۩۩۩ تزکیه و تعلیم از دیدگاه اهل سنّت ۩۩۩

کَمَا أَرْسَلْنَا فِیکُمْ رَسُولاً مِنْکُمْ یَتْلُو عَلَیْکُمْ آیَاتِنَا وَیُزَکِّیکُمْ وَیُعَلِّمُکُمْ الْکِتَابَ وَ ....

۩۩۩ تزکیه و تعلیم از دیدگاه اهل سنّت ۩۩۩

کَمَا أَرْسَلْنَا فِیکُمْ رَسُولاً مِنْکُمْ یَتْلُو عَلَیْکُمْ آیَاتِنَا وَیُزَکِّیکُمْ وَیُعَلِّمُکُمْ الْکِتَابَ وَ ....

احادیث خزیمة بن ثابت رضی الله عنه در مسند ابن ابی شیبه


حـــــدیث (1) عَنْ سَعْدِ بْنِ مَالِکٍ ، وَخُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، وَأُسَامَةَ بْنِ زَیْدٍ ، قَالُوا : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : الطَّاعُونُ رِجْزٌ أَوْ عَذَابٌ ، عُذِّبَ بِهِ قَوْمٌ ، فَإِذَا وَقَعَ بِأَرْضٍ وَأَنْتُمْ بِهَا فَلا تَخْرُجُوا مِنْهَا ، وَإِذَا سَمِعْتُمْ بِهِ بِأَرْضٍ فَلا تَدْخُلُوهَا.

 

ترجمـــــه: سعد بن مالک، خزیمه بن ثابت و اسامه بن زید (رضی الله عنه) فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و اله وسلم فرمودند: طاعون و وبا عذابی است که با آن قومی (از امت های پیشین) عذاب شده است، لذا هر گاه در سرزمین و منطقه ای آمده و در حالی که شما در آنجا بودید از آن جا بیرون نشوید و فرار نکنید و اگر هم شنیدید که در سر زمین وبا آمده به آنجا نروید.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (2) عَنْ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - فِی الاسْتِنْجَاءِ : ثَلاثَةُ أَحْجَارٍ ، لَیْسَ فِیهَا رَجِیعٌ

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت (رضی الله عنه) می فرماید: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در باره استنجا زدن فرمودند: (باید) با سه سنگ که در میان آنها مدفوع حیوانی نباشد (انجام گیرد).

 

تحـــــــقیق: این حدیث را صحیح است ودر سنن ابی داود ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (3) قَالَ خُزَیْمَةَ بْنَ ثَابِتٍ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : إِنَّ اللَّهَ لا یَسْتَحِی مِنَ الْحَقِّ ، لا تَأْتُوا النِّسَاءَ فِی أَعْجَازِهِنَّ.

 

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت فرمودند: من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند: همانا الله از (بیان) حق شرم و حیاء نمی کند، لذا شما با زنانتان از راه دبر و پشت همبستر نشوید.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (4) عَنْ خُزَیْمَةَ ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - کَانَ یَقُولُ : الْمَسْحُ لِلْمُسَافِرِ ثَلاثَ لَیَالٍ ، وَلِلْمُقِیمِ یَوْمٌ وَلَیْلَةٌ.

 

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت فرمودند: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بودند که می فرمودند: مسح (بر موزه) برای مسافر تا سه شبانه روزمجاز است و برای مقیم تا یک شبانه روز مجاز است.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است، نا گفته نماند که حدیث مسح بر موزه متواتر معنوی است.

 

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (5) عَنْ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، رَأَى فِی الْمَنَامِ کَأَنَّهُ یَسْجُدُ عَلَى جَبِینِ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - ، قَالَ : فَذَکَرْتُ ذَلِکَ لِلنَّبِیِّ - صلى الله علیه وسلم - فَقَالَ : إِنَّ الرُّوحَ لَتَلْقَى الرُّوحَ أَوْ إِنَّ الرُّوحَ تَلْقَى الرُّوحَ (شَکَّ یَزِیدُ) فَأَقْنَعَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - وَأَمَرَهُ فَسَجَدَ مِنْ خَلْفِهِ عَلَى جَبِینِ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم –

ترجمـــــه: خزیمه بن ثایت رضی الله عنه می فرماید: ایشان در خواب دیدند که گویا بر پیشانی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم سجده می کنند (ایشان) می فرماید: من این خواب را برای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بیان نمودم (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند:همانا روح با روح ملاقات می کند (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) سرشان را بالا گرفتند و به ایشان دستور داده از پشت سر آمده و بر پیشانی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم سجده نمودند.

 

تحـــــــقیق: این روایت صحیح است و در مسند احمد بن حنبل چنین آمده است:

عن عُمَارَة بْن خُزَیْمَة أَنَّ خُزَیْمَةَ رَأَى فِی الْمَنَامِ أَنَّهُ یَسْجُدُ عَلَى جَبْهَةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ فَأَتَى خُزَیْمَةُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَأَخْبَرَهُ قَالَ فَاضْطَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ ثُمَّ قَالَ لَهُ صَدِّقْ رُؤْیَاکَ فَسَجَدَ عَلَى جَبْهَةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ.

ترجمه :عماره بن ثایت (رضی الله عنه) می فرماید: همانا خزیمه(رضی الله عنه) در خواب دیدند که بر پیشانی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم سجده می کنند (ایشان) می فرماید: خزیمه (رضی الله عنه)به نزد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آمده این خواب را برایشان بیان نمودند.رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دراز کشیدند و سپس فرمودند: خوابت را تأیید و ثابت کن سپس (خزیمه رضی الله عنه) بر پیشانی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم سجده نمودند.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (6) عن خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - اشْتَرَى فَرَسًا مِنْ سَوَّادِ بْنِ قَیْسٍ الْمُحَارِبِیِّ فَجَحَدَهُ فَشَهِدَ لَهُ خُزَیْمَةُ بْنُ ثَابِتٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ ، فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَا حَمَلَکَ عَلَى الشَّهَادَةِ وَلَمْ تَکُنْ مَعَنَا حَاضِرًا ؟ قَالَ : صَدَّقْتُکَ لِمَا جِئْتَ بِهِ ، وَعَلِمْتُ أَنَّکَ لا تَقُولُ إِلاَّ حَقًّا ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَنْ شَهِدَ لَهُ خُزَیْمَةُ ، أَوْ شَهِدَ عَلَیْهِ خُزَیْمَةُ فَحَسْبُهُ

ترجمـــــه: خزیمه رضی الله عنه می فرماید: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم اسبی را از سوّاد بن قیس محاربی خریده بودند  سپس ( سوّاد این معامله و خرید) را انکار کرد ، خزیمه بن ثابث رضی الله عنه به نفع (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) گواهی دادند، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به او گفتند: چه چیزباعث شد که گواهی چیزی رابدهی که (زمان معامله) با ما نبودی؟ (خزیمه) گفت:من آنچه شما (از قرآن و دین) آورده اید را تأیید و قبول نموده ام و می دانم که شما بجز حق چیز دیگری نمی گویید.رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس که تنها خزیمه به نفع او گواهی داد و یا بضرر او گواهی داد کافی است. ( و نیاز بگواه دیگری نیست).

 

تحـــــــقیق: در سلسله احادیث ضعیفه تحت حدیث شماره 5717 فرموده اند که این حدیث منکر است و درسند آن (محمد بن زرارة) وجود دارد که بجز ابن حبان (رحمه الله) کس دیگری ایشان را توثیق ننموده و ایشان از گروه مجهولان است، نکته دیگر این که متن و سند این روایت با دیگر روایت ها اختلاف دارد. ولی همین حدیث با الفاظ دیگری که در سنن نسائی آمده و صحیح است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (7) عَنْ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، قَالَ : جَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - الْمَسْحَ عَلَى الْخُفَّیْنِ ثَلاثَةَ أَیَّامٍ لِلْمُسَافِرِ ، وَیَوْمًا لِلْمُقِیمِ ، وَلَوْ مَضَى السَّائِلُ فِی مَسْأَلَةٍ لَجَعَلَهَا خَمْسًا

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت فرمودند: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم مسح (بر موزه) برای مسافر تا سه شبانه روز و برای مقیم تا یک شبانه روزمجازقراردادند، و اگر سؤال کننده در این باره به سؤالش ادامه می داد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پنچ شبانه روز قرار می داد.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است، نا گفته نماند که حدیث مسح بر موزه متواتر معنوی است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (8) عَنْ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ الأَنْصَارِیِّ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : یَأْتِی الشَّیْطَانُ الإِنْسَانَ فَیَقُولُ : مَنْ خَلَقَ السَّمَوَاتِ ؟ فَیَقُولُ : اللَّهُ ، فَیَقُولُ : مَنْ خَلَقَ الأَرْضَ ؟ فَیَقُولُ : اللَّهُ ، حَتَّى یَقُولُ : فَمَنْ خَلَقَ اللَّهَ ؟ فَإِذَا وَجَدَ أَحَدُکُمْ ذَلِکَ فَلْیَقُلْ : آمَنْتُ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت انصاری رضی الله عنه می فرماید: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: شیطان به نزد انسان می آید و سپس (به او) می گوید: چه کسی آسمانها را آفریده است؟ (آن انسان) می گوید: الله، سپس (شیطان) می گوید: چه کسی زمین را آفریده است؟ سپس (آن انسان) می گوید: الله، (این سلسله سؤال و جواب در میان آن انسان و شیطان ادامه پیدا می کند) تا اینکه (شیطان) می گوید: پس الله را چه کسی آفریده است؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند :) هر گاه که یکی از شما چنین وسوسه های را در ذهنش یافت پس حتما بگوید: من به الله و رسولش ایمان آورده ام (و سپس این وسوسه را ادامه ندهد).

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


حـــــدیث (9) عَنِ خُزَیْمَةَ بْنِ ثَابِتٍ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَنْ أَصَابَ ذَنْبًا فَأَقَمْتُمْ عَلَیْهِ حَدَّ ذَلِکَ فَهُوَ کَفَّارَتُهُ.

 

ترجمـــــه: خزیمه بن ثابت رضی الله عنه می فرماید: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس گناهی را مر تکب شد(که دارای حدّ بود) و سپس من بر او حدّ اجرا نمودم پس این اجرای حدّ؛ کفاره (آن گناهش) می باشد.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (10) عَنِ أبی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَثَلُ الَّذِی یَعْتِقُ عِنْدَ الْمَوْتِ ، کَالَّذِی یُهْدِی بَعْدَ الشِّبَعِ.

 

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: مثال کسی که زمان فرا رسیدن مرگ (غلام و کنیزخودش را) آزاد می کند همانند کسی است که بعد از سیری هدیه می دهد.

 

تحـــــقیق: این حدیث ضعیف است، زیرا در سند آن (أَبوحَبِیبَةَ) وجود دارد و که یک راوی مجهول است، این روایت درسنن ابی دواد ، سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (11) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَنْ أُعْطِیَ حَظَّهُ مِنَ الرِّفْقِ ، فَقَدْ أُعْطِیَ حَظَّهُ مِنَ الْخَیْرِ ، وَمَنْ مُنِعَ حَظَّهُ مِنَ الرِّفْقِ ، مُنِعَ حَظَّهُ مِنَ الْخَیْرِ.

 

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس سهمش از نرمی داده شده قطعا سهمش از خیرو نیکی داده شده است و هر کس سهمش از نرمی جلوگیری و ممانعت شده سهمش از خیر ممانعت و جلوگیری شده است.

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (12) عَنْ عَلْقَمَةَ ، قَالَ : قَدِمْتُ الشَّامَ فَأَتَى أَبُو الدَّرْدَاءِ ، فَقَالَ : أَفِیکُمْ أَحَدٌ یَقْرَأُ عَلَیَّ قِرَاءَةَ عَبْدِ اللَّهِ ؟ فَقُلْتُ : نَعَمْ أَنَا ، قَالَ : فَکَیْفَ سَمِعْتَ عَبْدَ اللَّهِ یَقْرَأُ هَذِهِ الآیَةَ : وَاللَّیْلُ إِذَا یَغْشَى ؟ قَالَ : سَمِعْتُهُ یَقْرَأُ : وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى وَالذِّکْرَ الأُنْثَى ، فَقَالَ : أَنَا وَاللَّهِ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقْرَؤُهَا وَلَکِنَّ هَؤُلاءِ یُرِیدُونَ أَنْ أَقْرَأَ : وَمَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَالأُنْثَى فَلا أُبَایِعُهُمْ.

 

ترجمــــــه: علقمه می گوید: من به شام رفتم ابودرداء (به نزد ما) تشریف آوردند و فرمودند: آیا در میانتان کسی هست که قرائت عبد الله (بن مسعود) را برمن بخواند؟ من گفتم : بله من ، (ابودرداء) فرمودند: از عبد الله چگونه شنیده ای که این آیه را بخواند : (وَاللَّیْلُ إِذَا یَغْشَى) (علقمه) فرمودند: من (از ایشان) شنیدم که (اینگونه) می خوانند: (وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى وَالذِّکْرَ الأُنْثَى) (ابودرداء) فرمودند سوگند به الله من هم از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیده ام که همین گونه (همانند قرائت عبد الله) می خواند ولی اینها می خواهند که من (این آیه را اینگونه ) بخوانم (وَمَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَالأُنْثَى) من با آنها(در خواندن این آیه همانند آنان) بیعت نمی کنم.

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح بخاری، صحیح مسلم ، سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (13) عَنْ عَطَاءِ بْنِ یَسَارٍ ، عَنْ رَجُلِ کَانَ بَیْتُهُ بِمِصْرَ قَالَ : سَأَلْتُ أَبَا الدَّرْدَاءِ ، عَنْ هَذِهِ الآیَةِ لَهُمُ الْبُشْرَى فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الآخِرَةِ ، فَقَالَ : مَا سَأَلَنِی عَنْهَا أَحَدٌ ، سَأَلْتُ عَنْهَا رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - فَقَالَ : مَا سَأَلَنِی عَنْهَا أَحَدٌ غَیْرُکَ مُنْذُ أُنْزِلَتْ ، هِیَ الرُّؤْیَا الصَّالِحَةُ یَرَاهَا الْمُسْلِمُ أَوْ تُرَى لَهُ ، وَفِی الآخِرَةِ الْجَنَّةُ.

