شکست اجماع دهم

✏شکست اجماع دهم✏

ابن حزم رحمه الله در کتاب مراتب الاجماع چنین نوشته اند : ﻭاﺗﻔﻘﻮا ﺃﻥ اﻟﻮﺻﻴﺔ ﺑﺎﻟﻤﻌﺎﺻﻲ ﻻ ﺗﺠﻮﺯ ﻭﺃﻥ اﻟﻮﺻﻴﺔ ﺑﺎﻟﺒﺮ ﻭﺑﻤﺎ ﻟﻴﺲ ﺑﺮا ﻭﻻ ﻣﻌﺼﻴﺔ ﻭﻻ ﺗﻀﻴﻴﻌﺎ ﻟﻠﻤﺎﻝ ﺟﺎﺋﺰﺓ .

ترجمه : (علما) اتفاق نظر دارند که وصیت در گناهان مجاز نمی باشد ولی وصیت در کار نیک و در آنچه نه کارنیک است و نه گناه هست و نه ضایع نمودن مال است جایز می باشد.

این اجماع نیز شکسته است و در باره شکست این اجماع به آنچه ابن تیمیه رحمه الله در کتاب (ﻧﻘﺪ ﻣﺮاﺗﺐ اﻹﺟﻤﺎﻉ) ، صفحه 296 ذکر نموده اند توجه نمایید:
اﻟﻮﺻﻴﺔ ﺑﻤﺎ ﻟﻴﺲ ﺑﺒﺮ ﻭﻻ ﻣﻌﺼﻴﺔ ﻭاﻟﻮﻗﻒ ﻋﻠﻰ ﺫﻟﻚ ﻓﻴﻪ ﻗﻮﻻﻥ ﻓﻲ ﻣﺬﻫﺐ ﺃﺣﻤﺪ ﻭﻏﻴﺮﻩ، ﻭاﻟﺼﺤﻴﺢ ﺃﻥ ﺫﻟﻚ ﻻ ﻳﺼﺢ؛ ﻓﺈﻥ اﻹﻧﺴﺎﻥ ﻻ ﻳﻨﺘﻔﻊ ﺑﺒﺬﻝ اﻟﻤﺎﻝ ﺑﻌﺪ اﻟﻤﻮﺕ، ﺇﻻ ﺃﻥ ﻳﺼﺮﻓﻪ ﺇﻟﻰ ﻃﺎﻋﺔ اﻟﻠﻪ، ﻭﺇﻻ ﻓﺒﺬﻟﻪ ﺑﻤﺎ ﻟﻴﺲ ﺑﻄﺎﻋﺔ ﻭﻻ ﻣﻌﺼﻴﺔ ﻻ ﻳﻨﻔﻌﻪ ﺑﻌﺪ اﻟﻤﻮﺕ، ﺑﺨﻼﻑ ﺻﺮﻓﻪ ﻓﻲ اﻟﺤﻴﺎﺓ ﻓﻲ اﻟﻤﺒﺎﺣﺎﺕ، ﻛﺎﻷﻛﻞ ﻭاﻟﺸﺮﺏ ﻭاﻟﻠﺒﺎﺱ، ﻓﺈﻧﻪ ﻳﻨﺘﻔﻊ ﺑﺬﻟﻚ.

ترجمه : در باره وصیت در اموری که نه نیکی است و نه گناه و همچنین وقف ، در مذهب احمد و غیر ایشان دو نظریه (جواز و عدم جواز) آمده است، و نظریه درست این است که این نوع وصیت ها صحیح نمی باشد، زیرا انسان از مالی که بعد از مرگش (توسط وصیتش) خرج می شود به او نفعی نمی رسد مگر اینکه در راه طاعت الهی باشد و رنه خرج کردنش در آنچه که نه طاعت است و نه گناه و معصیت بعد از مرگ به او نفعی نمی رسد، بر خلاف آنچه در دوران زنده بودن خویش در امور مباح و مجاز همانند خورد و نوش و پوشش لباس خرج می کرده و از آنها نفع می برده است.

شکست اجماع نهم

✏شکست اجماع نهم✏

ابن حزم رحمه الله در کتاب مراتب الاجماع چنین نوشته اند :

اﺗﻔﻘﻮا اﻥ اﺳﺘﻘﺮاﺽ ﻣﺎ ﻋﺪا اﻟﺤﻴﻮاﻥ ﺟﺎﺋﺰ ﻭاﺧﺘﻠﻔﻮا ﻓﻲ ﺟﻮاﺯ اﺳﺘﻘﺮاﺽ اﻟﺮﻗﻴﻖ ﻭاﻟﺠﻮاﺭﻱ ﻭاﻟﺤﻴﻮاﻥ.

ترجمه : (علما) اتفاق نمودند که قرض گرفتن غیر از حیوان جایز است ولی در باره جواز قرض گرفتن غلام و کنیز و حیوان اختلافدنموده اند.

این اجماع نیز شکسته شده است در باره شکست این اجماع به این گفته ابن تیمیه رحمه الله در کتاب (ﻧﻘﺪ ﻣﺮاﺗﺐ اﻹﺟﻤﺎﻉ) ، صفحه 296 مراجعه نمایید در آنجا چنین نوشته است :

اﻻﺗﻔﺎﻕ ﺇﻧﻤﺎ ﻫﻮ ﻓﻲ ﻗﺮﺽ اﻟﻤﺜﻠﻴﺎﺕ: اﻟﻤﻜﻴﻞ ﻭاﻟﻤﻮﺯﻭﻥ، ﻭﺃﻣﺎ ﻣﺎ ﺳﻮﻯ ﺫﻟﻚ، ﻓﺄﺑﻮ ﺣﻨﻴﻔﺔ ﻻ ﻳﺠﻮﺯ ﻗﺮﺿﻪ؛ ﻷﻥ ﻣﻮﺟﺐ اﻟﻘﺮﺽ اﻟﻤﺜﻞ، ﻭﻻ ﻣﺜﻞ ﻟﻪ ﻋﻨﺪﻩ، ﻓﺎﻟﻨﺰاﻉ ﻓﻴﻪ ﻛﺎﻟﻨﺰاﻉ ﻓﻲ اﻟﺤﻴﻮاﻥ.

