ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 277 تا 283)

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّکَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ (277)

همانا کسانی که ایمان آورده اند و کار نیک انجام داده اند و نماز را برپا داشته و زکات را پرداختند ، اجر ومزدشان بنزد پروردگارشان است و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین خواهند شد.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِیَ مِنَ الرِّبَا إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ (278)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! از الله بترسید و آنچه از ( مطالبات ) ربا ( در پیش مردم ) باقی مانده است ترک کنید، اگر مؤمن هستید .

فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ فَأْذَنُواْ بِحَرْبٍ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُوسُ أَمْوَالِکُمْ لاَ تَظْلِمُونَ وَلاَ تُظْلَمُونَ (279)

پس اگر چنین نکردید ، پس برای جنگ با الله و پیامبرش برخیزید، و اگر (رباخواری) توبه کردید اصل سرمایه هایتان از آن شما است ، نه (به مردمی که از آنها طبگارید) ستم می کنید و نه(هم به شما) ستم می شود .

وَإِن کَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَیْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (280)

و اگر ( بدهکارشما ) تنگدست بود ، پس (بدو) مهلت دهید تا ثروتی بدست آرد ، و اگر (شما همه وام خود را ، یا برخی از آن را بدو ) خیرات داده ببخشید ، برایتان بهتر خواهد بود اگر دانسته باشید .

وَاتَّقُواْ یَوْماً تُرْجَعُونَ فِیهِ إِلَى اللّهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ(281)

و از روزی بترسید که در آن (روز) به سوی الله بازگردانده می شوید ؛ سپس به هرکسی آنچه را کسب نموده و انجام داده است به تمامی داده می شود ، و به آنان ستم نخواهد شد .

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَدَایَنتُم بِدَیْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاکْتُبُوهُ وَلْیَکْتُب بَّیْنَکُمْ کَاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَلاَ یَأْبَ کَاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَمَا عَلَّمَهُ اللّهُ فَلْیَکْتُبْ وَلْیُمْلِلِ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئاً فَإن کَانَ الَّذِی عَلَیْهِ الْحَقُّ سَفِیهاً أَوْ ضَعِیفاً أَوْ لاَ یَسْتَطِیعُ أَن یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَاسْتَشْهِدُواْ شَهِیدَیْنِ من رِّجَالِکُمْ فَإِن لَّمْ یَکُونَا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاء أَن تَضِلَّ إْحْدَاهُمَا فَتُذَکِّرَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى وَلاَ یَأْبَ الشُّهَدَاء إِذَا مَا دُعُواْ وَلاَ تَسْأَمُوْاْ أَن تَکْتُبُوْهُ صَغِیراً أَو کَبِیراً إِلَى أَجَلِهِ ذَلِکُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللّهِ وَأَقْومُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَى أَلاَّ تَرْتَابُواْ إِلاَّ أَن تَکُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِیرُونَهَا بَیْنَکُمْ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَلاَّ تَکْتُبُوهَا وَأَشْهِدُوْاْ إِذَا تَبَایَعْتُمْ وَلاَ یُضَآرَّ کَاتِبٌ وَلاَ شَهِیدٌ وَإِن تَفْعَلُواْ فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِکُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ وَاللّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (282)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! هرگاه به همدیگر تا مدّت معیّنی  قرضی دادید ، آن را بنویسید ، و باید نویسنده ای عادل آن را بنویسد ، و هیچ نویسنده ای از نوشتن ( سند ) بدان گونه که الله بدو آموخته است ، سرپیچی نکند . پس نویسنده باید بنویسد و آن کس که حق بر ذمّه او است ، باید املاء کند و از پروردگارش بترسد و چیزی از آن نکاهد ، و اگر کسی که حق بر ذمّه او است کم خرد یا ( به عللی ) ناتوان بود ، یا ( به عللی ) او نمی توانست که املاء کند ، پس باید ولی او با عدل و انصاف املاء نماید. و دو نفر از مردان خود را به گواهی بگیرید ، و اگر دو مرد نبودند ، یک مرد و دو زن ، از میان کسانی گواه بگیرید که مورد رضایت و اطمینان شما باشند . - ( این دو زن به همراه یکدیگر باید شاهد قرار گیرند ) تا اگر یکی انحرافی پیدا کرد ، دیگری بدو یادآوری کند - و گواهان زمانی که برای گواهی فراخوانده شدند نباید که از این کار خودداری ورزند . و از نوشتن وام - خواه کم باشد یا زیاد - تا سررسید آن خسته نشوید . این (کار) بنزد الله با انصاف تر و برای (صحت) گواهی استوارتر ، و برای آن که دچار شکّ و تردید نشوید ، بهتر می باشد . مگر این که داد و ستد حاضر و نقدی باشد که در میان خود دست به دست می کنید ، پس در این صورت بر شما باکی نیست اگر آن را ننویسید . ولی هرگاه که خرید و فروش ( نقدی ) نمودید ( باز هم ) کسانی را به گواهی بگیرید ، و نباید به نویسنده و گواه ضرری رسانده شود ، و اگر چنین کردید این برایتان بیرون رفتن از فرمان الله محسوب می شود . و از الله بترسید  و (این را خوب بدانید که)الله ( آنچه را که به نفع شما یا به زیان شما است ) به شما می آموزد ، و الله نسبت به آنچه انجام می دهید کاملا آگاه است .

وَإِن کُنتُمْ عَلَى سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُواْ کَاتِباً فَرِهَانٌ مَّقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُم بَعْضاً فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَلْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَلاَ تَکْتُمُواْ الشَّهَادَةَ وَمَن یَکْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ (283)

و اگر در سفری بودید و نویسنده ای نیافتید ، پس چیزهائی باید گروه گرفته شود . و اگر برخی از شما به برخی دیگر اطمینان کرد ، باید کسی که امین شمرده شده است ، امانت او را بازپس دهد و از معبود برحقی که پروردگار او است بترسد ، و گواهی را نپوشید و هرکس آن را بپوشاند قلبش گنه کار است ، و الله بدانچه انجام می دهید کاملا آگاه است .