستم را بریده (و من بر او غلبه پیدا نمودم از ترس این حرف را زده و اظهار اسلام نموده است، باز هم او را نکشم ؟!) رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : او را نکش و اگراو را کشتی ، او قبل از این که او را بکشی جایگاه ترا می گیرد ( وریختن خونش بر تو حرام می گردد ) ، و همانا تو جایگاه او را گرفته (مباح الدم می گردی، همانندی که او) قبل از اینکه آن سخنی را بگوید که گفته است ، (ومباح الدم بوده است).
حدیث (62) حدیث أُسامَةَ بْنِ زَیْدٍ رضی الله عنهما قَالَ: بَعَثَنَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِلى الْحُرَقَةِ فَصَبَّحْنَا الْقَوْمَ فَهَزَمْنَاهُمْ، وَلَحِقْتُ أَنَا وَرَجُلٌ مِنَ الأَنْصارِ رَجُلاً مِنْهُمْ، فَلَمّا غَشِینَاهُ قَالَ لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ، فَکَفَّ الأَنْصارِیُّ عَنْهُ، وَطَعَنْتُهُ بِرُمْحی حَتّى قَتَلْتُهُ؛ فَلَمّا قَدِمْنَا، بَلَغَ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَقالَ: یا أُسامَةُ أَقَتَلْتَهُ بَعْدَما قَالَ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ، قُلْتُ کَانَ مُتَعَوِّذًا؛ فَما زَالَ یُکَرِّرُها حَتّى تَمَنَّیْتُ أَنّی لَمْ أَکُنْ أَسْلَمْتُ قَبْلَ ذَلِکَ الْیَوْمِ.
ترجمه : اسامه بن زید رضی الله عنهما فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ما به محله حرقات فرستاند و ما صبح دم بر قوم (کفاری) که در آنجا بودند حمله آورشدیم و سپس آنها را شکست دادیم (در زمان جنگ) من و یک مردی از انصار مردی ازآن (قوم کفار، دنبال نموده تا) به او رسیدیم و چون او را پوشش داده (و براو غلبه حاصل نمودیم، و خواستیم که او بکشیم او، اسلام آورد و) لا اله الا الله گفت ، (آن) انصاری (همراه من) از او دست نگه داشته (و او را نکشت، ولی من) با سرنیزه خودم به زده تا اینکه او را کشتم؛ و چون ما به (مدینه) آمدیم ، خبر(این جریان) به پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم رسید (ایشان مرا احضار نموده و) سپس به من گفتند : ای اسامه آیا بعد از اینکه او لا اله الا الله گفت ، تو او را کشتی؟! (اسامه می گوید که من) گفتم : او با این سخنش پناه برنده بود (و از ترس و برای نجات جانش این سخن را گفته بود و از ته دل مسلمان نشده بود ، بهمین خاطر من او را کشتم)؛ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) به صورت مستمر این جمله شان (ای اسامه آیا بعد از اینکه او لا اله الا الله گفت ، تو او را کشتی؟!) را تکرارمی نمودند تا اینکه من آرزو کردم که ای کاش من پیش از امروز مسلمان نمی بودم ( تا چنین جرمی را در اسلام مرتکب شوم و ای کاش این جرم را در اسلام مرتکب نمی شدم ) .
حدیث (58) حدیثُ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعودٍ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَنْ ماتَ یُشْرِکُ بِاللهِ شَیْئًا دَخَلَ النَّارَ وَقُلْتُ أَنا: مَنْ ماتَ لا یُشْرِکُ بِاللهِ شَیْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ.
ترجمه : عبدالله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هرکس بمیرد (و درحالی که) به الله چیزی را شرک می آورده (او) به آتش دوزخ (خواهند) رفت ، و من (ابن مسعود) می گویم : هرکس مرد (ودر حالی که) به الله چیزی را شرک نمی آورده به بهشت داخل (خواهند) گشت .
حدیث (59) حدیث أَبی ذَرٍّ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَتانِی آتٍ مِنْ رَبّی فَأَخْبَرَنی، أَوْ قَالَ بَشَّرَنی، أَنَّهُ مَنْ ماتَ مِنْ أُمَّتِی لا یُشْرِکُ بِاللهِ شَیْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ قلْتُ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ.
