۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

صدقه دادن خشم الله و گرمای قبر را سرد می سازد

عن عُقبة بن عامر، قال: قال رسولُ الله رصول الله صلی الله علیه و آله وسلم:"إنَّ الصدقةَ لتُطفئ عن أهلها حرَّ القبورِ، وإنما یَستظلُّ المؤمنُ یومَ القیامة فی ظلِّ صدَقتِه ".

عقبه بن عامر رضی الله عنه فرمودند:رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هماناصدقه دادن گرمای قبر را از صاحبش خاموش (و سرد)می گرداند، وقطعا مسلمان واقعی در قیامت در سایه صدقه اش، سایه می جوید.  

(روایت:  طبرانی در المعجم الکبیر، السلسلة الصحیحة: 3484) 

عن أبی سعید الخدری، عن النبی صلی الله علیه و آله وسلم قال:" صَدَقةُ السرِّ تُطفِئُ غَضَبَ الربِّ ".

ابوسعید خدری رضی الله عنه فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:صدقه دادن مخفیانه و پنهانی (آتش) خشم پرودگار را خاموش می گرداند.

(روایت : طبرانی ، السلسلة الصحیحة: 1908)

طوری زندگی کن که نه به خود و نه به دیگران ضرری نرسانی

عن عبادَة بن الصَّامت، أنَّ رسولَ الله صلی الله علیه و آله وسلم قضى أن:" لا ضَرَرَ ولا ضِرارَ ". 

عباده بن صامت رضی الله عنه فرموده رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فیصله نمودند: نه ضرر رساند به خود و نه هم ضرر رساندن به دیگران (در اسلام مجاز) نیست . 

  

(روایت: صحیح سنن ابن ماجه: 1895) 

عن أبی صِرْمَة، عن رسولِ الله صلی الله علیه و آله وسلم قال:" من ضارَّ أضرَّ اللهُ به، ومن شَاقَّ شقَّ اللهُ علیه ".

ابوصرمه رضی الله عنه فرمودند :رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:هر کس بر خود و یا دیگری ضرری را عاید نماید، الله (نتایج و عواقب)این ضرر را بر خودش برخواهد گرداند و هر کس بر خود و یا دیگری سخت گیری کند، الله (نتایج و عواقب)این سخت گیری را بر خود او عاید خواهد نمود.

(روایت: صحیح سنن ابن ماجه: 1897)

در عبادت روش جدید ایجاد نکنید که بی اعتبار است

عن ابن عباس رضی الله عنه قال: بینما النبی صلی الله علیه و آله وسلم یخطُب إذا هو برجلٍ قائم فسأل عنه، فقالوا: أبو إسرائیل نذَرَ أن یقومَ فی الشمسِ ولایقْعُدَ ولا یستظِلَّ، ولا یتکلمَ ویصومَ، فقال النبی صلی الله علیه و آله وسلم:" مُروهُ فلیتکلَّم، ولیستظِلَّ ولیقعُد ولیتمَّ صومَهُ "

ابن عباس رضی الله عنه  فرمودند: در حالی که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم سخنرانی می نمودند ناگهان مردی را دیدند که ایستاده است در باره ای ایشان پرسیدند که چرا ایستاده است (صحابه) گفتند:این ابواسرائیل است نذر نموده که در جلوی افتاد ایستاده وننشیند و در سایه هم نرود وبا کسی سخن (نیز)نگوید و روزه بگیرد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: به او دستور دهید که باید که سخن بگوید و به سایه برود و بنشیند ولی روزه اش را تکمیل کند و به اتمام برساند .

(روایت : بخاری)

حق خــــــــــــــــــــــــــــودت را رعایت کن

عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ :إِنَّ لِعَیْنِکَ عَلَیْکَ حَقًّا وَإِنَّ لِجَسَدِکَ عَلَیْکَ حَقًّا وَإِنَّ لِزَوْجَتِکَ عَلَیْکَ حَقًّا وَإِنَّ لِضَیْفِکَ عَلَیْکَ حَقًّا وَإِنَّ لِصَدِیقِکَ عَلَیْکَ حَقًّا .

عبدالله بن عمروبن عاص رضی الله عنهما فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: همانا چشمت بر تو حقی دارد و همانا جسمت بر تو حقی دارد و قطعا خانمت بر تو حقی دارد و یقینا مهمانت بر تو حقی دارد و همانا دوستت بر تو حقی دارد .

(روایت: نسائی)

عبادت کنید ولی باروشهای عجیب و غریب خودتان را عذاب ندهید

عن أنس رضی الله عنه أن النبیَّ صلی الله علیه و آله وسلم  رأى شَیخاً یُهادَى بین ابنیه، فقال:" ما بالُ هذا؟"، قالوا: نذرَ أن یمشی إلى بیتِ الله، قال:"إنَّ اللهَ تعالى عن تعذیبِ هذا نفسَهُ لغنی "، وأمرَهُ أن یرکب.