 

ترجمــــــه:عطاء بن یسار از مردی که خانه اش در مصربوده روایت می کند که ایشان فرمودند: من از ابودرداء رضی الله عنه در باره این آیه (لَهُمُ الْبُشْرَى فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَفِی الآخِرَةِ) پرسیدم (که هدف از بشارت در دنیا و آخرت چیست؟) ایشان فرمودند: تا (بحال) کسی در باره این آیه از من نپرسیدند، من از این آیه از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پرسیدم ایشان به من گفتندعلاوه از تو کس دیگری از زمانی که این آیه نازل شده از من نپرسیده (سپس فرمودند این بشارت دنیا) خواب های نیک و خوبی است خود فرد مسلمان در باره خودش می بیند و یا کس دیگری در باره اش می بیند( وبشارت) در آخرت همان بهشت است.

 

تحـــــقیق: این حدیث را استاد آلبانی رحمه الله صحیح دانسته و در سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (14) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : الْوَالِدُ أَوْسَطُ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ فَإِنْ شِئْتَ فَاحْفَظْهُ ، وَإِنْ شِئْتَ فَضَیِّعْهُ.

 

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه فرمودند من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند: پدرومادر بالا ترین و میانه ترین دربهای بهشت است اگرخواستی نگه داری و محافظتش کن و اگرخواستی ضایع و نابودش کن.

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ترمذی ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (15) ، عَنِ ابْنِ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، أَنَّ رَجُلا وَقَعَ فِی رَجُلٍ فَرَدَّ عَلَیْهِ آخَرُ ، فَقَالَ أَبُو الدَّرْدَاءِ : رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : مَنْ ذَبَّ عَنْ عِرْضِ أَخِیهِ کَانَ لَهُ حِجَابًا مِنَ النَّارِ.

 

ترجمــــــه: پرس ابودرداء می گوید: فردی در باره فرد دیگری سخن گفت سپس یک دیگر از آن دفاع نمود ابودرداء رضی الله عنه گفت: (من از) رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم (شنیدم) که می فرمایند: هر کس از آبروی برادرش دفاع کند (این دفاع کردن) پرده و مانعی می شود برای آتش (جهنم) .

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (16) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ  قَالَ : أُهْدِیَ لِرَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - کَبْشَانِ جِذْعَانِ أَمْلَحَانِ ، فَضَحَّى بِهِمَا.

 

ترجمــــــه: ابو درداء رضی الله عنه فرمودند: برای رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دو قوچ کوچک و سیاه و سفید هدیه داده شد ، سپس(رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم آن دو را درروزعید قربان) قربانی نمودند.

 

تحـــــقیق: این حدیث با این الفاظ ضعیف است زیرا در سند آن (ابن ابی لیلی) که راوی ضعیف است وجود دارد ولی جریان ذبح دو قوچ در عید قربان از رسول الله صلی الله علیه و سلم ثابت است و در روایت انس بن مالک رضی الله عنه در صحیح بخاری ، صحیح مسلم، سنن ابی داود، سنن ترمذی، سنن نسائی ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (17) عَنْ أَبی الدَّرْدَاءِ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - قَاءَ فَأَفْطَرَ ، فَلَقِیتُ ثَوْبَانَ فِی مَسْجِدِ دِمَشْقَ فَذَکَرْتُ ذَلِکَ لَهُ ، فَقَالَ : أَنَا صَبَبْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم – وُضُوءَهُ.

 

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم استفراغ نمودند (وبعد وضو گرفتند) و سپس روزه شان را خوردند، (روای می گوید) سپس من ثوبان رضی الله عنه رادر مسجد دمشق ملاقات نمودم و این سخن (ابودرداء) را برای ایشان بیان نمودم ایشان فرمودند: (درست است) من برای رسول الله صلی الله علیه و سلم آب وضو ریختم (تا ایشان وضو گرفتند).

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و این روایت در سنن ترمذی، سنن ابی داود و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (18) عَنْ مَعْدَانَ بْنِ أَبِی طَلْحَةَ الْیَعْمَرِیِّ ، قَالَ : قَالَ لِی أَبُو الدَّرْدَاءِ : أَیْنَ مَسْکَنُکَ ؟ قَالَ : قُلْتُ : فِی قَرْیَةٍ دُونَ حِمْصَ ، فَقَالَ أَبُو الدَّرْدَاءِ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : مَا مِنْ ثَلاثَةٍ فِی قَرْیَةٍ ، وَلا بَدْوٍ ، لا تُقَامُ فِیهِمُ الصَّلاةُ ، إِلاَّ اسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطَانُ ، فَعَلَیْکُمْ بِالْجَمَاعَةِ فَإِنَّمَا یَأْکُلُ الذِّئْبُ الْقَاصِیَةَ.

 

ترجمــــــه: معدان بن ابی طلحه یعمری می فرماید: ابودرداء رضی الله عنه به من گفت: محل سکونتت کجاست؟ من گفتم: در روستای دون حمص، ابودرداء فرمودند: من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند: نیست سه نفر در روستائی و نه بیابانی که نماز در میان آنها (با جماعت) بر پا و برگذار نشود، مگر اینکه شیطان بر آنها غالب خواهد آمد ، پس بر شما ضروری است که با جماعت (نمازتان را بر گذار کنید) زیرا گرگ (گوسفندی را که ) از گروه و گله گوسفندان بدور است را می خورد.

 

تحـــــقیق: این حدیث حسن است و این روایت در سنن ابی داود ، سنن نسائی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (19) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : لَقَدْ رَأَیْنَا رَسُولَ اللِّهِ - صلى الله علیه وسلم - فِی بَعْضِ أَسْفَارِهِ ، فِی الْیَوْمِ الْحَارِّ الشَّدِیدِ الْحَرِّ ، حَتَّى إِنَّ الرَّجُلَ لَیَضَعُ یَدَهُ عَلَى رَأْسِهِ مِنْ شِدَّةِ الْحَرِّ ، وَمَا فِی الْقَوْمِ صَائِمٌ إِلاَّ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَوَاحَةَ.

 

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه می فرماید: ما رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را در برخی از سفرهایشان دیدیم که در روز بسیار گرمی (که گرمایش به حدی بود که ) هر فرد از شدت گرما دستش را بر سرش می گذاشت و در میان افراد کسی بجز رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم و عبد الله بن رواحه روز دار نبودند.

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (20) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، أَنَّ النَّبِیَّ - صلى الله علیه وسلم - مَرَّ بِامْرَأَةٍ مُحَجِّ عَلَى بَابِ فُسْطَاطٍ ، فَقَالَ : لَعَلَّهُ یُرِیدُ أَنْ یُلِمَّ بِهَا ؟ فَقَالُوا : نَعَمْ ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : لَقَدْ هَمَمْتُ أَنْ أَلْعَنَهُ لَعْنَا یَدْخُلُ مَعَهُ قَبْرَهُ ، کَیْفَ یُوَرِّثُهُ وَهُوَ لا یَحِلُّ لَهُ ؟ کَیْفَ یَسْتَخْدِمُهُ وَهُوَ لا یَحِلُّ لَهُ.

 

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم گذر نمودن بر زن (برده ای) که زایمانش نزدیک است بر درب خیمه ای ایستاده است، فرمودند: شاید (آقا و صاحبش) می خواهد با او جماع کند؟ (صحابه موجود در آنجا) فرمودند: بله، سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: قطعا من اراده نمودم که (صاحب و آقای این کنیز) را لعنتی کنم که بهمراش در قبرش داخل گردد، چگونه او (بچه داخل شکم این کنیز )را وارث می گرداند و در حالی که این کار برایش حلال نیست؟ و چگونه از(بچه داخل شکم این کنیز بعداز بزرگ شدن)خدمت می گیرد و در حالی که برایش حلال نیست.

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است ودر صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (21) قَالَ أَبو الدَّرْدَاءِ : سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : أَفِی کُلِّ صَلاةٍ قِرَاءَةٌ ؟ فَقَالَ : نَعَمْ فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ : وَجَبَتْ هَذِهِ ، فَقَالَ لَهُ وَکَانَ أَقْرَبُ الْقَوْمِ إِلَیْهِ : مَا أَرَى الإِمَامَ إِذَا أَمَّ الْقَوْمَ إِلاَّ قَدْ کَفَاهُمْ.

 

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه می فرماید: از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پرسیده شد آیا در هر نمازی قرائت هست؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ) فرمودند: بله . فردی از انصار گفت : (ازاین گفته رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) قرائت (در هر نماز) واجب گشت (روای می گوید :ابودرداء) در حالی که نزدیک ترین فرد به او بود گفت: بنظر من هرگاه امامی برای افراد امامت دهد قرائت او برایشان کافی است.

 

تحـــــقیق: سنداین حدیث صحیح است، ناگفته نماند که جمله (فَقَالَ لَهُ وَکَانَ أَقْرَبُ الْقَوْمِ إِلَیْهِ : مَا أَرَى الإِمَامَ إِذَا أَمَّ الْقَوْمَ إِلاَّ قَدْ کَفَاهُمْ) موقوف و قول ابی درداء رضی الله عنه است چناچه از روایت سنن نسائی کاملا واضح می گردد.

این روایت در سنن نسائی، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل نیز آمده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (22) عَنْ بِلالِ بْنِ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - قَالَ : مَا أَظَلَّتِ الْخَضْرَاءُ ، وَلا أَقَلَّتِ الْغَبْرَاءُ مِنْ ذِی لَهْجَةٍ أَصْدَقَ مِنْ أَبِی ذَرٍّ.

 

ترجمــــــه: بلال بن ابی درداء می فرماید: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: نه آسمان سایه نموده و نه هم زمین فردی راستگو تراز ابوذر را حمل نموده است.

 

تحـــــقیق: متن این حدیث صحیح است و از صحابه های دیگری نیز روایت شده است ولی روایت اینجا سندش مرسل است و در مسند احمد بن حنبل از بلال بن ابی درداء ازابودرداء رضی الله عنه روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (23) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَا طَلَعَتْ شَمْسٌ قَطُّ إِلاَّ بُعِثَ مَلَکَانِ یُنَادِیَانِ یُسْمِعَانِ مَنْ عَلَى الأَرْضِ غَیْرَ الثَّقَلَیْنِ : یَا أَیُّهَا النَّاسُ هَلُمُّوا إِلَى رَبِّکُمْ ، فَإِنَّ مَا قَلَّ وَکَفَى خَیْرٌ مِمَّا کَثُرَ وَأَلْهَى ، وَلا غَرَبَتِ الشَّمْسُ قَطُّ إِلاَّ بُعِثَ بِجَنْبَتَیْهَا مَلَکَانِ یُنَادِیَانِ : اللَّهُمَّ أَعْطِ مُنْفِقًا خَلْفًا وَأَعْطِ مُمْسِکًا تَلَفًا.

 

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هیچ روز خورشید طلوع نمی کند مگر اینکه دو فرشته فرستاده می شود و آن دو فریاد می زنند و تما سکنان زمین بجز انس و جن همه را می شنوانند (و اینگونه می گویند) ای مردم بسوی پروردگارتان بیایید ، همانا آنچه کم باشد و کفایت کند بهتر است از آنچه زیاد باشد و فرد را از یاد الله غافل و مشغول گرداند. هیچ روز خورشید غروب نمی کند مگر اینکه به دوسمت خورشید دو فرشته فرستاده می شود و آن دو فریاد می زنند: با الهی به انفاق کننده مال جاگزینی بده و به دست نگه دارنده از انفاق تباهی نصیب گردان.

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (25) عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَعْدِ بْنِ أَبِی وَقَّاصٍ ، أَنَّ أَبَا الدَّرْدَاءِ ، کَانَ إِذَا قَرَأَ هَذِهِ الآیَةَ وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ، قَالَ : وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ ، ثُمَّ قَالَ : أَقْرَأَنِیهَا رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ ، قُلْتُ : وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ ، قَالَ : نَعَمْ ، وَإِنْ رَغِمَ أَنْفُ أَبِی الدَّرْدَاءِ.

 

ترجمــــــه: محمد بن سعد (رحمه الله) می فرماید: ابودرداء رضی الله عنه هر گاه این آیه را تلاوت می نمود (وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ: هر کس از جایگاه پروردگارش ترسید برایش دو باغ دربهشت است) می گفت :( وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ) یعنی اگر چه زناکند و دوزدی کند، سپس (ابودرداء رضی الله عنه) فرمودند: این آیه را رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم برای من خواندند ، من گفتم : (وَإِنْ زَنَا ، وَإِنْ سَرَقَ) یعنی اگر چه زناکند و دوزدی کند (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند بله و اگر چه بینی ابودردادء بخاک مالیده شود و بر خلاف میلش باشد.

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (26) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، یَرْوِیهِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - أَنَّهُ قَالَ : مَنْ حَفِظَ عَشْرَ آیَاتٍ مِنْ أَوَّلِ سُورَةِ الْکَهْفِ ، عُصِمَ مِنْ فِتْنَةِ الدَّجَّالِ.

 

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس ده آیه از اوّل سوره کهف راحفظ نماید او از فتنه دجّال محفوظ نگه داشته خواهد شد.

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم، سنن ابی داود و مسند احمد بن حنبل نیزروایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (27) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، قَالَ : سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : إِنَّ اللَّعَّانِینَ لا یَکُونُونَ شُهَدَاءَ ، وَلا شُفَعَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.

 

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه فرموده من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند: همانا لعنت کنندگان نه از گواهان و نه هم از شفاعت گران؛ روزقیامت قرار می گیرند.

 

تحـــــقیق:این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (28) عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ ، عَنِ النَّبِیِّ - صلى الله علیه وسلم - قَالَ : مَا مِنْ شَیْءٍ أَثْقَلُ فِی الْمِیزَانِ مِنْ خُلُقٍ حَسَنٍ.

 

ترجمــــــه: از ابودرداء رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هیچ چیز در ترازوی (وزن اعمال روز قیامت) از اخلاق نیک سنگین تر نیست.

 

تحـــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ابی داود و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــــدیث (29)عَنْ أَبِی الدَّرْدَاءِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - ضَحَّى بِکَبْشَیْنِ جَذَعَیْنِ أَوْ قَالَ : مَوْجُوءَیْنِ.

 

ترجمــــــه: ابودرداء رضی الله عنه می فرماید: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دو قوچ کوچک و یا اخته (خصیه کنده) قربانی نمودند.

 

تحـــــقیق: این حدیث با این الفاظ ضعیف است زیرا در سند آن (حجاج) که راوی مدلّس و ضعیف است وجود دارد ولی جریان ذبح دو قوچ در عید قربان از رسول الله صلی الله علیه و سلم ثابت است و در روایت انس بن مالک رضی الله عنه در صحیح بخاری ، صحیح مسلم، سنن ابی داود، سنن ترمذی، سنن نسائی ، سنن ابن ماجه و مسند احمد بن حنبل روایت شده است.