ترجمه : ابوذر رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : فرشته ای از جانب پروردگارم به نزد من آمده و سپس به مرا خبردار نمودند (روای می گوید یا اینکه رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند که ) مرا بشارت دادند، همانا هرکس از امت (درحالی) بمیرد که به الله چیزی را شرک نمی آورده او به بهشت (خواهند) رفت . (من) گفتم : و گرچه زنا نموده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : وگرچه زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم در آخربه بهشت خواهد رفت، و همیشه در جهنم نخواهد ماند) .
حدیث (60) حدیث أَبی ذَرٍّ رضی الله عنه، قَالَ: أَتَیْتُ النَّبیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَعَلَیْهِ ثَوْبٌ أَبْیَضُ وَهُوَ نائِمٌ، ثُمَّ أَتَیْتُهُ وَقَدِ اسْتَیْقَظَ، فَقالَ: ما مَنْ عَبْدٍ قَالَ لا إِلهَ إِلاّ اللهُ ثُمَّ ماتَ عَلى ذَلِکَ إِلاّ دَخَلَ الْجَنَّةَ قُلْتُ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ، قُلْتُ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ، قُلْتُ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ عَلى رَغْمِ أَنْفِ أَبی ذَرٍّ وَکانَ أَبُو ذَرٍّ إِذا حَدَّثَ بِهذا قَالَ وَإِنْ رَغِمَ أَنْفُ أَبی ذَرٍّ.
ترجمه : ابوذر رضی الله عنه فرمودند : من به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمدم و در حالی که ایشان لباس سفید به تن داشته و خوابیده بودند ، (و چون دیدم که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم خوابند برگشتم) وسپس (دوباره که) آمدم دیدم که ایشان بیدار شده اند، (و چون مرا دیدند) فرمودند : هیچ بنده ای نیست که (لا اله الا الله) بگوید (و در حالی که بدان یقین داشته باشد) و سپس برآن بمیرد مگر اینکه به بهشت داخل (خواهد) گشت ، (ابوذر می گوید که ) من گفتم : و گرچه (آن فرد) زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم به بهشت خواهد رفت) (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : وگرچه زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم تا آخر در دوزخ نمی ماند و آخربه بهشت می رود) (ابوذر می گوید من دوباره ) گفتم : و گرچه (آن فرد) زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم به بهشت خواهد رفت) (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : وگرچه زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم تا آخر در دوزخ نمی ماند و آخربه بهشت می رود) (ابوذر می گوید من برای بارسوم ) گفتم : و گرچه (آن فرد) زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم به بهشت خواهد رفت) (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : وگرچه زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم تا آخر در دوزخ نمی ماند و آخربه بهشت می رود) بینی ابوذر به خاک مالید شود (برخلاف میل ابوذربازهم به بهشت خواهد رفت)، (راوی می گوید) ابوذر رضی الله عنه بودند که هرگاه این حدیث را بیان می کرد می گفت : بینی ابوذر به خاک مالید شود (برخلاف میل ابوذربازهم این نوع افراد به بهشت خواهد رفت).
حدیث (54) حدیث أَبی بَکْرَةَ قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَلا أُنَبِّئُکُمْ بِأَکْبَرِ الْکَبائِرِ ثَلاثًا، قَالُوا: بَلى یا رَسُولَ اللهِ، قَالَ: الإِشْراکُ بِاللهِ وَعُقوقُ الْوالِدَیْنِ وَجَلَسَ، وَکانَ مُتَّکِئًا، فَقالَ أَلا وَقَوْلُ الزّورِ قَالَ فَما زَالَ یُکَرِّرُها حَتّى قُلْنا لَیْتَهُ سَکَتَ.
ترجمه : ابوبکره رضی الله عنه فرمودند : پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : آیا من شما را از بزرگ ترین گناهان بزرگ خبر دار ننمایم ؟ (صحابه موجود در آنجا) فرمودند : آری ای رسول الله (ما را آگاه و باخبر نمایید، سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : شرک به الله ونافرمانی پدر و مادر(از بزرگترین گناهان بزرگ است ، ابوبکره می گوید، رسول الله زمانی که این سخنان را ارشاد می فرمودند، اول( تکیه زده بودند که (راست) نشستند (و به سخنانشان چنین ادامه دادند) آگاه باشید که سخن دروغ (نیز از بزرگ ترن گناهان بزرگ است، ابوبکره رضی الله عنه) فرمودند : (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) بطور مستمراین (جمله که سخن دروغ از بزرگ ترین گناهان بزرگ است) را تکرارمی کردند تا اینکه (ما صحابه موجود در جمع در دلهایمان گفتیم) ای کاش (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) سکوت می کردند (و دیگر این جمله را تکرار نمی کردند ).
