ترجمه آیه (۱۹۲) سوره بقره
فَإِنْ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (192)
ترجمه : پس اگرآنها (از جنگ با شما و کفر) باز آمدن (وانصراف دادند) قطعا الله (متعال) بسیار آمرزنده و بی نهایت مهربان است .
تفسیرآسان آیه (192) سوره بقره
(فَإِنْ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ) ازآنجایی اسلام دین صلح است و جنگ و خون ریزی را بجز در مواقع خاص وضروری نمی پسندد، الله متعال در این آیه شریفه فرموده : «اگرکفاراز جنگ با شما و کفر باز آمدن وانصراف دادند» دیگر جنگ تمام و باید از گذشته آنها عفو و در گذر شود زیرا« الله (متعال) بسیار آمرزنده و بی نهایت مهربان است» و وقتی که الله متعال اعلان عفو و درگذری نموده دیگر مسلمانان و حکومت اسلامی حق تعرض به آنها را ندارند و باید که تسلیم این دستور الله متعال شده و از آنها عفو و درگذر نمایند .
ترجمه آیه (۱۹۱) سوره بقره
وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنْ الْقَتْلِ وَلا تُقَاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوکُمْ فِیهِ فَإِنْ قَاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ کَذَلِکَ جَزَاءُ الْکَافِرِینَ (191)
ترجمه : وهرکجا که آنها را دریافتید بکشید و آنها را بیرون کنید از آنجایی که شما را بیرون کردند (و به آنها بگویید که) که فتنه (شرک) از کشتن (انسانها) نیز سخت تراست و با آنها نزد مسجد الحرام نجنگید تا اینکه آنان با شما در آنجا بجنگد، لذا اگرآنها با شما جنگیدند پس (شما هم با آنها جنگیده و) آنها را بکشید ، سزای کافران این چنین است.
تفسیرآسان آیه (191) سوره بقره
(وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ) در این قسمت از آیه، الله متعال مسلمانان را تشویق به جهاد هجومی نموده و به آنها دستور داده است که با کفار مکه که با شما در جنگ اند ، شما هم با آنها بجنگید و هرکجا که آنها را دیدید بکشید .
امروزه هم کفاری که با مسلمانان در جنگ اند حکم آنان همین است واما کفاری که با مسلمانان در جنگ نیستند و یا اینکه معاهده های صلحی و روابط صلحی دارند هرگزجنگ با آنها و کشتن آنها مجاز نیست مگر اینکه معاهده ها به پایان رسیده و یا اینکه عهد شکنی و خیانتی از آنها بروز کند آن وقت است که وظیفه حکومت اسلامی است که با آنها برخورد مناسب و شرعی نماید ، ولی آحاد مسلمین و احزاب و گروها بدون همراهی با حکومت اسلامی هرگز نباید در چنین امور مداخلت نمایند زیرا که این یک حکمی است که عدم تدبرکامل در آن و یا تصمیم گیری غلط و احساسی باعث تباهی و بربادی جهان اسلام و وطن اسلامی خواهد شد، همان گونه که امروزه در جهان اسلام مشاهده می کنیم .
(وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ) در این قسمت از آیه الله متعال صحابه رضی الله عنهم را تشویق به جهاد هجومی نموده و به آنها دستور می دهد که شما باید به جنگ اهل مکه رفته و آنها از آنجایی که شما را بیرون راندند بیرون نمایید و حرم الهی را از شرک و مشرکین پاک و صاف نمایید، ناگفته نماند که امروزه نیز اگر کفار به منطقه و سر زمینی از سر زمین های اسلامی حمله نمایند و مسلمانان را ازوطنشان بیرون کنند و یا اینکه باعث شوند تا مسلمانان وطن و سرزمینشان را رها کنند ، در این صورت بر حکومت اسلامی واجب است که دستور جهاد را صادر نموده و مسلمانان را به جنگ این دسته از کفار فرستاده تا با آنان جهاد نموده و وطن اسلامی را از اشغال اشغال گران بیرون نموده و سرزمین اسلامی اشغال شده را دوباره به سرزمین های کشور اسلامی الحاق نمایند و مسلمانان جلاوطن شده را به خانه ها و سرزمین محبوبشان باز گردانند .
(وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنْ الْقَتْلِ) کشت و کشتار چیزخوبی نیست، ولی فتنه و فساد و شرک و کفراز کشتن انسانها به درجه ها بدتر و جرمش سخت تراست، لذا کسانی که تا به خِرخِره در شرک و کفر و فساد فرو رفته اند ، آنها هرگز حق اعتراض بر جهاد اسلامی را ندارند ، و هرگز نباید بگویند که در جهاد انسانها کشته می شوند زیرا در جهاد هرگز بی گناهان کشته نمی شوند بلکه در جهاد مشرکین مجرم و فتنه گر کشته خواهند شد و جرم اینها که همان شرک و کفر باشد از کشته شدن انسانها به درجه بالاتر و سخت تر است .