احادیث أبو أیوب انصاری در مسند ابن ابی شیبه

حـــدیث (1) عَنْ أَبِی أَیُّوبَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ ، قَالَ : کَانَ النَّبِیُّ - صلى الله علیه وسلم - إِذَا أُتِیَ بِطَعَامٍ فَأَصَابَ مِنْهُ شَیْئًا بَعَثَ بِهِ إِلَى أَبِی أَیُّوبَ ، فَأُتِیَ بِطَعَامٍ فَلَمْ یُصِبْ مِنْهُ شَیْئًا ، فَقَالَ لِلْمَرْأَةِ لا تَعْجَلِی ، فَأَتَیْتُ النَّبِیَّ - صلى الله علیه وسلم - فَذَکَرْتُ ذَلِکَ لَهُ فَقَالَ : إِنَّ فِیهِ هَذِهِ الْبَقْلَةَ وَإِنِّی أَکْرَهُ رِیحَهَا فَقَالَ أَبُو أَیُّوبَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ : وَأَنَا أَکْرَهُ مَا کَرِهَهُ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم –

 

ترجمـــــه: ابوایوب انصاری رضی الله عنه می فرمایند: هرگاه برای پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم (از خانه های اصحابش) غذائی آورده می شد از آن کمی تناول می نمودند و بقیه اش را برای ابوایوب می فرستادند، (یک وقت) برای ایشان غذائی آورده شد و ایشان هیچ از آن نخوردند، (ابو ایوب) به زنش گفت: عجله نکن، (تا از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بپرسم که علت نخوردن از این عذا چه بوده است، ابو ایوب می گوید:) سپس بنزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمدم و برایشان گفتم : (که چرا از این غذا نخوردید) (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: همانا در این غذاها سبزیجاتی است که من از بویشان خوشم نمی آید. سپس ابو ایوب فرمودند: ومن هم ناپسند می کنم آنچه را که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پسند نمی کنند.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم  و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــ

حـــدیث (2) عَنْ أَبِی أَیُّوبَ ، عَنْ رسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - قَالَ : مَنْ قَالَ : لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ ، لَهُ الْمُلْکُ ، وَلَهُ الْحَمْدُ ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ ، وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ عَشْرَ مَرَّاتٍ ، کُنَّ لَهُ کَعِدْلِ عَشْرِ رِقَابٍ أَوْ رَقَبَةٍ

ترجمـــــه : ابوایوب انصاری رضی الله عنه می فرمایند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس ده بار (لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ ، لَهُ الْمُلْکُ ، وَلَهُ الْحَمْدُ ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ ، وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ) بگوید، برای (گوینده) برابر با (آزادی) ده برده ثواب می رسد.

 

ترجمه دعا این است: بجز الله دیگر معبود به حقی نیست او یکتا و بی شریک است، پادشاهی از آن او است، و ستایش از آن او است، خیر در دست اوست و فقط او بر هر چیز کاملا توانا است.

 

تحـــــــقیق: در سلسله احادیث ضعیفه تحت حدیث شماره آمده که این حدیث (با این الفاظ) شاذ است والفاظ درست این گونه است (مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ عَشْرَ مِرَارٍ کَانَ کَمَنْ أَعْتَقَ أَرْبَعَةَ أَنْفُسٍ مِنْ وَلَدِ إِسْمَعِیلَ) و با این الفاظ در صحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

معنای روایت مسلم و مسند احمد این گونه است: هر کس ده بار بگوید: بجز الله دیگر معبود به حقی نیست او یکتا و بی شریک است، پادشاهی از آن او است، و ستایش از آن او است، خیر در دست اوست و فقط او بر هر چیز کاملا توانا است. برای (گوینده) برابر با (آزادی) چهار برده از نسل اسماعیل (علیه السلام) ثواب می رسد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (3)عَنْ أَبِی أَیُّوبَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مُزَیْنَةُ ، وَجُهَیْنَةُ ، وَغِفَارٌ ، وَأَسْلَمُ ، وَأَشْجَعُ ، وَمَنْ کَانَ مِنْ بَنِی کَعْبٍ مَوَالٍ دُونَ النَّاسِ ، وَاللَّهُ وَرَسُولُهُ مَوْلاهُمْ

ترجمـــــه: ابوایوب انصاری رضی الله عنه می فرمایند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: (قبیلیه های) مزینه، جهینه، غفار، اسلم و اشجع اینها علاوه از مردم دوستان (من) اند و الله و رسولش(محمّد صلی الله علیه و آله وسلم) دوستان اینها اند.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (4) قَالَ أَبو أَیُّوبَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - یَقُولُ : غَدْوَةٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ ، أَوْ رَوْحَةٌ ، خَیْرٌ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَیْهِ الشَّمْسُ وَغَرَبَتْ

 

ترجمـــــه: ابوایوب انصاری رضی الله عنه می فرمایند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: یک صبح در (جهاد) راه الله بودن و یا یک شام ، از (تمام) آنچه خورشید بر آن طلوع و غروب نموده بهتر است.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (5) عَنْ عُبَیْدِ بْنِ تَعْلَى ، قَالَ : غَزَوْنَا مَعَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ أَبِی أَیُّوبَ الأَنْصَارِیِّ صَاحِبِ رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - ، وَعَلَى النَّاسِ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ خَالِدٍ ، فَأَمَرَهُمْ بِالنَّبْلِ حَتَّى قُتِلُوا صَبْرًا ، فَقَالَ أَبُو أَیُّوبَ الأَنْصَارِیُّ : لَقَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : یَنْهَى عَنْ صَبْرِ الدَّابَّةِ ، وَمَا أُحِبُّ أَنِّی صَبَّرْتُ دَجَاجَةً

 

ترجمـــــه: عبید بن تعلی می گوید: ما بهمراه ابوایوب (عبدالرحمن) انصاری صحابه رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در جهادی بودیم و امیر مردم (در این جهاد) عبد الرحمن بن خالد بود ، که ایشان دستور دادند تا (چهار غلام رومی) زنده بسته شده و بسوی آنها تیر اندازی شود( واین تیر اندازی ادامه پیدا کرد) تا اینکه کشته شدند (این خبر به ابوایوب رضی الله عنه رسید ایشان به نزد عبد الرحمن بن خالد که امیر لشکر بودند رفتند) و سپس ابوایوب انصاری رضی الله عنه (خطاب به او) گفتند: من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که از زنده بستن چهارپایان و حیوانات و سپس بسوی آنها تیر اندازی نمودن و کشتن آنها با این حالت ممانعت نموده است و من دوست ندارم حتی یک مرغی ببندم و سپس بسوی آن تیر اندازی کنم تا بمیرد.

تحـــــــقیق: گرچه در سند این حدیث راوی صدوق همانند (عبید بن تعلی) وراوی مدلس که با(عن) روایت نموده همانند محمد بن اسحق وجود دارد، ولی بنا بر متابعات متن این حدیث بگفته محدث شعیب ارناووط رحمه الله صحیح لغیره است و در مسند احمد بن حنبل بدون جریان غلام ها ؛ نیزروایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (6) عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الأَنْصَارِیِّ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : أَوْتِرْ بِخَمْسٍ ، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَبِوَاحِدَةٍ ، فَإِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَأَوْمِئْ إِیمَاءً

ترجمـــــه: ابوایوب انصاری رضی الله عنه می فرمایند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: وتر پنج رکعتی بخوان، و اگر نتوانستی پس وتر یک رکعتی بخوان و اگر نتوانستی پس یک اشاره ای انجام ده (یعنی بااشاره بخوان).

 

تحـــــــقیق:این حدیث صحیح است مرفوعا و موقوفا روایت شده است ودر سنن نسائی نیز آمده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (7)عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الأَنْصَارِیِّ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : مَنْ قَرَأَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فَکَأَنَّمَا قَرَأَ ثُلُثَ الْقُرْآنِ

 

ترجمـــــه: ابوایوب انصاری رضی الله عنه می فرمایند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس سوره (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ) را (یکبار) خواند پس گویا که او یک سوم قرآن را خوانده است.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن ترمذی نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (8)عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الأَنْصَارِیِّ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : لَوْ لَمْ تُذْنِبُوا لَجَاءَ اللَّهُ بِقَوْمٍ یُذْنِبُونَ فَیَغْفِرُ لَهُمْ

 

ترجمـــــه: ابوایوب انصاری رضی الله عنه می فرمایند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: اگر شما گناهی را مرتکب نشوید قطعا الله مهربان افرادی را خواهد آورد که گناه می کنند (و بعد توبه می نمایند) و سپس (الله) آن گناه را برایشان می آمرزد.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و از صحابه های دیگری روایت شده است همانگونه که در ترمذی از ابوهریره رضی الله عنه همین مفهوم روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (9) قَالَ أَبو أَیُّوبَ الأَنْصَارِیَّ ، بِمِصْرَ یَقُولُ : مَا أَصْنَعُ بِهَذِهِ الْکَرَابِیسِ ؟ وَقَدْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : إِذَا ذَهَبَ أَحَدُکُمُ الْغَائِطَ أَوِ الْبَوْلَ ، فَلا تَسْتَقْبِلُوا الْقِبْلَةَ أَوْ قَالَ : الْکَعْبَةَ بِفَرْجٍ.

 

ترجمـــــه: ابو ایوب رضی الله انصاری رضی الله عنه زمانی در مصر بودند می فرمودند: من با این توالتها چه کنم؟ و در حالی که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر گاه یکی از شما برای ادرار و یا مدفوع نمودن رفت ، پس (زمان قضای حاجت) بسوی قبله و یا کعبه رخ ننماید.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در سنن نسائی نیز روایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (10)عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الأَنْصَارِیِّ ، قَالَ : قُلْنَا : یَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا السَّلامُ فَمَا الاسْتِئْذَانُ ؟ قَالَ : یَتَکَلَّمُ الرَّجُلُ : تَسْبِیحَةً ، وَتَکْبِیرَةً ، وَتَحْمِیدَةً ، وَیَتَنَحْنَحُ ، وَیُؤْذِنُ أَهْلَ الْبَیْتِ

ترجمـــــه: ابو ایوب رضی الله انصاری رضی الله عنه می فرماید:  ما گفتیم: ای رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) این سلام نمودن است (که ما طریقه ی آن را می دانیم) پس اجازه (ورد) گرفتن (به خانه کسی) چه گونه است؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ) فرمودند: فردی (که می خواهد اجازه بگیرد) صحبت کند: (مثلا) سبحان الله ، الله اکبر، و (یا) الحمد لله بگوید و یا اینکه سرفه نماید و با این طریق صاحب خانه را خبر دار نماید (و ازاو اجازه ورود بگیرد)

 

تحـــــــقیق: این حدیث ضعیف است و با همین متن و سند در سنن ابن ماجه نیز آمده است و علت ضعف این روایت این است که در سند آن (وَاصِلِ بْنِ السَّائِبِ) و(أَبِی سَوْرَةَ) وجود دارند و هردو (ضعیف) اند.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (11) عَنْ أَبی أَیُّوبَ ، أَنَّ نَبِیَّ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - نَزَلَ فِی بَیْتِهِ الأَسْفَلِ ، وَکُنْتُ فِی الْغُرْفَةِ فَأُهْرِیقَ مَاءٌ فِی الْغُرْفَةِ ، فَقُمْتُ أَنَا وَأُمُّ أَیُّوبَ بِقَطِیفَةٍ نَتَّبِعُ الْمَاءَ شَفَقَةً أن یَخْلُصَ الْمَاءُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - ، فَنَزَلْتُ إِلَى النَّبِیِّ - صلى الله علیه وسلم - وَأَنَا مُشْفِقٌ ، فَقُلْتُ : یَا رَسُولَ اللَّهِ ، لَیْسَ یَنْبَغِی أَنْ نَکُونَ فَوْقَکَ ، انْتَقِلْ إِلَى الْغُرْفَةِ ، فَأَمَرَ النَّبِیُّ - صلى الله علیه وسلم - بِمَتَاعِهِ ، وَمَتَاعُهُ قَلِیلٌ ، فَقُلْتُ : یَا رَسُولَ اللَّهِ کُنْتَ تُرْسِلُ إِلَیْنَا الطَّعَامَ فَأَنْظُرُ فَإِذَا رَأَیْتُ أَثَرَ أَصَابِعِکَ وَضَعْتُ یَدِی فِیهِ ، حَتَّى کَانَ هَذَا الطَّعَامُ الَّذِی أَرْسَلْتَ بِهِ إِلَیَّ ، فَنَظَرْتُ فِیهِ فَلَمْ أَرَ أَثَرَ أَصَابِعِکَ ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - : أَجَلْ إِنَّ فِیهِ بَصَلا ، فَکَرِهْتُ أَنْ آکُلَهُ مِنْ أَجْلِ الْمَلَکِ الَّذِی یَأْتِینِی ، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَکُلُوهُ.

 

ترجمـــــه: ابوایوب انصاری رضی الله عنه می فرمایند (بعد از اینکه رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم هجرت نموده و به مدینه آمدند ایشان درخانه ما سکونت می گزیدند و خانه ما دو طبقه بود رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ) در طبقه پایین خانه ما سکونت داشتند و من (با خانواده) در اطاق بالا بودیم (یک وقتی ظرف) آبی (چپه شد) و ریخته شد من و (خانمم) ام ایوب بلند شده وبا پارچه ای آن آبها را خشک می کردیم که مبادا از آن آبها بر رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم چکه کند. من پایین رفته و در حالی که می ترسیدم به رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم گفتم: ای رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم مناسب نیست که ما در اطاق بالای سر شما باشیم شما به اطاق بالا تشریف ببرید سپس پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم دستور دادند تا وسائل وسامنشان را بالا ببرند و سامانشان کم بود،سپس من گفتم ای رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) هر گاه که شما برای ما غذا می فرستید من نگاه می کنم هر گاه که رد انگشتان شما را در غذا می بینم از آن غذا می خورم تااینکه این غذای که شما امروز بسوی من فرستادید من نگاه نمودم در آن اثر انگشتان شما را ندیدم ، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فردند آری در آن غذا پیاز بود و من بخاطر فرشته ای که نزد من می آید دوست ندارم که از آن بخورم ولی شما از آن بخورید.

 

تحـــــــقیق: این حدیث در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (12)عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الأَنْصَارِیِّ ، قَالَ : قَالُوا : یَا رَسُولَ اللَّهِ ، مَنْ هَؤُلاءِ الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ فِیهِمْ : رِجَالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا ؟ قَالَ : کَانُوا یَسْتَنْجُونَ بِالْمَاءِ ، وَکَانُوا لا یَنَامُونَ اللَّیْلَ کُلَّهُ.

