۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

ترجمه کتاب لؤلؤ و مرجان ، حدیث(35 تا 38)

 

حدیث (35) حدیث جَریرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ قَالَ بایَعْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ عَلى السَّمْعِ وَالطَّاعَةِ، فَلَقَّنَنی فِیما اسْتَطَعْتُ، وَالنُّصْحِ لِکلِّ مُسْلِمٍ.


ترجمه : جریربن عبدالله رضی الله عنه فرمودند : من با پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم بر شنیدن (دستورات ایشان) و پیروری (از دستورات ایشان) بیعت نمودم ، (و زمان بیعت نمودن) ایشان به من تلقین نموده (و گفتن که بگویم) تا آنجایی که توان داشته باشم (شنیده و پیروی می کنم)، (و همچنین من با رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم  بیعت نمودم) که خیرخواه (و نصیحتگری) برای هر مسلمانی باشم .


حدیث (36) حدیثُ أَبی هُرَیْرَةَ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: لا یَزْنِی الزَّانِی حِینَ یَزْنی وَهُوَ مُؤْمِنٌ، وَلا یَشْرَبُ الْخَمْرَ حِینَ یَشْرَبُهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ، وَلا یَسْرِقُ السَّارِقُ حِینَ یَسْرِقُ وَهُوَ مُؤْمِنٌ .

وزَادَ فی رِوایَةٍ وَلا یَنْتَهِبُ نُهْبَةً ذَاتَ شَرَفٍ یَرْفَعُ النَّاسُ إِلَیْهِ أَبْصارَهُمْ فِیها حِینَ یَنْتَهِبُها وَهُوَ مُؤْمِنٌ.


ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : زناکار زنا نمی کند زمانی که زنا می کند و در حالی که او مسلمان (واقعی و کامل) باشد، و(شراب خور) شراب نمی نوشد زمانی که او شراب می نوشد و در حالی که او مسلمان (واقعی و کامل) باشد، و دزد دزدی نمی کند زمانی که دزدی می کند و در حالی که او مسلمان (واقعی و کامل) باشد.

و در روایت (دیگری این مطالب ) اضافه تر روایت شده : و (رباینده مال دیگران) مال با ارزشی را نمی رباید زمانی که می رباید و چشمان مردم بسوی او بالا گرفته او را نگاه می کنند و در حالی که او مسلمان(واقعی و کامل) باشد .


حدیث (37) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: أَرْبَعٌ مَنْ کنَّ فِیهِ کَانَ مُنافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ کانَتْ فِیهِ خَصْلَةٌ مِنْهُنَّ کانَتْ فِیهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفاقِ حَتّى یَدَعَهَا: إِذا اؤْتُمِنَ خَانَ، وَإِذا حَدَّثَ کَذَبَ، وَإِذا عاهَدَ غَدَرَ، وَإِذا خَاصَمَ فَجَرَ.


ترجمه : عبد الله بن عمرو رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : چهار(خصلت و عادت) اگر در کسی بود او(از نظر عملی) خالص منافق است ، و اگر در او یکی از این خصلت ها (و عادتها) بود در آن یکی از خصلت ها ( و عادتهای) نفاق وجود دارد تا اینکه آن را راه کند : چون (به او) امانتی داده شود خیانت کند، و چون سخن گوید دروغ گوید، و چون (با کسی) عهد نماید عهد شکنی (و غداری کند) و چون با کسی مجادله کند (ودرگیر شود ) از حق عدول و نموده و در رد نمودن حق حیله و مکرنماید .


حدیث (38) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: آیَةَ الْمُنافِق ثَلاثٌ: إِذا حَدَّثَ کَذَب، وَإِذا وَعَد أَخْلَفَ، وَإِذا اؤْتُمِنَ خَانَ.


ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : سه چیز(ازنشانی ها) است : چون سخن گوید دروغ گوید ، و چون وعده نماید خلاف نماید، و چون (به او) امانتی داده شود خیانت کند .