ترجمه سوره بقره آیه 76 و 77 و 78

وَإِذَا لَقُوا الَّذِینَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلا بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ قَالُوا أَتُحَدِّثُونَهُمْ بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ لِیُحَاجُّوکُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّکُمْ أَفَلا تَعْقِلُونَ (76)

ترجمه :  وچون (این یهودیان) با کسانی که ایمان آورده اند ملاقات و دیدار می نمایند می گویند ما (نیزهمانند شما) ایمان آورده ایم، و چون برخی از آنان با برخ دیگرتنها می شوند (به یکدیگر) می گویند: آیا به مسلمانان در باره آنچه الله (در تورات) بر شما باز نموده است سخن می گویید ، تا اینکه با آن در نزد پروردگارتان بر خلاف شما دلیل بیاورند آیا عقل ندارید و نمی فهمید .

أَوَلا یَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ (77)

ترجمه : آیا (این یهودیان) نمی دانند که همانا الله می داند آنچه را مخفی می دارند و می پوشانند و آنچه را که ظاهر و آشکار می کنند .

 وَمِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لا یَعْلَمُونَ الْکِتَابَ إِلاَّ أَمَانِیَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَظُنُّونَ (78)

ترجمه : وبرخی ازاین (یهودیان) بی سوادهایی اند که از کتاب (تورات) بجز آرزوهای (باطل) چیز دیگری نمی دانند و آنها نیستند مگر اینکه گمان می کنند .

ترجمه سوره بقره آیه 75

أَفَتَطْمَعُونَ أَنْ یُؤْمِنُوا لَکُمْ وَقَدْ کَانَ فَرِیقٌ مِنْهُمْ یَسْمَعُونَ کَلامَ اللَّهِ ثُمَّ یُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ یَعْلَمُونَ (75)

ترجمه : آیا (شما ای مسلمانان) امیدوارید که این (یهودیان) به (دین) شما ایمان بیاورند و در حالی گروهی از (علمای) آنان بودند که کلام الهی را (از تورات) می شنیدند و سپس بعد از اینکه آن را فهمیده بودند آن را تحریف می کردند و در حالی که می دانستند (که دارند چه جرم بزرگی را مرتکب می شوند ).

ترجمه سوره آل عمران آیه (1) تا (14)

الم (1)

الف . لام . میم . (حروف مقطعه و آیات متشابه ی اند که در اوائل برخی از سورهای قرآنی آمده اند که بجز الله متعال کسی دیگر معانی آنها را نمی داند)

اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ (2)

بجز الله ، دیگر معبود برحقی نیست و او زنده و برپادارند (و گرداننده تمام جهان ) است .

نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ (3)

( همان کسی که ) به حق کتاب ( قرآن ) را بر تو نازل کرده است و (در حالی که ) تصدیق کننده (مطالب دینی) کتابهائی است که قبل از آن ( برای پیامبران پیشین نازل گشته) می باشد . و (الله) ، تورات را ( برای موسی ) و انجیل را ( برای عیسی ) نازل کرده است .

مِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِآیَاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ (4)

(نزول این دو کتاب) پیش از ( بوده و) جهت رهنمود مردمان ، و ( سپس قرآن یعنی ) جدا سازنده ( حق از باطل ) را نازل نموده است . بیگمان کسانی که نسبت به آیات الهی کفر ورزند ، برایشان عذاب بسیارسختی (در انتظار) است ، و الله با عزت و غالب و انتقام گیرنده است .

إِنَّ اللّهَ لاَ یَخْفَىَ عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الأَرْضِ وَلاَ فِی السَّمَاء (5)

شکّی نیست که هیچ چیز نه در زمین و نه در آسمان بر الله پنهان نمی ماند .

هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاءُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ(6)

او است که شما را در رحمهای ( مادران ) هر آن گونه که بخواهد شکل می بخشد ( و به تصویرمی کشاند ) . وجز او دیگر معبود برحقی نیست ( و فقط ) او کاملا باعزت و غالب و بی نهایت با حکمت است.

هُوَ الَّذِیَ أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ (7)

او است که کتاب ( قرآن ) را بر تو نازل کرده است . که بخشی از آن ، آیه های « مُحْکَمَات » است ( و معانی مشخّص و اهداف روشنی دارند و ) آنها اصل و اساس این کتاب هستند ، و بخشی از آن آیه های « مُتَشَابِهَات » است ، ( که معانی و یا کیفیات پنهانی دارند) . و امّا کسانی که در دلهایشان کژی و گمراهی است  برای فتنه انگیزی و تأویل ( نادرست ) به دنبال متشابهات می افتند . در حالی که تأویل ( درست ) آنها را بجز الله کسی دیگر نمی داند و(اما) کسانی راسخان ( و ثابت قدمان ) در علم ودانش هستند می گویند : ما به همه آن (آیات محکمات و متشابهات) ایمان آورده ایم (و) همه از سوی پروردگار ما است . و ( این را ) جز صاحبان عقل متذکّر نمی شوند .