از این قسمت آیه یک قانون مهم فهمیده می شود و آن اینکه «زمانی که فرد در میان دوضررقرارمی گیرد در آن صورت باید ضررکم تر را متحمل شد تا گرفتار ضرر بزرگ تری نگردد»، دراین قسمت از آیه اشاره شده که کشتن انسانها خوب نیست ولی از آنجایی که شرک جرم بزرگ تر از کشتن یک انسان است لذا کشتن انسانها مشرک در جهاد اسلامی برای از بین بردن فتنه وشرک جایز است .
(وَلا تُقَاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوکُمْ فِیهِ فَإِنْ قَاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ)
در ابتدای این آیه الله متعال دستور جهاد هجومی داده و گفته است « وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ » یعنی : هرکجا که کفاری که با شما در جنگند را یافتید بکشید، واما در این قسمت از آیه یک استثنائی را ذکر نموده و آن اینکه در حرم مکی و نزد مسجد الحرام با کفار نجنگید و آنها را نکشید مگر اینکه آنها اول جنگ با شما را شروع نمایند در این صورت است که شما هم می توانید در حرم مکی و در نزد مسجد الحرام با آنها جنگیده و آنها را بکشید.
نکته مهمی که در این آیه در حقیقت بیان شده این است که مسجد الحرام داری احترام خاص و منحصر به فرد خودش می باشد لذا نباید در آنجا جنگ و جدالی صورت گیرد ،حتی با کسانی که مشرک اند؛ مگر اینکه اول خود مشرکین دست به جنگ بزنند در این صورت است که مسلمانان می توانند با آنها جگنیده و آنها را نیست و نابود کنند، البته ناگفته نماند که امروز اصلا مشرکین حق ورود به حرم الهی و مسجد الحرام را ندارند و اگر خدای ناخواسته روزی وارد حرم الهی شدند، حکومت اسلامی ازآنها درخواست خروج نموده و اگر خارج نشدند در آن وقت است که حکومت اسلامی بزور متوصل شده و آنها را از حرم الهی بدور انداخته و مسجد الحرام از وجود پلید آنان پاک می گرداند.
(کَذَلِکَ جَزَاءُ الْکَافِرِینَ) آری سزای کافرها همین است که اگردر حرم الهی دست به جنگ با مسلمانان زدند و حرمت حرم الهی را شکستند، دیگر به آنها رحم نشود و مورد رأفت اسلامی قرار نگیرند ، و حکومت اسلامی دستور جنگ در حرم را صادر نماید تا اینکه مسلمانان به جنگ این اشغال گران حرم الهی رفته و با کشتن و اخراج این پلیدان، حرم الهی را ازوجود این کثیفان پاک سازند .
ترجمه آیه (۱۹۰) سوره بقره
وَقَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ وَلا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ (190)
ترجمه : و بجگنید در راه الله با کسانی که با شما می جنگند و تجاوز نکنید همانا الله تجاوزکاران را دوست نمی دارد .
تفسیرآسان آیه (190) سوره بقره
(وَقَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ) این آیه از اولین آیاتی است که در باره جهاد و جنگ با کفار نازل شده است و در این آیه دستور به جهاد دفاعی داده شده است و الله متعال از ما مسلمانان خواسته است که با کسانی بجگنیم که با ما می جنگند.
آری متأسفانه امروزه بسیاری بنا بر منافع شخصی و زود گذر دنیا و یا تحت تأثیر قرار گرفتن افکاردشمنان دین منکر جهاد شده اند و تمام آیات و احادیث صحیح متواتری که در باره جهاد آمده را تأویل و توجیح می کنند تا بدین طریق بتوانند آقایان غربی و همفکران شرقی آنها را راضی نگه دارند واز سوی دیگر گروهای تکفیر و تندرو نیز از کلمه جهاد سوء استفاده نموده و آیات واحادیثی که در باره جهاد با کفار آمده را با فهم بیمار خودشان تفسیر و توضیح داده و سپس مسلمانان را تکفیر نموده و خون مسلمانان را می ریزند، این هر دو گروه در حقیقت دو روی یک سکه سیاه اند یکی با افراطش خون مسلمانان را به اسم جهاد مباح دانسته و می ریزد و دیگری با انکار جهاد آب به آسیاب کفار ریخته و در مقابل کفار سکوت نموده و ظلمهای کفاربر مسلمانان را مشاهده نموده و سکوت می نماید و یا اینکه بد تر از آن اظهار شادی و خرسندی می نماید، آری آنچه امروزه از همه بیشترمسلمانان را بدبخت نموده افراط و تفریط در همین جریان جهاد است و در حالی که اگر دو گروه افراطی و تفریطی آیات و احادیث جهاد را خوب می فهمیدند و آنها را در روشنی سیرت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بررسی می نمودند هرگزاوضاع ما مسلمانان به این حد از وخیمی و بحرانی نمی رسید.
آری جهاد از آن دسته احکام دینی است که طی سه مرحله تکمیل شده است :
1 - مرحله اول که همان دوران مکی باشد در این مرحله جنگ و درگیری با کفار ممنوع بوده و مرحله صبر و تحمل بوده است .
