عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُغَفَّلٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ إِنَّ اللَّهَ رَفِیقٌ یُحِبُّ الرِّفْقَ وَیُعْطِی عَلَیْهِ مَا لَا یُعْطِی عَلَى الْعُنْفِ.
از عبد الله بن مغفل رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: همانا الله بسیار نرم ومهربان است و نرمی را دوست می دارد و بر نرمی چیزی را می دهد که بر خشونت نمی دهد .
(روایت صحیح در سنن ابی داود)
عَنْ عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ یَا عَائِشَةُ إِنَّ اللَّهَ رَفِیقٌ یُحِبُّ الرِّفْقَ وَیُعْطِی عَلَى الرِّفْقِ مَا لَا یُعْطِی عَلَى الْعُنْفِ وَمَا لَا یُعْطِی عَلَى مَا سِوَاهُ.
از عایشه رضی الله عنها روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: ای عایشه همانا الله بسیار نرم ومهربان است و نرمی را دوست می دارد و بر نرمی چیزی را می دهد که بر خشونت نمی دهد و(بر نرمی چیزی داده می شود که) بر هیچ چیز دیگر علاوه از آن داده نمی دهد.
(روایت صحیح مسلم)
عَنْ عَائِشَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا أَنَّ یَهُودَ أَتَوْا النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَقَالُوا السَّامُ عَلَیْکُمْ فَقَالَتْ عَائِشَةُ عَلَیْکُمْ وَلَعَنَکُمْ اللَّهُ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ قَالَ مَهْلًا یَا عَائِشَةُ عَلَیْکِ بِالرِّفْقِ وَإِیَّاکِ وَالْعُنْفَ وَالْفُحْشَ قَالَتْ أَوَلَمْ تَسْمَعْ مَا قَالُوا قَالَ أَوَلَمْ تَسْمَعِی مَا قُلْتُ رَدَدْتُ عَلَیْهِمْ فَیُسْتَجَابُ لِی فِیهِمْ وَلَا یُسْتَجَابُ لَهُمْ فِیَّ.
از عایشه رضی الله عنها روایت است که (جمعی) از یهودیان به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمدند وگفتند (سام علیکم) یعنی مرگ بر شما، عایشه رضی الله عنها می فرماید من گفتم: مرگ برخودتان و لعنت و خشم الله برشما باد.(رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: عایشه آرام و آهسته باش و بر تو نرمی نمودن ضروری است و از خشونت و ناسزاگوئی بر حذر و دور باش (عایشه ) می فرماید من گفتم: مگر نشنیدید که اینها چه گفتند (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ) فرمودند: مگر نشنیدی که من هم در جواب آنها چه گفتم من جوابشان را دادم دعای من بر علیه آنها قبول می شود ولی دعا آنها بر علیه من قبول نمی شود .
(روایت صحیح بخاری)
وَأَتِمُّواْ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ وَلاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَکُمْ حَتَّى یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضاً أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِّن صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْکَ عَشَرَةٌ کَامِلَةٌ ذَلِکَ لِمَن لَّمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ(196)
و حجّ و عمره را به تمام و کمال برای الله به اتمام برسانید و اگر (بنا بر هر علتی
) از انجام (حج و یا عمره) جلوگیری وبازداشته شدید ( و خواستید از احرام به در
آئید ، بر شما است که ) هر آنچه از قربانی (برایتان) میسر وفراهم بود ( همچون شتر
و گاو و گوسفند ، ذبح کنید و آن گاه از احرام به در آئید ) و سرهای خود را نتراشید
تا قربانی به قربانگاه خود برسد ( همان جائی که حاجی در آن از انجام مراسم حجّ
بازمانده ، و یا کعبه) ، و اگر کسی از شما بیمار شد ، یا ناراحتی در سر داشت (و نیاز
به تراشیدن سر پیدا کرد ) فدیه بدهد ، از قبیل ( سه روز ) روزه یا صدقه ( به
اندازه خوراک یک وعده غذائی شش نفر) و یا ذبح حیوانی (از قبیل گوسفندی و میان
فقراء تقسیم شود ) . و وقتی که ( از دشمن یا بیماری ) در امان بودید ( و به حجّ و
عمره رفتید ) پس هرکس خواست تمتع نماید (یعنی عمره با حج انجام هد) ، آنچه از
قربانی میسّر شد ( ذبح می کند) . و کسی که ( قربانی) نیابد ، سه روز در ( ایّام )
حجّ ، و هفت روز هنگامی که بازگشت ( به خانه خود ، باید روزه بگیرد ) . این ده روز
کاملی است ( که نباید از آنها غفلت شود ) این ( بهره مندی از تمتع و احکام آن) از
آن کسی است که خانواده او اهل مسجدالحرام ( یعنی ساکنان مکّه) نباشند . و از الله بترسید
و بدانید که الله دارای عذابی بسیار سختی است .
الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ
وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِی الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ
یَعْلَمْهُ اللّهُ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ
یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ (197)
ترجمه :حجّ در ماههای معیّنی انجام می پذیرد ( که همان شوّال و ذوالقعده و
ذوالحجّه باشد) . پس کسی که در این ماهها،
حجّ را بر خویشتن مقرر نموده ( وآغاز نمود، پس باید این را بداند که ) در حجّ
آمیزش جنسی با زنان و گناه و جدالی نیست. و هر کار نیکی که می کنید الله آن را می
داند . و توشه سفربرگیرید (واین خوب بدانید ) که بهترین توشه پرهیزگاری است ، و ای
خردمندان ! ازمن (الله) بترسید .
لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُواْ فَضْلاً مِّن رَّبِّکُمْ فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُواْ اللّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْکُرُوهُ کَمَا هَدَاکُمْ وَإِن کُنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّآلِّینَ (198)
گناهی بر شما نیست این که( و در ایّام حجّ با کسب و تجارت) از فضل پروردگارتان (رزق
و روزی) طلب نمایید. و هنگامی که از عرفات ( به سوی مزدلفه ) روان شدید ، الله را
( با تهلیل و تکبیر و تلبیه ) در نزد مشعرالحرام یاد کنید ، و همان گونه که شما را
رهنمون کرده است او را یاد کنید اگرچه پیش از آن جزو گمراهان بوده اید .
ثُمَّ أَفِیضُواْ مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُواْ اللّهَ إِنَّ
اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(199)
سپس از همان جا (یعنی عرفات) که مردم (به سوی منی) باز می گردند شما هم باز گردید، و از الله طلب آمرزش ( گناهان) نمایید ( و بدانید که ) بی
گمان الله کاملا آمرزنده و بی نهایت مهربان است.
فَإِذَا قَضَیْتُم مَّنَاسِکَکُمْ فَاذْکُرُواْ اللّهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءکُمْ
أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً فَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا
وَمَا لَهُ فِی الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ (200)
و هنگامی که مناسک (حجّ) خود را انجام دادید پس باید همان گونه که پدران خویش را(با
بیان افتخارات آنها در دوران جاهلیت) یاد می کردید الله را یاد کنید و بلکه بیشتر
از آن ، برخی از مردم می گویند : پروردگارا ! به ما (فقط) در دنیا (سعادت و نعمت)
عطاء کن . (و لذا) برای چنین فردی درآخرت بهره ای (ازسعادت و نعمت) نیست .
وِمِنْهُم مَّن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ
حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ(201)
و برخی از آنان می گویند : پروردگارا ! در دنیا به ما نیکی رسان و در آخرت نیز به
ما نیکی عطاء فرما و ما را از عذاب آتش ( دوزخ) محفوظ نگاهدار .
أُولَئِکَ لَهُمْ نَصِیبٌ مِّمَّا کَسَبُواْ وَاللّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ (202)
اینان ( که جویای سعادت دنیا و آخرتند) برای آنان نصیبی از آنچه انجام داده اند
خواهند بود ، و الله بسیار زود حساب کننده است.