حدیث (55) حدیث أَنَسٍ رضی الله عنه قَالَ سُئِلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ عَنِ الْکَبائِرِ قَالَ: الإِشْراکُ بِاللهِ، وَعُقوقُ الْوالِدَیْنِ، وَقَتْلُ النَّفْسِ، وَشَهادَةُ الزّورِ.
ترجمه : انس بن مالک رضی الله عنه فرمودند : از رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم در باره بزرگ ترین گناهان پرسیده شد ( که بزرگترین گناهان کدام اند) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : شرک به الله و نافرمانی پدر و مادر و کشتن انسان (بی گناه) و گواهی دروغ (از گناهان بزرگ است) .
حدیث (56) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: اجْتَنِبُوا السَّبْعَ الْمُوبِقاتِ قَالُوا: یا رَسُولَ اللهِ وَما هُنَّ قَالَ: الشِّرْکُ بِاللهِ، وَالسِّحْرُ، وَقَتْلُ النَّفْسِ الَّتی حَرَّمَ اللهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ، وَأَکْلُ الرِّبا، وَأَکْلُ مَالِ الْیَتیمِ، وَالتَّوَلِّی یَوْمَ الزَّحْفِ، وَقَذْفُ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِناتِ الْغافِلاتِ.
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : (از) هفت چیزمهلک پرهیز نمایید (صحابه رضی الله عنهم) فرمودند : ای رسول الله آن هفت (چیزمهلک) کدام اند ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : شرک به الله ، و سحروجادو، و کشتن نفسی که الله (کشتن آن را) بجز حق حرام قرار داده است، و خوردن سود و ربا و خوردن مال یتیم و پشت گرداندن (وفرار) کردن روز جنگ (وجهاد) و تهمت زدن به زنان مسلمان پاکدامنی (که ازاین تهمتی که به آنها زده شده) بی خبر(و بی گناه) اند .
حدیث (57) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ مِنْ أَکْبَرِ الْکَبائِرِ أَنْ یَلْعَنَ الرَّجُلُ والِدَیْهِ قِیلَ یا رَسُولَ اللهِ وَکَیْفَ یَلْعَنُ الرَّجُلُ والِدَیْهِ قَالَ: یَسُبُّ الرَّجُلُ أَبا الرَّجُلِ فَیَسُبُّ أَباهُ وَیَسُبُّ أُمَّهُ.
ترجمه : عبدالله بن عمرو رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : همانا ازبزرگترین گناهان بزرگ (این است که) فرد پدر و مادرش را لعنت و نفرین کند (به رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) گفته شد ای رسول الله چگونه فرد پدر و مادرش را لعنت و نفرین می کند ؟! (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : فردی پدر فردی را دشنام داده و ناسزا می گوید (در مقابل آن فرد دیگرنیز) به پدراو دشنام داده و ناسزا می گوید و به مادرش دشنام داده و ناسزا می گوید (و چون این فرد اول سبب دشنام دادن فرد دوم شده، پس گویا خود آن فرد اول به پدر و مادرش دشنام داده و ناسزا گفته است ) .
حدیث (50) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ سُئِلَ: أَیُّ الْعَمَلِ أَفْضَلُ فَقَالَ: إِیمانٌ بِاللهِ وَرَسُولِهِ قِیلَ: ثُمَّ ماذا قَالَ: الْجِهادُ فی سَبیلِ اللهِ قِیلَ: ثُمَّ ماذا قَالَ: حَجٌّ مَبْرورٌ.
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند : از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم (چنین) پرسیده شد : کدام عمل (وکاردینی) بهترین است ؟ (رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند : به الله و رسولش ایمان آوردن (دوبار) گفته شد (و از ایشان پرسیده شد) سپس کدام (عمل و کاردینی بهترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : جهاد در راه الله (برای بارسوم) گفته شد (و از ایشان پرسیده شد) سپس کدام (عمل و کاردینی بهترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : حجی که نیک (و برابر با شریعت) انجام شده باشد .