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّابُ (8)

( چنین فرزانگان خردمندی می گویند : ) پروردگارا ! دلهای ما را ( از راه حق ) منحرف مگردان بعد از آن که ما را (به سوی حقیقت ) هدایت داده ای ، و از جانب خود رحمتی به ما عطاء کن . بیگمان که فقط تو بی نهایت بخشایشگر.

رَبَّنَا إِنَّکَ جَامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لاَّ رَیْبَ فِیهِ إِنَّ اللّهَ لاَ یُخْلِفُ الْمِیعَادَ (9)

(واین راسخان در علم می گویند) پروردگارا ! تو مردمان را در روزی که تردیدی در آن نیست جمع خواهی کرد ( تا ازهمگان محاسبه شود ) قطعا الله خلاف وعده نمی کند .

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَیْئاً وَأُولَئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ(10)

( در چنین روزی ) به هیچ وجه اموال و اولاد کسانی که کفر نموده اند ، آنان را نمی تواند از چیزی بی نیاز گرداند ( و مایه رهائی ایشان از عذاب الهی گردد ) و ایشان (در اصل) هیزم آتش ( دوزخ ) هستند .

کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ کَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَاللّهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ (11)

( اینان رفتار و کردار شان ) همچون رفتار و کردار قوم فرعون و کسانی که پیش از ایشان بودند می باشد (آنان) آیات ما را تکذیب نمودند ، پس الله آنان را به ( کیفر ) گناهانشان گرفت ، و الله بسیار سخت عذاب دهنده است .

قُل لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ (12)

( ای پیامبر ! ) به کسانی که کفر نموده اند ، بگو : شما ( در دنیا ) شکست خواهید خورد و ( در آخرت ) بسوی دوزخ گردآورده (و در آن افکنده) می شوید ، و ( دوزخ ) چه بد جایگاهی است !

قَدْ کَانَ لَکُمْ آیَةٌ فِی فِئَتَیْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَأُخْرَى کَافِرَةٌ یَرَوْنَهُم مِّثْلَیْهِمْ رَأْیَ الْعَیْنِ وَاللّهُ یُؤَیِّدُ بِنَصْرِهِ مَن یَشَاءُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لَّأُوْلِی الأَبْصَارِ(13)

در دو دسته ای که ( در میدان جنگ بدر ) با هم روبرو شدند ، نشانه ای ( و درس عبرتی ) برای شما بود . دسته ای (که مسلمانان بودند) در راه الله می جنگید ( وبرای اعلای کمه الله جهاد می کردند) و دسته ای دیگر کافر بودند ( و در راه شیطان و بتان نبرد می کرد . چنین کافرانی ) مؤمنان را ( بخواست الله ) باچشم خویش دو برابر ( تعداد واقعی ) آنان می دیدند و الله هرکسی که را بخواهد با یاری خود تأیید می کند. بیگمان در این امر عبرتی برای صاحبان چشم ( وبصیرت ) است .

زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ (14)

برای انسان ، محبّت شهوات ( و دلبستگی به امور مادی ) جلوه داده شده است ، از قبیل : عشق به زنان و فرزندان و خزانه های جمع آوری و اندوخته شده ای از طلا و نقره و اسبهای نشاندار  و چهارپایان ( همچون : شتر و گاو و بز و گوسفند . . . ) و کشت و زراعت. اینها ( همه ) کالای دنیای پست ( فعلی ) است ولی نزد الله  ( برای تلاشگران در راه حق ) سرانجام نیکی است.

ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 284 و 285 و 286)

لِّلَّهِ ما فِی السَّمَاواتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِی أَنفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحَاسِبْکُم بِهِ اللّهُ فَیَغْفِرُ لِمَن یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ(284)

آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین است ، از آن الله است ، و ( لذا ) اگر آنچه را که در دل دارید آشکار سازید (و) یا آن را پنهان دارید ، الله شما را نسبت به آن محاسبه می کند ، سپس هر که را بخواهد می بخشد و هر کس را بخواهد عذاب می کند ، و الله بر هر چیزی کاملا توانا است .

آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ (285)

پیامبر ( الله ، محمّد ) ایمان آورده بدانچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده است و مسلمانان واقعی ( نیز ) ایمان آورده اندهمگی به الله و فرشتگان او و کتابهای وی و پیامبرانش ایمان آورده اند ( وچنین می گویند : از نظر ایمان و پذیرش) میان هیچ یک از پیامبران او فرق نمی گذاریم. و می گویند : ( دستورات الهی را ) شنیدیم و اطاعت کردیم . پروردگارا ! آمرزش تو را خواهانیم ، و بازگشت به سوی تو است .

لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْراً کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ (286)

الله به هیچ کس را جز به اندازه توانائیش تکلیف نمی کند هر کار ( نیکی که ) انجام دهد برای خود انجام داده و هر کار ( بدی که ) بکند به زیان خود کرده است . (باید هر مسلمان بگوید) پروردگارا ! اگر ما فراموش کردیم یا به خطا رفتیم ، ما را ( بدان ) مگیر ( و مورد مؤاخذه قرار مده ) ، پروردگارا ! بار سنگین ( تکالیف دشوار ) را بر ( دوش ) ما مگذار آن چنان که ( به خاطر گناه و طغیان ) بر ( دوش ) کسانی که پیش از ما بودند گذاشتی . پروردگارا ! آنچه را که توان آن را نداریم بر ما بار مکن و از ما درگذر نما و ما را ببخشای و به ما رحم فرمای . تو یاور و سرور مائی ، پس ما را بر جمعیّت کافران پیروز گردان .

ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 277 تا 283)

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّکَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ (277)

همانا کسانی که ایمان آورده اند و کار نیک انجام داده اند و نماز را برپا داشته و زکات را پرداختند ، اجر ومزدشان بنزد پروردگارشان است و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین خواهند شد.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِیَ مِنَ الرِّبَا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ (278)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! از الله بترسید و آنچه از ( مطالبات ) ربا ( در پیش مردم ) باقی مانده است ترک کنید، اگر مؤمن هستید .

فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُوسُ أَمْوَالِکُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَلاَ تُظْلَمُونَ (279)

پس اگر چنین نکردید ، پس برای جنگ با الله و پیامبرش برخیزید، و اگر (رباخواری) توبه کردید اصل سرمایه هایتان از آن شما است ، نه (به مردمی که از آنها طبگارید) ستم می کنید و نه(هم به شما) ستم می شود .

وَإِن کَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَیْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (280)

و اگر ( بدهکارشما ) تنگدست بود ، پس (بدو) مهلت دهید تا ثروتی بدست آرد ، و اگر (شما همه وام خود را ، یا برخی از آن را بدو ) خیرات داده ببخشید ، برایتان بهتر خواهد بود اگر دانسته باشید .

وَاتَّقُواْ یَوْماً تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَى اللّهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ(281)

و از روزی بترسید که در آن (روز) به سوی الله بازگردانده می شوید ؛ سپس به هرکسی آنچه را کسب نموده و انجام داده است به تمامی داده می شود ، و به آنان ستم نخواهد شد .

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاکْتُبُوهُ وَلْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ یَأْبَ کَاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْیَکْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئاً فَإن کَانَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهاً أَوْ ضَعِیفاً أَوْ لاَ یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِیدَیْنِ من رِّجَالِکُمْ فَإِن لَّمْ یَکُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَکْتُبُوْهُ صَغِیراً أَو کَبِیراً إِلَى أَجَلِهِ ذَلِکُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَکُمْ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَکْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَلاَ یُضَآرَّ کَاتِبٌ وَلاَ شَهِیدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (282)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! هرگاه به همدیگر تا مدّت معیّنی  قرضی دادید ، آن را بنویسید ، و باید نویسنده ای عادل آن را بنویسد ، و هیچ نویسنده ای از نوشتن ( سند ) بدان گونه که الله بدو آموخته است ، سرپیچی نکند . پس نویسنده باید بنویسد و آن کس که حق بر ذمّه او است ، باید املاء کند و از پروردگارش بترسد و چیزی از آن نکاهد ، و اگر کسی که حق بر ذمّه او است کم خرد یا ( به عللی ) ناتوان بود ، یا ( به عللی ) او نمی توانست که املاء کند ، پس باید ولی او با عدل و انصاف املاء نماید. و دو نفر از مردان خود را به گواهی بگیرید ، و اگر دو مرد نبودند ، یک مرد و دو زن ، از میان کسانی گواه بگیرید که مورد رضایت و اطمینان شما باشند . - ( این دو زن به همراه یکدیگر باید شاهد قرار گیرند ) تا اگر یکی انحرافی پیدا کرد ، دیگری بدو یادآوری کند - و گواهان زمانی که برای گواهی فراخوانده شدند نباید که از این کار خودداری ورزند . و از نوشتن وام - خواه کم باشد یا زیاد - تا سررسید آن خسته نشوید . این (کار) بنزد الله با انصاف تر و برای (صحت) گواهی استوارتر ، و برای آن که دچار شکّ و تردید نشوید ، بهتر می باشد . مگر این که داد و ستد حاضر و نقدی باشد که در میان خود دست به دست می کنید ، پس در این صورت بر شما باکی نیست اگر آن را ننویسید . ولی هرگاه که خرید و فروش ( نقدی ) نمودید ( باز هم ) کسانی را به گواهی بگیرید ، و نباید به نویسنده و گواه ضرری رسانده شود ، و اگر چنین کردید این برایتان بیرون رفتن از فرمان الله محسوب می شود . و از الله بترسید  و (این را خوب بدانید که)الله ( آنچه را که به نفع شما یا به زیان شما است ) به شما می آموزد ، و الله نسبت به آنچه انجام می دهید کاملا آگاه است .

