ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه (196 تا 210)

وَأَتِمُّواْ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ وَلاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَکُمْ حَتَّى یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضاً أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِّن صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْکَ عَشَرَةٌ کَامِلَةٌ ذَلِکَ لِمَن لَّمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ(196)

و حجّ و عمره را به تمام و کمال برای الله به اتمام برسانید و اگر (بنا بر هر علتی ) از انجام (حج و یا عمره) جلوگیری وبازداشته شدید ( و خواستید از احرام به در آئید ، بر شما است که ) هر آنچه از قربانی (برایتان) میسر وفراهم بود ( همچون شتر و گاو و گوسفند ، ذبح کنید و آن گاه از احرام به در آئید ) و سرهای خود را نتراشید تا قربانی به قربانگاه خود برسد ( همان جائی که حاجی در آن از انجام مراسم حجّ بازمانده ، و یا کعبه) ، و اگر کسی از شما بیمار شد ، یا ناراحتی در سر داشت (و نیاز به تراشیدن سر پیدا کرد ) فدیه بدهد ، از قبیل ( سه روز ) روزه یا صدقه ( به اندازه خوراک یک وعده غذائی شش نفر) و یا ذبح حیوانی (از قبیل گوسفندی و میان فقراء تقسیم شود ) . و وقتی که ( از دشمن یا بیماری ) در امان بودید ( و به حجّ و عمره رفتید ) پس هرکس خواست تمتع نماید (یعنی عمره با حج انجام هد) ، آنچه از قربانی میسّر شد ( ذبح می کند) . و کسی که ( قربانی) نیابد ، سه روز در ( ایّام ) حجّ ، و هفت روز هنگامی که بازگشت ( به خانه خود ، باید روزه بگیرد ) . این ده روز کاملی است ( که نباید از آنها غفلت شود ) این ( بهره مندی از تمتع و احکام آن) از آن کسی است که خانواده او اهل مسجدالحرام ( یعنی ساکنان مکّه) نباشند . و از الله بترسید و بدانید که الله دارای عذابی بسیار سختی است .

الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِی الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللّهُ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ (197)

ترجمه :حجّ در ماههای معیّنی انجام می پذیرد ( که همان شوّال و ذوالقعده و ذوالحجّه باشد) . پس کسی که  در این ماهها، حجّ را بر خویشتن مقرر نموده ( وآغاز نمود، پس باید این را بداند که ) در حجّ آمیزش جنسی با زنان و گناه و جدالی نیست. و هر کار نیکی که می کنید الله آن را می داند . و توشه سفربرگیرید (واین خوب بدانید ) که بهترین توشه پرهیزگاری است ، و ای خردمندان ! ازمن (الله) بترسید .

لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُواْ فَضْلاً مِّن رَّبِّکُمْ فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُواْ اللّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْکُرُوهُ کَمَا هَدَاکُمْ وَإِن کُنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّآلِّینَ (198)

گناهی بر شما نیست این که( و در ایّام حجّ با کسب و تجارت) از فضل پروردگارتان (رزق و روزی) طلب نمایید. و هنگامی که از عرفات ( به سوی مزدلفه ) روان شدید ، الله را ( با تهلیل و تکبیر و تلبیه ) در نزد مشعرالحرام یاد کنید ، و همان گونه که شما را رهنمون کرده است او را یاد کنید اگرچه پیش از آن جزو گمراهان بوده اید .

ثُمَّ أَفِیضُواْ مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(199)

سپس از همان جا (یعنی عرفات) که مردم (به سوی منی) باز می گردند شما هم باز گردید، و از الله طلب آمرزش ( گناهان) نمایید ( و بدانید که ) بی گمان الله کاملا آمرزنده و بی نهایت مهربان است.

فَإِذَا قَضَیْتُم مَّنَاسِکَکُمْ فَاذْکُرُواْ اللّهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً فَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا وَمَا لَهُ فِی الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ (200)

و هنگامی که مناسک (حجّ) خود را انجام دادید پس باید همان گونه که پدران خویش را(با بیان افتخارات آنها در دوران جاهلیت) یاد می کردید الله را یاد کنید و بلکه بیشتر از آن ، برخی از مردم می گویند : پروردگارا ! به ما (فقط) در دنیا (سعادت و نعمت) عطاء کن . (و لذا) برای چنین فردی درآخرت بهره ای (ازسعادت و نعمت) نیست .