 

ترجمـــــه: ابوایوب انصاری رضی الله عنه می فرمایند: (صحابه) عرض نمودند: ای رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) آنها چه کسانی اند که الله (متعال) در باره آنها فرموده: (رِجَالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا ؟) یعنی مردانی اند که پاکی را دوست می دارند. (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: آنها اهل قبا اند) (راوی) می گوید: چون آنها با آب استنجا می زدند و عادتشان بر این بود که تمام شب را نمی خوابیدند.

 

تحـــــــقیق: این حدیث با این الفاظ ضعیف است زیرا در سند آن (وَاصِلِ بْنِ السَّائِبِ) و(أَبِی سَوْرَةَ) وجود دارند و هردو (ضعیف) اند ولی همین روایت باالفاظ دیگری در سنن ابن ماجه آمده که صحیح است ، الفاظ روایت سنن ابن ماجه اینگونه است:

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

عن أَبی أَیُّوب الْأَنْصَارِیّ وَجَابِر بْن عَبْدِ اللَّهِ وَأَنَس بْنُ مَالِکٍ أَنَّ هَذِهِ الْآیَةَ نَزَلَتْ{ فِیهِ رِجَالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ }قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَا مَعْشَرَ الْأَنْصَارِ إِنَّ اللَّهَ قَدْ أَثْنَى عَلَیْکُمْ فِی الطُّهُورِ فَمَا طُهُورُکُمْ قَالُوا نَتَوَضَّأُ لِلصَّلَاةِ وَنَغْتَسِلُ مِنْ الْجَنَابَةِ وَنَسْتَنْجِی بِالْمَاءِ قَالَ فَهُوَ ذَاکَ فَعَلَیْکُمُوهُ.

 

ترجمـــه : ابوایوب انصاری، جابربن عبد الله و انس بن مالک رضی الله عنهم می فرمایند: این آیه { فِیهِ رِجَالٌ یُحِبُّونَ أَنْ یَتَطَهَّرُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ } نازل شد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: ای گروه انصار همانا الله متعال از شما در باره پاکی حاصل نمودنتان تعریف و تمجید نموده شما چگونه پاکی حاصل می کنید؟ آنان گفتند ما برای نماز وضو می گیریم و از جنابت غسل می کنیم و با آب استنجا می زنیم(رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: این همان چیزی است که الله از شما تعریف نموده آن را لازم بگیرید و همیشه پایبندی نمایید.

 

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حـــدیث (13)عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الأَنْصَارِیِّ ، عَنْ رسُولِ اللَّهِ - صلى الله علیه وسلم - قَالَ : حَبَّذَا الْمُتَخَلِّلُونَ ، قَالُوا : یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا الْمُتَخَلِّلُونَ ؟ قَالَ : الْمُتَخَلِّلُ مِنَ الْوُضُوءِ : أَنْ تَتَخَلَّلَ أَصَابِعَکَ وَأَسْنَانَکَ ، وَالْمُتَخَلِّلُ مِنَ الطَّعَامِ ، فَإِنَّهُ لَیْسَ شَیْءٌ أَشَدَّ عَلَى الْمَلَکِ الَّذِی مَعَ الْعَبْدِ أَنْ یَجِدَ مِنْ أَحَدِکُمْ فَیْحَ الطَّعَامِ.

 

ترجمـــــه: از ابو ایوب انصاری رصی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند خوشا به حال خلال کننده گان، (صحابه)  گفتند: خلال کننده گان چه کسانی اند؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: خلال کننده در وضو آن است که در میان انگشتانش (را خلال می کند) و خلا کننده گان در غذا آن است که درمیان دندانهایش (را خلال و صاف) می کند زیرا هیچ چیز سخت تر و بدتر از آن نیست که برده ای با پادشاهش باشد و سپس پادشاه از دهان آن برده بوی غذا استشمام کند.

 

تحـــــــقیق: گرچه در سند این روایت دو راوی ضعیف به نام های (وَاصِلِ بْنِ السَّائِبِ الرَّقَاشِیِّ و أَبو سَوْرَةَ) وجود دارند ولی این مفهوم در سلسله احادیث صحیحه حدیث شماره (2567) آمده و صحیح است.

آیا می دانید ایمان چیست؟

شعب ایمان : بیهقی حـــدیث (17) عن ابن عباس رضی الله عنه ، أن وفد عبد القیس لما قدموا على رسول الله صلى الله علیه وسلم قال : « من القوم ؟ » قالوا : ربیعة قال : « مرحبا بالوفد غیر الخزایا ولا النادمین » . قالوا : یا رسول الله ، إنا حی من ربیعة ، وإنا نأتیک من شقة بعیدة ، وإنه یحول بیننا وبینک ، هذا الحی من کفار مضر ، وإنا لا نصل إلیک إلا فی شهر حرام ، فمرنا بأمر ، فصل ندعو إلیه من وراءنا ، وندخل به الجنة قال : فقال رسول الله صلى الله علیه وسلم : « آمرکم بأربع ، وأنهاکم عن أربع : آمرکم بالإیمان بالله وحده ، أتدرون ما الإیمان بالله وحده ؟ شهادة أن لا إله إلا الله ، وأن محمدا رسول الله ، وإقام الصلاة ، وإیتاء الزکاة ، وأن تعطوا من المغانم الخمس ، وأنهاکم عن أربع : عن الدباء ، والحنتم  ، والنقیر  ، والمزفت » قال : وربما قال : « المقیر احفظوهن ، وادعوا إلیهن من وراءکم » .

 

ترجمـــــه : ابن عباس رضی الله عنه می فرماید: همانا زمانی که گروهی از طائفه عبد القیس به نزد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آمدند،(رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم) از آنانرسیدند که ازچه قومی هستید؟ آنها گفتند: از قبیله ربیعه (هستیم) (رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم) ای گروه نماینده خوش آمدید طوری که نه بر شما خوار و ذلیلی است و نه هم از پشیمان شوندگان خواهید بود. آنها گفتند ای رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) ما از قبیله ربیعه هستیم و ما از مسافت دوری به خدمت می رسیم، ودر میان ما و شما این محله و طائفه از کفار مضرحائل و مانع اند و ما نمی توانیم به خدمتان برسیم مگر در ماهای حرام، لذا شما برای ما یک دستورات قاطعی بفرمایید تا بسوی آنها کسانی را که پشت سر ما اند دعوت دهیم و با عمل به آنها به بهشت برویم (رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم) فرمودند: شما را به چهار چیز دستور می دهم و از چهار چیز ممانعت می کنم شما را به ایمان به الله یکتا دستور می دهم ، و آیا می دانید که ایمان به الله یکتا چیست؟ گواهی دادن است به اینکه بجز الله دیگر معبود به حقی نیست و محمد فرستاده الله است و برپائی نماز و پرداخت زکات و اینکه یک پنجم از غنیمت ها را به (بیت المال) بپردازید، و شما را از (درست نمودن نبیذ در ) چهار (ظروف) ، ظرف کدوئی و کوزه و ظروفی که از تنه درخت خرما تراشیده شده و ظروف قیراندود شده؛ ممانعت می کنم ، سپس (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: اینها را حفظ نمایید و به سوی اینها کسانی را که پشت سرتان است دعوت دهید.

 

تحــــــقیق : این حدیث صحیح است و در صحیح بخاری و صحیح مسلم نیز روایت شده است.

 

حدیث ایمان... اقرار بالسان و..موضوع است.

شعب ایمان : بیهقی حـــدیث (15) عن علی رضی الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله علیه وسلم : « الإیمان معرفة بالقلب ، وإقرار باللسان ، وعمل بالأرکان »

 

ترجمـــــه : از علی رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: ایمان (مجموعه) شناخت قلبی ، اعتراف زبانی و عمل با اعضا است.

 

تحــــــقیق : این حدیث (موضوع) یعنی روایت دروغین است زیرا در سند آن (عبد السلام بن صالح الهروی) که کنیتش (ابوصلت) است وجود دارد و ایشان را محدثین متهم به دروغگوئی نموده اند.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعب ایمان : بیهقی حـــدیث (16) عن علی رضی الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله علیه وسلم :: « الإیمان إقرار باللسان ، ومعرفة بالقلب ، وعمل بالجوارح »

 

ترجمـــــه : از علی رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: ایمان (مجموعه) اعتراف زبانی ،شناخت قلبی ، و عمل با اعضا است.

 

تحــــــقیق : این حدیث (موضوع) یعنی این روایت دروغین است زیرا درسند آن (عبد السلام بن صالح الهروی) که کنیتش (ابوصلت) است وجود دارد و ایشان را محدثین متهم به دروغگوئی نموده اند.

 


برخی از شعبه های مهم ایمانی

شعب ایمان: بیهقی حدیث (6) عن أبی هریرة ، عن النبی صلى الله علیه وسلم « اذهب فمن لقیت یشهد أن لا إله إلا الله مستیقنا بها قلبه فبشره بالجنة ».


ترجـــــمه : از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم (به ایشان) فرمودند: بروباهرکس که ملاقات نمودی و در حالی که با یقین قلبی و از ته دل گواهی می داد که بجز الله دیگرمعبود به حقی نیست او را به بهشت بشارت ده .

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم با جریان مفصلی نیزروایت شده است

 

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعب ایمان: بیهقی حدیث (7) عن معاذ بن جبل ، أن رسول الله صلى الله علیه وسلم قال : « من مات وهو یشهد أن لا إله إلا الله ، وأن محمدا رسول الله صادقا من قلبه دخل الجنة » .

 

ترجـــــمه : از معاذبن جبل رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هرکس در حالی مرد با یقین قلبی و از ته دل گواهی می داد که بجز الله دیگرمعبود به حقی نیست و محمد فرستاده و پیامبر الله است او به بهشت خواهد رفت .

 

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل  نیزروایت شده است

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان : بیهقی حـــدیث (8) عن الحسن ، عن بعض أصحابه قال : قال رسول الله صلى الله علیه وسلم : « لا یستقیم إیمان عبد حتى یستقیم قلبه ، ولا یستقیم قلبه حتى یستقیم لسانه »

 

ترجـــــمه : حسن بصری رحمه الله از برخی از یارانش روایت نموده که گفته اند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: ایمان بنده ای راست (و درست) نمی گردد تا اینکه قلبش راست (و درست گردد) و قلب کسی راست (و درست) نمی گردد تا اینکه زبانش راست (و درست) گردد.

 

تحـــــــقیق: متن این حدیث حسن است و در مسند احمد بن حنبل نیز آمده و استاد آلبانی رحمه الله آن را حسن قرار داده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان : بیهقی حـــــدیث (9) عن أبی قتادة قال : قال رسول الله صلى الله علیه وسلم : « من شهد أن لا إله إلا الله ، وأن محمدا رسول الله ، فذل بها لسانه ، واطمأن بها قلبه لم تطعمه النار ».


ترجـــــمه : ازابوقتاد رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس گواهی دهد که بجز الله دیگر معبود به حقی نیست ویقینا محمد رسول الله است ، سپس زبانش با این کلمات رام گشته ودلش با آنها آرامش گرفته یقین پِیدا کند هرگز آتش (جهنم) او را نخواهد خورد.

 

تحـــــــقیق: گرچه سند این روایت خالی از نقص نیست ولی مفهوم معنای این حدیث صحیح است و درصحیح مسلم و مسند احمد بن حنبل و دیگر کتب حدیثی از دیگر صحابه ها رضی الله عنهم روایت شده است.

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شعب ایمان : بیهقی حـــدیث (10) عن مجاهد ، أنه قال فی قول الله عز وجل : ( إلا من شهد بالحق ، وهم یعلمون  ) قال : « شهد بالحق ، وهو یعلم أن الله ربه »

 

ترجـــــمه : مجاهد (رحمه الله) درباره این گفته الله عزوجل (إلا من شهد بالحق ، وهم یعلمون(الزخرف آیة رقم : 86) می فرماید: یعنی کسی که به حق گواهی داده ودرحالی که می داندکه الله پروردگارش می باشد.

 

تحـــــــقیق: در سند این اثر (أحمد بن حفص بن عبد الله) وجود دارد و ایشان صدوق است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان : بیهقی حـــدیث (11) عن أبی مالک الأشعری ، أن رسول الله صلى الله علیه وسلم کان یقول : « الطهورشطرالإیمان ».

 

ترجـــــمه : ابومالک اشعری رحمه الله میفرماید: همنا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم می فرمودند: پاکی نصف ایمان است.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است ودر صحیح مسلم نیز روایت شده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان : بیهقی حـــدیث (12) عن سوید قال : کنا جلوسا عند النبی صلى الله علیه وسلم یوما نتحدث ، فقال رسول الله صلى الله علیه وسلم : « أتدرون أی عرى الإیمان أوثق ؟ » فقالوا : الصلاة ، فقال : « إن الصلاة لحسنة ، وما هی بها » . فقالوا : الجهاد فقال : « إن الجهاد لحسن ، وما هو به » . فقالوا : الحج . فقال : « حسن ، ولیس به » . فقالوا : الصیام ، فقال : « الصیام لحسن ، ولیس به » . فقال رسول الله صلى الله علیه وسلم : « أوثق عرى الإیمان أن تحب لله ، وتبغض له ».

 

ترجمــــــه : سوید رضی الله عنه می فرماید ما روزی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نشسته بودیم و سخن می گفتیم، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: آیا می دانید محکم ترین دسته ی ایمان کدام است؟ (صحابه رضی الله عنه) فرمودند: نماز، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: همانا نماز خوب است و در آن هیچ عیبی نیست. (صحابه رضی الله عنه) فرمودند: جهاد، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: همانا جهاد خوب است و در آن هیچ عیبی نیست. (صحابه رضی الله عنه) فرمودند: حج، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: همانا حج خوب است و در آن هیچ عیبی نیست. (صحابه رضی الله عنه) فرمودند: روزه، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: همانا روزه خوب است و در آن هیچ عیبی نیست. سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: همانا محکم ترین دسته ی ایمان این است که (اشخاص) را فقط برای الله دوست بداری و اگربا کسی بغض نموده و اورا پسند نمی کنی فقط برای الله باشد.

 

تحــــــقیق : گرچه در سند این حدیث بر خی ازراویان ضعیف همچون (لیث بن أبی سلیم) وجود دارد ولی استاد آلبانی متن این حدیث را حسن لغیره قرار داده است و این حدیث در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان : بیهقی حـــدیث (13)عن البراء بن عازب أنه قال : فذکروا شرائع الإسلام ، فلما رآهم لا یصیبون قال : « إن أوثق عرى الإیمان أن تحب فی الله ، وأن تبغض فی الله ، فجعل هذه الشرائع کلها من الإیمان ».


