ترجمه سوره بقره آیه 183تا 188

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (183)

ای کسانی که ایمان آورده اید ! بر شما روزه نوشته (وفرض) گردانده شده است ، همان گونه که بر کسانی که پیش از شما بوده اند نوشته (وفرض) گردانده شده بوده است ، تا باشد که پرهیزگار شوید .

أَیَّاماً مَّعْدُودَاتٍ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (184)

(روزه) چند روز معیّن و شمرده شده ای است (که همان سی روز و یا بیست نه روز ماه رمضان باشد)، پس هر کس از شما بیمار بود و یا بر سفری (بود) ( اگر در آن دوران روزه نگرفت ، به اندازه آن روزها ) چند روز دیگری را (از ماها دیگر) روزه بگیرد ، و بر کسانی که توانائی روزه گرفتن را دارند ( و باز هم نمی خواهند روزه بگیرند) لازم است فدیه بدهند ، و آن (برای هر روز) خوراک یک مسکین است و هر کس کار خیری را انجام دهد برای او بهتر است . و اگرروزه بگیرید برایتان بهتر است اگر ( حقائق و نکات عبادات را ) بدانید .

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (185)

(آن چند روز شمرده شده) ماه رمضان است که قرآن در آن نازل گشته است (واین قرآن) راهنمائی است برای مردم  و نشانه ها و دلائل بسیار واضحی از هدایت و جدائی کننده (حق از باطل) است. پس هر کس از شما ( فرا رسیدن ) این ماه را دریابد ، باید که آن را روزه بدارد . و اگر کسی بیمار و یا بر سفری بود باشد (و روزه نگرفت ) پس (باید) به همان تعدادی (که روزه خورده) از روزهای دیگر (روزه بگیرد ) . الله برایتان آسانی می خواهد و خواهان سختی برایتان نیست ، و(این رخصت و گرفتن روزه بعدا) برای این است تا تعداد ( روزهای رمضان ) را کامل گردانید و الله را بر این که شما را هدایت کرده است ، بزرگ بدارید و تا این که ( ازاو ) سپاسگزاری کنید .

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ (186)

و هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند ( که من نزدیکم یا دور . بگو : ) من نزدیکم و دعای دعاکننده را هنگامی که مرا بخواند ، پاسخ می گویم. پس آنان باید که فقط از من درخواست پذیرفتن نمایند و باید که به من ایمان بیاورند تا این که آنان راه یابند.

أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِکُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ وَعَفَا عَنکُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا کَتَبَ اللّهُ لَکُمْ وَکُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَى الَّلیْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاکِفُونَ فِی الْمَسَاجِدِ تِلْکَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ (187)

جماع و همبستری با همسرانتان در شب روزه داری حلال گردیده است . آنان لباس شمایند و شما لباس آنانید . الله دانسته است که شما قطعا بودید که بر خود خیانت می کردید . الله توبه شما را پذیرفت و ازشما در گذر نموده است . پس هم اکنون (مجازید تا در شب های رمضان) با زنانتان جماع ونزدیکی کنید و (از الله ) فرزندی را بخواهید که الله برایتان (در تقدیر) نوشته است، و بخورید و بیاشامید تا آن گاه که رشته سفید بامداد از رشته سیاه ( شب ) برایتان از هم جدا و آشکار گردد . سپس روزه را تا شب (ادامه داده) تکمیل کنید. ووقتی که در مساجد به اعتکاف نشته اید ، با زنانتان جماع وهمخوابگی نکنید . این ( احکام روزه و اعتکاف ) حدود و مرزهای الهی اند و بدانها نزدیک نشوید . الله این چنین آیات خود را برای مردم واضح بیان می دارد ، تا اینکه آنان پرهیزگار گردند .

وَلاَ تَأْکُلُواْ أَمْوَالَکُم بَیْنَکُم بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُواْ بِهَا إِلَى الْحُکَّامِ لِتَأْکُلُواْ فَرِیقاً مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ (188)

و اموال خودتان را به باطل در میان خود نخورید و آن را به امراء و قضات (بعنوان رشوه) تقدیم نکنید تا از روی گناه ، بخشی از اموال مردم را بخورید ودر حالی که شما بر آن آگاه هستید.