حدیث (51) حدیث أَبی ذَرٍّ رضی الله عنه، قَالَ سَأَلْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: أَیُّ الْعَمَلِ أَفْضَلُ قَالَ: إِیمانٌ بِاللهِ وَجِهادٌ فی سَبیلِهِ قُلْتُ: فَأَیُّ الرِّقابِ أَفْضَلُ قَالَ: أَغْلاها ثَمَنًا وَأَنْفَسُها عِنْدَ أَهْلِهَا قُلْتُ: فَإِنْ لَمْ أَفْعَلْ قَالَ: تُعِینُ صَانِعًا أَوْ تَصْنَعُ َلأخْرَقَ قَالَ: فَإِنْ لَمْ أَفْعَلْ قَالَ: تَدَعُ النَّاسَ مِنَ الشَّرِّ فَإِنَّها صَدَقَةٌ تَصَدَّقُ بِها عَلى نَفْسِکَ.
ترجمه : ابوذررضی الله عنه فرمودند : من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پرسیدم که کدام عمل بهترین است ؟ (ایشان ) فرمودند : ایمان (آوردن) به الله و جهاد در را او (سپس دوباره) گفتم : پس کدام نوع گردن (وبرده ، آزادکردن) بهترین است ؟ (ایشان) فرمودند : آنی که قیمتش بیشتر و در نزد صاحبش با ارزش تر باشد . (باز) گفتم : اگر(برده آزاد) نکردم (پس چه کاری انجام دهم، ایشان ) فرمودند : با سازنده ای همکاری کن و یا برای کسی (چیزی) بساز که ساختن نمی داند . (روای می فرماید که ابوذررضی الله عنه) گفت : اگر این کار را نکردم (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : مردم را از بدی رساندن به آنها رها کن ( و به آنها بدی نکن ) همین نیز یک صدقه (وکارخیری) است که تو داری برای خودت صدقه می دهی.
حدیث (52) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ سَأَلْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَیُّ الْعَمَلِ أَحَبُّ إِلى اللهِ قَالَ: الصَّلاةُ عَلى وَقْتِها قَالَ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: ثُمَّ بِرُّ الْوالِدَیْنِ قَالَ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: الْجِهادُ فی سَبیلِ اللهِ قَالَ حَدَّثَنِی بِهِنَّ، وَلَوِ اسْتَزَدْتُهُ لَزَادَنِی.
ترجمه : عبد الله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند : من از پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم پرسیدم کدام عمل (وکارشرعی) در نزد الله (ازهمه اعمال و کارهای دینی) محبوب ترین است ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : نماز(را ) دراولتش (خواندن) (سپس ابن مسعود) فرمودند : سپس کدام عمل (بهترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : سپس (بهترین عمل) نیکی نمودن به پدر و مادر است ، (ابن مسعود) فرمودند : سپس کدام عمل (بهترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : سپس (بهترین عمل) جهاد در راه الله است ، (ابن مسعود رضی الله عنه) فرمودند : (رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ) این (سه مطلب) را برای من بیان نمودند و اگر من بیشتر از ایشان می پرسیدم ایشان جواب بیشتری برایم می دادند .
حدیث (53) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ: سَأَلْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: أَیُّ الذَّنْبِ أَعْظَمُ عِنْدَ اللهِ قَالَ: أَنْ تَجْعَلَ للهِ نِدًّا وَهُوَ خَلَقَکَ قُلْتُ: إِنَّ ذَلِکَ لَعَظیمٌ، قلْتُ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: وَأَنْ تَقْتُلَ وَلَدَکَ تَخافُ أَنْ یَطْعَمَ مَعَکَ، قُلْتُ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: أَنْ تُزانِیَ حَلیلَةَ جارِکَ.
ترجمه : عبد الله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند : من از پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم پرسیدم : بزرگترین گناه در نزد الله چیست ؟ (ایشان) فرمودند : (بزرگترین گناه این است) که تو برای الله شریکی را قرار دهی و در حالی که او ترا آفریده است . (ابن مسعود می فرماید ) من گفتم : این که گناه بس بزرگی است ، (سپس ابن مسعود می فرماید) من (دوباره) گفتم : سپس کدام (گناه بزرگ ترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (سپس بزرگترین گناه این است که) تو فرزندت را از ترس اینکه با تو عذا بخورد بکشی، (ابن مسعود می فرماید: سپس) من گفتم : سپس کدام (گناه بزرگ ترین است) ؟ (ایشان) فرمودند : (سپس بزرگترین گناه این است که) تو با زن همسایه ات زنا کنی .
حدیث (47) حدیث أَنَسٍ عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: آیَةُ الإیمانِ حُبُّ الأَنْصارِ، وَآیَةُ النِّفاقِ بُغْضُ الأَنْصارِ.