وِمِنْهُم مَّن یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ(201)

و برخی از آنان می گویند : پروردگارا ! در دنیا به ما نیکی رسان و در آخرت نیز به ما نیکی عطاء فرما و ما را از عذاب آتش ( دوزخ) محفوظ نگاهدار .

أُولَئِکَ لَهُمْ نَصِیبٌ مِّمَّا کَسَبُواْ وَاللّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ (202)

اینان ( که جویای سعادت دنیا و آخرتند) برای آنان نصیبی از آنچه انجام داده اند خواهند بود ، و الله بسیار زود حساب کننده است.

وَاذْکُرُواْ اللّهَ فِی أَیَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ فَمَن تَعَجَّلَ فِی یَوْمَیْنِ فَلاَ إِثْمَ عَلَیْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقَى وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ (203)

و در روزهای انگشت شماری ( که همان ایّام التشریق ، یعنی یازدهم و دوازدهم و سیزدهم ماه ذی الحجّه باشد که حاجیان در منی بسر می برند) الله را یاد کنید. و اگر کسی ( در زدن ریگ جمرات) شتاب نموده و در دو روز بزند ، گناهی بر او نیست ، و کسی که تأخیر نموده (و روز سوم هم مانده ریگ جمارت را بزند) براوگناهی نیست ، ( و این رخصت تعجیل یا تأخیر و نفی گناه ، تنها ) از آنِ کسی است که تقوا پیشه سازد و از الله بترسید و بدانید که در پیشگاه او جمع خواهید شد.

وَمِنَ النَّاسِ مَن یُعْجِبُکَ قَوْلُهُ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیُشْهِدُ اللّهَ عَلَى مَا فِی قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ (204)

و برخی از مردم هستند که سخن او در زندگی دنیا ، تو را به شگفت می اندازد و الله را بر آنچه در دل خود دارد گواه می گیرد . و حال آن که او سرسخت ترین دشمنان است .

وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِی الأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیِهَا وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الفَسَادَ(205)

و هنگامی که پشت می کند و می رود ، در زمین به تلاش می افتد تا در آن فساد و تباهی ورزد و کاشت و نسل ( انسانها و حیوانات ) را نابود کند ، و(درحالی که) الله فساد و تباهی را دوست نمی دارد .

وَإِذَا قِیلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ (206)

و هنگامی که بدو گفته می شود : از الله بترس ( وبه فساد و تباهی دست نزن ) ، عظمت ( و نخوت ، سراپای ) او را فرا می گیرد و ( غرور ) گناه ( او را به بزهکاری وادار ) می کند . پس دوزخ او را بسنده است و چه بد جایگاهی است .

وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(207)

و برخی از مردم هستند که جان خود را برای طلب خوشنودی الله می فروشند و الله نسبت به بندگان بی نهایت مهربان است.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِی السِّلْمِ کَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ(208)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! کاملا وارد اسلام شوید ، و از گامهای شیطان پیروی نکنید. بی گمان او دشمن آشکار شما است .

فَإِن زَلَلْتُمْ مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْکُمُ الْبَیِّنَاتُ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ(209)

و اگر بعد از اینکه دلائل واضح برایتان آمد باز هم  دچار لغزش شدید پس بدانید که بی گمان الله کاملا غالب ، توانا وبی نهایت باحکمت است  .

هَلْ یَنظُرُونَ إِلاَّ أَن یَأْتِیَهُمُ اللّهُ فِی ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ وَالْمَلآئِکَةُ وَقُضِیَ الأَمْرُ وَإِلَى اللّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ(210)

آیا آنانی که ( دین اسلام را نمی جویند) جز این انتظار دارند که الله و فرشتگان در سایه بانهای ابر به سوی ایشان بیایند . و کارفیصله و یکسره شود و(این را خوب بدانید که) همه کارها به سوی الله برگشت داده می شود .