ترجمه : اتفاق همانا در باره قرض گرفتن چیزهای است که همانندی و هم مثلی دارند : همانند چیزهای کیلی و وزنی و اما در غیر اینها (اختلاف نظر وجود دارد) ابوحنیفه (رحمه الله) می فرمایند جایز نیست، زیرا قرض خواهان همانندی و هم مثلی می باشد( لذا در چیزهای که هم مثلی ندارند قرض گیرنده چگونه می تواند همانند و همثل آن را پرداخت کند لذا قرض دادن و قرض گرفتن غیر مثلی ها مجاز نمی باشد )، پس (علما) در چیزهای که هم مثل و همانندی ندارند اختلاف نظر دارند همانگونه که در جواز قرض گرفتن حیوان اختلاف نظر دارند.

شکست اجماع هشتم

✏شکست اجماع هشتم✏

ابن حزم رحمه الله در کتاب مراتب الاجماع چنین نوشته اند: ﻭاﺗﻔﻘﻮا ﻋﻠﻰ ﺃﻥ اﻳﺠﺎﺏ اﻟﻬﺪﻱ ﻓﺮﺽ ﻋﻠﻰ اﻟﻤﺤﺼﺮ .

ترجمه : (علما) اتفاق نموده اند که کشتن حیوانی برای باز شدن از احرام برای کسی که از ادامه حج و عمره جلو گیری شده است، فرض است.

این اجماع نیز شکسته شده است در این باره ابن تیمیه رحمه الله در کتاب (ﻧﻘﺪ ﻣﺮاﺗﺐ اﻹﺟﻤﺎﻉ) ، صفحه 293 چنین نوشته است:

ﻗﺪ ﻧﻘﻞ ﻏﻴﺮ ﻭاﺣﺪ ﻋﻦ ﻣﺎﻟﻚ ﺃﻧﻪ ﻻ ﻳﺠﺐ اﻟﻬﺪﻱ ﻋﻠﻰ اﻟﻤﺤﺼﺮ، ﻭﻫﻮ اﻟﻤﺸﻬﻮﺭ ﻣﻦ ﻣﺬﻫﺐ ﻣﺎﻟﻚ.

علمای متعددی از( امام ) مالک (رحمه الله ) نقل نموده اند که ایشان می گویند : کشتن حیوانی را برای کسی که از ادامه حج و عمره جلوگیری می شود واجب نیست و همین مذهب مشهور (امام ) مالک (رحمه الله) می باشد.

شکست اجماع هفتم

✏شکست اجماع هفتم✏

ابن حزم در کتاب مراتب اجماع چنین نوشته اند : ﻭﺃﺟﻤﻌﻮا ﺃﻥ اﻟﺤﺎﺋﺾ ﺇﺫا ﺭﺃﺕ اﻟﻄﻬﺮ ﻣﺎ ﻟﻢ ﺗﻐﺴﻞ ﻓﺮﺟﻬﺎ ﺃﻭ ﺗﺘﻮﺿﺄ ﻓﻮﻃﺆﻫﺎ ﺣﺮاﻡ .

ترجمه : علما اجماع نموده اند که زنی که عادت ماهیانه بوده آنگاه که پاک گشت و عادت ماهیانه اش به پایان رسید تا زمانی که شرمگاهش را نشوید و یا اینکه وضو نگیرد جماع با او حرام است.

این اجماع نیز شکسته شده است در این باره به این گفته ابن تیمیه رحمه الله در کتاب (ﻧﻘﺪ ﻣﺮاﺗﺐ اﻹﺟﻤﺎﻉ) ، صفحه 289 توجه فرمایید:

ﺃﺑﻮ ﺣﻨﻴﻔﺔ ﻳﻘﻮﻝ: ﺇﺫا اﻧﻘﻄﻊ ﺩﻣﻬﺎ ﻷﻛﺜﺮ اﻟﺤﻴﺾ، ﺃﻭ ﻣﺮ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﻗﺖ ﺻﻼﺓ ﺟﺎﺯ ﻭﻃﺆﻫﺎ ﻭﺇﻥ ﻟﻢ ﺗﻐﺘﺴﻞ ﻭﻟﻢ ﺗﺘﻮﺿﺄ ﻭﻟﻢ ﺗﻐﺴﻞ ﻓﺮﺟﻬﺎ.

ترجمه : ابوحنیفه رحمه الله می فرماید : آنگاه که خون ریزی زنی که عادت ماهیانه دارد با گذشت اکثر مدت حیض بند آمد ،و یا اینکه بر او وقت یک نماز گذشت ، (در این صورت) جماع با او (برای شوهرش) مجاز است و گرچه (آن زن) غسل نکرده باشد و وضو نگرفته باشد و شرمگاهش را نشسته باشد .

شکست اجماع ششم

✏شکست اجماع ششم✏

ابن حزم رحمه الله در کتاب مراتب الاجماع چنین ادعای نموده است :

ﻭاﺗﻔﻘﻮا ﻋﻠﻰ ﺃﻥ اﻻﺳﺘﻨﺠﺎء ﺑﺎﻟﺤﺠﺎﺭﺓ ﻭﺑﻜﻞ ﻃﺎﻫﺮ ﻣﺎ ﻟﻢ ﻳﻜﻦ ﻃﻌﺎﻣﺎ ﺃﻭ ﺭﺟﻴﻌﺎ ﺃﻭ ﻧﺠﺴﺎ ﺃﻭ ﺟﻠﺪا ﺃﻭ ﻋﻈﻤﺎ ﺃﻭ ﻓﺤﻤﺎ ﺃﻭ ﺣﻤﻤﺔ ﺟﺎﺋﺰ .

ترجمه : (علما ) اتفاق نظر دارند که استنجا زدن با سنگ و با هر چیز پاکی تا زمانی که خوراکی و یا مدفوع حیوانات و یا نجاست و یا پوست و یا استخوان و یا زغالی نباشد، جایز است .