2- مرحله دوم در اوائل هجرت و اوائل دور مدنی بوده که دستور به جهاد دفاعی داده شده بود تا مسلمانان با کسانی بجنگند که با آنها می جنگند و لی با کسانی که به آنان کاری ندارند به آنها کاری نداشته باشند و این آیه نیز همین را بیان می کند.
3- مرحله سوم جهاد هجومی است که در مواقع خاص و ضروری و مورد نیاز با کفار صورت می گیرد و ما مسلمانان با حمله نمودن بر کفار به جنگ و جهاد با آنها می رویم، چنانچه ازآیه چهار سوره توبه چنین فهمیده می شود زیرا الله متعال در آنجا فرموده اند « ....فَاقْتُلُوا الْمُشْرِکِینَ حَیْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ کُلَّ مَرْصَدٍ ....» یعنی : پس «در میدان جهاد» مشرکین را هر کجا که یافتید بکشید و آنها بگیرید و محاصره کنید و برای «گرفت و کشت» آنها در هر کمینگاهی بنشنید ...
آری امروزه هر دو نوع جهاد مجاز است و جهاد تا قیامت در هر دور و زمانی وجود دارد ولی برای اینکه ازجهاد سوء استفاده نشود و این حکم اسلامی خوب فهمیده شود ،باید دو چیز را خوب دانست :
(1) اول اینکه جهاد اسلامی وجنگ مسلحانه فقط و فقط با کفار صورت می گیرد زیرا الله متعال دراین باره در سوره توبه آیه (73) فرموده اند : یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ جَاهِدِ الْکُفَّارَ وَالْمُنَافِقِینَ وَاغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ . یعنی : ای پیامبربا کفار و منافقین جهاد نما و برآنها سخت بگیر و «این را بدان که» جایگاهشان دوزخ است و«دوزخ» بدحایگاهی است .
(2) دوم اینکه این درگیریهای که امروزه در کشورهای اسلامی اتفاق می افتد و مسلمانان یکدیگر را می کشند ، همه و همه آنها فتنه است زیرا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : «إِذَا التَقَى المُسْلِمَانِ بِسَیْفَیْهِمَا فَالقَاتِلُ وَالمَقْتُولُ فِی النَّارِ» یعنی : آنگاه که دو مسلمان با شمشیرهایشان با یکدیگر برخورد نموده و درگیر می شود قاتل و متقول هر دو در آتش جهنم خواهند رفت .
آری واقعیت این است که دشمنان اسلام با مکرها و نیرنگ های خبیثانه خویش مسلمانان را به جان یکدیگر انداخته و اموال آنها را به غارت برده و میهن های آباد آنها را تخریب می کنند و با این طریق اسلحه های جدیدشان را آزمایش و اسلحه های قدیمی شان را بفروش می رسانند وکشورهای اسلامی را تخریب و تکه تکه نموده و جوانان مخلص و شجاع را کشته و منابع کشورهای ما را به تاراج می برند تا ملت هایشان در آرامش بوده و ملت های اسلامی با تمام امکاناتی و منابعی که الله متعال به آنها داده خوار و ذلیل و از گرسنگی اسکلت شوند .
(وَلا تَعْتَدُوا) این قسمت از آیه بیانگرعدل و انصاف اسلام است که حتی نسبت به دشمنان خود خواهان عدالت است و تجاوز در حق آنها را مجاز نمی داند و به طرف داران و پیروان خود دستورمی دهد که حتی در میدان جهاد از قوانین شرع تجاوز نکنند و زنان و بچه ها و پیران و راهبان را نکشند و به آنها کاری نداشته باشند.
(إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ) آری الله متعال متجاوزین از حدود الهی و قوانین شرع را دوست نمی دارد ، زیرا در تجاوز از حدود گناه و پایمالی حقوق دیگران است و متجاوز گنه کارو ظالم است و هرگز الله متعال این نوع افراد را دوست نمی دارد، واقعا از آن شخص بدبخت تر انسانی وجود ندارد که الله متعال اعلان کند که من او را دوست ندارم و از آن فرد خوش بخت تر فردی وجود ندارد که الله متعال اعلان نماید که من او را دوست می دارم .
ترجمه فتنه تکفیرکتاب استادآلبانی رحمه الله (۵)
پیروی از راه مسلمان
از احادیث مشهور وثابتی که اصلی را که ذکر نمودم وهمین حالا بدان اشاره نموده ام بنیانگذاری می کند ، حدیثی است که در آن امت اسلامی را به هفتاد سه فرقه تقسیم نموده هدفم این گفته پیامبر علیه الصلاة و السلام می باشد: [افْتَرَقَتِ الْیَهُودُ عَلَى إِحْدَى وَسَبْعِینَ فِرْقَةً، وَافْتَرَقَتِ النَّصَارَى عَلَى اثنْتَیْنِ وَسَبْعِینَ فِرْقَةً،وَ سَتَفْتَرِقُ أُمَّتِی عَلَى ثَلَاثٍ وَسَبْعِینَ فِرْقَةً ، کُلُّهُمْ فِی النَّارِ إِلَّا وَاحِدَةً»، قَالُوا: مَنْ هِیَ یَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «الْجَمَاعَةُ» [ وفی روایة ] : «مَا أَنَا عَلَیْهِ وَأَصْحَابِی» .
