خلیفه سوم مسلمین عمربن خطاب رضی الله عنه فرمودند: ماقومی هستیم که الله با اسلام به ماعزت داد و اگر ما عزت را در غیر اسلام طلب کنیم الله ما را خوار و ذلیذ خواهد نمود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سلام علیکم خدمت شما
ســــــــــوال: یکی
از بستگانم میگوید “هر بار(هر جمعه) که سوره کهف را می خوانم، آن هفته کامل با
شوهرم دعوام می شود و یک بار امتحان کردم نخواندم اصلا دعوام نشده و دو باره
خواندم بازم دعوایمان شد.” به نظر شما چرا اینجوری می شود در حالی که سوره کهف از
فضیلت های بالایی برخور داراست.
.
جــــــــــــواب: خواهر
گرامی و علیکم السلام و رحمة الله و برکاته بعد از عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی
عرض کنم که درست است که (سوره کهف) فضیلت دارد همانند اینکه رسول الله صلی الله
علیه و آله وسلم فرمودند: ”من حفظ عشر آیات من أول سورة الکهف عصم من فتنة الدجال.
یعنی هر کس ده آیه ی اول سوره کهف را حفظ نماید از شر فتنه دجال محفوظ می ماند.
و یا دیگر فضائلی که درباره این سوره مبارکه آمده است ولی در هیچ حدیث صحیحی نیامده است که خواندن این سوره باعث جلوگیری از دعواهای خانوادگی می گردد و یا (والعیاذ بالله) باعث تنشها و درگیریهای زن و شوهری می گردد.
اما اینکه این اتفاق برایتان افتاده که اگر روز جمعه این سوره مبارکه را خواندید در آن هفته کامل با شوهرتان درگیر بودید و اگر نخواندید در آن هفته با شوهرتان صلح بوده و درگیری اتفاق نیفتاده است این علتهای دیگری دارد که شما به آن توجه ننموده اید؛ ولی شیطان برای این که شما را از خواندن این سوره مبارکه در روز جمعه که فضیلت دارد باز دارد ذهن شما را به این سمت وسو برده است لذا خواهر گرامی این یک وسوسه شیطانی است هر گز شما را از خواندن سوره کهف در روز جمعه باز ندارد بلکه هر جمعه این سوره مبارکه را بخوانید.
واما نسبت به درگیری خانوادگی شما باید گفت: قطعا علت دیگری دارد که امیدوارم الله تعالی آن درگیرها را از بین ببرد ولی در این باره چند پیشنهاد دارم که امیدوارم با بررسی نمودن آنها زندگی با صفا و صمیمیتی داشته باشید و در گیری و کدورت از زندگی شما رخت سفر بر بسته و جایش را به محبت و صمیمیت بدهد.
خواهر گرامی:
۱ـ
شما در تمام اموری که خلاف شرع نیست از شوهرتان پیروی کنید.
۲ــ
اطاعت و رضایت شوهر را بر عبادات نفلی و مستحبی ترجیح دهید.
۳ـ
زندگی با شوهر را از همه کارهای شخصی خویش مهم تر بدانید.
۴ـ با
آرایش و زیبای فوق العاده در حضور شوهرتان نمایان گردید.
۵ـ
زمان و رود و خروج شوهر از خانه از استقبال و بدرقه نمودن شوهر فراموش نکنید.
۶ـ
کلمات تنفر آمیز را برای شوهرتان استعمال نکنید.
۷ـ
کلمات محبت آمیز و دوستی و عاشقانه را برای شوهرتان بکار ببرید.
۸ـ در
غم و شادیهای مشروع و مجاز شوهرتان شریک باشید.
۹ـ به
پدر و مادر و اقوام نزدیک شوهرتان احترام بگذارید و با آنها دوستی و محبت داشته
باشید.
۱۰ـ از
رفتن درتفریح های مجاز با شوهرتان ابا نروزید .
و……
بنظر بنده علت درگیری ها درعدم رعایت یکی ازاینها نهفته است نه در
خواندن سوره کهف.