این اتفاق و اجماع نیز شکسته شده است زیرا ابن تیمیه رحمه الله در کتاب (ﻧﻘﺪ ﻣﺮاﺗﺐ اﻹﺟﻤﺎﻉ) ، صفحه 288: چنین نوشته اند:

ﻓﻲ ﺟﻮاﺯ اﻻﺳﺘﺠﻤﺎﺭ ﺑﻐﻴﺮ اﻷﺣﺠﺎﺭ ﻗﻮﻻﻥ ﻣﻌﺮﻭﻓﺎﻥ، ﻫﻤﺎ ﺭﻭاﻳﺘﺎﻥ ﻋﻦ ﺃﺣﻤﺪ: ﺇﺣﺪاﻫﻤﺎ: ﻻ ﻳﺠﺰﺉ ﺇﻻ ﺑﺎﻟﺤﺠﺮ، ﻭﻫﻲ اﺧﺘﻴﺎﺭ ﺃﺑﻲ ﺑﻜﺮ ﺑﻦ اﻟﻤﻨﺬﺭ، ﻭﺃﺑﻲ ﺑﻜﺮ ﻋﺒﺪ اﻟﻌﺰﻳﺰ.

ترجمه در جواز استنجا بغیر از سنگها (با دیگر پاک کنندها) دو قول مشهور وجود دارد (قول جواز و قول عدم جواز) و از امام احمد رحمه الله در این باره دوروایت آمده یکی از آن دو این است که بجز سنگ (با سایر چیزها، استنجا) جایز نیست و همین قول و نظریه را ابوبکر بن المنذر و ابوبکر عبدالعزیز رحمهما الله انتخاب و اختیار نموده اند.

شکست اجماع پنجم

✏شکست اجماع پنجم✏

ابن منذر رحمه الله در کتاب الاجماع، باب (ما اجمعوا علیه فی الماء) چنین نوشته اند: أجمعوا علی أن الوضوء لایجوز : بماء الورد ، و ماء الشجر، و ماء العصفر...

ترجمه: علما اجماع نمودند که وضو (به این نوع آبها) : آب گلاب، و آب درخت ، و آب گل عصفر (گلی زرد رنگ)، جایز نیست.

این اجماع نیز شکسته شده است زیرا در این باره نیز در میان علما اختلاف نظر وجود دارد، برای بهتر دانستن این اختلاف و شکست این اجماع به عبارت زیر دقت فرمایید :

ابن قدامه رحمه الله در کتاب المغنی در فصل( فی غیر النبیذ من المائعات غیرالماء) بعد ازبیان آبها و مایعاتی (از قبیل شوربه ، سرکه و....که با آنها وضو جایز نیست) می فرماید : فجمیع هذه اﻷنواع لایجوز الوضوء بها، و لا الغسل ، و لا نعلم فیه خلافا الا ما حکی عن ابن ابی لیلی و الأصم فی المیاه المعتصره ، أنها طهور و یرتفع بها الحدث ، و یزال بها النجس .

ترجمه : تمام این انواع (آبها و مایعات) نه وضو با آنها جایز است و نه غسل،و در این باره من اختلافی را خبر ندارم بجز آنچه از ابن ابی لیلی و اصم (رحمهما الله) نقل شده است (که این دو بزرگوار) در باره آبهای که از (گل ، گیاه و غیره) گرفته می شود(می فرمایند) که آنها پاک و پاک کننده اند ناپاکی (یعنی بی وضوئی و جنابت) با آنها بر طرف می شود و نجاست و کثیفی با آنها دور و پاک می گردند.

شکست اجماع چهارم

✏شکست اجماع چهارم ✏

ابن قدامه رحمه الله در المغنی ، کتاب الحج باب مسألة اﻹحرام یقع بالنسک من وحوه ثلاثة فرمودند : أجمع المسلمون علی إباحة التمتع فی جمیع اﻷعصار ، و انما اختلفوا فی فضله .ترجمه : مسلمانان بر جواز حج تمتع در تمام زمانها اجماع نموده اند و همان در باره افضلیت آن اختلاف نموده اند.

این اجماع اعتباری ندارد زیرا در این باره اختلاف نظر وجود دارد در این باربه سه قول ابوذر غفاری رضی الله عنه که در صحیح مسلم کتاب الحج ، باب جواز الحج آمده، توجه فرمایید :

کانت المتعة فی الحج ﻷصحاب محمد صلى الله علیه وسلم خاصة . ترجمه : تمتع نمودن در حج مخصوص یاران رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بوده است .

کانت لنا رخصة یعنی المتعة فی الحج . ترجمه : تمتع در حج جوازی برای ما یاران رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم بوده است.

لا تصلح المتعتان الا لنا خاصة یعنی متعة النساء و متعة الحج . ترجمه : دو متعه برای کسی بجز ما صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم گنجایش ندارد یعنی صیغه با زنان و تمتع نمودن در حج .

و در حالی که ممانعت ازتمتع در حج از عمر و عثمان و معاویه رضی الله عنهم نیز ثابت است برای دیدن اقوال این سه صحابه بزرگوار رضی الله عنهم به کتاب الحج صحیح مسلم و کتب سنن اربعه رجوع نمایید.

حسادت با انسان چه می کند؟!

حسادت با انسان چه می کند؟!

1- انسان را نسبت به واقعیت های کر و کور می گرداند.

2- انسان را دشمن انسان و انسانیت می گرداند.

3- انسان را وادار به غیبت می کند.

4- انسان را مجبور به تهمت زدن به دیگران می کند.

5- ازانسان یک دروغگو می سازد.

6- انسان را از درون می سوزاند و نابود می کند.

7- انسان را وادار به جنایت می کند.

8- به جامعه ضررمی رساند.

9- باعث غم و اندوه فرد می شود.

10- باعث ناشکری می شود.

11- باعث از دست دادن دوستان می شود.

12- باعث اضافه شدن دشمنان می شود.

13- باعث از دست دادن خانواده و اقوام می گردد.

14- باعث رضامندی و خشنودی شیطان می گردد.

15- باعث خشم الله متعال می گردد.

