۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

ترجمه کتاب لؤلؤ و مرجان حدیث (۴۳ تا ۴۶)

حدیث (43) حدیثُ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعودٍ أَنَّ النَّبِیّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: سِبَابُ الْمُسْلِم فُسُوقٌ وَقِتالُهُ کُفْرٌ.


ترجمه : عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت نمودند : دشنام دادن مسلمان (و ناسزا) گفتن؛ فسق (و بیرون شدن از مصیرحق) است و درگیری با او (عمل) کفری است .


حدیث (44) حدیثُ جَریرٍ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لَهُ فی حَجَّةِ الْوَداعِ: اسْتَنْصِتِ النَّاسَ، فَقالَ: لا تَرْجِعُوا بَعْدی کُفَّارًا یَضْرِبُ بَعْضُکُمْ رِقابَ بَعْضٍ.


ترجمه : جریر بن عبد الله رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی االله علیه و آله وسلم درآخرین حجشان به ایشان فرمودند :از مردم بخواه تا سکت شوند ( و من به مردم گفتم:  ساکت باشید زیرا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم می خواهد برایتان مطلبی را بیان کنند و چون مردم سکوت نمودند رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (ای مردم) بعد از (وفات) من کفار نگرید (و به سوی کفر برنگردید، زیرا این سبب می گردد تا) برخی از شما گردن برخی را بزند.


حدیث (45) حدیثُ ابْنِ عُمَرَ عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: وَیْلَکُمْ أَوْ وَیْحَکُمْ، لا تَرْجِعُوا بَعْدی کُفَّارًا یَضْرِبُ بَعْضُکُمْ رِقابَ بَعْضٍ.


ترجمه : ابن عمر رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : وای برشما بعد از (وفات) من کفار نگرید (و به سوی کفر برنگردید، زیرا این سبب می شود تا)  برخی از شما گردن برخ دیگر را بزند.


حدیث (46) حدیث زَیْدِ بْنِ خالِدٍ الْجُهَنِیِّ قَالَ: صَلّى لَنا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ صَلاةَ الصُّبْحِ بالحُدَیْبِیَةِ عَلى إِثْرِ سَماءٍ کانَتْ مِنَ اللَّیْلَةِ، فَلَمّا انْصَرَفَ أَقْبَلَ عَلى النَّاسِ فَقالَ: هَلْ تَدْرُونَ مَاذا قَالَ رَبُّکُمْ قَالوا اللهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ: أَصْبَحَ مِنْ عِبادی مُؤْمِنٌ بِیَ وَکافِرٌ، فَأَمّا مَنْ قَالَ مُطِرْنا بِفَضْلِ اللهِ وَرَحْمَتِهِ فَذَلِکَ مُؤْمِنٌ بِیَ وَکافِرٌ بِالْکَوْکَبِ وَأَمّا مَنْ قَالَ مُطِرْنا بِنَوْءِ کَذا وَکَذا فَذَلِکَ کافِرٌ بِیَ وَمُؤْمِنٌ بِالْکَوْکَبِ.


ترجمه : زید بن خالد جهنی رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم در حدیبیه بعداز این که شب باران باریده بود (صبح) نماز صبح را خواندند وچون (نماز بپایان رسید) به سمت مردم چرخیده و رو به مردم نمودند و (خطاب به جمع حاضر) فرمودند : آیا می دانید که پروردگارتان چه فرمودند (حاضرین) گفتند : الله و رسولش (از همه) بهتر می داند( سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (الله متعال فرمودند ) برخی بندگان من در حالی صبح نمودند که به من دارند و برخی (از آنها) به من کفر ورزیدند، اما کسی که می گوید: از فضل و رحمت الهی به ما باران داده شده است او به من ایمان آورده و به ستاره کفرورزیده است و اما کسی که می گوید: بنا بر فلان و فلان ستاره به ما باران داده شده است او به من کفر ورزیده و به ستاره ایمان آورده است .