ترجمه : یهود بر هفتاد یک گروه تقسیم شده اند و نصاری بر هفتاد دو فرقه تقسیم و پراکنده شده اند و امت من به هفتاد سه فرقه تقسیم و پراکنده خواهند شد که بجز یک گروه دیگرهمه گروها به جهنم خواهند رفت (صحابه رضی الله عنه) فرمودند: که آن گروه کدام است ای رسول الله؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: جماعت است و در روایت دیگر فرموده اند: گروهی است که بر روش و طریقه ای باشد که (امروزه ) من و یارانم برآن هستیم.
ما درمی یابیم که جواب پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم از نظر معنی و مفهوم کاملا با آیه گذشته (وَیَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ) هماهنگی دارد واولین کسانی که درکلمه (مؤمنین) دراین آیه داخل اند صحابه رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم می باشند، زیرا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در این حدیث بر این بسنده نکرد («مَا أَنَا عَلَیْهِ» ، بلکه بعد ازآن «وَأَصْحَابِی») را نیز ذکرده است) با وجودیکه در حقیقت همین «مَا أَنَا عَلَیْهِ» تنها برای مسلمانی که کتاب الله و سنّت را درست می فهمد کافی بود ولی با این وجود پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم در حق خودش آن گفته الله را یک تطبیق عملی وکامل می دهد زیرا ایشان (همانگونه که الله متعال می فرمایند: نسبت به مؤمنین بسیار نرم دل و بی نهایت مهربان بودند .
(آری) این از تمام نرمی و کمال رحمت و شفقت ایشان به یاران و پیروانش می باشد که ایشان صلی الله علیه و آله وسلم واضح نموده که علامت و نشانی فرقه ناجی و گروه نجات یافته (این است): که فرزندان و پیروانش بر راه و روشی باشند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم وسپس یارانش بعد از ایشان بر آن بوده اند.
بنا بر این نباید مسلمانان بطور عموم و داعیان دین بطور خصوص در فهم کتاب الله وسنّت (تنها) بروسائل معروف فهم که همان شناخت لغت عربی و شناخت ناسخ و منسوخ و دیگر امورباشد بسنده و اکتفا کنند بلکه (برای هر مسلمان اعم از داعی و غیر داعی) ضروری است که قبل از همه اینها باز گردد به آنچه که بر آن صحابه رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم بوده اند زیرا همانگونه که از آثار وسیرت آنها واضح می گردد آنها مخلص ترین افراد در عبادت الله عزوجل و فهمیده تر از ما نسبت به کتاب الله و سنّت (نبوی صلی الله علیه و آله وسلم) بوده اند وعلاوه از اینها آنان دارای خصلت ها و عادتهای نیک و ستوده ای (زیاد دیگری نیز) بوده اند که خویش را با آنها مؤدب و آراسته ساخته بودند.
و این حدیث کاملا از نظر فائده و ثمره خویش همانند حدیث خلفای راشدینی است که در کتب سنن ازعرباض بن ساریه رضی الله عنه روایت شده آنجائی که ایشان می فرمایند:
وَعَظَنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَوْعِظَةً وَجِلَتْ مِنْهَا القُلُوبُ، وَ ذَرَفَتْ مِنْهَا العُیُونُ فقلنا کانها مَوْعِظَةُ مُوَدِّعٍ فأوصنا یا رسول الله قَالَ: «أُوصِیکُمْ بِالسَّمْعِ وَالطَّاعَةِ، وَإِنْ ولی علیکم عَبْدٌ حَبَشِیٌّ، وَإِنَّهُ مَنْ یَعِشْ مِنْکُمْ فسیَرَى اخْتِلَافًا کَثِیرًا، فَعَلَیْکُمْ بِسُنَّتِی وَسُنَّةِ الخُلَفَاءِ الرَّاشِدِینَ من بعدی ، عَضُّوا عَلَیْهَا بِالنَّوَاجِذِ . (وذکر الحدیث)
ترجمه : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم برای ما سخنرانی نمودند که دلها از آن ترسید و چشمها از آن اشکبار شد ما گفتیم : گویا که سخنرانی فردی است که دارد الوداعی و خداحافظی می کند ، پس ای رسول الله ما وصیت (و نصیحت) نمایید: ایشان فرمودند: شما را به شنیدن و اطاعت نمودن (دستورهای امیرتان) دستور می دهم و گرچه یک غلام حبشی بر شما بعنوان امیر گمارده و معیّن شد زیرا هر کس از شما بعد از من زنده بماند اختلافات زیادی را خواهد دید (در آن وقت) بر شما است که از سنّت من و سنّت رهبران راه یافته بعد از من پیروی نمایید و آنها را با دندانهای آسیابتان محکم بگیرید .....تا پایان حدیث.