به خاطراین همه مضرات است که الله مهربان در سوره فلق

می فرماید: (وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ) یعنی: و از شر حسود

زمانی که حسادت می ورزد (به الله متعال پناه ببرید).

مضرات دروغگوئی

     مضرات  دروغگوئی  

1- دروغگوئی از بزرگترین گناهان است.

2- دروغگوئی باعث بی آبروئی می گردد.

3- دروغگوئی باعث شرمندگی می گردد.

4- دروغگوئی باعث خورد شدن شخصیت فرد می گردد.

5- دروغگوئی باعث بی اعتبار شدن فرد می گردد.

6- دروغگوئی باعث از دست دادن دوستان می گردد.

7- دروغگوئی باعث شرمندگی می گردد.

8- دروغگوئی باعث ناراحتی افراد جامعه می گردد.

9- دروغگوئی باعث ناراضی الله متعال می گردد.

10- دروغگوئی باعث نفاق می گردد.

11- دروغگوئی باعث ازیاد شدن دشمنان فرد می گردد.

12-دروغگوئی باعث شکست خوردن در زندگی می گردد.

13-دروغگوئی باعث از دست دادن خانواده و اقوام می گردد.

14-دروغگوئی باعث از بین رفتن خیر و برکت در زندگی  

می گردد.

به خاطر تمام این مضرات و دها مضرات دیگردروغگوئی است

که اسلام از دروغگوئی ممانعت نموده و رسول الله صلی الله علیه

 وآله وسلم دروغگوئی را از صفات منافقین و از بزرگترین

 گناهان کبیره شمرده است . 

دو اصل مهم اقتصاد اسلامی

               دو اصل مهم اقتصاد اسلامی

در اقتصاد اسلامی دو اصل بسیار مهم وجود دارد که باید آنها را رعایت نمود :

1- مالی راکه فرد به دست می آورد باید از راه درست باشد.

2- مالی را که به دست آورده باید در راه درست خرچ کند .

در حدیث صحیح آمده که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: در روز قیامت فرد از جایش تکان نمی خورد تا اینکه از پنج چیز سوال شود یکی از آن پنج چیز این است که در دنیا مالت را از چه راهی بدست آورده ای و در چه راهی صرف و خرج نموده ای .

احادیث خزیمة بن ثابت رضی الله عنه در مسند ابن ابی شیبه

حـــــدیث (1) عَنْ سَعْدِ بْنِ مَالِکٍ ، وَخُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، وَأُسَامَةَ بْنِ زَیْدٍ ، قَالُوا : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : الطَّاعُونُ رِجْزٌ أَوْ عَذَابٌ ، عُذِّبَ بِهِ قَوْمٌ ، فَإِذَا وَقَعَ بِأَرْضٍ وَأَنْتُمْ بِهَا فَلا تَخْرُجُوا مِنْهَا ، وَإِذَا سَمِعْتُمْ بِهِ بِأَرْضٍ فَلا تَدْخُلُوهَا.

ترجمـــــه: سعد بن مالک، خزیمه بن ثابت و اسامه بن زید (رضی الله عنه) فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و اله وسلم فرمودند: طاعون و وبا عذابی است که با آن قومی (از امت های پیشین) عذاب شده است، لذا هر گاه در سرزمین و منطقه ای آمده و در حالی که شما در آنجا بودید از آن جا بیرون نشوید و فرار نکنید و اگر هم شنیدید که در سر زمین وبا آمده به آنجا نروید.

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (2) عَنْ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - فِی الاسْتِنْجَاءِ : ثَلاثَةُ أَحْجَارٍ ، لَیْسَ فِیهَا رَجِیعٌ

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت (رضی الله عنه) می فرماید: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در باره استنجا زدن فرمودند: (باید) با سه سنگ که در میان آنها مدفوع حیوانی نباشد (انجام گیرد).

تحـــــــقیق: این حدیث را صحیح است ودر سنن ابی داود ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (3) قَالَ خُزَیْمَةَ بْنَ ثَابِتٍ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : إِنَّ اللَّهَ لا یَسْتَحِی مِنَ الْحَقِّ ، لا تَأْتُوا النِّسَاءَ فِی أَعْجَازِهِنَّ.

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت فرمودند: من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند: همانا الله از (بیان) حق شرم و حیاء نمی کند، لذا شما با زنانتان از راه دبر و پشت همبستر نشوید.

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (4) عَنْ خُزَیْمَةَ ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - کَانَ یَقُولُ : الْمَسْحُ لِلْمُسَافِرِ ثَلاثَ لَیَالٍ ، وَلِلْمُقِیمِ یَوْمٌ وَلَیْلَةٌ.

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت فرمودند: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بودند که می فرمودند: مسح (بر موزه) برای مسافر تا سه شبانه روزمجاز است و برای مقیم تا یک شبانه روز مجاز است.

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است، نا گفته نماند که حدیث مسح بر موزه متواتر معنوی است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (5) عَنْ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، رَأَى فِی الْمَنَامِ کَأَنَّهُ یَسْجُدُ عَلَى جَبِینِ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - ، قَالَ : فَذَکَرْتُ ذَلِکَ لِلنَّبِیِّ - صلى الله علیه وسلم - فَقَالَ : إِنَّ الرُّوحَ لَتَلْقَى الرُّوحَ أَوْ إِنَّ الرُّوحَ تَلْقَى الرُّوحَ (شَکَّ یَزِیدُ) فَأَقْنَعَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - وَأَمَرَهُ فَسَجَدَ مِنْ خَلْفِهِ عَلَى جَبِینِ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم –

ترجمـــــه: خزیمه بن ثایت رضی الله عنه می فرماید: ایشان در خواب دیدند که گویا بر پیشانی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم سجده می کنند (ایشان) می فرماید: من این خواب را برای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بیان نمودم (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند:همانا روح با روح ملاقات می کند (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) سرشان را بالا گرفتند و به ایشان دستور داده از پشت سر آمده و بر پیشانی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم سجده نمودند.