فضیل بن عیاض رحمه الله فرمودند: من دوست می دارم که در میان من و یک بدعتی قلعه ی محکم آهنین باشد من اگر در خانه فرد یهودی و یا نصرانی چیزی بخورم برایم بهتر و دوست داشتنی تر است از اینکه در خانه یک بدعتی چیزی بخورم .
[ لالکائی 2/638]."
الم (1)
الف . لام . میم . (حروف مقطعه و آیات متشابه ی اند که در اوائل برخی از سورهای
قرآنی آمده اند که بجز الله متعال کسی دیگر معانی آنها را نمی داند)
اللّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ (2)
بجز الله ، دیگر معبود برحقی نیست و او زنده و برپادارند (و گرداننده تمام جهان )
است .
نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ
وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ (3)
( همان کسی که ) به حق کتاب ( قرآن ) را بر تو نازل کرده است و (در حالی که )
تصدیق کننده (مطالب دینی) کتابهائی است که قبل از آن ( برای پیامبران پیشین نازل
گشته) می باشد . و (الله) ، تورات را ( برای موسی ) و انجیل را ( برای عیسی ) نازل
کرده است .
مِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ
بِآیَاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ (4)
(نزول این دو کتاب) پیش از ( بوده و) جهت رهنمود مردمان ، و ( سپس قرآن یعنی ) جدا سازنده ( حق از باطل ) را نازل نموده است . بیگمان کسانی که نسبت به آیات الهی کفر ورزند ، برایشان عذاب بسیارسختی (در انتظار) است ، و الله با عزت و غالب و انتقام گیرنده است .
إِنَّ اللّهَ لاَ یَخْفَىَ عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الأَرْضِ وَلاَ فِی السَّمَاء (5)
شکّی نیست که هیچ چیز نه در زمین و نه در آسمان بر الله پنهان نمی ماند .
هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاءُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ
هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ(6)
او است که شما را در رحمهای ( مادران ) هر آن گونه که بخواهد شکل می بخشد ( و به تصویرمی
کشاند ) . وجز او دیگر معبود برحقی نیست ( و فقط ) او کاملا باعزت و غالب و بی
نهایت با حکمت است.
هُوَ الَّذِیَ أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ (7)
او است که کتاب ( قرآن ) را بر تو نازل کرده است . که بخشی از آن ، آیه های «
مُحْکَمَات » است ( و معانی مشخّص و اهداف روشنی دارند و ) آنها اصل و اساس این
کتاب هستند ، و بخشی از آن آیه های « مُتَشَابِهَات » است ، ( که معانی و یا
کیفیات پنهانی دارند) . و امّا کسانی که در دلهایشان کژی و گمراهی است برای فتنه انگیزی و تأویل ( نادرست ) به دنبال
متشابهات می افتند . در حالی که تأویل ( درست ) آنها را بجز الله کسی دیگر نمی داند
و(اما) کسانی راسخان ( و ثابت قدمان ) در علم ودانش هستند می گویند : ما به همه آن
(آیات محکمات و متشابهات) ایمان آورده ایم (و) همه از سوی پروردگار ما است . و (
این را ) جز صاحبان عقل متذکّر نمی شوند .
رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن
لَّدُنکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّابُ (8)
( چنین فرزانگان خردمندی می گویند : ) پروردگارا ! دلهای ما را ( از راه حق )
منحرف مگردان بعد از آن که ما را (به سوی حقیقت ) هدایت داده ای ، و از جانب خود
رحمتی به ما عطاء کن . بیگمان که فقط تو بی نهایت بخشایشگر.
رَبَّنَا إِنَّکَ جَامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لاَّ رَیْبَ فِیهِ إِنَّ اللّهَ لاَ
یُخْلِفُ الْمِیعَادَ (9)
(واین راسخان در علم می گویند) پروردگارا ! تو مردمان را در روزی که تردیدی در آن
نیست جمع خواهی کرد ( تا ازهمگان محاسبه شود ) قطعا الله خلاف وعده نمی کند .