ترجمه : انس رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : دوستی با انصار نشانی ایمان و دشمنی با انصار نشانی نفاق است .
حدیث (48) حدیث الْبَراء قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: الأَنْصارُ لا یُحِبُّهُمْ إِلاَّ مُؤْمِنٌ، وَلا یُبْغِضُهُمْ إِلاّ مُنافِقٌ، فَمَنْ أَحَبَّهُمْ أَحَبَّهُ اللهُ، وَمَنْ أَبْغَضَهُمْ أَبْغَضَهُ اللهُ.
ترجمه : براء بن عازب رضی الله عنه فرمودند : پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم فرمودند : بجزمسلمان کسی دیگر انصاررا دوست نمی دارد و بجز منافق کسی با آنها بغض (و دشمنی) نمی کند، پس هرکس آنها دوست بدارد الله اورا دوست بدار و هرکس با آنها بغض (و دشمنی) نماید الله با او بغض (و دشمنی) نماید .
حدیث (49) حدیث أَبی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ قَالَ: خَرَجَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فی أَضْحًى أَوْ فِطْرٍ إِلى المُصَلَّى فَمَرَّ عَلى النِّساءِ فَقَالَ: یا مَعْشَرَ النِّساءِ تَصَدَّقْنَ فَإِنّی أُریتُکُنَّ أَکْثَرَ أَهْلِ النَّارِ فَقُلْنَ: وَبِمَ یا رَسُولَ اللهِ قَالَ: تُکْثِرْنَ اللَّعْنَ وَتَکْفُرْنَ الْعَشیرَ، ما رَأَیْتُ مِنْ ناقِصاتٍ عَقْلٍ وَدینٍ أَذْهَبَ لِلُبِّ الرَّجُلِ الْحازِمِ مِنْ إِحْداکُنَّ قُلْنِ: وَما نُقْصانُ دِینِنا وَعَقْلِنا یا رَسُولَ اللهِ قَالَ: أَلَیْسَ شَهادَةُ الْمَرْأَةِ مِثْلَ نِصْفِ شَهادَةِ الرَّجُلِ قُلْنِ: بَلَى، قَالَ: فَذَلِکَ مِنْ نُقْصانِ عَقْلِها، أَلَیْسَ إِذا حَاضَتْ لَمْ تُصَلِّ وَلَمْ تَصُمْ قُلْنَ: بَلى، قَالَ: فَذَلِکَ مِنْ نُقْصانِ دِینِها.
ترجمه : ابوسعید خدری رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در (عید) قربان و یا (عید سعید) فطر(ازخانه) بیرون شده و بسوی عیدگاه رفتند (و نماز عید را خوانده و بعد از نماز ) به نزد زنانی (که به نماز عید آمده بودند) رفته (و خطاب به آنها) فرمودند : ای گروه زنان صدقه (وخیرات) بدهید همانا من دیدم که اکثر شما زنان اهل آتش (دوزخ) هستید، (زنان) گفتند : این برای چه ای رسول الله ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (این بدین خاطراست که) شما (زنان) زیاد نفرین می کنید وناشکری (و در قبال احسانها و نیکیهای) شوهر ناشکری می کنید، و من همانند شما زنان ناقص عقل و دین (کس دیگری را ) ندیدم که زیادتر از بین ببرد (و فریب دهد) عقل سالم مرد قاطع و عاقلی را ،(در آن وقت زنان) گفتند : نقصان و کم بود عقل و ما و دین ما در چیست ای رسول الله ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : آیا گواهی زن (در برخی از مواقع) نیم گواهی مرد نیست ؟ (زنان) گفتند : آری (این گونه است)، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : این ازنقصان و کمی عقل زن است ، (و سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : آیا این گونه نیست که (زن) زمانی عادت ماهیانه می بیند نه نماز می خواند و نه روزه می گیرد ؟ (زنان) گفتند : بله (همانگونه است که فرمودید)، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : این از نقصان و کمبود دین زن است .
حدیث (43) حدیثُ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعودٍ أَنَّ النَّبِیّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: سِبَابُ الْمُسْلِم فُسُوقٌ وَقِتالُهُ کُفْرٌ.
ترجمه : عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت نمودند : دشنام دادن مسلمان (و ناسزا) گفتن؛ فسق (و بیرون شدن از مصیرحق) است و درگیری با او (عمل) کفری است .