تحـــــــقیق: این روایت صحیح است و در مسند احمد بن حنبل چنین آمده است:

عن عُمَارَة بْن خُزَیْمَة أَنَّ خُزَیْمَةَ رَأَى فِی الْمَنَامِ أَنَّهُ یَسْجُدُ عَلَى جَبْهَةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ فَأَتَى خُزَیْمَةُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَأَخْبَرَهُ قَالَ فَاضْطَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ ثُمَّ قَالَ لَهُ صَدِّقْ رُؤْیَاکَ فَسَجَدَ عَلَى جَبْهَةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ.

ترجمه :عماره بن ثایت (رضی الله عنه) می فرماید: همانا خزیمه(رضی الله عنه) در خواب دیدند که بر پیشانی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم سجده می کنند (ایشان) می فرماید: خزیمه (رضی الله عنه)به نزد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آمده این خواب را برایشان بیان نمودند.رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دراز کشیدند و سپس فرمودند: خوابت را تأیید و ثابت کن سپس (خزیمه رضی الله عنه) بر پیشانی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم سجده نمودند.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (6) عن خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - اشْتَرَى فَرَسًا مِنْ سَوَّادِ بْنِ قَیْسٍ الْمُحَارِبِیِّ فَجَحَدَهُ فَشَهِدَ لَهُ خُزَیْمَةُ بْنُ ثَابِتٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ ، فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَا حَمَلَکَ عَلَى الشَّهَادَةِ وَلَمْ تَکُنْ مَعَنَا حَاضِرًا ؟ قَالَ : صَدَّقْتُکَ لِمَا جِئْتَ بِهِ ، وَعَلِمْتُ أَنَّکَ لا تَقُولُ إِلاَّ حَقًّا ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَنْ شَهِدَ لَهُ خُزَیْمَةُ ، أَوْ شَهِدَ عَلَیْهِ خُزَیْمَةُ فَحَسْبُهُ

ترجمـــــه: خزیمه رضی الله عنه می فرماید: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم اسبی را از سوّاد بن قیس محاربی خریده بودند  سپس ( سوّاد این معامله و خرید) را انکار کرد ، خزیمه بن ثابث رضی الله عنه به نفع (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) گواهی دادند، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به او گفتند: چه چیزباعث شد که گواهی چیزی رابدهی که (زمان معامله) با ما نبودی؟ (خزیمه) گفت:من آنچه شما (از قرآن و دین) آورده اید را تأیید و قبول نموده ام و می دانم که شما بجز حق چیز دیگری نمی گویید.رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس که تنها خزیمه به نفع او گواهی داد و یا بضرر او گواهی داد کافی است. ( و نیاز بگواه دیگری نیست).

تحـــــــقیق: در سلسله احادیث ضعیفه تحت حدیث شماره 5717 فرموده اند که این حدیث منکر است و درسند آن (محمد بن زرارة) وجود دارد که بجز ابن حبان (رحمه الله) کس دیگری ایشان را توثیق ننموده و ایشان از گروه مجهولان است، نکته دیگر این که متن و سند این روایت با دیگر روایت ها اختلاف دارد. ولی همین حدیث با الفاظ دیگری که در سنن نسائی آمده و صحیح است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (7) عَنْ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، قَالَ : جَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - الْمَسْحَ عَلَى الْخُفَّیْنِ ثَلاثَةَ أَیَّامٍ لِلْمُسَافِرِ ، وَیَوْمًا لِلْمُقِیمِ ، وَلَوْ مَضَى السَّائِلُ فِی مَسْأَلَةٍ لَجَعَلَهَا خَمْسًا

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت فرمودند: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم مسح (بر موزه) برای مسافر تا سه شبانه روز و برای مقیم تا یک شبانه روزمجازقراردادند، و اگر سؤال کننده در این باره به سؤالش ادامه می داد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پنچ شبانه روز قرار می داد.

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است، نا گفته نماند که حدیث مسح بر موزه متواتر معنوی است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (8) عَنْ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ الأَنْصَارِیِّ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : یَأْتِی الشَّیْطَانُ الإِنْسَانَ فَیَقُولُ : مَنْ خَلَقَ السَّمَوَاتِ ؟ فَیَقُولُ : اللَّهُ ، فَیَقُولُ : مَنْ خَلَقَ الأَرْضَ ؟ فَیَقُولُ : اللَّهُ ، حَتَّى یَقُولُ : فَمَنْ خَلَقَ اللَّهَ ؟ فَإِذَا وَجَدَ أَحَدُکُمْ ذَلِکَ فَلْیَقُلْ : آمَنْتُ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت انصاری رضی الله عنه می فرماید: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: شیطان به نزد انسان می آید و سپس (به او) می گوید: چه کسی آسمانها را آفریده است؟ (آن انسان) می گوید: الله، سپس (شیطان) می گوید: چه کسی زمین را آفریده است؟ سپس (آن انسان) می گوید: الله، (این سلسله سؤال و جواب در میان آن انسان و شیطان ادامه پیدا می کند) تا اینکه (شیطان) می گوید: پس الله را چه کسی آفریده است؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند :) هر گاه که یکی از شما چنین وسوسه های را در ذهنش یافت پس حتما بگوید: من به الله و رسولش ایمان آورده ام (و سپس این وسوسه را ادامه ندهد).

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (9) عَنِ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَنْ أَصَابَ ذَنْبًا فَأَقَمْتُمْ عَلَیْهِ حَدَّ ذَلِکَ فَهُوَ کَفَّارَتُهُ.

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت رضی الله عنه می فرماید: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس گناهی را مر تکب شد(که دارای حدّ بود) و سپس من بر او حدّ اجرا نمودم پس این اجرای حدّ؛ کفاره (آن گناهش) می باشد.

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (10) عَنِ أبی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَثَلُ الَّذِی یَعْتِقُ عِنْدَ الْمَوْتِ ، کَالَّذِی یُهْدِی بَعْدَ الشِّبَعِ.

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: مثال کسی که زمان فرا رسیدن مرگ (غلام و کنیزخودش را) آزاد می کند همانند کسی است که بعد از سیری هدیه می دهد.