شاهداز این حدیث همان مفهوم جواب پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بر سؤال گذشته می باشد زیرا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم امتش را (که در آن زمان) صحابه اش بوده اند را به سنتش تشویق نموده تا بدان تمسک جویند و سپس بر این تنها بسنده و اکتفا ننموده بلکه فرمودند: به سنّت رهبران راه یافته بعد ازمن (نیز تمسّک جویید). پس وقتی که دستور پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم چنین است برای ما ضروری است که همیشه دور و اطراف این اصل اصیل بچرخیم اگر (واقعا) می خواهیم که عقیده ما را بفهمیم واگر می خواهیم عبادت ما را بفهمیم و اگر می خواهیم اخلاق وراه و روش ما را به فهمیم.
وبرای فهم تمام این قضایای ضروری؛ برای هر مسلمانی چاره ای نیست بجز بازگشت به روش سلف صالح ما، تا اینکه صادقانه محقق گردد که او از گروه و فرقه ناجی است.
و از همین جاست که بسیاری از گروهای قدیم ومعاصرگمراه شدند که به مدلول آیه گذشته و محتوای حدیث (تمسک به ) سنّت رهبران راه یافته و همچنین حدیث افتراق و پراکندگی امت (اسلامی) توجه ننموده اند پس این جریان کاملا طبیعی است که (این گروها) منحرف گردند همانگونه که گذشتگانشان از(فهم) کتاب الله و سنّت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم (بر) روش سلف صالح به انحراف رفته بودند و از جمله این منحرفان : خوارج قدیم و معاصر می باشند.
ترجمه فتنه تکفیرکتاب استادآلبانی رحمه الله (۴)
دو چیز بسیارمهم
شاید (بسیاری از) این (گروهای جهادی) و آن (تکفیری ها) در درون خودشان افراد مخلص و نیکی باشند ولی این تنها برای اینکه صاحبش را در نزد الله عزوجل کامیاب و پیروز گرداند کافی نیست.
پس برای هر مسلمانی ضروری است که در میان دو چیز جمع نماید:
1 - اخلاص در نیّت و اینکه هر عملی را فقط برای رضای الله عزوجل انجام دهد.
2- خوب و درست پیروی نمودن از آنچه رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بر آن بوده اند.
پس این کافی نیست که یک مسلمان در آنچه در صدد عمل به کتاب الله وسنّت و دعوت به سوی آنهاست تنها مخلص و کوشا باشد ، بلکه مزید برآن ؛ باید طریقه و روشش طریقه و روش برابر ، سالم، صحیح وراست باشد و این روش و طریقه آنگونه که باید و شاید تکمیل نمی گردد مگربا پیروی از سلف صالح این امت رضی الله عنهم اجمعین.
حدیث (58) حدیثُ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعودٍ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَنْ ماتَ یُشْرِکُ بِاللهِ شَیْئًا دَخَلَ النَّارَ وَقُلْتُ أَنا: مَنْ ماتَ لا یُشْرِکُ بِاللهِ شَیْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ.
ترجمه : عبدالله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هرکس بمیرد (و درحالی که) به الله چیزی را شرک می آورده (او) به آتش دوزخ (خواهند) رفت ، و من (ابن مسعود) می گویم : هرکس مرد (ودر حالی که) به الله چیزی را شرک نمی آورده به بهشت داخل (خواهند) گشت .
حدیث (59) حدیث أَبی ذَرٍّ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَتانِی آتٍ مِنْ رَبّی فَأَخْبَرَنی، أَوْ قَالَ بَشَّرَنی، أَنَّهُ مَنْ ماتَ مِنْ أُمَّتِی لا یُشْرِکُ بِاللهِ شَیْئًا دَخَلَ الْجَنَّةَ قلْتُ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ.
ترجمه : ابوذر رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : فرشته ای از جانب پروردگارم به نزد من آمده و سپس به مرا خبردار نمودند (روای می گوید یا اینکه رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند که ) مرا بشارت دادند، همانا هرکس از امت (درحالی) بمیرد که به الله چیزی را شرک نمی آورده او به بهشت (خواهند) رفت . (من) گفتم : و گرچه زنا نموده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : وگرچه زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم در آخربه بهشت خواهد رفت، و همیشه در جهنم نخواهد ماند) .
حدیث (60) حدیث أَبی ذَرٍّ رضی الله عنه، قَالَ: أَتَیْتُ النَّبیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَعَلَیْهِ ثَوْبٌ أَبْیَضُ وَهُوَ نائِمٌ، ثُمَّ أَتَیْتُهُ وَقَدِ اسْتَیْقَظَ، فَقالَ: ما مَنْ عَبْدٍ قَالَ لا إِلهَ إِلاّ اللهُ ثُمَّ ماتَ عَلى ذَلِکَ إِلاّ دَخَلَ الْجَنَّةَ قُلْتُ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ، قُلْتُ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ، قُلْتُ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ قَالَ: وَإِنْ زَنى وَإِنْ سَرَقَ عَلى رَغْمِ أَنْفِ أَبی ذَرٍّ وَکانَ أَبُو ذَرٍّ إِذا حَدَّثَ بِهذا قَالَ وَإِنْ رَغِمَ أَنْفُ أَبی ذَرٍّ.