حدیث (44) حدیثُ جَریرٍ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لَهُ فی حَجَّةِ الْوَداعِ: اسْتَنْصِتِ النَّاسَ، فَقالَ: لا تَرْجِعُوا بَعْدی کُفَّارًا یَضْرِبُ بَعْضُکُمْ رِقابَ بَعْضٍ.
ترجمه : جریر بن عبد الله رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی االله علیه و آله وسلم درآخرین حجشان به ایشان فرمودند :از مردم بخواه تا سکت شوند ( و من به مردم گفتم: ساکت باشید زیرا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم می خواهد برایتان مطلبی را بیان کنند و چون مردم سکوت نمودند رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (ای مردم) بعد از (وفات) من کفار نگرید (و به سوی کفر برنگردید، زیرا این سبب می گردد تا) برخی از شما گردن برخی را بزند.
حدیث (45) حدیثُ ابْنِ عُمَرَ عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: وَیْلَکُمْ أَوْ وَیْحَکُمْ، لا تَرْجِعُوا بَعْدی کُفَّارًا یَضْرِبُ بَعْضُکُمْ رِقابَ بَعْضٍ.
ترجمه : ابن عمر رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : وای برشما بعد از (وفات) من کفار نگرید (و به سوی کفر برنگردید، زیرا این سبب می شود تا) برخی از شما گردن برخ دیگر را بزند.
حدیث (46) حدیث زَیْدِ بْنِ خالِدٍ الْجُهَنِیِّ قَالَ: صَلّى لَنا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ صَلاةَ الصُّبْحِ بالحُدَیْبِیَةِ عَلى إِثْرِ سَماءٍ کانَتْ مِنَ اللَّیْلَةِ، فَلَمّا انْصَرَفَ أَقْبَلَ عَلى النَّاسِ فَقالَ: هَلْ تَدْرُونَ مَاذا قَالَ رَبُّکُمْ قَالوا اللهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ: أَصْبَحَ مِنْ عِبادی مُؤْمِنٌ بِیَ وَکافِرٌ، فَأَمّا مَنْ قَالَ مُطِرْنا بِفَضْلِ اللهِ وَرَحْمَتِهِ فَذَلِکَ مُؤْمِنٌ بِیَ وَکافِرٌ بِالْکَوْکَبِ وَأَمّا مَنْ قَالَ مُطِرْنا بِنَوْءِ کَذا وَکَذا فَذَلِکَ کافِرٌ بِیَ وَمُؤْمِنٌ بِالْکَوْکَبِ.
ترجمه : زید بن خالد جهنی رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم در حدیبیه بعداز این که شب باران باریده بود (صبح) نماز صبح را خواندند وچون (نماز بپایان رسید) به سمت مردم چرخیده و رو به مردم نمودند و (خطاب به جمع حاضر) فرمودند : آیا می دانید که پروردگارتان چه فرمودند (حاضرین) گفتند : الله و رسولش (از همه) بهتر می داند( سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (الله متعال فرمودند ) برخی بندگان من در حالی صبح نمودند که به من دارند و برخی (از آنها) به من کفر ورزیدند، اما کسی که می گوید: از فضل و رحمت الهی به ما باران داده شده است او به من ایمان آورده و به ستاره کفرورزیده است و اما کسی که می گوید: بنا بر فلان و فلان ستاره به ما باران داده شده است او به من کفر ورزیده و به ستاره ایمان آورده است .
حدیث (39) حدیثُ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: أَیُّما رَجُلٍ قالَ َلأخیهِ یا کافِرُ فَقَدْ باءَ بِها أَحَدَهُما.
ترجمه : عبد الله بن عمر رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هر فردی که به برادر (دینی و مسلمان) خویش بگوید ای کافر( و او را تکفیرکند) قطعا یکی از آنها بسوی کفر برگشته است (یعنی اگر گویند این سخن راست گفته باشد که خوب ورنه کفر به خودش برگشته است) .
حدیث (40) حدیث أَبی ذَرٍّ رضی الله عنه أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَقُولُ: لَیْسَ مِنْ رَجُلٍ ادَّعَى لِغَیْرِ أَبیهِ وَهُوَ یَعْلَمُهُ إِلاَّ کَفَرَ، وَمَنِ ادَّعى قَوْمًا لَیْسَ لَهُ فِیهِمْ نَسَبٌ فَلْیَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ.