تحـــــقیق: این حدیث ضعیف است، زیرا در سند آن (أَبوحَبِیبَةَ) وجود دارد و که یک راوی مجهول است، این روایت درسنن ابی دواد ، سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (11) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَنْ أُعْطِیَ حَظَّهُ مِنَ الرِّفْقِ ، فَقَدْ أُعْطِیَ حَظَّهُ مِنَ الْخَیْرِ ، وَمَنْ مُنِعَ حَظَّهُ مِنَ الرِّفْقِ ، مُنِعَ حَظَّهُ مِنَ الْخَیْرِ.

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس سهمش از نرمی داده شده قطعا سهمش از خیرو نیکی داده شده است و هر کس سهمش از نرمی جلوگیری و ممانعت شده سهمش از خیر ممانعت و جلوگیری شده است.

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (12) عَنْ عَلْقَمَةَ ، قَالَ : قَدِمْتُ الشَّامَ فَأَتَى أَبُو الدَّرْدَاءِ ، فَقَالَ : أَفِیکُمْ أَحَدٌ یَقْرَأُ عَلَیَّ قِرَاءَةَ عَبْدِ اللَّهِ ؟ فَقُلْتُ : نَعَمْ أَنَا ، قَالَ : فَکَیْفَ سَمِعْتَ عَبْدَ اللَّهِ یَقْرَأُ هَذِهِ الآیَةَ : وَاللَّیْلُ إِذَا یَغْشَى ؟ قَالَ : سَمِعْتُهُ یَقْرَأُ : وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى وَالذِّکْرَ الأُنْثَى ، فَقَالَ : أَنَا وَاللَّهِ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقْرَؤُهَا وَلَکِنَّ هَؤُلاءِ یُرِیدُونَ أَنْ أَقْرَأَ : وَمَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَالأُنْثَى فَلا أُبَایِعُهُمْ.

ترجمــــــه: علقمه می گوید: من به شام رفتم ابودرداء (به نزد ما) تشریف آوردند و فرمودند: آیا در میانتان کسی هست که قرائت عبد الله (بن مسعود) را برمن بخواند؟ من گفتم : بله من ، (ابودرداء) فرمودند: از عبد الله چگونه شنیده ای که این آیه را بخواند : (وَاللَّیْلُ إِذَا یَغْشَى) (علقمه) فرمودند: من (از ایشان) شنیدم که (اینگونه) می خوانند: (وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى وَالذِّکْرَ الأُنْثَى) (ابودرداء) فرمودند سوگند به الله من هم از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیده ام که همین گونه (همانند قرائت عبد الله) می خواند ولی اینها می خواهند که من (این آیه را اینگونه ) بخوانم (وَمَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَالأُنْثَى) من با آنها(در خواندن این آیه همانند آنان) بیعت نمی کنم.

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح بخاری، صحیح مسلم ، سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (13) عَنْ عَطَاءِ بْنِ یَسَارٍ ، عَنْ رَجُلِ کَانَ بَیْتُهُ بِمِصْرَ قَالَ : سَأَلْتُ أَبَا الدَّرْدَاءِ ، عَنْ هَذِهِ الآیَةِ لَهُمُ الْبُشْرَى فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الآخِرَةِ ، فَقَالَ : مَا سَأَلَنِی عَنْهَا أَحَدٌ ، سَأَلْتُ عَنْهَا رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - فَقَالَ : مَا سَأَلَنِی عَنْهَا أَحَدٌ غَیْرُکَ مُنْذُ أُنْزِلَتْ ، هِیَ الرُّؤْیَا الصَّالِحَةُ یَرَاهَا الْمُسْلِمُ أَوْ تُرَى لَهُ ، وَفِی الآخِرَةِ الْجَنَّةُ.

ترجمــــــه:عطاء بن یسار از مردی که خانه اش در مصربوده روایت می کند که ایشان فرمودند: من از ابودرداء رضی الله عنه در باره این آیه (لَهُمُ الْبُشْرَى فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الآخِرَةِ) پرسیدم (که هدف از بشارت در دنیا و آخرت چیست؟) ایشان فرمودند: تا (بحال) کسی در باره این آیه از من نپرسیدند، من از این آیه از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پرسیدم ایشان به من گفتندعلاوه از تو کس دیگری از زمانی که این آیه نازل شده از من نپرسیده (سپس فرمودند این بشارت دنیا) خواب های نیک و خوبی است خود فرد مسلمان در باره خودش می بیند و یا کس دیگری در باره اش می بیند( وبشارت) در آخرت همان بهشت است.

تحـــــقیق: این حدیث را استاد آلبانی رحمه الله صحیح دانسته و در سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (14) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : الْوَالِدُ أَوْسَطُ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَإِنْ شِئْتَ فَاحْفَظْهُ ، وَإِنْ شِئْتَ فَضَیِّعْهُ.

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه فرمودند من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند: پدرومادر بالا ترین و میانه ترین دربهای بهشت است اگرخواستی نگه داری و محافظتش کن و اگرخواستی ضایع و نابودش کن.

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ترمذی ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (15) ، عَنِ ابْنِ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، أَنَّ رَجُلا وَقَعَ فِی رَجُلٍ فَرَدَّ عَلَیْهِ آخَرُ ، فَقَالَ أَبُو الدَّرْدَاءِ : رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : مَنْ ذَبَّ عَنْ عِرْضِ أَخِیهِ کَانَ لَهُ حِجَابًا مِنَ النَّارِ.

ترجمــــــه: پرس ابودرداء می گوید: فردی در باره فرد دیگری سخن گفت سپس یک دیگر از آن دفاع نمود ابودرداء رضی الله عنه گفت: (من از) رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم (شنیدم) که می فرمایند: هر کس از آبروی برادرش دفاع کند (این دفاع کردن) پرده و مانعی می شود برای آتش (جهنم) .

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (16) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ  قَالَ : أُهْدِیَ لِرَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - کَبْشَانِ جِذْعَانِ أَمْلَحَانِ ، فَضَحَّى بِهِمَا.

ترجمــــــه: ابو درداء رضی الله عنه فرمودند: برای رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دو قوچ کوچک و سیاه و سفید هدیه داده شد ، سپس(رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم آن دو را درروزعید قربان) قربانی نمودند.