وَإِن کُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُواْ کَاتِباً فَرِهَانٌ مَّقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُم بَعْضاً فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ تَکْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَمَن یَکْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ (283)

و اگر در سفری بودید و نویسنده ای نیافتید ، پس چیزهائی باید گروه گرفته شود . و اگر برخی از شما به برخی دیگر اطمینان کرد ، باید کسی که امین شمرده شده است ، امانت او را بازپس دهد و از معبود برحقی که پروردگار او است بترسد ، و گواهی را نپوشید و هرکس آن را بپوشاند قلبش گنه کار است ، و الله بدانچه انجام می دهید کاملا آگاه است .

ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 267 تا 276)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا کَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَکُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَیَمَّمُواْ الْخَبِیثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِیهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِیهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ (267)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! از (اموال) پاکیزه که به دست آورده اید و از آنچه ما از زمین برای شما بیرون آورده ایم  انفاق و خرج نمایید و قصد نکنید که ازچیزهای که بدر نمی خورد انفاق کنید ؛ در حالی که خود شما حاضر نیستید آن چیزهای بدرد نخور را دریافت کنید مگر با اغماض و چشم پوشی در آن ، و بدانید که الله کاملا بی نیاز و بی حد ستوده است .

الشَّیْطَانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُکُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ یَعِدُکُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ (268)

شیطان شما را ( به هنگام انفاق ترسانده ) وعده فقیری می دهد و شما را به بی حیائی دستور می دهد ، ولی الله به شما وعده آمرزشی از جانب خویش و فزونی ( نعمت ) می دهد . و الله وسعت دهنده وبی نهایت آگاه است .

یُؤتِی الْحِکْمَةَ مَن یَشَاءُ وَمَن یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً وَمَا یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ (269)

(الله) حکمت را به هرکس که بخواهد می دهد ، و به هرکس که حکمت داده شود ، بیگمان خیر فراوانی بدو داده شده است ، و جز صاحبان عقل و خرد (کسی دیگر این حقائق را) متذکّر نمی گردند .


وَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللّهَ یَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ (270)

و هر انفاقی را که ( در راه خیر یا شر ) خرج کردید ، (و) یا هر نذری را که ( در راه طاعت یا معصیت ) نذرنمودید ، بیگمان الله آن را می داند ، و برای ستمگران هیچ مددگاری نیست .

إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَیْرٌ لُّکُمْ وَیُکَفِّرُ عَنکُم مِّن سَیِّئَاتِکُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ (271)

اگر صدقات و خیرات را آشکار نموده (به مستحقین)بدهید،چه خوب ، واگرآنها را پنهان دارید و به نیازمندان بپردازید ، برای شما بهتر است و برخی از گناهان شما را نابود می کند ، والله نسبت به آنچه انجام می دهید کاملا آگاه است.

لَّیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَلَکِنَّ اللّهَ یَهْدِی مَن یَشَاءُ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَلأنفُسِکُمْ وَمَا تُنفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغَاء وَجْهِ اللّهِ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنتُمْ لاَ تُظْلَمُونَ (272)

هدایت آنان بر(عهده و کار) تو نیست ، ولیکن الله هر که را بخواهد هدایت می دهد ، و هر چیز نیک وخوبی که انفاق و خرج می کنید برای خودتان است و  شما نباید انفاق و خرج کنید مگر برای طلب چهره الله . و هر چیز نیک و خوبی که ( بدین گونه ) انفاق و خرج می کنید به طور کامل به خود شما بازپس داده می شود ودر حالی که به شما ظلمی نخواهد شد .