وَاذْکُرُواْ اللّهَ فِی أَیَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ فَمَن تَعَجَّلَ فِی یَوْمَیْنِ
فَلاَ إِثْمَ عَلَیْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقَى
وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ (203)
و در روزهای انگشت شماری ( که همان ایّام التشریق ، یعنی یازدهم و دوازدهم و
سیزدهم ماه ذی الحجّه باشد که حاجیان در منی بسر می برند) الله را یاد کنید. و اگر
کسی ( در زدن ریگ جمرات) شتاب نموده و در دو روز بزند ، گناهی بر او نیست ، و کسی
که تأخیر نموده (و روز سوم هم مانده ریگ جمارت را بزند) براوگناهی نیست ، ( و این
رخصت تعجیل یا تأخیر و نفی گناه ، تنها ) از آنِ کسی است که تقوا پیشه سازد و از
الله بترسید و بدانید که در پیشگاه او جمع خواهید شد.
وَمِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ
اللّهَ عَلَى مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ (204)
و برخی از مردم هستند که سخن او در زندگی دنیا ، تو را به شگفت می اندازد و الله
را بر آنچه در دل خود دارد گواه می گیرد . و حال آن که او سرسخت ترین دشمنان است .
وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِی الأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیِهَا وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ
وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الفَسَادَ(205)
و هنگامی
که پشت می کند و می رود ، در زمین به تلاش می افتد تا در آن فساد و تباهی ورزد و کاشت
و نسل ( انسانها و حیوانات ) را نابود کند ، و(درحالی که) الله فساد و تباهی را
دوست نمی دارد .
وَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ
جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ (206)
و هنگامی که بدو گفته می شود : از الله بترس ( وبه فساد و تباهی دست نزن ) ، عظمت
( و نخوت ، سراپای ) او را فرا می گیرد و ( غرور ) گناه ( او را به بزهکاری وادار
) می کند . پس دوزخ او را بسنده است و چه بد جایگاهی است .
وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ
رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(207)
و برخی از مردم هستند که جان خود را برای طلب خوشنودی الله می فروشند و الله نسبت
به بندگان بی نهایت مهربان است.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِی السِّلْمِ کَآفَّةً وَلاَ
تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ(208)
ای کسانی که ایمان آورده اید ! کاملا وارد اسلام شوید ، و از گامهای شیطان پیروی
نکنید. بی گمان او دشمن آشکار شما است .
فَإِن زَلَلْتُمْ مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْکُمُ الْبَیِّنَاتُ فَاعْلَمُواْ أَنَّ
اللّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ(209)
و اگر بعد از اینکه دلائل واضح برایتان آمد باز هم دچار لغزش شدید پس بدانید که بی گمان الله کاملا
غالب ، توانا وبی نهایت باحکمت است .
هَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ أَن یَأْتِیَهُمُ اللّهُ فِی ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ
وَالْمَلآئِکَةُ وَقُضِیَ الأَمْرُ وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ(210)
آیا آنانی که ( دین اسلام را نمی جویند) جز این انتظار دارند که الله و فرشتگان در
سایه بانهای ابر به سوی ایشان بیایند . و کارفیصله و یکسره شود و(این را خوب
بدانید که) همه کارها به سوی الله برگشت داده می شود .
یَسْأَلُونَکَ عَنِ الأهِلَّةِ قُلْ هِیَ مَوَاقِیتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ
وَلَیْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوْاْ الْبُیُوتَ مِن ظُهُورِهَا وَلَکِنَّ
الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُواْ الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُواْ اللّهَ
لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (189)
درباره (کوچک و بزرگ شدن) هلالهای ماه از تو می پرسند ( که چرا اول هر ماه بارک اند و سپس کامل
شده و باز دوباره به حالت اولیه بر می گردد ؟ ) . بگو : آنها شناسه های زمانی واوقات
برای مردم و ( تعیین وقت ) حجّ هستند . ونیکوئی آن نیست که ( همچون زمان جاهلیّت ،
به هنگام حجّ) از پشت خانه ها به منازل درآئید ، ولیکن نیکی کسی را است که تقوا
پیشه کند ، و از دربهای خانه ها به منازل وارد شوید ، و از الله بترسید، تا این که
رستگار گردید .
وَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ
إِنَّ اللّهَ لاَ یُحِبِّ الْمُعْتَدِینَ (190)
و در راه الله بجنگید با کسانی که با شما می جنگند . و تجاوز و تعدّی نکنید . زیرا
الله تجاوزگران را دوست نمی دارد .
وَاقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ
وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ
الْحَرَامِ حَتَّى یُقَاتِلُوکُمْ فِیهِ فَإِن قَاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ
کَذَلِکَ جَزَاء الْکَافِرِینَ (191)
و ( چون جنگ درگرفت ) هرجا آنان را ( که آغازکنندگان جنگ بوده اند ) دریافتید ایشان را بکشید ، و آنان را ( از مکّه ) که شما را از آنجا بیرون کرده اند بیرون سازید ، و فتنه از کشتن بدتر است . و ( به احترام حرم) با آنان در کنار مسجدالحرام جنگ نکنید ، مگر آن گاه که ایشان در آنجا با شما بجنگند. پس اگر با شما جنگیدند پس ایشان را بکشید . سزای ( آن گونه ) کافران چنین است .
فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ (192)
و اگر ( از جنگ باشما وکفر ) دست کشیدند قطعا الله کاملا آمرزنده و بی نهایت مهربان
است .
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَةٌ وَیَکُونَ الدِّینُ لِلّهِ فَإِنِ
انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِینَ (193)
و با آنان پیکار کنید تا فتنه ای باقی نماند و دین ( خالصانه ) از آن الله گردد. پس اگر ( از
جنگ با شما و کفر ) باز آمدند پس تجاوز کردن جز بر ستمکاران (روا ) نیست .
الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى
عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَیْکُمْ وَاتَّقُواْ
اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ (194)
ماه حرام در برابر ماه حرام است ( و اگر دشمنان احترام آن را نگاه نداشتند ، و در
آن با شما جنگیدند ، شما هم حق دفاع و مقابله با آنان را دارید) و ( حرمت شکنی های
) مقدّسات دارای قصاص است ، پس اگر کسی بر شما تعدّی و تجاوز نمود ، شما نیزبر او
همانند آنچه او بر شما تعدی و تجاوز نموده ، تعدّی و تجاوز نمایید ، و از الله بترسید و
بدانید که الله با پرهیزگاران است .
وَأَنفِقُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیکُمْ إِلَى
التَّهْلُکَةِ وَأَحْسِنُوَاْ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ (195)
و در راه الله انفاق و خرج کنید و ( با رفتن دنبال دنیا وترک جهاد ) ، خود را با دستان خویش به
هلاکت نیندازید ، و نیکی کنید زیرا الله نیکوکاران را دوست می دارد .
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى
الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (183)
ای کسانی که ایمان آورده اید ! بر شما روزه نوشته (وفرض) گردانده شده است ، همان
گونه که بر کسانی که پیش از شما بوده اند نوشته (وفرض) گردانده شده بوده است ، تا
باشد که پرهیزگار شوید .
أَیَّاماً مَّعْدُودَاتٍ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ
فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ
مِسْکِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَیْرٌ
لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (184)
(روزه) چند روز معیّن و شمرده شده ای است (که همان سی روز و یا بیست نه روز ماه
رمضان باشد)، پس هر کس از شما بیمار بود و یا بر سفری (بود) ( اگر در آن دوران روزه
نگرفت ، به اندازه آن روزها ) چند روز دیگری را (از ماها دیگر) روزه بگیرد ، و بر
کسانی که توانائی روزه گرفتن را دارند ( و باز هم نمی خواهند روزه بگیرند) لازم
است فدیه بدهند ، و آن (برای هر روز) خوراک یک مسکین است و هر کس کار خیری را انجام
دهد برای او بهتر است . و اگرروزه بگیرید برایتان بهتر است اگر ( حقائق و نکات
عبادات را ) بدانید .