تحـــــقیق: این حدیث با این الفاظ ضعیف است زیرا در سند آن (ابن ابی لیلی) که راوی ضعیف است وجود دارد ولی جریان ذبح دو قوچ در عید قربان از رسول الله صلی الله علیه و سلم ثابت است و در روایت انس بن مالک رضی الله عنه در صحیح بخاری ، صحیح مسلم، سنن ابی داود، سنن ترمذی، سنن نسائی ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (17) عَنْ أَبی الدَّرْدَاءِ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - قَاءَ فَأَفْطَرَ ، فَلَقِیتُ ثَوْبَانَ فِی مَسْجِدِ دِمَشْقَ فَذَکَرْتُ ذَلِکَ لَهُ ، فَقَالَ : أَنَا صَبَبْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم – وُضُوءَهُ.

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم استفراغ نمودند (وبعد وضو گرفتند) و سپس روزه شان را خوردند، (روای می گوید) سپس من ثوبان رضی الله عنه رادر مسجد دمشق ملاقات نمودم و این سخن (ابودرداء) را برای ایشان بیان نمودم ایشان فرمودند: (درست است) من برای رسول الله صلی الله علیه و سلم آب وضو ریختم (تا ایشان وضو گرفتند).

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و این روایت در سنن ترمذی، سنن ابی داود و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (18) عَنْ مَعْدَانَ بْنِ أَبِی طَلْحَةَ الْیَعْمَرِیِّ ، قَالَ : قَالَ لِی أَبُو الدَّرْدَاءِ : أَیْنَ مَسْکَنُکَ ؟ قَالَ : قُلْتُ : فِی قَرْیَةٍ دُونَ حِمْصَ ، فَقَالَ أَبُو الدَّرْدَاءِ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : مَا مِنْ ثَلاثَةٍ فِی قَرْیَةٍ ، وَلا بَدْوٍ ، لا تُقَامُ فِیهِمُ الصَّلاةُ ، إِلاَّ اسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطَانُ ، فَعَلَیْکُمْ بِالْجَمَاعَةِ فَإِنَّمَا یَأْکُلُ الذِّئْبُ الْقَاصِیَةَ.

ترجمــــــه: معدان بن ابی طلحه یعمری می فرماید: ابودرداء رضی الله عنه به من گفت: محل سکونتت کجاست؟ من گفتم: در روستای دون حمص، ابودرداء فرمودند: من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند: نیست سه نفر در روستائی و نه بیابانی که نماز در میان آنها (با جماعت) بر پا و برگذار نشود، مگر اینکه شیطان بر آنها غالب خواهد آمد ، پس بر شما ضروری است که با جماعت (نمازتان را بر گذار کنید) زیرا گرگ (گوسفندی را که ) از گروه و گله گوسفندان بدور است را می خورد.

تحـــــقیق: این حدیث حسن است و این روایت در سنن ابی داود ، سنن نسائی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (19) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : لَقَدْ رَأَیْنَا رَسُولَ اللِّهِ - صلى الله علیه وسلم - فِی بَعْضِ أَسْفَارِهِ ، فِی الْیَوْمِ الْحَارِّ الشَّدِیدِ الْحَرِّ ، حَتَّى إِنَّ الرَّجُلَ لَیَضَعُ یَدَهُ عَلَى رَأْسِهِ مِنْ شِدَّةِ الْحَرِّ ، وَمَا فِی الْقَوْمِ صَائِمٌ إِلاَّ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَوَاحَةَ.

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه می فرماید: ما رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را در برخی از سفرهایشان دیدیم که در روز بسیار گرمی (که گرمایش به حدی بود که ) هر فرد از شدت گرما دستش را بر سرش می گذاشت و در میان افراد کسی بجز رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم و عبد الله بن رواحه روز دار نبودند.

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (20) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، أَنَّ النَّبِیَّ - صلى الله علیه وسلم - مَرَّ بِامْرَأَةٍ مُحَجِّ عَلَى بَابِ فُسْطَاطٍ ، فَقَالَ : لَعَلَّهُ یُرِیدُ أَنْ یُلِمَّ بِهَا ؟ فَقَالُوا : نَعَمْ ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : لَقَدْ هَمَمْتُ أَنْ أَلْعَنَهُ لَعْنَا یَدْخُلُ مَعَهُ قَبْرَهُ ، کَیْفَ یُوَرِّثُهُ وَهُوَ لا یَحِلُّ لَهُ ؟ کَیْفَ یَسْتَخْدِمُهُ وَهُوَ لا یَحِلُّ لَهُ.

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم گذر نمودن بر زن (برده ای) که زایمانش نزدیک است بر درب خیمه ای ایستاده است، فرمودند: شاید (آقا و صاحبش) می خواهد با او جماع کند؟ (صحابه موجود در آنجا) فرمودند: بله، سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: قطعا من اراده نمودم که (صاحب و آقای این کنیز) را لعنتی کنم که بهمراش در قبرش داخل گردد، چگونه او (بچه داخل شکم این کنیز )را وارث می گرداند و در حالی که این کار برایش حلال نیست؟ و چگونه از(بچه داخل شکم این کنیز بعداز بزرگ شدن)خدمت می گیرد و در حالی که برایش حلال نیست.

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است ودر صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (21) قَالَ أَبو الدَّرْدَاءِ : سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : أَفِی کُلِّ صَلاةٍ قِرَاءَةٌ ؟ فَقَالَ : نَعَمْ فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ : وَجَبَتْ هَذِهِ ، فَقَالَ لَهُ وَکَانَ أَقْرَبُ الْقَوْمِ إِلَیْهِ : مَا أَرَى الإِمَامَ إِذَا أَمَّ الْقَوْمَ إِلاَّ قَدْ کَفَاهُمْ.

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه می فرماید: از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پرسیده شد آیا در هر نمازی قرائت هست؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ) فرمودند: بله . فردی از انصار گفت : (ازاین گفته رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) قرائت (در هر نماز) واجب گشت (روای می گوید :ابودرداء) در حالی که نزدیک ترین فرد به او بود گفت: بنظر من هرگاه امامی برای افراد امامت دهد قرائت او برایشان کافی است.