 ترجمــــــه : براء بن عازب رضی الله عنه می فرماید: (روزی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم از صحابه پرسیدند محکم ترین دسته ی ایمان کدام است؟ وآنها در جواب ) برخی از احکام اسلامی را بیان نمودند، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم چون دیدند که (صحابه) جواب درست ندادند خودشان فرمودند: همانا محکم ترین دسته ی ایمان این است که (اشخاص) را فقط برای الله دوست بداری و اگربا کسی بغض نموده و اورا پسند نمی کنی فقط برای الله باشد(رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ) تمام این مسائل شرعی را جزء ایمان قرار دادند.

 

تحــــــقیق : گرچه در سند این حدیث بر خی ازراویان ضعیف همچون (لیث بن أبی سلیم) وجود دارد ولی استاد آلبانی متن این حدیث را حسن لغیره قرار داده است و این حدیث در مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان : بیهقی حـــدیث (14) عن معاذ بن أنس الجهنی ، أن رسول الله صلى الله علیه وسلم قال : « من أعطى لله ومنع لله ، وأحب لله ، وأبغض  لله ، وأنکح لله فقد استکمل إیمانه »

 

ترجمـــــه : از معاذ بن انس جهنی رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر کس برای الله (به کسی صدقات) داد و برای الله از دادن (صدقات به افراد) سر باز زد و برای الله (کسی را) دوست داشت و برای الله (باکسی) بغض نمودو ناپسندش کرد و برای الله به کسی زن داد قطعا او ایمانش راتکمیل نموده است.

 

تحــــــقیق : گرچه در سند این حدیث دو راوی ضعیف (ابومرحوم و سهل بن معاذ) وجود دارند ولی بنا بر متابعات متن این حدیث حسن است و در سنن ترمذی و مسند احمد بن حنبل نیز روایت شده است و استاد آلبانی رحمه الله نیز این روایت را حسن دانسته است.

توحید خون و مال را محفوظ نگه می دارد

شعب ایمان: بیهقی حدیث (4)عن أبی هریرة قال : قال رسول الله صلى الله علیه وسلم « أمرت أن أقاتل الناس حتى یقولوا لا إله إلا الله ، فإذا قالوها منعوا منی دماءهم وأموالهم إلا بحقها ، وحسابهم على الله عز وجل » .


ترجـــــمه : از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:  به من (از جانب الله) دستور داده شده است تا با مردم بجنگم تا اینکه (لا اله الا الله) بگویند، و چون این کلمه را بگویند: (ریختن) خونهایشان و(گرفتن) مالهایشان را بر من حرام نمودند مگر اینکه حقی به آنها تعلق گیرد و حساب (درونشان) بر الله عزوجل است.

 

تحـــــــقیق: این روایت صحیح است و در صحیح مسلم نیزروایت شده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان: بیهقی حدیث (5) عن أبی هریرة ، أن النبی قال : « أمرت أن أقاتل الناس حتى یقولوا لا إله إلا الله ، فإن شهدوا أن لا إله إلا الله وآمنوا بی ، وبما جئت به فقد عصموا منی دماءهم إلا بحقها وحسابهم على الله » .

 

ترجـــــمه : از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:  به من (از جانب الله) دستور داده شده است تا با مردم بجنگم تا اینکه (لا اله الا الله) بگویند، پس اگر گواهی دادند که بجز الله دیگر معبود به حقی نیست و به من (محمّد) و به آنچه (از قرآن) آورده ام ایمان آوردند در این صورت (ریختن) خونهایشان را از من محفوظ داشتند مگر اینکه حقی به آنها تعلق گیرد و حساب (درونشان) بر الله عزوجل است.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم نیزروایت شده است

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان: بیهقی حدیث (6) عن أبی هریرة ، عن النبی صلى الله علیه وسلم « اذهب فمن لقیت یشهد أن لا إله إلا الله مستیقنا بها قلبه فبشره بالجنة »

ترجـــــمه : از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم (به ایشان) فرمودند: بروباهرکس که ملاقات نمودی و در حالی که با یقین قلبی و از ته دل گواهی می داد که بجز الله دیگرمعبود به حقی نیست او را به بهشت بشارت ده .

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح مسلم با جریان مفصلی نیزروایت شده است

 

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان: بیهقی حدیث (7) عن معاذ بن جبل ، أن رسول الله صلى الله علیه وسلم قال : « من مات وهو یشهد أن لا إله إلا الله ، وأن محمدا رسول الله صادقا من قلبه دخل الجنة » .

 

ترجـــــمه : از معاذبن جبل رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هرکس در حالی مرد با یقین قلبی و از ته دل گواهی می داد که بجز الله دیگرمعبود به حقی نیست و محمد فرستاده و پیامبر الله است او به بهشت خواهد رفت .

 

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در مسند احمد بن حنبل  نیزروایت شده است

 

تعداد شعبه های ایمانی

شعب ایمان: بیهقی ، حدیث (1) عن أبی هریرة رضی الله عنه عن صلى الله علیه وسلم قال : « الإیمان بضع وستون شعبة  ، والحیاء شعبة من الإیمان ».

 

ترجـــــمه : ازابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: ایمان شصت واندی شعبه دارد و حیاء نیز شعبه ای از ایمان است.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است و در صحیح بخاری و صحیح مسلم نیز آمده است.

 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان: بیهقی، حدیث (2) عن أبی هریرة رضی الله عنه ، عن رسول الله صلى الله علیه وسلم قال : « الإیمان بضع وستون ، أو سبعون شعبة ، فأرفعها قول لا إله إلا الله ، وأدناها إماطة الأذى عن الطریق ، والحیاء شعبة  من الإیمان » .

 

ترجـــــمه : ازابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: ایمان شصت واندی ویا هفتاد (و اندی) شعبه دارد، که بالاترین آنها سخن لا اله الا الله است و پایین ترین آنها دور نمودن چیزآزار رسان از راه است  و حیاء نیز شعبه ای از ایمان است.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است ودرصحیح مسلم نیز آمده است.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


شعب ایمان: بیهقی، حدیث (3) قال : « بضع وسبعون أفضلها قول لا إله إلا الله ، وأدناها  إماطة الأذى والعظم عن الطریق ، والحیاء شعبة  من الإیمان » .

 

ترجـــــمه : (ازابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: ایمان هفتاد و اندی شعبه دارد، که بهترین آنها سخن لا اله الا الله است و پایین ترین آنها دور نمودن چیز آزار رسان و استخوان از راه است  و حیاء نیز شعبه ای از ایمان است.

 

تحـــــــقیق: این حدیث صحیح است ودرصحیح مسلم نیزآمده است ولی کلمه (والعظم :استخوان) درآن نیست.

نـــــدای رحمـــان برای اهل ایمـــان (1)

نـــــدای رحمـــان برای اهل ایمـــان (1)

 

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْوَلِلکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ (سوره بقره ، آیه: 104)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! ( هنگامی که از پیامبر تقاضای دارید ) « رَاعِنَا » ( رعایتمان کن و ما را بپای)نگوئید: و(بلکه) بگوئید : « أُنظُرْنَا » ( بر ما نظر انداز ، وما را بنگر) (خوب) بشنوید و فقط برای کافران عذاب بسیاردردناکی است .

مَّا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِکِینَ أَن یُنَزَّلَ عَلَیْکُم مِّنْ خَیْرٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَاللّهُ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ (سوره بقره ، آیه: 105)

ترجمه : نه کسانی که از اهل کتاب کفر نموده اند و نه هم مشرکان ، دوست می دارند که خیر و برکتی از جانب پروردگارتان بر شما نازل گردد، در حالی که الله ( به خواست و آرزوی ایشان توجّهی نمی کند و ) به هرکس که بخواهد رحمت خویش را اختصاص می دهد ، و الله دارای فضل و کرم بسیار بزرگی است .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ (سوره بقره ، آیه: 153)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! با  صبر و نماز ( در برابر حوادث سخت زندگی، از الله متعال ) کمک بخواهید ( و بدانید که ) یقینا الله با صبر کنندگان است.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَاشْکُرُواْ لِلّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ(سوره بقره ، آیه: 172)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! از چیزهای پاکیزه ای بخورید که ما به شما روزی داده ایم ،وفقط برای الله شکر گذار باشید ، اگر او را پرستش می کنید .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصَاصُ فِی الْقَتْلَى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأُنثَى بِالأُنثَى فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَیْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاء إِلَیْهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِکَ تَخْفِیفٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِکَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ(سوره بقره ، آیه: 178)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! درباره کشته شده گان ، قصاص (گرفتن از قاتل) بر شما نوشته و مقرر شده است : آزاد در برابر آزاد ، و برده در برابر برده ، و زن در برابر زن است . پس اگر کسی ( از جنایتش ) از ناحیه برادر ( دینی ) خود (که اولیاء مقتول اند)، گذشتی شد ،پس باید (قاتل) با نیکی پیروی نموده و(اگر دیه خواستند) به نحو احسن پرداخت نماید. این ( گذشت از قاتل ویا اکتفاء به دیه) تخفیف و رحمتی است از سوی پروردگارتان . پس اگر کسی بعد از آن ( گذشت و رضایت به دیه ) تجاوز کند ( و از قاتل انتقام بگیرد ) پس برای او را عذاب بسیاردردناکی خواهد بود .

وَلَکُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ یَاْ أُولِیْ الأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (سوره بقره ، آیه: 179)

ترجمه : ای صاحبان عقل و خرد ! برای شما در قصاص ، زندگی است ،باشد تا که پرهیز گار گردید.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ(سوره بقره، آیه: 183)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! بر شما روزه نوشته و فرض شده است ، همان گونه که بر کسانی که پیش از شما بوده اند نوشته و فرض شده بود ، تا باشد که پرهیزگار شوید .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِی السِّلْمِ کَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ (سوره بقره، آیه: 208)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! کاملا در اسلام داخل گردید، و از گامهای شیطان پیروی نکنید زیرا او دشمن آشکار شما

فَإِن زَلَلْتُمْ مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْکُمُ الْبَیِّنَاتُ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ(سوره بقره، آیه: 209)

ترجمه : و اگر بعد از اینکه دلایل واضح برایتان آمد؛ دچار لغزش شدید ( و به دام شیطان افتادید ) پس بدانید که بی گمان الله کاملا باعزت و غالب و بی نهایت با حکمت است .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاکُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لاَّ بَیْعٌ فِیهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْکَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (سوره بقره، آیه: 254)

ترجمه :ای کسانی که ایمان آورده اید ! ( برخی ) از آنچه ما به شما روزی داده ایم را( در راه الله) صرف کنید ، پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی و نه دوستی و شفاعتی است ، و(درحقیقت) کافران همان ستمگرند  .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِکُم بِالْمَنِّ وَالأذَى کَالَّذِی یُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَلاَ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لاَّ یَقْدِرُونَ عَلَى شَیْءٍ مِّمَّا کَسَبُواْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ (سوره بقره، آیه: 264)

 

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! صدقه و خیراتهای خود را با منّت و آزار ، پوچ و باطل نسازید ، همانند کسی که دارائی خود را برای ریا و خودنمائی به مردم ، ریاکارانه خرج می کند و به الله و روز رستاخیز ایمان ندارد . مَثَال آن همانند مَثَال قطعه سنگ صاف و لغزنده ای است که بر آن ( گردی از ) خاک باشد ، و باران شدیدی بر آن ببارد و آن را به صورت سنگی صاف برجای گذارد . ( چنین ریاکارانی ) از کاری که انجام داده اند سود و بهره ای برنمی گیرند ، و الله قوم کافر را هدایت نمی دهد .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا کَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَکُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَیَمَّمُواْ الْخَبِیثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِیهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِیهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ (سوره بقره، آیه: 267)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! از قسمتهای پاکیزه اموالی که به دست آورده اید و از آنچه از ما اززمین برای شما بیرون آورده ایم ببخشید و قصد و ارداه نکنید که از چیزهای ناپاک صدقه دهید و خرج کنید ؛ در حالی که خود شما حاضر نیستید آن چیزها را دریافت کنید مگر با اغماض و چشم پوشی در آن ، و بدانید که الله کاملا بی نیاز و بسیارشایسته ستایش است .

الشَّیْطَانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُکُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ یَعِدُکُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ (سوره بقره، آیه: 268)

ترجمه : شیطان شما را ( به هنگام انفاق می ترساند و ) وعده فقیری می دهد و به بی حیائی شما را دستور می دهد ، ولی الله به شما وعده آمرزش خویش و فزونی ( نعمت ) می دهد . و الله وسعت دهنده و بی نهایت آگاه است .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِیَ مِنَ الرِّبَا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ(سوره بقره، آیه: 278)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! از الله بترسید و آنچه از ( مطالبات ) ربا وسود ( در پیش مردم ) باقی مانده را رها کنید ، اگر مؤمن هستید .

فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُوسُ أَمْوَالِکُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَلاَ تُظْلَمُونَ (سوره بقره، آیه: 279)

ترجمه : پس اگر چنین نکردید ، بدانید که به جنگ با الله و پیامبرش برخاسته اید ، و اگر توبه کردید ( و از رباخواری دست کشیدید) اصل سرمایه هایتان از آن شما است ، نه ستم می کنید و نه به شما ستم می شود .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاکْتُبُوهُ وَلْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ یَأْبَ کَاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْیَکْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئاً فَإن کَانَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهاً أَوْ ضَعِیفاً أَوْ لاَ یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِیدَیْنِ من رِّجَالِکُمْ فَإِن لَّمْ یَکُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَکْتُبُوْهُ صَغِیراً أَو کَبِیراً إِلَى أَجَلِهِ ذَلِکُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَکُمْ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَکْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَلاَ یُضَآرَّ کَاتِبٌ وَلاَ شَهِیدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (سوره بقره، آیه: 282)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! هرگاه به همدیگر تا مدّت معیّنی ( از لحاظ روز و ماه و سال ) وامی دهید ، باید آن را یک نویسنده با عدل و انصاف بنویسد ، و هیچ نویسنده ای از نوشتن ( سند ) بدان گونه که الله بدو آموخته است ، سرپیچی نکند . پس نویسنده باید بنویسد و آن کس که حق بر ذمّه او است ، باید املاء کند و از پروردگارش بترسد و چیزی از آن نکاهد ، و اگر کسی که حق بر ذمّه او است کم خرد یا ناتوان باشد ، یا او( بنا بر علل و بیماری ) نتواند که املاء کند ، باید ولی اوعادلانه املاء کند . و دو نفر از مردان خود را به گواهی گیرید ، و اگر دو مرد نبودند ، یک مرد و دو زن ، از میان کسانی گواه کنید که مورد رضایت و اطمینان شما هستند. ( واما این که دو زن با هم باید شاهد قرار گیرند ) تا اگر یکی انحرافی پیدا کرد ، دیگری بدو یادآوری کند - و چون گواهان را به گواهی خوانند باید که از این کار خودداری نورزند . و از نوشتن وام - خواه کم باشد یا زیاد - تا سررسید آن دلگیر نشوید . این در پیشگاه الله عادلانه تر و برای گواهی ( و صحّت شهادت ) استوارتر ، و برای آن که دچار شکّ و تردید نشوید ، بهتر می باشد . مگر این که داد و ستد حاضر و نقدی باشد که در میان خود دست به دست می کنید ، پس در این صورت بر شما ایراد و حرجی نیست اگر آن را ننویسید . و هنگامی که خرید و فروش ( نقدی ) می کنید ( باز هم ) کسانی را به گواهی بگیرید ، و نباید به نویسنده و گواه ضرر و زیانی رسانده شود ، و اگر چنین کنید این برایتان فسق و خروج از دستور الهی محسوب می شود . و از الله بترسید و (این) الله است که شما را تعلیم می دهد، و الله به آنچه انجام می دهید کاملا آگاه است .