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ
وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ
فَلْیَصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ
أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ
وَلِتُکْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ
وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (185)
(آن چند روز شمرده شده) ماه رمضان است که قرآن در آن نازل گشته است (واین قرآن) راهنمائی
است برای مردم و نشانه ها و دلائل بسیار
واضحی از هدایت و جدائی کننده (حق از باطل) است. پس هر کس از شما ( فرا رسیدن )
این ماه را دریابد ، باید که آن را روزه بدارد . و اگر کسی بیمار و یا بر سفری بود
باشد (و روزه نگرفت ) پس (باید) به همان تعدادی (که روزه خورده) از روزهای دیگر (روزه
بگیرد ) . الله برایتان آسانی می خواهد و خواهان سختی برایتان نیست ، و(این رخصت و
گرفتن روزه بعدا) برای این است تا تعداد ( روزهای رمضان ) را کامل گردانید و الله
را بر این که شما را هدایت کرده است ، بزرگ بدارید و تا این که ( ازاو ) سپاسگزاری
کنید .
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ
إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ
یَرْشُدُونَ (186)
و هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند ( که من نزدیکم یا دور . بگو : ) من
نزدیکم و دعای دعاکننده را هنگامی که مرا بخواند ، پاسخ می گویم. پس آنان باید که فقط
از من درخواست پذیرفتن نمایند و باید که به من ایمان بیاورند تا این که آنان راه
یابند.
أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِکُمْ هُنَّ لِبَاسٌ
لَّکُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تَخْتانُونَ
أَنفُسَکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ وَعَفَا عَنکُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ
وَابْتَغُواْ مَا کَتَبَ اللّهُ لَکُمْ وَکُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ
لَکُمُ الْخَیْطُ الأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ
أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَى الَّلیْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ
عَاکِفُونَ فِی الْمَسَاجِدِ تِلْکَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا کَذَلِکَ
یُبَیِّنُ اللّهُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ (187)
جماع و همبستری با همسرانتان در شب روزه داری حلال گردیده است . آنان لباس شمایند و شما لباس آنانید . الله دانسته است که شما قطعا بودید که بر خود خیانت می کردید . الله توبه شما را پذیرفت و ازشما در گذر نموده است . پس هم اکنون (مجازید تا در شب های رمضان) با زنانتان جماع ونزدیکی کنید و (از الله ) فرزندی را بخواهید که الله برایتان (در تقدیر) نوشته است، و بخورید و بیاشامید تا آن گاه که رشته سفید بامداد از رشته سیاه ( شب ) برایتان از هم جدا و آشکار گردد . سپس روزه را تا شب (ادامه داده) تکمیل کنید. ووقتی که در مساجد به اعتکاف نشته اید ، با زنانتان جماع وهمخوابگی نکنید . این ( احکام روزه و اعتکاف ) حدود و مرزهای الهی اند و بدانها نزدیک نشوید . الله این چنین آیات خود را برای مردم واضح بیان می دارد ، تا اینکه آنان پرهیزگار گردند .
وَلاَ تَأْکُلُواْ أَمْوَالَکُم بَیْنَکُم بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُواْ بِهَا إِلَى الْحُکَّامِ لِتَأْکُلُواْ فَرِیقاً مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ (188)
و اموال خودتان را به باطل در میان خود نخورید و آن را به امراء و قضات (بعنوان
رشوه) تقدیم نکنید تا از روی گناه ، بخشی از اموال مردم را بخورید ودر حالی که شما
بر آن آگاه هستید.
چه زیبا فرموده آن کس که چنین فرموده است : رضایت مردم هدفی است که نمی شود بدان رسید و رضایت الله هدفی است که نمی شود آن را ترک کرد ؛پس رها کن آنچه را که نمی شود بدان رسید و محکم بگیر آنچه را که نمی شود ترک کرد.
یکی می گفت: روح انسان همچون گل است هرگاه که الله را ذکر کند شاداب و سرحال است و چون ذکر الله را ترک کند گرفته و پژمرده می شود.
یکی می گفت: ناراحت نباش: چون :
مریض خوب می شود.
مصیبت دور می شود .
گناه بخشیده می شود.
قرض پرداخت می شود.
زندانی آزاد می گردد.
گنه کار توبه می کند.
غائب می آید.
و فقیر ثروتمند می شود .
زیرا الله متعال فرموده:(وان مع العسر یسراً) یعنی به همراه هر سختی آسانی است.
ـــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