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ
أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَیْئاً وَأُولَئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ(10)
( در چنین روزی ) به هیچ وجه اموال و اولاد کسانی که کفر نموده اند ، آنان را نمی
تواند از چیزی بی نیاز گرداند ( و مایه رهائی ایشان از عذاب الهی گردد ) و ایشان (در
اصل) هیزم آتش ( دوزخ ) هستند .
کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ کَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا
فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَاللّهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ (11)
( اینان رفتار و کردار شان ) همچون رفتار و کردار قوم فرعون و کسانی که پیش از
ایشان بودند می باشد (آنان) آیات ما را تکذیب نمودند ، پس الله آنان را به ( کیفر
) گناهانشان گرفت ، و الله بسیار سخت عذاب دهنده است .
قُل لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ
الْمِهَادُ (12)
( ای پیامبر ! ) به کسانی که کفر نموده اند ، بگو : شما ( در دنیا ) شکست خواهید
خورد و ( در آخرت ) بسوی دوزخ گردآورده (و در آن افکنده) می شوید ، و ( دوزخ ) چه
بد جایگاهی است !
قَدْ کَانَ لَکُمْ آیَةٌ فِی فِئَتَیْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِی سَبِیلِ
اللّهِ وَأُخْرَى کَافِرَةٌ یَرَوْنَهُم مِّثْلَیْهِمْ رَأْیَ الْعَیْنِ وَاللّهُ
یُؤَیِّدُ بِنَصْرِهِ مَن یَشَاءُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لَّأُوْلِی
الأَبْصَارِ(13)
در دو دسته ای که ( در میدان جنگ بدر ) با هم روبرو شدند ، نشانه ای ( و درس عبرتی
) برای شما بود . دسته ای (که مسلمانان بودند) در راه الله می جنگید ( وبرای اعلای
کمه الله جهاد می کردند) و دسته ای دیگر کافر بودند ( و در راه شیطان و بتان نبرد
می کرد . چنین کافرانی ) مؤمنان را ( بخواست الله ) باچشم خویش دو برابر ( تعداد
واقعی ) آنان می دیدند و الله هرکسی که را بخواهد با یاری خود تأیید می کند.
بیگمان در این امر عبرتی برای صاحبان چشم ( وبصیرت ) است .
زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ
وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ
الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا
وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ (14)
برای انسان ، محبّت شهوات ( و دلبستگی به امور مادی ) جلوه داده شده است ، از قبیل
: عشق به زنان و فرزندان و خزانه های جمع آوری و اندوخته شده ای از طلا و نقره و
اسبهای نشاندار و چهارپایان ( همچون : شتر
و گاو و بز و گوسفند . . . ) و کشت و زراعت. اینها ( همه ) کالای دنیای پست ( فعلی
) است ولی نزد الله ( برای تلاشگران در
راه حق ) سرانجام نیکی است.
لِّلَّهِ
ما فِی السَّمَاواتِ وَمَا فِی الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِی أَنفُسِکُمْ أَوْ
تُخْفُوهُ یُحَاسِبْکُم بِهِ اللّهُ فَیَغْفِرُ لِمَن یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَن
یَشَاءُ وَاللّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ(284)
آنچه در آسمانها است و آنچه در زمین است ، از آن الله است ، و ( لذا ) اگر آنچه را
که در دل دارید آشکار سازید (و) یا آن را پنهان دارید ، الله شما را نسبت به آن
محاسبه می کند ، سپس هر که را بخواهد می بخشد و هر کس را بخواهد عذاب می کند ، و الله
بر هر چیزی کاملا توانا است .
آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ
آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِکَتِهِ وَکُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ
مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَکَ رَبَّنَا وَإِلَیْکَ
الْمَصِیرُ (285)
پیامبر ( الله ، محمّد ) ایمان آورده بدانچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده است
و مسلمانان واقعی ( نیز ) ایمان آورده اندهمگی به الله و فرشتگان او و کتابهای وی
و پیامبرانش ایمان آورده اند ( وچنین می گویند : از نظر ایمان و پذیرش) میان هیچ
یک از پیامبران او فرق نمی گذاریم. و می گویند : ( دستورات الهی را ) شنیدیم و
اطاعت کردیم . پروردگارا ! آمرزش تو را خواهانیم ، و بازگشت به سوی تو است .