وَإِن کُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُواْ کَاتِباً فَرِهَانٌ مَّقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُم بَعْضاً فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ تَکْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَمَن یَکْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ (سوره بقره، آیه: 283)

ترجمه : و اگر در سفر بودید و نویسنده ای نیافتید ، پس بتاید (چیزهائی) گروه گرفته شود . و اگر برخی از شما به برخی دیگر اطمینان کردید ، باید کسی که امین شمرده شده است ، امانت او را بازپس دهد و از الله که پروردگار او است بترسد ، و گواهی را نپوشاند و هرکس آن را بپوشاند قلبش گنه کار است ، و الله بدانچه انجام می دهید کاملا آگاه است .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوَاْ إِن تُطِیعُواْ فَرِیقاً مِّنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ یَرُدُّوکُم بَعْدَ إِیمَانِکُمْ کَافِرِینَ (سوره آل عمران، آیه: 100)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ، اگر از گروهی از کسانی که کتاب بدیشان داده شده است پیروی کنید ، شما را پس از ایمان آوردنتان به کفر باز می گردانند .

وَکَیْفَ تَکْفُرُونَ وَأَنتُمْ تُتْلَى عَلَیْکُمْ آیَاتُ اللّهِ وَفِیکُمْ رَسُولُهُ وَمَن یَعْتَصِم بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ (سوره آل عمران، آیه: 101)

ترجمه : و چگونه شما کافر می گردید و حال آن که آیات الله بر شما تلاوت می شود و پیامبر او در میان شما است و هرکس به الله تمسّک جوید ، بیگمان به راه راست هدایت شده است .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ(سوره آل عمران، آیه: 102)

ترجمه :ای کسانی که ایمان آورده اید! از الله بترسید آن چنان که باید از او ترسید و شما نمیرید مگر آن که مسلمان باشید .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لاَ یَأْلُونَکُمْ خَبَالاً وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الآیَاتِ إِن کُنتُمْ تَعْقِلُونَ (سوره آل عمران، آیه : 118)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! از غیر خود (دوست خصوصی و) محرم اسرار نگیرید ، آنان از هرگونه شر و فسادی در حق شما کوتاهی نمی کنند . آنان چیزی را دوست می دارند که شما را به رنج و زحمت بیندازد. بعض و کینه از دهانهایشان آشکار است ، و آنچه سینه های آنان (در خود) می پوشاند بزرگتر است . ما نشانه ها را برای شما بیان کردیم اگر اهل عقل و درایت هستید .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْکُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافاً مُّضَاعَفَةً وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (سوره آل عمران، آیه: 130)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! ربا وسود را چندین برابر نخورید ، و از الله بترسید ، باشد که رستگار شوید .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوَاْ إِن تُطِیعُواْ الَّذِینَ کَفَرُواْ یَرُدُّوکُمْ عَلَى أَعْقَابِکُمْ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِینَ (سوره آل عمران، آیه: 149)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! اگر از کسانی که کفر نموده ، فرمانبرداری کنید ، شما را بر عقب (به کفر) برمی گردانند وسپس (در آن وقت از) زیانباران می گردید .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَکُونُواْ کَالَّذِینَ کَفَرُواْ وَقَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِی الأَرْضِ أَوْ کَانُواْ غُزًّى لَّوْ کَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِیَجْعَلَ اللّهُ ذَلِکَ حَسْرَةً فِی قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ(سوره آل عمران، آیه: 157)

ترجمه :ای کسانی که ایمان آورده اید ! شما همانند کسانی که کفر نموده اند نباشید که چون برادرانشان به مسافرتی  می رفتند ( و می مردند ) یا به به جهادی رفته ( و کشته می شدند ) می گفتند : اگر نزد ما می ماندند ، نمی مردند و کشته نمی شدند .تا الله این ( گفتار) را حسرتی بر دل آنان کند . و الله است که زنده می کند و می میراند و الله آنچه را که انجام می دهید کاملا می بیند .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (سوره آل عمران، آیه: 200)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! ( در برابر مشکلات ، انجام عبادات و ترک منکرات ) صبر کنید و ( در مقابل دشمنان ) استقامت و پایداری کنید و ( از مرزهای مملکت خویش ) نگه داری کنید از الله بترسید ، تا این که رستگار شوید .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ یَحِلُّ لَکُمْ أَن تَرِثُواْ النِّسَاء کَرْهاً وَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُواْ بِبَعْضِ مَا آتَیْتُمُوهُنَّ إِلاَّ أَن یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَیِّنَةٍ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن کَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَن تَکْرَهُواْ شَیْئاً وَیَجْعَلَ اللّهُ فِیهِ خَیْراً کَثِیراً (سوره نساء آیه 19)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! برای شما حلال و مجاز نیست که زنان را به ارث ببرید ( و بدون مهریّه و رضایت ، ازدواج کنید، و ) حال آن که آنان چنین کاری را نمی پسندند. و آنان را تحت فشار قرار ندهید تا بدین وسیله برخی از آنچه را که بدیشان (بعنوان مهریه) داده اید باز گرفته ببرید . مگر این که آنان دچار گناه آشکاری شوند ( که در این صورت مجاز به سختگیری و کم نمودن مهریه هستید) . و با زنان خود به طور شایسته زندگی کنید ، و اگر هم از آنان ( به جهاتی ) کراهت داشتید ( شتاب نکنید و زود تصمیم به جدائی نگیرید ) زیرا که چه بسا از چیزی بدتان بیاید و الله در آن خیر و خوبی فراوانی قرار بدهد .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْکُلُواْ أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنکُمْ وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَکُمْ إِنَّ اللّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیماً(سوره نساء آیه 29)

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! اموال همدیگر را به ناحق (از راههای دزدی، ربا ، و . . . )نخورید مگر این که ( تصرّف شما در اموال دیگران از طریق ) داد و ستدی باشد که از رضایتان سرچشمه بگیرد ، و خودتان نکشید. بیگمان الله ( پیوسته ) نسبت به شما بی نهایت مهربان بوده است .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَأَنتُمْ سُکَارَى حَتَّىَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ وَلاَ جُنُباً إِلاَّ عَابِرِی سَبِیلٍ حَتَّىَ تَغْتَسِلُواْ وَإِن کُنتُم مَّرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاء أَحَدٌ مِّنکُم مِّن الْغَآئِطِ أَوْ لاَمَسْتُمُ النِّسَاء فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیداً طَیِّباً فَامْسَحُواْ بِوُجُوهِکُمْ وَأَیْدِیکُمْ إِنَّ اللّهَ کَانَ عَفُوّاً غَفُوراً (سوره نساء آیه 43)

 

ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! در حالی که مست هستید به نماز نزدیک نگردید تا آن گاه که بدانید چه می گوئید ، ونه( هم به نماز بایستید) در حالی که جنب هستید تا آن گاه که غسل کنید ، مگر این که مسافر باشید . و اگر مریض یا مسافر بودید و یا این که از توالت و قضای حاجت نمودن برگشتید ، و یا این که با زنان نزدیکی و جماع نمودید و ( در این حالات ) آبی (برای غسل) نیافتید ، با خاک پاک تیمّم کنید و ( بین گونه، با خاک ) چهره و دستهایتان را مسح کنید . بیگمان الله بسیارعفوکننده و بی نهایت آمرزنده است .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً  (سوره نساء آیه 59)

 

ای کسانی که ایمان آورده اید ! از الله ( با عمل به قرآن ) و از رسول الله (با تمسّک به سنّت) اطاعت کنید ، و از صاحبان امری که از خودتان است (یعنی:مسلمانند نیزفرمانبرداری نمائید) و اگر در مسأله ای با یکدیگراختلاف نمودیدآن را بسوی الله ( با عرضه به قرآن ) و پیامبرش ( با رجوع به سنّت) بازگردانید ( تا در روشنی قرآن و سنّت ، حکم آن را بدانید و باید چنین کنید ) اگر به الله و روز رستاخیز ایمان دارید . واین(رجوع به قرآن و سنّت ) برای شما بهتر و خوش فرجام تر است .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَکُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِیعاً (سوره نساء آیه 71)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! احتیاط نمائید و آمادگی خود را ( برای مقابله با دشمنان ) حفظ کنید ، و دسته دسته یا همگی با هم ( برای جهاد ) بیرون روید .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاء لِلّهِ وَلَوْ عَلَى أَنفُسِکُمْ أَوِ الْوَالِدَیْنِ وَالأَقْرَبِینَ إِن یَکُنْ غَنِیّاً أَوْ فَقَیراً فَاللّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلاَ تَتَّبِعُواْ الْهَوَى أَن تَعْدِلُواْ وَإِن تَلْوُواْ أَوْ تُعْرِضُواْ فَإِنَّ اللّهَ کَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیراً (سوره نساء آیه 135)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! برپا دارندگان عدل وگواهانی به خاطر الله باشید ، (وجانب داری نکنید)هر چند که (گواهی) به زیان خودتان یا پدر و مادر و خویشاوندان بوده باشد . (اگر کسی که به زیان او شهادت داده می شود) ثرومتمند و یا فقیر باشد ، (رضای)الله از (رضای) هردوی آنان مستحق تراست پس از هوا و هوس پیروی نکنید که ازحق روگردانی نمایید. و اگر زبان را(از ادای گواهی حق) بپیچانید یا از آن روی بگردانید ، الله از آنچه می کنید کاملا آگاه است.

قوانینی چند در باره (مهریه از دیدگاه شرعی)

قوانینی چند در باره (مهریه از دیدگاه شرعی):

اصل اول (1) در اسلام حد و اندازه ای برای مهریه تعیین نشده که کم تر و یا بیشتر از آن مجاز نباشد بلکه به توافق طرفین (دختر و پسر) بستگی دارد.