ترجمه : ابوذر رضی الله عنه فرمودند : من به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمدم و در حالی که ایشان لباس سفید به تن داشته و خوابیده بودند ، (و چون دیدم که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم خوابند برگشتم) وسپس (دوباره که) آمدم دیدم که ایشان بیدار شده اند، (و چون مرا دیدند) فرمودند : هیچ بنده ای نیست که (لا اله الا الله) بگوید (و در حالی که بدان یقین داشته باشد) و سپس برآن بمیرد مگر اینکه به بهشت داخل (خواهد) گشت ، (ابوذر می گوید که ) من گفتم : و گرچه (آن فرد) زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم به بهشت خواهد رفت) (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : وگرچه زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم تا آخر در دوزخ نمی ماند و آخربه بهشت می رود) (ابوذر می گوید من دوباره ) گفتم : و گرچه (آن فرد) زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم به بهشت خواهد رفت) (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : وگرچه زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم تا آخر در دوزخ نمی ماند و آخربه بهشت می رود) (ابوذر می گوید من برای بارسوم ) گفتم : و گرچه (آن فرد) زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم به بهشت خواهد رفت) (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : وگرچه زنا کرده باشد و گرچه دزدی کرده باشد (بازهم تا آخر در دوزخ نمی ماند و آخربه بهشت می رود) بینی ابوذر به خاک مالید شود (برخلاف میل ابوذربازهم به بهشت خواهد رفت)، (راوی می گوید) ابوذر رضی الله عنه بودند که هرگاه این حدیث را بیان می کرد می گفت : بینی ابوذر به خاک مالید شود (برخلاف میل ابوذربازهم این نوع افراد به بهشت خواهد رفت).
حدیث (54) حدیث أَبی بَکْرَةَ قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَلا أُنَبِّئُکُمْ بِأَکْبَرِ الْکَبائِرِ ثَلاثًا، قَالُوا: بَلى یا رَسُولَ اللهِ، قَالَ: الإِشْراکُ بِاللهِ وَعُقوقُ الْوالِدَیْنِ وَجَلَسَ، وَکانَ مُتَّکِئًا، فَقالَ أَلا وَقَوْلُ الزّورِ قَالَ فَما زَالَ یُکَرِّرُها حَتّى قُلْنا لَیْتَهُ سَکَتَ.
ترجمه : ابوبکره رضی الله عنه فرمودند : پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : آیا من شما را از بزرگ ترین گناهان بزرگ خبر دار ننمایم ؟ (صحابه موجود در آنجا) فرمودند : آری ای رسول الله (ما را آگاه و باخبر نمایید، سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : شرک به الله ونافرمانی پدر و مادر(از بزرگترین گناهان بزرگ است ، ابوبکره می گوید، رسول الله زمانی که این سخنان را ارشاد می فرمودند، اول( تکیه زده بودند که (راست) نشستند (و به سخنانشان چنین ادامه دادند) آگاه باشید که سخن دروغ (نیز از بزرگ ترن گناهان بزرگ است، ابوبکره رضی الله عنه) فرمودند : (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) بطور مستمراین (جمله که سخن دروغ از بزرگ ترین گناهان بزرگ است) را تکرارمی کردند تا اینکه (ما صحابه موجود در جمع در دلهایمان گفتیم) ای کاش (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) سکوت می کردند (و دیگر این جمله را تکرار نمی کردند ).
حدیث (55) حدیث أَنَسٍ رضی الله عنه قَالَ سُئِلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ عَنِ الْکَبائِرِ قَالَ: الإِشْراکُ بِاللهِ، وَعُقوقُ الْوالِدَیْنِ، وَقَتْلُ النَّفْسِ، وَشَهادَةُ الزّورِ.
ترجمه : انس بن مالک رضی الله عنه فرمودند : از رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم در باره بزرگ ترین گناهان پرسیده شد ( که بزرگترین گناهان کدام اند) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : شرک به الله و نافرمانی پدر و مادر و کشتن انسان (بی گناه) و گواهی دروغ (از گناهان بزرگ است) .
حدیث (56) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: اجْتَنِبُوا السَّبْعَ الْمُوبِقاتِ قَالُوا: یا رَسُولَ اللهِ وَما هُنَّ قَالَ: الشِّرْکُ بِاللهِ، وَالسِّحْرُ، وَقَتْلُ النَّفْسِ الَّتی حَرَّمَ اللهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ، وَأَکْلُ الرِّبا، وَأَکْلُ مَالِ الْیَتیمِ، وَالتَّوَلِّی یَوْمَ الزَّحْفِ، وَقَذْفُ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِناتِ الْغافِلاتِ.
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : (از) هفت چیزمهلک پرهیز نمایید (صحابه رضی الله عنهم) فرمودند : ای رسول الله آن هفت (چیزمهلک) کدام اند ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : شرک به الله ، و سحروجادو، و کشتن نفسی که الله (کشتن آن را) بجز حق حرام قرار داده است، و خوردن سود و ربا و خوردن مال یتیم و پشت گرداندن (وفرار) کردن روز جنگ (وجهاد) و تهمت زدن به زنان مسلمان پاکدامنی (که ازاین تهمتی که به آنها زده شده) بی خبر(و بی گناه) اند .