لاَ یُکَلِّفُ اللّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا کَسَبَتْ وَعَلَیْهَا مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْراً کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ (286)
الله به هیچ کس را جز به اندازه توانائیش تکلیف نمی کند هر کار ( نیکی که ) انجام
دهد برای خود انجام داده و هر کار ( بدی که ) بکند به زیان خود کرده است . (باید
هر مسلمان بگوید) پروردگارا ! اگر ما فراموش کردیم یا به خطا رفتیم ، ما را ( بدان
) مگیر ( و مورد مؤاخذه قرار مده ) ، پروردگارا ! بار سنگین ( تکالیف دشوار ) را
بر ( دوش ) ما مگذار آن چنان که ( به خاطر گناه و طغیان ) بر ( دوش ) کسانی که پیش
از ما بودند گذاشتی . پروردگارا ! آنچه را که توان آن را نداریم بر ما بار مکن و
از ما درگذر نما و ما را ببخشای و به ما رحم فرمای . تو یاور و سرور مائی ، پس ما
را بر جمعیّت کافران پیروز گردان .
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّکَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ (277)
همانا کسانی که ایمان آورده اند و کار نیک انجام داده اند و نماز را برپا داشته و
زکات را پرداختند ، اجر ومزدشان بنزد پروردگارشان است و نه بیمی بر آنان است و نه
اندوهگین خواهند شد.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِیَ مِنَ
الرِّبَا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ (278)
ای کسانی که ایمان آورده اید ! از الله بترسید و آنچه از ( مطالبات ) ربا ( در پیش
مردم ) باقی مانده است ترک کنید، اگر مؤمن هستید .
فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن
تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُوسُ أَمْوَالِکُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَلاَ تُظْلَمُونَ (279)
پس اگر چنین نکردید ، پس برای جنگ با الله و پیامبرش برخیزید، و اگر (رباخواری) توبه
کردید اصل سرمایه هایتان از آن شما است ، نه (به مردمی که از آنها طبگارید) ستم می
کنید و نه(هم به شما) ستم می شود .
وَإِن کَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَیْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَیْرٌ
لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (280)
و اگر ( بدهکارشما ) تنگدست بود ، پس (بدو) مهلت دهید تا ثروتی بدست آرد ، و اگر
(شما همه وام خود را ، یا برخی از آن را بدو ) خیرات داده ببخشید ، برایتان بهتر
خواهد بود اگر دانسته باشید .
وَاتَّقُواْ یَوْماً تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَى اللّهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ
مَّا کَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ(281)
و از روزی بترسید که در آن (روز) به سوی الله بازگردانده می شوید ؛ سپس به هرکسی
آنچه را کسب نموده و انجام داده است به تمامی داده می شود ، و به آنان ستم نخواهد
شد .