در این باره به این آیه قرآن توجه فرمایید:
وَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّکَانَ زَوْجٍ وَآتَیْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَاراً فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَیْئاً أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِیناً(سوره نساء، آیه: 20)
ترجمه : و اگر خواستید همسری را به جای همسری برگزینید (زنی را طلاق دادید و خواستید زن دیگری بگیرید)، هر چند خزانه ای (یعنی : مال فراوانی را که بعنوان مهریه به زنی که طلاق داده اید ) داده باشید ، برای شما درست نیست که چیزی از آن مال را بازپس بگیرید . آیا با بهتان و گناه آشکار ، آن را بازپس گرفته ودریافت می دارید ؟ !
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اصل دوم (2) اسلام تشویق و ترغیب نموده به مهریه ای اندک و کم .
قَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ أَلَا لَا تَغْلُوا صُدُقَ النِّسَاءِ فَإِنَّهُ لَوْ کَانَ مَکْرُمَةً وَفِی الدُّنْیَا أَوْ تَقْوَى عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ کَانَ أَوْلَاکُمْ بِهِ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَا أَصْدَقَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ امْرَأَةً مِنْ نِسَائِهِ وَلَا أُصْدِقَتْ امْرَأَةٌ مِنْ بَنَاتِهِ أَکْثَرَ مِنْ ثِنْتَیْ عَشْرَةَ أُوقِیَّةً وَإِنَّ الرَّجُلَ لَیُغْلِی بِصَدُقَةِ امْرَأَتِهِ حَتَّى یَکُونَ لَهَا عَدَاوَةٌ فِی نَفْسِهِ وَحَتَّى یَقُولَ کُلِّفْتُ لَکُمْ عِلْقَ الْقِرْبَةِ.
ترجمه : عمر بن خطاب رضی الله عنه فرمودند: خبر دار در مهریه های زنان زیاد روی نکنید و مهریه های سنگین تعیین نکنید زیرا اگر این کارشرافتی دردنیا ویا نشانی پرهیزگاری در نزد الله عزوجل می بود پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم مستحق ترینتان می بود تا به این کار عمل کند و در حالی که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم برای هیچ یک از زنانش و همچنین برای هیچ یک از دخترانش از دوازه اوقیه (یعنی: چهار صد و هشتاد درهم نقره) مهریه بیشتر تعیین ننموده اند ، همانا گاهی مهریه زن فردی آن قدر زیاد می باشد که باعث دشمنی با خانمش می گردد و تا اینکه آن شوهر می گوید: من (برای فراهم نمودن مهریه)هر مشکلی بدوش کشیدم تا اینکه همانند که از دهان مشک آب می ریزد از من عرق ریخته است .
(سنن نسائی حدیث شماره : 3297 و استاد آلبانی رحمه الله این حدیث را صحیح دانسته است)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اصل سوم (3) اسلام از مهریه های سنگین و زیاد استقبال نمی کند.
عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ إِنِّی تَزَوَّجْتُ امْرَأَةً مِنْ الْأَنْصَارِ فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ هَلْ نَظَرْتَ إِلَیْهَا فَإِنَّ فِی عُیُونِ الْأَنْصَارِ شَیْئًا قَالَ قَدْ نَظَرْتُ إِلَیْهَا قَالَ عَلَى کَمْ تَزَوَّجْتَهَا قَالَ عَلَى أَرْبَعِ أَوَاقٍ فَقَالَ لَهُ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ عَلَى أَرْبَعِ أَوَاقٍ کَأَنَّمَا تَنْحِتُونَ الْفِضَّةَ مِنْ عُرْضِ هَذَا الْجَبَلِ مَا عِنْدَنَا مَا نُعْطِیکَ وَلَکِنْ عَسَى أَنْ نَبْعَثَکَ فِی بَعْثٍ تُصِیبُ مِنْهُ قَالَ فَبَعَثَ بَعْثًا إِلَى بَنِی عَبْسٍ بَعَثَ ذَلِکَ الرَّجُلَ فِیهِمْ .
ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه می فرمایند مردی به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمد و گفت: من با زن انصاری ازدواج نموده ام ، سپس پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم برایش گفت: آیا او را دیده و به او نگاه کرده ای؟ زیرا در چشمان انصاری چیزی هست، (آن مرد) گفت: او را دیده و نگاه نموده ام (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: بر چه مهریه ای با او ازدواج نموده ای؟ (آن مرد) گفت : بر چهار اوقیه (یعنی: یکصد و شصت درهم) پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به آن مرد گفت: (مهریه ها را آنقدر زیاد می کنید) که گویا از پهنای این کوه نقر می کنید ، ما چیزی نداریم که به تو بدهیم (تا مهریه ی خانمت را بدهی)و لی شاید که ترا در گروهای جهادی فرستادیم تا از مال غنیمت چیزی گیرت کند (روای می گوید) سپس (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) گروهی را به سوی بنی عبس فرستاد آن فرد را نیز با آنها فرستاد.
(صحیح مسلم، حدیث شماره 2553)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اصل چهارم (4) در اسلام معیار ازدواج مال ومهریه نیست بلکه دین و اخلاق است.
عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ تُنْکَحُ الْمَرْأَةُ لِأَرْبَعٍ لِمَالِهَا وَلِحَسَبِهَا وَجَمَالِهَا وَلِدِینِهَا فَاظْفَرْ بِذَاتِ الدِّینِ تَرِبَتْ یَدَاکَ.
ترجمه : از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: زن ازدواج می شود بنا بر چهار چیز: 1- بنا بر مالش 2- بنا بر حسب و نسبش 3- بنا بر جمال و زیباییش 4- بنا بردینش ، پس با گرفتن زن دین دار خودت را کامیاب گردان سرنگون شده دستانت در خاک فرورود.
(صحیح بخاری، حدیث شماره :4700)
در حدیث صحیح دیگری چنین آمده : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِذَا خَطَبَ إِلَیْکُمْ مَنْ تَرْضَوْنَ دِینَهُ وَخُلُقَهُ فَزَوِّجُوهُ إِلَّا تَفْعَلُوا تَکُنْ فِتْنَةٌ فِی الْأَرْضِ وَفَسَادٌ عَرِیضٌ.
ترجمه: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هر گاه فردی برای خواستگاری آمد که از دین و اخلاقش راضی بودید به او زن بدهید زیرا اگر این کار را نکنید در زمین فتنه و فساد پنهاوری صورت خواهد گرفت .
(سنن ترمذی حدیث شماره 1004)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اصل پنجم (5) در اسلام مهریه زیاد دلیل خوبی نیست بلکه بر عکس مهریه اندک دلیل خوبی است، در این باره به دو حدیث زیر توجه فرمایید:
(1) عقبه بن عامر رضی الله عنه روایت نموده اند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: (خیر الصداق أیسره) یعنی : بهترین مهریه آن است که آسان ترین و کم ترین آنها باشد.
( این حدیث صحیح است و تحت شماره : 3279 درکتاب؛ صحیح الجامع آمده است).
(2) عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ إِنَّ مِنْ یُمْنِ الْمَرْأَةِ تَیْسِیرَ خِطْبَتِهَا وَتَیْسِیرَ صَدَاقِهَا وَتَیْسِیرَ رَحِمِهَا.
عایشه رضی الله عنها روایت نموده اند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: یمن و خوبی زن در خواستگاری آسانش و کمی مهریه اش و آسانی رحمش است.
یعنی: یمن و خوبی زن در این است که زمانی که مردی برای خواستگاریش می رود سختگیری نکند و مهریه اش را اندک و کم کند و زنی زایا باشد.
(این حدیث حسن است و درمسند احمد بن حنبل حدیث شماره: 23338، آمده است)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اصل ششم (6) زن می تواند به اختیار خود و بدون هیچ جبر و اکراهی تمام مهریه و یا بخشی از آن را برای شوهر خویش ببخشد.
در این باره به آیه زیر توجه فرمایید:
وَآتُواْ النَّسَاء صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَکُمْ عَن شَیْءٍ مِّنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنِیئاً مَّرِیئاً (سوره نساء، آیه: 4)
ترجمه : و مهریّه های زنان را به عنوان هدیّه ای خالصانه و فریضه ای الهی بپردازید . پس اگر(زنان) با رضایت خاطر چیزی از مهریّه خود را به شما (مردان) بخشیدند ، آن را ( دریافت دارید و ) حلال و گوارا بخورید (ومصرف کنید) .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اصل هفتم (7) مهریه حق زن است و نباید در این باره به او ظلم شود و یا حقش خورده شودو باید کاملا به او پرداخت شود.
در این باره به حدیث زیر توجه فرمایید:
عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَحَقُّ الشُّرُوطِ أَنْ تُوفُوا بِهِ مَا اسْتَحْلَلْتُمْ بِهِ الْفُرُوجَ.
از عقبه بن عامر رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: حق دار ترین شروطی که باید به آنها وفا شده و کاملا پرداخت شود شرطهائی است که با آن شرمگاهای (زنان) را برایتان حلال نموده اید.(یعنی شروط زمان ازدواج از قبیل مهریه و دیگر شروط شرعی و مجاز).
(صحیح بخاری حدیث شماره : 2520)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اصل هشتم(8) اگر زن قبل از دوخول و جماع طلاق داده شود و در حالی که برایش مهریه تعیین شده است نیمی از تمام مهریه به او می رسد، مگر اینکه شوهر با رضایت خویش بخواهد تمام مهریه را پرداخت نماید در این باره به آیه زیر توجه فرمایید:
وَإِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إَلاَّ أَن یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَ الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّکَاحِ وَأَن تَعْفُواْ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَلاَ تَنسَوُاْ الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (سوره بقره، آیه: 237)
ترجمه : و اگر زنان را پیش از آن که با آنان تماس بگیرید ( و جماع نمایید ) طلاق دادید ، در حالی که مهریّه ای برای آنان تعیین نموده اید ، ( لازم است ) نصف آنچه را که تعیین کرده اید ( به آنان بدهید ) مگر این که آنان ( حق خود را ) ببخشند و یا (شوهر) همان کسی که عقد ازدواج در دست او است ، (تمام مهریه را به داده و به زن) ببخشد ، و اگر شما ( مردان ) گذشت کنید ( ودر این صورت نیز تمام مهریّه را به زنان بپردازید ) به پرهیزگاری نزدیکتر است ، و گذشت و نیکوکاری را در میان خود فراموش نکنید . بیگمان الله به آنچه انجام می دهید کاملا بینا است .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اصل نهم(9) و اگر بعد از دوخول و جماع طلاق داده شود در این صورت تمام مهریه بزن می رسد در این باره به آیه زیر توجه فرمایید:
الله متعال در قرآن مجید می فرماید:
وَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّکَانَ زَوْجٍ وَآتَیْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَاراً فَلاَ تَأْخُذُواْ مِنْهُ شَیْئاً أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَاناً وَإِثْماً مُّبِیناً(سوره نساء، آیه: 20)
ترجمه : و اگر خواستید همسری را به جای همسری برگزینید (زنی را طلاق دادید و خواستید زن دیگری بگیرید)، هر چند خزانه ای (یعنی : مال فراوانی را که بعنوان مهریه به زنی که طلاق داده اید ) داده باشید ، برای شما درست نیست که چیزی از آن مال را بازپس بگیرید . آیا با بهتان و گناه آشکار ، آن را بازپس گرفته ودریافت می دارید ؟ !
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اصل دهم (10) اگر در زمان عقد مهریه ای برای زن تعین نشد و شوهر قبل ازجماع وفات نمود در این صورت همانند مهریه زنان قومش و هم عصرش به او داده می شود و کاملا مهریه به او می رسد و مهریه نصف نمی شود در این باره به روایت زیر توجه فرمایید:
عَنْ عَلْقَمَةَ وَالْأَسْوَدِ قَالَا أُتِیَ عَبْدُ اللَّهِ فِی رَجُلٍ تَزَوَّجَ امْرَأَةً وَلَمْ یَفْرِضْ لَهَا فَتُوُفِّیَ قَبْلَ أَنْ یَدْخُلَ بِهَا فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ سَلُوا هَلْ تَجِدُونَ فِیهَا أَثَرًا قَالُوا یَا أَبَا عَبْدِ الرَّحْمَنِ مَا نَجِدُ فِیهَا یَعْنِی أَثَرًا قَالَ أَقُولُ بِرَأْیِی فَإِنْ کَانَ صَوَابًا فَمِنْ اللَّهِ لَهَا کَمَهْرِ نِسَائِهَا لَا وَکْسَ وَلَا شَطَطَ وَلَهَا الْمِیرَاثُ وَعَلَیْهَا الْعِدَّةُ فَقَامَ رَجُلٌ مَنْ أَشْجَعَ فَقَالَ فِی مِثْلِ هَذَا قَضَى رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فِینَا فِی امْرَأَةٍ یُقَالُ لَهَا بَرْوَعُ بِنْتُ وَاشِقٍ تَزَوَّجَتْ رَجُلًا فَمَاتَ قَبْلَ أَنْ یَدْخُلَ بِهَا فَقَضَى لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بِمِثْلِ صَدَاقِ نِسَائِهَا وَلَهَا الْمِیرَاثُ وَعَلَیْهَا الْعِدَّةُ فَرَفَعَ عَبْدُ اللَّهِ یَدَیْهِ وَکَبَّرَ .
ترجمه : علقمه و اسود رحمهما الله می فرمایند: از عبد الله بن مسعود رضی الله عنه مسأله مردی پرسید شد که با زنی ازواج نموده و در حالی که زمان عقد برایش مهری تعیین کرده و این مرد قبل از جماع با خانم وفات نموده است (حکم این چیست؟) عبد الله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند: از دیگر علما بپرسید آیا در این باره حدیث و روایتی می یابید (سؤال کنندگان) گفتند: ای ابو عبد الرحمن ما در این باره روایت و حدیثی سراغ نداریم. عبد الله بن مسعود رضی الله عنه گفت: من در این باره اظهار نظر شخصی می کنم اگر در واقع درست بود از جانب الله است (حکمش این است) که به زن باید همانند مهریه زنان هم نوع و همعصرش وکاملا بدون هیچ کم و اضافی داده شود واین زن از شوهر مرده اش ارث می برد و باید عده بگذراند، بعد (از این سخن ابن مسعود رضی الله عنه) مردی از قلبیه اشجع بلند شد و گفت همانند این فیصله شما رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در باره خانمی از قبیله ما به نام بروع بنت واشق که با مردی ازدواج نموده بود و شوهرش قبل از اینکه با اوجماع کند وفات نموده بود چنین فیصله ای نمود که به زن باید همانند مهریه زنان هم نوع و همعصرش کاملا وبدون هیچ کم و اضافی داده شود و این زن از شوهر مرده اش ارث می برد و باید عده بگذراند، (در این وقت) عبد الله بن مسعود رضی الله عنه دو دستش را بلند نمود و الله اکبر گفت.(و از اینکه فیصله اش با فیصله رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم برابر بوده خوشحال شد)
(سنن نسائی حدیث شماره : 3302)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اصل دهم (11) اگر در زمان عقد مهریه ای برای زن تعین نشد و شوهر قبل ازجماع آن زن را طلاق داد در این صورت زن؛ مهریه ای ندارد ولی سامان و هدیه ای به او داده می شود در این باره به دوآیه زیر توجه فرمایید:
(1) لاَّ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاء مَا لَمْ تَمَسُّوهُنُّ أَوْ تَفْرِضُواْ لَهُنَّ فَرِیضَةً وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدْرُهُ مَتَاعاً بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُحْسِنِینَ (سوره بقره، آیه: 236)
ترجمه :اگر زنان را قبل از جماع (آمیزش جنسی) و تعیین مَهر ( به عللی ) طلاق دادید ، گناهی بر شما نیست ( و در این موقع ) آنان را ( با هدیّه ای مناسب حال خود ) بهره مند سازید . آن کس که توانائی ( مالی ) دارد ، و آن کس که توانائی ( مالی ) ندارد ، به اندازه خودش ، هدیّه ای شایسته بپردازد ، و این ( پرداخت هدیّه ) بر نیکوکاران الزامی است .

(2) یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَکَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَکُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحاً جَمِیلاً (سوره أحزاب، آیه: 49)
ترجمه :ای کسانی که ایمان آورده اید ! هنگامی که با زنان مؤمنه ازدواج کردید و پیش از همبستری و جماع با ایشان ، آنان را طلاق دادید ، برای شما عدّه ای بر آنان نیست تا حساب آن را نگاه دارید . ایشان را از هدیّه مناسبی بهره مند سازید و به گونه محترمانه و زیبائی آنان را آزاد و رها سازید .

مســــــــــــأله تکفیر

رساله : مســــــــــــأله تکفیر


نوشته: استاد محمد ناصر الدین آلبانی رحمه الله

بخــــــش (اوّل)

ــــــــــــــــــــــــــــــ
ـ

ستایش شایسته و از آن معبود به حقی است که ما ستایشش گفته ، از او کمک خواسته و از او طلب آمرزش می کنیم، و از شرور و بدیهای خودمان و کردار زشت و بدمان به الله پناه می بریم، هر کسی را که الله هدایت می نماید برایش گمراه کننده ای نیست و هر کسی را که او گمر
اه می کند برایش هدایت دهنده ای نیست وگواهی می دهم که بجز الله دیگرمعبود به حقی نیست اویکتا و بی شریک است و گواهی می دهم که محمد(صلی الله علیه و آله وسلم) بنده و فرستاده الله است.

اما بعـــــد:
همانا مسأله تکفیر بطور عموی (نه برای حکام تنها؛ بلکه برای ملتها و رعیتها نیز) یک فتنه ی بسیار بزرگی است که باعث ایجادش یکی از گروهای اسلامی قدیمی مشهور به خوارج بوده است،و با اسف شدید برخی از داعیان ومتحمسان گاهی با نام قرآن وسنت پا را فراتر از دستورات قرآن و سنت می گذارند (و دچار فتنه تکفیر می شوند).