تحـــــقیق: سنداین حدیث صحیح است، ناگفته نماند که جمله (فَقَالَ لَهُ وَکَانَ أَقْرَبُ الْقَوْمِ إِلَیْهِ : مَا أَرَى الإِمَامَ إِذَا أَمَّ الْقَوْمَ إِلاَّ قَدْ کَفَاهُمْ) موقوف و قول ابی درداء رضی الله عنه است چناچه از روایت سنن نسائی کاملا واضح می گردد.

این روایت در سنن نسائی، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز آمده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (22) عَنْ بِلالِ بْنِ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - قَالَ : مَا أَظَلَّتِ الْخَضْرَاءُ ، وَلا أَقَلَّتِ الْغَبْرَاءُ مِنْ ذِی لَهْجَةٍ أَصْدَقَ مِنْ أَبِی ذَرٍّ.

ترجمــــــه: بلال بن ابی درداء می فرماید: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: نه آسمان سایه نموده و نه هم زمین فردی راستگو تراز ابوذر را حمل نموده است.

تحـــــقیق: متن این حدیث صحیح است و از صحابه های دیگری نیز روایت شده است ولی روایت اینجا سندش مرسل است و در مسند احمد بن حنبل از بلال بن ابی درداء ازابودرداء رضی الله عنه روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (23) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَا طَلَعَتْ شَمْسٌ قَطُّ إِلاَّ بُعِثَ مَلَکَانِ یُنَادِیَانِ یُسْمِعَانِ مَنْ عَلَى الأَرْضِ غَیْرَ الثَّقَلَیْنِ : یَا أَیُّهَا النَّاسُ هَلُمُّوا إِلَى رَبِّکُمْ ، فَإِنَّ مَا قَلَّ وَکَفَى خَیْرٌ مِمَّا کَثُرَ وَأَلْهَى ، وَلا غَرَبَتِ الشَّمْسُ قَطُّ إِلاَّ بُعِثَ بِجَنْبَتَیْهَا مَلَکَانِ یُنَادِیَانِ : اللَّهُمَّ أَعْطِ مُنْفِقًا خَلْفًا وَأَعْطِ مُمْسِکًا تَلَفًا.

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هیچ روز خورشید طلوع نمی کند مگر اینکه دو فرشته فرستاده می شود و آن دو فریاد می زنند و تما سکنان زمین بجز انس و جن همه را می شنوانند (و اینگونه می گویند) ای مردم بسوی پروردگارتان بیایید ، همانا آنچه کم باشد و کفایت کند بهتر است از آنچه زیاد باشد و فرد را از یاد الله غافل و مشغول گرداند. هیچ روز خورشید غروب نمی کند مگر اینکه به دوسمت خورشید دو فرشته فرستاده می شود و آن دو فریاد می زنند: با الهی به انفاق کننده مال جاگزینی بده و به دست نگه دارنده از انفاق تباهی نصیب گردان.

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (25) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعْدِ بْنِ أَبِی وَقَّاصٍ ، أَنَّ أَبَا الدَّرْدَاءِ ، کَانَ إِذَا قَرَأَ هَذِهِ الآیَةَ وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ، قَالَ : وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ ، ثُمَّ قَالَ : أَقْرَأَنِیهَا رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ ، قُلْتُ : وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ ، قَالَ : نَعَمْ ، وَإِنْ رَغِمَ أَنْفُ أَبِی الدَّرْدَاءِ.

ترجمــــــه: محمد بن سعد (رحمه الله) می فرماید: ابودرداء رضی الله عنه هر گاه این آیه را تلاوت می نمود (وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ: هر کس از جایگاه پروردگارش ترسید برایش دو باغ دربهشت است) می گفت :( وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ) یعنی اگر چه زناکند و دوزدی کند، سپس (ابودرداء رضی الله عنه) فرمودند: این آیه را رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم برای من خواندند ، من گفتم : (وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ) یعنی اگر چه زناکند و دوزدی کند (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند بله و اگر چه بینی ابودردادء بخاک مالیده شود و بر خلاف میلش باشد.

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (26) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، یَرْوِیهِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - أَنَّهُ قَالَ : مَنْ حَفِظَ عَشْرَ آیَاتٍ مِنْ أَوَّلِ سُورَةِ الْکَهْفِ ، عُصِمَ مِنْ فِتْنَةِ الدَّجَّالِ.

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس ده آیه از اوّل سوره کهف راحفظ نماید او از فتنه دجّال محفوظ نگه داشته خواهد شد.

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم، سنن ابی داود و مسند احمد بن حنبل نیزروایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (27) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : إِنَّ اللَّعَّانِینَ لا یَکُونُونَ شُهَدَاءَ ، وَلا شُفَعَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه فرموده من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند: همانا لعنت کنندگان نه از گواهان و نه هم از شفاعت گران؛ روزقیامت قرار می گیرند.

تحـــــقیق:این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (28) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، عَنِ النَّبِیِّ - صلى الله علیه وسلم - قَالَ : مَا مِنْ شَیْءٍ أَثْقَلُ فِی الْمِیزَانِ مِنْ خُلُقٍ حَسَنٍ.

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هیچ چیز در ترازوی (وزن اعمال روز قیامت) از اخلاق نیک سنگین تر نیست.

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ابی داود و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (29)عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - ضَحَّى بِکَبْشَیْنِ جَذَعَیْنِ أَوْ قَالَ : مَوْجُوءَیْنِ.

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه می فرماید: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دو قوچ کوچک و یا اخته (خصیه کنده) قربانی نمودند.

تحـــــقیق: این حدیث با این الفاظ ضعیف است زیرا در سند آن (حجاج) که راوی مدلّس و ضعیف است وجود دارد ولی جریان ذبح دو قوچ در عید قربان از رسول الله صلی الله علیه و سلم ثابت است و در روایت انس بن مالک رضی الله عنه در صحیح بخاری ، صحیح مسلم، سنن ابی داود، سنن ترمذی، سنن نسائی ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل روایت شده است.