حدیث (57) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ مِنْ أَکْبَرِ الْکَبائِرِ أَنْ یَلْعَنَ الرَّجُلُ والِدَیْهِ قِیلَ یا رَسُولَ اللهِ وَکَیْفَ یَلْعَنُ الرَّجُلُ والِدَیْهِ قَالَ: یَسُبُّ الرَّجُلُ أَبا الرَّجُلِ فَیَسُبُّ أَباهُ وَیَسُبُّ أُمَّهُ.
ترجمه : عبدالله بن عمرو رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : همانا ازبزرگترین گناهان بزرگ (این است که) فرد پدر و مادرش را لعنت و نفرین کند (به رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) گفته شد ای رسول الله چگونه فرد پدر و مادرش را لعنت و نفرین می کند ؟! (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : فردی پدر فردی را دشنام داده و ناسزا می گوید (در مقابل آن فرد دیگرنیز) به پدراو دشنام داده و ناسزا می گوید و به مادرش دشنام داده و ناسزا می گوید (و چون این فرد اول سبب دشنام دادن فرد دوم شده، پس گویا خود آن فرد اول به پدر و مادرش دشنام داده و ناسزا گفته است ) .
حدیث (50) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ سُئِلَ: أَیُّ الْعَمَلِ أَفْضَلُ فَقَالَ: إِیمانٌ بِاللهِ وَرَسُولِهِ قِیلَ: ثُمَّ ماذا قَالَ: الْجِهادُ فی سَبیلِ اللهِ قِیلَ: ثُمَّ ماذا قَالَ: حَجٌّ مَبْرورٌ.
ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند : از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم (چنین) پرسیده شد : کدام عمل (وکاردینی) بهترین است ؟ (رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند : به الله و رسولش ایمان آوردن (دوبار) گفته شد (و از ایشان پرسیده شد) سپس کدام (عمل و کاردینی بهترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : جهاد در راه الله (برای بارسوم) گفته شد (و از ایشان پرسیده شد) سپس کدام (عمل و کاردینی بهترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : حجی که نیک (و برابر با شریعت) انجام شده باشد .
حدیث (51) حدیث أَبی ذَرٍّ رضی الله عنه، قَالَ سَأَلْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: أَیُّ الْعَمَلِ أَفْضَلُ قَالَ: إِیمانٌ بِاللهِ وَجِهادٌ فی سَبیلِهِ قُلْتُ: فَأَیُّ الرِّقابِ أَفْضَلُ قَالَ: أَغْلاها ثَمَنًا وَأَنْفَسُها عِنْدَ أَهْلِهَا قُلْتُ: فَإِنْ لَمْ أَفْعَلْ قَالَ: تُعِینُ صَانِعًا أَوْ تَصْنَعُ َلأخْرَقَ قَالَ: فَإِنْ لَمْ أَفْعَلْ قَالَ: تَدَعُ النَّاسَ مِنَ الشَّرِّ فَإِنَّها صَدَقَةٌ تَصَدَّقُ بِها عَلى نَفْسِکَ.
ترجمه : ابوذررضی الله عنه فرمودند : من از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پرسیدم که کدام عمل بهترین است ؟ (ایشان ) فرمودند : ایمان (آوردن) به الله و جهاد در را او (سپس دوباره) گفتم : پس کدام نوع گردن (وبرده ، آزادکردن) بهترین است ؟ (ایشان) فرمودند : آنی که قیمتش بیشتر و در نزد صاحبش با ارزش تر باشد . (باز) گفتم : اگر(برده آزاد) نکردم (پس چه کاری انجام دهم، ایشان ) فرمودند : با سازنده ای همکاری کن و یا برای کسی (چیزی) بساز که ساختن نمی داند . (روای می فرماید که ابوذررضی الله عنه) گفت : اگر این کار را نکردم (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : مردم را از بدی رساندن به آنها رها کن ( و به آنها بدی نکن ) همین نیز یک صدقه (وکارخیری) است که تو داری برای خودت صدقه می دهی.
حدیث (52) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ سَأَلْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَیُّ الْعَمَلِ أَحَبُّ إِلى اللهِ قَالَ: الصَّلاةُ عَلى وَقْتِها قَالَ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: ثُمَّ بِرُّ الْوالِدَیْنِ قَالَ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: الْجِهادُ فی سَبیلِ اللهِ قَالَ حَدَّثَنِی بِهِنَّ، وَلَوِ اسْتَزَدْتُهُ لَزَادَنِی.
ترجمه : عبد الله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند : من از پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم پرسیدم کدام عمل (وکارشرعی) در نزد الله (ازهمه اعمال و کارهای دینی) محبوب ترین است ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : نماز(را ) دراولتش (خواندن) (سپس ابن مسعود) فرمودند : سپس کدام عمل (بهترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : سپس (بهترین عمل) نیکی نمودن به پدر و مادر است ، (ابن مسعود) فرمودند : سپس کدام عمل (بهترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : سپس (بهترین عمل) جهاد در راه الله است ، (ابن مسعود رضی الله عنه) فرمودند : (رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ) این (سه مطلب) را برای من بیان نمودند و اگر من بیشتر از ایشان می پرسیدم ایشان جواب بیشتری برایم می دادند .