سبب اصلی این جریان به دو چیز باز می گردد:
یکی ازآن دو سبب: کم علمی (این افراد) است.
و سبب دومی: که بسیار مهم نیز می باشد این است: که این (تکفیریها) دین را برابر با قواعد شرعی که اساس و بنیاد دعوت درست اسلامی بر او نهاده شده یاد نگرفته ونفهمیده اند (قواعدی) که خروج از آنها در حقیقت باعث انحراف تمام گروهای منحرفی شده که از جماعت و (طائفه منصوره) بیرون شده اند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در احادیث زیادی از آن تعریف و تمجید نموده است و بلکه پروردگار عزوجل ما بیان نموده که هر کس از آن (جماعت و طائفه منصوره) بیرون شوداو با الله و رسولش سر مخالفت بر داشته است.
و این مطلب در این گفته الله عز وجل چنین آمده است:
وَمَن یُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدَى وَیَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِیراً (سوره نساء آیه 115)
ترجمه : و هر کس که با پیامبر مخالفت و دشمنی می کند ، بعد از آن که هدایت برایش روشن شده است ، و ( راهی ) علاوه از مؤمنان در پیش می گیرد ، او را به همان جهتی که دوستش داشته است رهنمود می گردانیم و به دوزخش داخل می گردانیم ، و دوزخ چه بد جایگاهی است !
این جریان برای اهل علم واضح و روشن است که الله متعال تنها نگفته ؛(هر کس با رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بعد از واضح شدن هدایت برایش؛ مخالفت کند)، بلکه بهمراه مخالفت با رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پیروی از غیر راه مؤمنان را نیز مطرح نموده است و فرموده: وَمَن یُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدَى وَیَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِیراً (سوره نساء آیه 115)
ترجمه : و هر کس که با پیامبر مخالفت و دشمنی می کند ، بعد از آن که هدایت برایش روشن شده است ، و ( راهی ) علاوه از مؤمنان در پیش می گیرد ، او را به همان جهتی که دوستش داشته است رهنمود می گردانیم و به دوزخش داخل می گردانیم ، و دوزخ چه بد جایگاهی است !
پس پیروی از راه مؤمنان و پیروی نکردن از راه آنان از جهت مثبت و منفیش بودنش یک جریان بسیار مهمی است لذا هر کس از راه مؤمنان پیروی نمود: او به نزد پروردگار جهانیان ازنجات یافتگان است و هر کس مخالف راه مؤمنان باشد : برایش جهنم کافی است و بدجایگاهی است.
از همین جاست که گروهای بسیار زیادی در گذشته و عصر حاضر گمراه شدند زیرا آنان تنها به این بسنده نکردند که خود را ملتزم به رفتن برراه مسلمانان واقعی ندانستند بلکه (مزید برآن ) بر عقلهایشان سوار شده ودر تفسیر قرآن و سنت ازخواهشاتشان پیروی نموده اند و سپس بر آن نتائج بسیار خطرناکی را بنا نموده و از آن طریقه و روشی که سلف صالح رضی الله عنهم اجمعین برآن بودند؛ بیرون شدند.
وبراین قسمت از آیه (وَیَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ) در احادیث صحیح و زیادی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بسیار زیاد تأکید نموده اند که برخی از آنها را در جلوتر خواهم آورد و این احادیث حتی بر عوام مسلمانان مخفی و پوشیده نیست و از آنها آگاهی دارند چه برسد که خواص و اهل علم آنان، ولی آنچه در این احادیث مخفی و پوشیده است این است که این احادیث بر این دلالت دارند که ضروری بودن التزام به راه مسلمانان واقعی در فهم کتاب الله و سنت و وجوب و تأکید این مطلب است و این مطلبی است که بسیاری از خواص در آن سهو نموده و از ضروری بودن و لازمی بودن آن تغافل می ورزند، چه رسد به کسانی که مشهور به (جماعت تکفیری) اند و یا برخی از گروهای که خود را به جهاد منتسب می دانند ولی در کنه و حقیقتشان گروهای شکسته خورده ومنشعب از تکفیریها اند، این (خواص) و آن (تکفیریها) شاید افرادی نیک و مخلص باشند ولی این تنها کافی نیست تا فرد را در نزد الله عز وجل از پیروزان و کامیبان بگرداند، بلکه برای هر مسلمانی ضروری و لازمی است که دو چیز باهم داشته باشد:
1- اخلاص راست و درست در نیّت برای الله عزو جل.
2- پیروی نیک و درست از آنچه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بر آن بوده است.
پس تنها این کافی نیست که فرد در عمل به قرآن وسنت مخلص و تلاشگر بوده و داعی به این دو باشد ؛ بلکه مزید برآن باید راه و روشش راست و درست باشد و این فی الواقع امکان ندارد مگربا پیروی نمودن از آن چه که سلف صالح امت اسلامی رضی الله عنهم بر آن بوده اند.

قوانینی چند در باره ارتباط دختر ها و پسرها در دنیای مجازی

قوانینی چند در باره ارتباط دختر ها و پسرها در دنیای مجازی:

(1) اصل اول: اصل بر ممنوعیت است.

یعنی: اصل در اسلام بر این است که نباید هیچ زن و دختر نا محرمی با هیچ مرد و پسر نا محرمی هیچ نوع تعلق و ارتباطی داشته باشند.
در این باره به دو روایت زیر توجه فرمایید:
عَنْ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ اتَّقُوا النِّسَاءَ فَإِنَّ أَوَّلَ فِتْنَةِ بَنِی إِسْرَائِیلَ کَانَتْ فِی النِّسَاءِ (صحیح مسلم 4925)
پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: از زنان (نامحرم) بر حذر بوده (واز همنشینی و همکلامی با آنها پرهیز کنید) زیرا اولین فتنه در بنی اسرائیل ( یعنی : آزمایشی که دچار گناه شدند و برایشان مضر واقع شد) جریان زنان بود.

و در روایت دیگری رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:
مَا تَرَکْتُ بَعْدِی فِتْنَةً هِیَ أَضَرُّ عَلَى الرِّجَالِ مِنْ النِّسَاءِ (صحیح مسلم: 4923)
یعنی : من بعد از خودم فتنه ای (یعنی : آزمایش مضرتری و آنچه که انسان را دچار گناه کند) بر مردان از زنان رها نکرده ام.

(2) اصل دوّم: نیت را باید بررسی نمود.
یعنی باید دانست که بنا بر چه نیّتی این پسر یا مرد با آن زن و دختر در ارتباط است؛ زیرا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّیَّاتِ وَإِنَّمَا لِکُلِّ امْرِئٍ مَا نَوَى.
یعنی : دار و مدار کارها بر نیّت هاست و برای هرفردی همانی است که نیّت نموده است.
(صحیح بخاری حدیث شماره یک)
آری می توان ارتباط دختر ها و پسرها در دنیای مجازی را از نظر نیّت برسه قسم تقسیم نمود:
ــــــــــــــــ
1- (بیهوده و بدون هدف واقعی و خاص) سرگرمی و وقت گذرانی و مسخره نمودن وغیره (این نوع روابط ممنوع و حرام)، زیرا با این نوع روابط به مسلمانی توهین شده، دل مسلمانی شکسته ، وقت خود انسان ضایع شده ، اخلاقیات انسان خراب شده ، مال انسان به هدر رفته است ،گوله بار گناه انسان سنگین گشته است و...در نتیجه الله متعال از انسان راض گشته و دنیا و آخرت انسان خدشه دار شده است .
الله متعال می فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَى أَنْ یَکُونُوا خَیْرًا مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَى أَنْ یَکُنَّ خَیْرًا مِنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِیمَانِ وَمَنْ لَمْ یَتُبْ فَأُولَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ (11) (سوره حجرات)
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! نباید گروهی از مردان شما گروه دیگری را مسخره کنند ، شاید آنان بهتر از اینان باشند ، و نباید زنانی زنان دیگری را مسخره کنند ، زیرا چه بسا آنان از اینان خوبتر باشند ، و همدیگر را طعنه نزنید و مورد عیبجوئی قرار ندهید ، و یکدیگر را با القاب زشت و ناپسند مخوانید. ( برای مسلمان ) چه بد است ، که فسق نماید بعد از ایمان آوردن ،کسانی که ( از چنین اعمالی و اقوالی ) توبه نکنند ، ایشان ستمگرند.

عَنْ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لَا تَزُولُ قَدَمُ ابْنِ آدَمَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مِنْ عِنْدِ رَبِّهِ حَتَّى یُسْأَلَ عَنْ خَمْسٍ عَنْ عُمُرِهِ فِیمَ أَفْنَاهُ وَعَنْ شَبَابِهِ فِیمَ أَبْلَاهُ وَمَالِهِ مِنْ أَیْنَ اکْتَسَبَهُ وَفِیمَ أَنْفَقَهُ وَمَاذَا عَمِلَ فِیمَا عَلِمَ(سنن ترمذی حدیث شماره 2340)
ترجمـــــــــــــه : پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هنوز دوپا و قدم انسان در روزقیامت از نزد پروردگارش تکان نخورده و دور نمی شود که از پنج چیزاز او پرسیده می شود: 1- عمرش را در چه راهی گذرانده و فنا نموده است. 2- جوانیش را در چه راهی کهنه نموده 3- و مالش را از کجا به دست آورده 4- ومالش را در چه راهی مصرف و خرج نموده است . 5- وچه قدربه آنچه آموخته عمل نموده است (به علمش چه قدر عمل نموده است).
ــــــــــــــــ
2- اهداف سوء (شهوانی و فکری). (این نوع ممنوع و حرام) در این باره به آیات قرآنی زیر توجه فرمایید:
وَاللَّهُ یُرِیدُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْکُمْ وَیُرِیدُ الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَنْ تَمِیلُوا مَیْلًا عَظِیمًا (27) (النساء)
ترجمه : الله می خواهد که توبه شما را بپذیرد ولی کسانی که به دنبال شهوات راه می افتند ، می خواهند که شما بسیار زیاد منحرف گردید.
زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ (آل عمران :14)
ترجمــــه: برای انسان ، دوستی و علاقه با شهوتها جلوه داده شده است ، از قبیل : علاقه به زنان و فرزندان و خزانه های ثروت هنگفت و آلاف و الوف طلا و نقره و اسبهای نشاندار و چهارپایان ( همچون : شتر و گاو و بز و گوسفند . . . ) و کشت و زراعت . اینها ( همه ) کالای دنیای است و سرانجام نیک در پیشگاه الله است ( که در قیامت به دین داران و پرهیزگاران داده خواهد شد ) .
فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیّاً(سوره مریم: 59)
ترجــــمه : بعد از آنان ، فرزندان ناخلَفی (روی کار آمدند) که نماز را ( ترک کردند وبه) هدر دادند و به دنبال ( لذائذ و ) شهوات راه افتادند ، و ( مجازات ) گمراهی ( خود را در دنیا و آخرت ) خواهند دید .
لِیَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ کَامِلَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِینَ یُضِلُّونَهُم بِغَیْرِ عِلْمٍ أَلاَ سَاء مَا یَزِرُونَ(سوره نحل : 25)
ترجمــــــــه : آنان باید که در روز قیامت بار گناهان خود را ( به سبب پیروی نکردن از دستورات اسلام ) به تمام و کمال بر دوش کشند ، و هم برخی از بار گناهان کسانی را حمل نمایند که ایشان را بدون ( دلیل و برهان و ) آگهی گمراه ساخته اند . هان ( ای مردمان ! بدانید که آنان) چه بار گناهان بدی را بر دوش می کشند !
ــــــــــــــــــــــــــــــ
3- اهداف خیر و دعوتی.(این نوع مجاز بوقت ضرورت و به قدر ضرورت)
وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَیُطِیعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (71) وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَمَسَاکِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ (72) (سوره توبه)
ترجمه : مردان و زنان مؤمن ، برخی دوستان و یاوران برخی دیگرند . همدیگر را به کار نیک می خوانند و از کار بد باز می دارند ، و نماز را برپا می دارند ، و زکات را می پردازند ، و از الله و پیامبرش پیروی می کنند . ایشان کسانیند که الله به زودی ایشان را مشمول رحمت خود خواهند گرداند . الله کاملا غالب و باعزت و بی نهایت با حکمت است(71).
الله به مردان و زنان مؤمن بهشت را وعده داده است که در زیرآنها جویبارها روان است و جاودانه در آن می مانند ، و مسکنهای پاکی را در بهشت جاویدان بدانان وعده داده است (و) خوشنودی الله که بالاتر از هر چیز است . پیروزی بزرگ همین است(72) .

(3) اصل سوّم : مجاز است بوقت ضرورت و بقدر ضرورت.
یعنی: اگر نیازبود که فرد با جنس مخالف ارتباط داشته باشد پس باید بوقت ضرورت و بقدر ضرورت این تعلق و ارتباط صورت گیرد و نه بیشتر.
به این آیه قرآنی توجه فرمایید که بوقت ضرورت حرام را حلال و مجاز قرار می دهد:
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِیرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ (سوره بقرة :173)
(آنچه را که مشرکان و دیگران حرام می دانند ، حرام نیست) تنها مردار و خون و گوشت خوک و آنچه نام غیرالله ( به هنگام ذبح ) بر آن گفته شده باشد بر شما حرام کرده است . ولی آن کس که مجبور شود ( می تواند به خاطر حفظ جان از آن اشیاء حرام بخورد ) در صورتی که علاقه مند ( به خوردن این حرام ها نبوده ) و متجاوز نباشد ، گناهی بر او نیست . بی گمان الله بسیاربخشاینده و بی نهایت مهربان است .
علمای اسلام از آیه و امثال این آیه و احادیثی که در باره مجاز قرار دادن محرمات بوقت ضرورت آمده این قاعده و قانون را استنباط نموده اند (الضرورات تبیح المحظورات بوقت الضرورة و بقدرضرورة). یعنی: امور ممنوعه در شریعت بوقت ضرورت و بقدر ضرورت مجاز می باشد.

(4) اصل چهارم: رابطه دختر و پسر نامحرم بسیار خطرناک است و باید در این مسیر با احتیاط کامل حرکت کرد در این باره به حدیث زیر توجه فرمایید:
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَا تَرَکْتُ بَعْدِی فِتْنَةً هِیَ أَضَرُّ عَلَى الرِّجَالِ مِنْ النِّسَاءِ (صحیح مسلم: 4923)
رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: من بعد از خودم فتنه ای (یعنی : آزمایش مضرتری و آنچه که انسان را دچار گناه کند) بر مردان از زنان رها نکرده ام.
ارتباط دختر ها و پسرها در دنیای مجازی ازنظر نوع ارتباط : بر چهار قسم است:
1- نوشتاری .(کم خطر، مجاز بوقت ضرورت و به قدر ضرورت وبه نیت خیر)
2- گفتاری.(خطر بیشتر، با احتیاط بیشتر ،مجاز بوقت ضرورت و به قدر ضرورت وبه نیت خیر)
3- تصویری.(خطر بسیار زیاد و حرام و ممنوع)
4- مرکب از دو نوع ( نوشتاری و گفتاری یا صوتی و تصویری و..) (کمی و زیادی خطر و حرمت به نوع ترکیب بستگی دار)