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاکْتُبُوهُ وَلْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ یَأْبَ کَاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْیَکْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئاً فَإن کَانَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهاً أَوْ ضَعِیفاً أَوْ لاَ یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِیدَیْنِ من رِّجَالِکُمْ فَإِن لَّمْ یَکُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَکْتُبُوْهُ صَغِیراً أَو کَبِیراً إِلَى أَجَلِهِ ذَلِکُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَکُمْ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَکْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَلاَ یُضَآرَّ کَاتِبٌ وَلاَ شَهِیدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (282)
ای کسانی که ایمان آورده اید ! هرگاه به همدیگر تا مدّت معیّنی قرضی دادید ، آن را بنویسید ، و باید نویسنده ای عادل آن را بنویسد ، و هیچ نویسنده ای از نوشتن ( سند ) بدان گونه که الله بدو آموخته است ، سرپیچی نکند . پس نویسنده باید بنویسد و آن کس که حق بر ذمّه او است ، باید املاء کند و از پروردگارش بترسد و چیزی از آن نکاهد ، و اگر کسی که حق بر ذمّه او است کم خرد یا ( به عللی ) ناتوان بود ، یا ( به عللی ) او نمی توانست که املاء کند ، پس باید ولی او با عدل و انصاف املاء نماید. و دو نفر از مردان خود را به گواهی بگیرید ، و اگر دو مرد نبودند ، یک مرد و دو زن ، از میان کسانی گواه بگیرید که مورد رضایت و اطمینان شما باشند . - ( این دو زن به همراه یکدیگر باید شاهد قرار گیرند ) تا اگر یکی انحرافی پیدا کرد ، دیگری بدو یادآوری کند - و گواهان زمانی که برای گواهی فراخوانده شدند نباید که از این کار خودداری ورزند . و از نوشتن وام - خواه کم باشد یا زیاد - تا سررسید آن خسته نشوید . این (کار) بنزد الله با انصاف تر و برای (صحت) گواهی استوارتر ، و برای آن که دچار شکّ و تردید نشوید ، بهتر می باشد . مگر این که داد و ستد حاضر و نقدی باشد که در میان خود دست به دست می کنید ، پس در این صورت بر شما باکی نیست اگر آن را ننویسید . ولی هرگاه که خرید و فروش ( نقدی ) نمودید ( باز هم ) کسانی را به گواهی بگیرید ، و نباید به نویسنده و گواه ضرری رسانده شود ، و اگر چنین کردید این برایتان بیرون رفتن از فرمان الله محسوب می شود . و از الله بترسید و (این را خوب بدانید که)الله ( آنچه را که به نفع شما یا به زیان شما است ) به شما می آموزد ، و الله نسبت به آنچه انجام می دهید کاملا آگاه است .
وَإِن کُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُواْ کَاتِباً فَرِهَانٌ مَّقْبُوضَةٌ
فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُم بَعْضاً فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ
وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ تَکْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَمَن یَکْتُمْهَا
فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ (283)
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا کَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَکُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَیَمَّمُواْ الْخَبِیثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِیهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِیهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ (267)
ای کسانی که ایمان آورده اید ! از (اموال) پاکیزه که
به دست آورده اید و از آنچه ما از زمین برای شما بیرون آورده ایم انفاق و خرج نمایید و قصد نکنید که ازچیزهای که
بدر نمی خورد انفاق کنید ؛ در حالی که خود شما حاضر نیستید آن چیزهای بدرد نخور را
دریافت کنید مگر با اغماض و چشم پوشی در آن ، و بدانید که الله کاملا بی نیاز و بی
حد ستوده است .
الشَّیْطَانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُکُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ
یَعِدُکُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ (268)
شیطان شما را ( به هنگام انفاق ترسانده ) وعده فقیری می دهد و شما را به بی حیائی دستور می دهد ، ولی الله به شما وعده آمرزشی از جانب خویش و فزونی ( نعمت ) می دهد . و الله وسعت دهنده وبی نهایت آگاه است .
یُؤتِی الْحِکْمَةَ مَن یَشَاءُ وَمَن یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً
کَثِیراً وَمَا یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ (269)
(الله) حکمت را به هرکس که بخواهد می دهد ، و به هرکس که حکمت داده شود ، بیگمان
خیر فراوانی بدو داده شده است ، و جز صاحبان عقل و خرد (کسی دیگر این حقائق را)
متذکّر نمی گردند .
وَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللّهَ
یَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ (270)
و هر انفاقی را که ( در راه خیر یا شر ) خرج کردید ، (و) یا هر نذری را که ( در
راه طاعت یا معصیت ) نذرنمودید ، بیگمان الله آن را می داند ، و برای ستمگران هیچ
مددگاری نیست .
إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَیْرٌ لُّکُمْ وَیُکَفِّرُ عَنکُم مِّن سَیِّئَاتِکُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ (271)
اگر صدقات و خیرات را آشکار نموده (به مستحقین)بدهید،چه خوب ، واگرآنها را پنهان
دارید و به نیازمندان بپردازید ، برای شما بهتر است و برخی از گناهان شما را نابود
می کند ، والله نسبت به آنچه انجام می دهید کاملا آگاه است.
لَّیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَلَکِنَّ اللّهَ یَهْدِی مَن یَشَاءُ وَمَا
تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَلأنفُسِکُمْ وَمَا تُنفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغَاء وَجْهِ
اللّهِ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنتُمْ لاَ
تُظْلَمُونَ (272)
هدایت آنان بر(عهده و کار) تو نیست ، ولیکن الله هر که را بخواهد هدایت می دهد ، و
هر چیز نیک وخوبی که انفاق و خرج می کنید برای خودتان است و شما نباید انفاق و خرج کنید مگر برای طلب چهره
الله . و هر چیز نیک و خوبی که ( بدین گونه ) انفاق و خرج می کنید به طور کامل به
خود شما بازپس داده می شود ودر حالی که به شما ظلمی نخواهد شد .
لِلْفُقَرَاء الَّذِینَ أُحصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْباً
فِی الأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم
بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافاً وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ
فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ (273)
( صدقات مخصوصاً باید ) برای نیازمندانی باشد که در راه الله درمانده اند و به
تنگنا افتاده اند و نمی توانند در زمین به مسافرت پردازند (وچون ) به خاطر
آبرومندی و خویشتنداری (دست به گدائی نمی زنند)، شخص نادان می پندارد که اینان ثروت
مند و بی نیازند ، امّا ایشان را از روی رخساره و سیمایشان می شناسی ،(آنان) با
الحاح و اصرار ( چیزی ) از مردم نمی خواهند . و هر چیز نیک و خوبی را که انفاق و
خرج کنید ، بیگمان الله کاملا از آن آگاه است .
الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرّاً وَعَلاَنِیَةً
فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ
یَحْزَنُونَ (274)
کسانی که اموالشان را در شب و روز و به گونه پنهان وآشکار (در راهای خیر) خرج و
انفاق می کنند ، مزدشان نزد پروردگارشان ( محفوظ )است و نه ترسی بر آنان است و نه
ایشان اندوهگین خواهند شد .
الَّذِینَ یَأْکُلُونَ الرِّبَا لاَ یَقُومُونَ إِلاَّ کَمَا یَقُومُ الَّذِی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللّهُ الْبَیْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَن جَاءهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَىَ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ (275)
کسانی که (سود و) ربا می خورند ( در قیامت از گورهای خود به) بلند می شوند مگر
همچون کسی که شیطان از لمس نمودن او را سخت دچار دیوانگی می سازد ؛ این از آن رو
است که ایشان می گویند : خرید و فروش نیز همانند ربا است . و حال آن که الله خرید
و فروش را حلال کرده است و (سود و) ربا را حرام نموده است . پس هر که پند و نصیحت
پروردگارش به او رسید و ( از رباخواری ) دست کشید ، آنچه پیشتر بوده ( و سود و
نزولی دریافت نموده) از آن او است و سروکارش با الله است ؛ امّا کسی که برگردد ( و
مجدّدا مرتکب رباخواری شود ) این گونه کسانی یاران آتش (دوزخ) اند و آنان اند که
در آن ازجاودانان اند .
یَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَیُرْبِی الصَّدَقَاتِ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ کُلَّ
کَفَّارٍ أَثِیمٍ (276)
الله ( برکت ) ربا را ( و اموالی را که ربا با آن بیامیزد ) نابود می کند و ( ثواب
) صدقات را ( و اموالی را که از آن بذل و بخشش شود ) فزونی می بخشد ، و الله هیچ انسان
ناسپاس گنهکاری را دوست نمی دارد .
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
واقعا عجیب اند برخی که عادت دارند مطالب زیبا را هم با کلمات نامناسب بگویند به جای اینکه به فردی بگویند ( پدر بزرگوارتان تشریف آورد) می گویند (شوهر مادرت آمد).