حدیث (53) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ: سَأَلْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: أَیُّ الذَّنْبِ أَعْظَمُ عِنْدَ اللهِ قَالَ: أَنْ تَجْعَلَ للهِ نِدًّا وَهُوَ خَلَقَکَ قُلْتُ: إِنَّ ذَلِکَ لَعَظیمٌ، قلْتُ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: وَأَنْ تَقْتُلَ وَلَدَکَ تَخافُ أَنْ یَطْعَمَ مَعَکَ، قُلْتُ: ثُمَّ أَیّ قَالَ: أَنْ تُزانِیَ حَلیلَةَ جارِکَ.
ترجمه : عبد الله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند : من از پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم پرسیدم : بزرگترین گناه در نزد الله چیست ؟ (ایشان) فرمودند : (بزرگترین گناه این است) که تو برای الله شریکی را قرار دهی و در حالی که او ترا آفریده است . (ابن مسعود می فرماید ) من گفتم : این که گناه بس بزرگی است ، (سپس ابن مسعود می فرماید) من (دوباره) گفتم : سپس کدام (گناه بزرگ ترین است) ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (سپس بزرگترین گناه این است که) تو فرزندت را از ترس اینکه با تو عذا بخورد بکشی، (ابن مسعود می فرماید: سپس) من گفتم : سپس کدام (گناه بزرگ ترین است) ؟ (ایشان) فرمودند : (سپس بزرگترین گناه این است که) تو با زن همسایه ات زنا کنی .
ترجمه فقه اکبر امام ابوحنیفه رحمه الله
القَوْل فِی الرَّسُول صلى الله عَلَیْهِ وَسلم
سخن در باره رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم
وَمُحَمّد عَلَیْهِ الصَّلَاة وَالسَّلَام حَبِیبه وَعَبده وَرَسُوله وَنبیه
وَصفیه ونقیه وَلم یعبد الصَّنَم وَلم یُشْرک بِاللَّه تَعَالَى طرفَة عین قطّ
وَلم یرتکب صَغِیرَة وَلَا کَبِیرَة قطّ .
ترجمه : و محمد که درود و سلام (الله) برایشان باد دوست، بنده، فرستاده ، پیامبر، برگزیده وبنده خالص الله متعال است ، ایشان (هرگز) بتی را پرستش و عبادت ننموده اند و حتی به اندازه یک چشم به هم زدنی هرگز به الله متعال شرک نیاورده اند و نه هرگزگناه کوچکی و نه گناه بزرگی را مرتکب شده اند .
ترجمه فقه اکبر امام ابوحنیفه رحمه الله
القَوْل فِی عصمَة الْأَنْبِیَاء
سخن در باره محفوظ بودن پیامبران از گناهان
والأنبیاء عَلَیْهِم الصَّلَاة وَالسَّلَام کلهم منزهون عَن الصَّغَائِر والکبائر
وَالْکفْر والقبائح وَقد کَانَت مِنْهُم زلات وخطایا .
ترجمه : تمام پیامبران که درود و سلام برآنان باد ازگناهان کوچک و بزرگ وازکفر و تمام زشتیها پاک و منزه اند (ولی) ازآنان خطاها و لغزشاتی بوده است .
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی:
وَالْإِیمَان بالمیزان یَوْم الْقِیَامَة کَمَا جَاءَ (یُوزن العَبْد یَوْم الْقِیَامَة فَلَا یزن جنَاح بعوضة) ویوزن أَعمال الْعباد کَمَا جَاءَ فِی الْأَثر وَالْإِیمَان بِهِ والتصدیق بِهِ والإعراض عَن من رد ذَلِک وَترک مجادلته . وَأَن الله تَعَالَى یکلمهُ الْعباد یَوْم الْقِیَامَة لَیْسَ بَینهم وَبَینه ترجمان والتصدیق بِهِ.
ترجمه فارسی :
و ایمان داشتن به ترازوی اعمال روز قیامت «ضروری» است همانگونه که این (مفهوم در) حدیث (صحیح ) آمده است « یُوزن العَبْد یَوْم الْقِیَامَة فَلَا یزن جنَاح بعوضة » یعنی : فردی در روز قیامت وزن می شود که به اندازه پر پشه ای وزن و سنگینی ندارد، و «همچنین» اعمال بندگان «در روز قیامت» وزن می شوند همانگونه که در احادیث «صحیح» است و ایمان به آن و تصدیق آن و اعراض و روگردانی از کسانی که آن را رد می کنند و ترک مجادله و مباحثه با آنها «ضروری است». و(ایمان آوردن به) این که قطعا الله متعال در روز قیامت با بندگان (مؤمن) خودش و در حالی که در میان او و آنان مترجمی نیست سخن می گوید، « ضروری است» و تصدیق به آن «واجب است».