لِلْفُقَرَاء الَّذِینَ أُحصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْباً فِی الأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافاً وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ (273)

( صدقات مخصوصاً باید ) برای نیازمندانی باشد که در راه الله درمانده اند و به تنگنا افتاده اند و نمی توانند در زمین به مسافرت پردازند (وچون ) به خاطر آبرومندی و خویشتنداری (دست به گدائی نمی زنند)، شخص نادان می پندارد که اینان ثروت مند و بی نیازند ، امّا ایشان را از روی رخساره و سیمایشان می شناسی ،(آنان) با الحاح و اصرار ( چیزی ) از مردم نمی خواهند . و هر چیز نیک و خوبی را که انفاق و خرج کنید ، بیگمان الله کاملا از آن آگاه است .

الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرّاً وَعَلاَنِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ (274)

کسانی که اموالشان را در شب و روز و به گونه پنهان وآشکار (در راهای خیر) خرج و انفاق می کنند ، مزدشان نزد پروردگارشان ( محفوظ )است و نه ترسی بر آنان است و نه ایشان اندوهگین خواهند شد .

الَّذِینَ یَأْکُلُونَ الرِّبَا لاَ یَقُومُونَ إِلاَّ کَمَا یَقُومُ الَّذِی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللّهُ الْبَیْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَن جَاءهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَىَ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (275)

کسانی که (سود و) ربا می خورند ( در قیامت از گورهای خود به) بلند می شوند مگر همچون کسی که شیطان از لمس نمودن او را سخت دچار دیوانگی می سازد ؛ این از آن رو است که ایشان می گویند : خرید و فروش نیز همانند ربا است . و حال آن که الله خرید و فروش را حلال کرده است و (سود و) ربا را حرام نموده است . پس هر که پند و نصیحت پروردگارش به او رسید و ( از رباخواری ) دست کشید ، آنچه پیشتر بوده ( و سود و نزولی دریافت نموده) از آن او است و سروکارش با الله است ؛ امّا کسی که برگردد ( و مجدّدا مرتکب رباخواری شود ) این گونه کسانی یاران آتش (دوزخ) اند و آنان اند که در آن ازجاودانان اند .

یَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثِیمٍ (276)

الله ( برکت ) ربا را ( و اموالی را که ربا با آن بیامیزد ) نابود می کند و ( ثواب ) صدقات را ( و اموالی را که از آن بذل و بخشش شود ) فزونی می بخشد ، و الله هیچ انسان ناسپاس گنهکاری را دوست نمی دارد .

ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 260 تا 266)

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ أَرِنِی کَیْفَ تُحْیِی الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَى وَلَکِن لِّیَطْمَئِنَّ قَلْبِی قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْکَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى کُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتِینَکَ سَعْیاً وَاعْلَمْ أَنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (260)

و ( به بیاد آور) هنگامی را که ابراهیم گفت : پروردگارا ! به من نشان بده چگونه مردگان را زنده می کنی . (الله به او) گفت : مگر ایمان نیاورده ای ؟ ! (ابراهیم) گفت : چرا ! ولی (می خواهم ) تا قلبم اطمینان پیدا کند ( الله ) . گفت : پس ( در این صورت ) چهار تا از پرندگان را بگیر و آنها را (ذبح نموده) درنزدت تکه تکه گردان ، سپس بر سر هر کوهی قسمتی از آنها را بگذار . بعد آنها را (با نامهایشان صدا زده ) فرخوان ، به سرعت به سوی تو خواهند آمد ، و بدان که الله کاملا غالب و بی نهایت باحکمت است .

مَّثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَاللّهُ یُضَاعِفُ لِمَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ (261)

مثال کسانی که مالهایشان را در راه الله صرف و خرج می کنند ، همانند دانه ای است که هفت خوشه برویاند و در هر خوشه صد دانه باشد ، و الله برای هر کس که بخواهد آن را چندین برابر می گرداند ، و الله وسعت دهنده (مالی برای افراد) است ( و از همه چیز ) کاملا آگاه است .

الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ثُمَّ لاَ یُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُواُ مَنّاً وَلاَ أَذًى لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ (262)

کسانی که مالهایشان را در راه الله صرف و خرج می کنند و به دنبال آنچه انفاق نموده اند (بر کسی) منّتی نمی گذارند و آزاری نمی رسانند ، پاداششان بنزد پروردگارشان است ، و نه ترسی بر آنان خواهد بود و نه اندوهگین خواهند شد .

قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَیْرٌ مِّن صَدَقَةٍ یَتْبَعُهَا أَذًى وَاللّهُ غَنِیٌّ حَلِیمٌ (263)

گفتار نیک و گذشت ، بهتر از صدقه و خیراتی است که اذیّت و آزاری به دنبال داشته باشد . و الله کاملا بی نیاز و بی نهایت بردبار است .

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِکُم بِالْمَنِّ وَالأذَى کَالَّذِی یُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَلاَ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لاَّ یَقْدِرُونَ عَلَى شَیْءٍ مِّمَّا کَسَبُواْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ (264)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! صدقات و خیرات خود را با منّت گذاری و آزاررسانی (به مستمندان) ، پوچ و باطل نسازید ، همانند کسی که مالش را (ریاکارانه) وبرای خود نمائی به مردم ، انفاق می کند و (در حالی که) به الله و روز رستاخیز ایمان ندارد . مَثاَل چنین کسی همچون مَثَال قطعه سنگ صاف و لغزنده ای است که بر آن ( قشری از ) خاک باشد ( و بذرافشانی شود ) ، و باران شدیدی بر آن ببارد ( هر چه بر آن است را شسته ) و آن را به صورت سنگی صاف ( و خالی از هر چیز ) برجای گذارد . ( چنین ریاکارانی ) از کاری که انجام داده اند سود و بهره ای برنمی گیرند ، و الله گروه کفرپیشه را ( به سوی خیر و صلاح ) رهنمود نمی نماید .

وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَتَثْبِیتاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُکُلَهَا ضِعْفَیْنِ فَإِن لَّمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (265)

ومثال کسانی که اموالشان رابرای خوشنودی الله وبرای استوارکردن خودشان (بر ایمان) خرج می کنند ، همچون مثال باغی است که روی تپه ای باشد و باران شدیدی بر آن ببارد و در نتیجه دوبرابر میوه دهد ، و اگر هم باران شدیدی بر آن نبارد ، شبنمی کافی است، والله نسبت به آنچه انجام می دهیدکاملا بینااست.

أَیَوَدُّ أَحَدُکُمْ أَن تَکُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُ فِیهَا مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْکِبَرُ وَلَهُ ذُرِّیَّةٌ ضُعَفَاء فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِیهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ (266)

آیا یکی از شما دوست می دارد که باغی از درختان خرما و انگور داشته باشد که از زیر درختان آن ، جویبارها روان باشد و برای او در آن هرگونه میوه ای ( از میوه های دیگر ) باشد ، و در حالی که به سن پیری رسیده و فرزندانی ضعیف داشته باشد ، ( در این هنگام ) گردبادی ( کوبنده ) که در آن آتش ( سوزانی ) باشد ، به باغ برخورد کند و آن را بسوزاند ؟ ! این چنین الله آیات خود را برایتان بیان می کند ، تا شاید بیندیشید  .

ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 258 و 259)

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِی حَآجَّ إِبْرَاهِیمَ فِی رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْکَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّیَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ قَالَ أَنَا أُحْیِی وَأُمِیتُ قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِی کَفَرَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ (258)

آیا دیده ای کسی را که با ابراهیم درباره ( الوهیّت و یگانگی ) پروردگارش راه مجادله و ستیز در پیش گرفت ، بدان علّت که الله بدو حکومت و شاهی داده بود ؟ هنگامی که ابراهیم گفت : پروردگار من کسی است که زنده می گرداند و می میراند . او گفت : من ( با عفو و کشتن ) زنده می گردانم و می میرانم . ابراهیم گفت : همانا الله خورشید را از مشرِق برمی آورد ، پس تو آن را از مغرب برآور . پس آن (مرد کافر) حیران و مبهوت شد . و الله مردم ستمکار را هدایت نمی کند .

أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلَى قَرْیَةٍ وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ یُحْیِی هََذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ کَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِکَ وَشَرَابِکَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِکَ وَلِنَجْعَلَکَ آیَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ کَیْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَکْسُوهَا لَحْماً فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (259)

(و) یا ( دیده ای ) همان کسی را که برروستائی (مخروبه) گذر کرد ، در حالی که (خانه های آن روستا) برسقف ها فرو ریخته بودند ؛ گفت : چگونه الله این ( مردم مرده اینجا ) را پس از مرگ آنان زنده می کند ؟ پس الله او را صد سال میراند و سپس زنده اش گرداند و ( به او ) گفت : چه مدّت درنگ کرده ای ؟ اوگفت : ( نمی دانم ، شاید ) روزی یا قسمتی از یک روز . (الله به او) فرمود : ( نه ) بلکه صد سال درنگ کرده ای . به خوردنی و نوشیدنی خود ( که همراه داشتی ) نگاه کن ( با این مدت طولانی ) تغییر نیافته است . و بنگر به الاغ خود ( که چگونه از هم متلاشی شده است . ما چنین کردیم ) تا تو را نشانه ( گویائی از رستاخیز ) برای مردمان قرار دهیم . ( اکنون ) به استخوانهای (الاغ خویش) بنگر که چگونه آنها را برمی داریم و بهم پیوند می دهیم و سپس بر آنها گوشت می پوشانیم . هنگامی که ( این حقائق ) برای او آشکار شد ، گفت : می دانم که الله بر هر چیزی کاملا توانا است.

ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 258 و 259)

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِی حَآجَّ إِبْرَاهِیمَ فِی رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْکَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّیَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ قَالَ أَنَا أُحْیِی وَأُمِیتُ قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِی کَفَرَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ (258)

آیا دیده ای کسی را که با ابراهیم درباره ( الوهیّت و یگانگی ) پروردگارش راه مجادله و ستیز در پیش گرفت ، بدان علّت که الله بدو حکومت و شاهی داده بود ؟ هنگامی که ابراهیم گفت : پروردگار من کسی است که زنده می گرداند و می میراند . او گفت : من ( با عفو و کشتن ) زنده می گردانم و می میرانم . ابراهیم گفت : همانا الله خورشید را از مشرِق برمی آورد ، پس تو آن را از مغرب برآور . پس آن (مرد کافر) حیران و مبهوت شد . و الله مردم ستمکار را هدایت نمی کند .

أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلَى قَرْیَةٍ وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ یُحْیِی هََذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ کَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِکَ وَشَرَابِکَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِکَ وَلِنَجْعَلَکَ آیَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ کَیْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَکْسُوهَا لَحْماً فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (259)

(و) یا ( دیده ای ) همان کسی را که برروستائی (مخروبه) گذر کرد ، در حالی که (خانه های آن روستا) برسقف ها فرو ریخته بودند ؛ گفت : چگونه الله این ( مردم مرده اینجا ) را پس از مرگ آنان زنده می کند ؟ پس الله او را صد سال میراند و سپس زنده اش گرداند و ( به او ) گفت : چه مدّت درنگ کرده ای ؟ اوگفت : ( نمی دانم ، شاید ) روزی یا قسمتی از یک روز . (الله به او) فرمود : ( نه ) بلکه صد سال درنگ کرده ای . به خوردنی و نوشیدنی خود ( که همراه داشتی ) نگاه کن ( با این مدت طولانی ) تغییر نیافته است . و بنگر به الاغ خود ( که چگونه از هم متلاشی شده است . ما چنین کردیم ) تا تو را نشانه ( گویائی از رستاخیز ) برای مردمان قرار دهیم . ( اکنون ) به استخوانهای (الاغ خویش) بنگر که چگونه آنها را برمی داریم و بهم پیوند می دهیم و سپس بر آنها گوشت می پوشانیم . هنگامی که ( این حقائق ) برای او آشکار شد ، گفت : می دانم که الله بر هر چیزی کاملا توانا است.

ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 258 و 259)

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِی حَآجَّ إِبْرَاهِیمَ فِی رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْکَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّیَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ قَالَ أَنَا أُحْیِی وَأُمِیتُ قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِی کَفَرَ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ (258)

آیا دیده ای کسی را که با ابراهیم درباره ( الوهیّت و یگانگی ) پروردگارش راه مجادله و ستیز در پیش گرفت ، بدان علّت که الله بدو حکومت و شاهی داده بود ؟ هنگامی که ابراهیم گفت : پروردگار من کسی است که زنده می گرداند و می میراند . او گفت : من ( با عفو و کشتن ) زنده می گردانم و می میرانم . ابراهیم گفت : همانا الله خورشید را از مشرِق برمی آورد ، پس تو آن را از مغرب برآور . پس آن (مرد کافر) حیران و مبهوت شد . و الله مردم ستمکار را هدایت نمی کند .