ترجمه : ابوذررضی الله عنه روایت نمودند که ایشان از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم شنیده اند که می فرمایند : هیچ فردی نیست که (خودش را به غیر پدرش نسبت دهد) و مدعی شود که آن فرد پدرش هست و در حالی که او می داند که این (ادعایش دروغین است) مگر اینکه او کفری را مرتکب شده است و هرکس (خودش را به قومی نسبت دهد و) مدعی شود که از آن قوم است و در حالی نسبش از آن قوم نیست پس باید نشیمنگاه و جایگاهش را از آتش (جهنم) آماده سازد .
حدیث (41) حدیثُ أَبی هُرَیْرَةَ عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: لا تَرْغَبُوا عَنْ آبائِکِمْ فَمَنْ رَغِبَ عَنْ أَبیهِ فَهُوَ کُفْرٌ.
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : از پدرانتان اعراض و روگردانی نکنید، پس هرکس از پدرش اعراض و روگردانی نماید او کفری را مرتکب شده است .
حدیث (42) حدیثُ سَعْدِ بْنِ أَبی وَقَّاصٍ وَأَبی بَکْرَةَ قَالَ سَعْدٌ سَمِعْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَقُولُ: مَنِ ادَّعى إِلى غَیْرِ أَبیهِ وَهُوَ یَعْلَمُ أَنَّهُ غَیْرُ أَبیهِ فَالْجَنَّةُ عَلَیْهِ حَرامٌ فَذُکِرَ َلأبی بَکْرَةَ فَقَالَ: وَأَنا سَمِعَتْهُ أُذُنایَ وَوَعاهُ قَلْبی مِنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ.
ترجمه : سعد بن ابی وقاص رضی الله عنه فرمودند : من از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم شنیدم می فرمایند : هرکس خودش را به غیر پدرش نسبت دهد (و مدعی شود که او پدرش است) و در حالی که می داند آن (فرد) پدرش نیست ، پس (این را خوب بداند) که (رفتن) به بهشت برایش حرام (و ممنوع) است ، (زمانی که این حدیث ) برای ابوبکره رضی الله عنه ذکر(و بیان) شد ایشان فرمودند : دو گوش من (نیز) این حدیث را از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیده و دلم (نیز) آن را حفظ نموده است .
حدیث (35) حدیث جَریرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ قَالَ بایَعْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ عَلى السَّمْعِ وَالطَّاعَةِ، فَلَقَّنَنی فِیما اسْتَطَعْتُ، وَالنُّصْحِ لِکلِّ مُسْلِمٍ.
ترجمه : جریربن عبدالله رضی الله عنه فرمودند : من با پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم بر شنیدن (دستورات ایشان) و پیروری (از دستورات ایشان) بیعت نمودم ، (و زمان بیعت نمودن) ایشان به من تلقین نموده (و گفتن که بگویم) تا آنجایی که توان داشته باشم (شنیده و پیروی می کنم)، (و همچنین من با رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بیعت نمودم) که خیرخواه (و نصیحتگری) برای هر مسلمانی باشم .
حدیث (36) حدیثُ أَبی هُرَیْرَةَ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: لا یَزْنِی الزَّانِی حِینَ یَزْنی وَهُوَ مُؤْمِنٌ، وَلا یَشْرَبُ الْخَمْرَ حِینَ یَشْرَبُهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ، وَلا یَسْرِقُ السَّارِقُ حِینَ یَسْرِقُ وَهُوَ مُؤْمِنٌ .
وزَادَ فی رِوایَةٍ وَلا یَنْتَهِبُ نُهْبَةً ذَاتَ شَرَفٍ یَرْفَعُ النَّاسُ إِلَیْهِ أَبْصارَهُمْ فِیها حِینَ یَنْتَهِبُها وَهُوَ مُؤْمِنٌ.
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : زناکار زنا نمی کند زمانی که زنا می کند و در حالی که او مسلمان (واقعی و کامل) باشد، و(شراب خور) شراب نمی نوشد زمانی که او شراب می نوشد و در حالی که او مسلمان (واقعی و کامل) باشد، و دزد دزدی نمی کند زمانی که دزدی می کند و در حالی که او مسلمان (واقعی و کامل) باشد.
و در روایت (دیگری این مطالب ) اضافه تر روایت شده : و (رباینده مال دیگران) مال با ارزشی را نمی رباید زمانی که می رباید و چشمان مردم بسوی او بالا گرفته او را نگاه می کنند و در حالی که او مسلمان(واقعی و کامل) باشد .