أَوْ کَالَّذِی مَرَّ عَلَى قَرْیَةٍ وَهِیَ خَاوِیَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ یُحْیِی هََذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ کَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِکَ وَشَرَابِکَ لَمْ یَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِکَ وَلِنَجْعَلَکَ آیَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ کَیْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَکْسُوهَا لَحْماً فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (259)

(و) یا ( دیده ای ) همان کسی را که برروستائی (مخروبه) گذر کرد ، در حالی که (خانه های آن روستا) برسقف ها فرو ریخته بودند ؛ گفت : چگونه الله این ( مردم مرده اینجا ) را پس از مرگ آنان زنده می کند ؟ پس الله او را صد سال میراند و سپس زنده اش گرداند و ( به او ) گفت : چه مدّت درنگ کرده ای ؟ اوگفت : ( نمی دانم ، شاید ) روزی یا قسمتی از یک روز . (الله به او) فرمود : ( نه ) بلکه صد سال درنگ کرده ای . به خوردنی و نوشیدنی خود ( که همراه داشتی ) نگاه کن ( با این مدت طولانی ) تغییر نیافته است . و بنگر به الاغ خود ( که چگونه از هم متلاشی شده است . ما چنین کردیم ) تا تو را نشانه ( گویائی از رستاخیز ) برای مردمان قرار دهیم . ( اکنون ) به استخوانهای (الاغ خویش) بنگر که چگونه آنها را برمی داریم و بهم پیوند می دهیم و سپس بر آنها گوشت می پوشانیم . هنگامی که ( این حقائق ) برای او آشکار شد ، گفت : می دانم که الله بر هر چیزی کاملا توانا است.

ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 253 تا 257)

تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن کَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِینَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَلَکِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن کَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَکِنَّ اللّهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ(253)

این پیامبران ( الهی ) بعضی از ایشان را بر بعضی دیگر برتری دادیم . الله با برخی از آنان (مستقیما و بدون واسطه)سخن گفته است ، و بعضی آنان را از نظر درجات بالا برده است ، و به عیسی پسر مریم دلیل های واضح (ومعجزات خاصی) دادیم و او را با روح مقدس و پاک ( یعنی جبرئیل ) تقویت و تأیید نمودیم . اگر الله می خواست کسانی که بعد از این پیامبران می آمدند ، بعد از اینکه دلایل واضح که به نزد آنان آمده بود با یکدیگر نمی جنگیدند . ولیکن اختلاف ورزیدند و بعضی ایمان آوردند و برخی کافر شدند . و اگر الله می خواست با هم نمی جنگیدند ، ولی الله آنچه را می خواهد ( بنا بر حکمتی که دارد ) انجام می دهد .

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاکُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لاَّ بَیْعٌ فِیهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْکَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (254)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! ( برخی ) از آنچه ما به شما روزی داده ایمایم ( در راه الله) خرج و انفاق کنید ، پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی و نه دوستی و رفاقتی و نه سفارش و شفاعتی است ، و کافران همان ستمگرند  .

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ (255)

بجز الله دیگر معبو برحقی وجود ندارد و او زنده وبرپادارنده (جهان هستی ) است . او را نه چرتی و نه خوابی فرا می گیرد. از آنِ او است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است . کیست آن که در پیشگاه او میانجیگری کند مگر با اجازه او ؟ می داند آنچه را که در پیش روی مردمان است و آنچه را که در پشت سر آنان است  (مخلوقات) چیزی از علم او را احاطه نمی کنند جز آن مقداری را که وی بخواهد . کرسی او آسمانها و زمین را دربر گرفته است ، و نگاهداری آن دو ( یعنی زمین و آسمان) وی را درمانده و خسته نمی سازد و او بلندمرتبه و بسیار بزرگ است .

لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (256)

اجبار و اکراهی در ( قبولی ) دین نیست ، چرا که هدایت و کمال از گمراهی و ضلال مشخّص شده است ، بنابرهرکسی که به طاغوت ( شیطان و بتها و داعیان گمراهی ) کفر می ورزد و به الله ایمان می آورد ، او به محکم ترین دستاویزی اصلاً گسستنی ندارد درآویخته است . و الله کاملا شنوا و بی نهایت دانا است .

اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (257)

الله دوست کسانی است که ایمان آورده اند . ایشان را از تاریکی های ( شرک و خرافات ) بیرون می آورد و به سوی نور ( توحید وحق) رهنمون می کند . و ( امّا ) کسانی که کفر ورزیده اند ، طاغوت ( شیاطین و داعیان گمراهی ) دوست ایشانند . آنان را از نور ( توحید وحق ) بیرون آورده به سوی تاریکیهای ( شرک و خرافات) می کشانند . اینان یاران آتش (دوزخ) اند و آنان (از) جاویدانان در آن اند.