حدیث (37) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: أَرْبَعٌ مَنْ کنَّ فِیهِ کَانَ مُنافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ کانَتْ فِیهِ خَصْلَةٌ مِنْهُنَّ کانَتْ فِیهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفاقِ حَتّى یَدَعَهَا: إِذا اؤْتُمِنَ خَانَ، وَإِذا حَدَّثَ کَذَبَ، وَإِذا عاهَدَ غَدَرَ، وَإِذا خَاصَمَ فَجَرَ.
ترجمه : عبد الله بن عمرو رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : چهار(خصلت و عادت) اگر در کسی بود او(از نظر عملی) خالص منافق است ، و اگر در او یکی از این خصلت ها (و عادتها) بود در آن یکی از خصلت ها ( و عادتهای) نفاق وجود دارد تا اینکه آن را راه کند : چون (به او) امانتی داده شود خیانت کند، و چون سخن گوید دروغ گوید، و چون (با کسی) عهد نماید عهد شکنی (و غداری کند) و چون با کسی مجادله کند (ودرگیر شود ) از حق عدول و نموده و در رد نمودن حق حیله و مکرنماید .
حدیث (38) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: آیَةَ الْمُنافِق ثَلاثٌ: إِذا حَدَّثَ کَذَب، وَإِذا وَعَد أَخْلَفَ، وَإِذا اؤْتُمِنَ خَانَ.
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : سه چیز(ازنشانی ها) است : چون سخن گوید دروغ گوید ، و چون وعده نماید خلاف نماید، و چون (به او) امانتی داده شود خیانت کند .
حدیث (31) حدیثُ عُقْبَةَ بْنِ عَمْرٍو أَبی مَسْعودٍ قَالَ: أَشارَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بِیَدِهِ نَحْوَ الْیَمَنِ فَقالَ: الإِیمانُ یَمانٍ هَهنا، أَلا إِنَّ الْقَسْوَةَ وَغِلَظَ الْقُلُوبِ فی الْفَدَّادِینَ عِنْدَ أُصولِ أَذْنابِ الإِبْلِ حَیْثُ یَطْلُعُ قَرْنا الشَّیْطانِ فی رَبیعَةَ وَمُضَرَ.
ترجمه : ابومسعود عقبه بن عمرو رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به سمت یمن اشاره نموده و سپس فرمودند : ایمان در اینجا (دراهل) یمن است ، و آگاه باشید که خشونت و سختی دلها درنزد کسانی است که ته دمهای شتران در قبیله ربیعه و مضر سر و صدا می کنند همانجایی که دوشاخ شیطان طلوع می کند .
حدیث (32) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: أَتاکُمْ أَهْلُ الْیَمَنِ، أَضْعَف قُلوبًا، وَأَرَقُّ أَفْئِدَةً، الْفِقْهُ یَمانٍ وَالْحِکْمَةُ یَمانِیَةٌ .
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم (زمانی که برخی از اهل یمن مسلمان شده و به مدینه آمدند) فرمودند : (گروهی از) اهل یمن (مسلمان شده) بنزدتان آمدند، (واین را بدانید که آنها) از نظر قلبی ضعیف ترین و از نظر دل نرم ترین (افراد) اند فهم (دقیق، فهم اهل) یمن است و حکمت (درست، حکمت اهل ) یمن است .
حدیث (33) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: رَأْسُ الْکُفْرِ نَحْوَ الْمَشْرِقِ، وَالْفَخْرُ وَالْخُیَلاءُ فی أَهْلِ الْخَیْلِ وَالإِبِلِ وَالْفَدَّادینَ أَهْلِ الْوَبَرِ، وَالسَّکینَةُ فی أَهْلِ الْغَنَمِ.
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : سر(و اصل) کفرسمت مشرق است و خود پسندی و تکبر در (میان) صاحبان اسب و شترو سرو صدا کنندگانی که صاحب موی شتر اند می باشد و آرامش در (میان) گوسفند داران است .
حدیث (34) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَقُولُ: الْفَخْر وَالْخُیَلاءُ فی الْفَدَّادینَ أَهْلِ الْوَبَرِ، وَالسَّکینَةُ فی أَهْلِ الْغَنَمِ، وَالإِیمانُ یَمانٍ، وَالْحِکْمَةُ یَمانِیَةٌ .
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند : من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم می فرمایند : خود پسندی و تکبر در (میان) سرو صدا کنندگانی که صاحب موی شتر اند می باشد و آرامش در (میان) گوسفند داران است ، ایمان (واقعی) در میان (اهل) یمن است و حکمت (واقعی در میان اهل) یمن است .