انس رضی الله عنه فرموده اند: همانا پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فردی را دیدند که بنا بر ضعیفی کج شده و در میان دو نفر که شانه هایش را گرفته اند پیاده راه می رود (رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم)فرمودند:که این را چه شده است(وچرا به این حالت پیاده می رود)؟ (صحابه موجود در آنجا) فرمودند: این فرد نذر نموده که پیاده به خانه الله (برای ادای حج) برود. (رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: همانا الله متعال بی نیاز است از اینکه این فرد خودش با این روش(عبادت نمودن)عذاب بدهد و(سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم)به او دستوردادند تا بر سواری سوار شود.

(روایت : بخاری و مسلم)

هر عبادتی باید برابر با روش و سنت رسول الله باشد

وعن أنس رضی الله عنه قال:جاء ثلاثةُ رهطٍ إلى بیوتِ أزواجِ النبی صلی الله علیه و آله وسلم ، یَسألون عن عبادةِ النبی صلی الله علیه و آله وسلم ، فلما أُخبِروا کأنهم تَقَالُّوها، وقالوا: أین نحن من النبی صلی الله علیه و آله وسلم وقد غُفِر له ما تقدَّمَ من ذنبهِ وما تأخَّرَ، قال أحدهم: أمَّا أنا فأصلی اللیل أبداً، وقال الآخر:وأنا أصومُ الدَّهرَ أبداً ولا أُفْطِر، وقال الآخر:وأنا أعتزل النساء فلا أتزوج أبداً، فجاء رسولُ الله صلی الله علیه و آله وسلم إلیهم فقال:"أنتم الذین قلتُم کذا وکذا؟!أمَا والله إنی لأخشاکُم لله وأتقاکُم له، لکنِّی أصومُ وأُفطِرُ وأُصلِّی وأَرقُد، وأتزوَّجُ النساءَ، فمَن رَغِبَ عن سُنَّتی فلیس منی "

انس رضی الله عنه فرمودند:سه نفربه خانه های زنان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمده اند و در باره روش واندازه عبادت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم پرسیدند:و چون زنان پیامبر آنان را (از روش و اندازه عبادت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم)خبر دارنمودند، گویا که آنان (این روش و اندازه عبادت را) کم دانستند و گفتند: ما کجا وپیامبر صلی الله علیه و آله وسلم کجا و در حالی که گناه پسین و پیشین ایشان بخشیده شده است، یکی از آنان گفت: من شب ها را (نمی خوابم و) تا آخر عمر نماز می خوانم و دیگری گفت: من تمام عمرم را روزه می گیرم و هر گز (روزی را روزه) نمی خورم .و سومی گفت: من از زنان دوری نموده وهرگز ازدواج نمی کنم، (خبر به رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رسید) سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به نزد ایشان آمدند و به آنها گفتند: آیا شماها چنین و چنان گفته اید؟!آگاه باشید که سوگند به الله که من از همه شما از الله بیشتر می ترسم و پرهیزگار تر هستم،ولی با این وجود(گاهی) روزه نفلی می گیریم(وگاهی روزها) روزخور هستم و(قسمتی) از شب را نماز می خوانم(وقسمت دیگری) را می خوابم وبا زنان ازدواج می کنم (این سنت من است) لذا هر کس از سنت من اعراض و روگردانی نماید او از (پیروان) من نیست .  

(روایت : صحیح بخاری و صحیح مسلم).

حتی در عبادت هم زیادی روی ممنوع است

عن أبی جحیفة وهب بن عبد الله رضی الله عنه قال: آخى النبی صلی الله علیه و آله وسلم بین سَلمان وأبی الدرداء، فزار سلمانُ أبا الدرداء، فرأى أمَّ الدرداء مُتبَذِّلَةً، فقال: ما شأنُکِ؟ قالت: أخوک أبو الدرداء لیس له حاجةً فی الدنیا، فجاء أبو الدرداء فصنع له طعاماً، فقال له: کل فإنی صائم قال: ما أنا بآکِلٍ حتى تأکلَ، فلما کان اللیلُ ذهبَ أبو الدرداءُ یقوم، فقال له: نمْ، فنام ثم ذهب یقومُ، فقال له: نمْ، فلما کان آخرُ اللیلِ قال سلمان: قم الآن، فصلَّیا جمیعاً، فقال له سلمان: إنَّ لربِّکَ علیک حقَّاً، وإنَّ لنفسِکَ علیکَ حقَّاً، ولأهلک علیک حقاً، فأعطِ کلَّ ذی حقٍّ حقه، فأتى النبیَّ صلی الله علیه و آله وسلم فذکر ذلک له، فقال النبیُّ صلی الله علیه و آله وسلم:" صَدَقَ سَلمان "

ابوجحیفه وهب بن عبد الله رضی الله عنه فرموده اند: پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بین سلمان و ابودرداء (رضی الله عنهما) برادری برقرار نمودند،(روزی) سلمان به دیدار بینی و ملاقات ابودرداء رفت و دید که ام درداء (خانم ابودرداء) لباسی به تن دارد که علاقه شوهر را بیشتر وجزب نمی کند به او گفت:ترا چه شده است؟(ام درداء) گفت:برادرت ابودرداء نیاز به دنیا (وزنان آن)ندارد، ابودرداء آمد و برای سلمان غذا آمده نمود و به او گفت که به خورمن که روزهام (سلمان)گفت من تا تو نخوری نخواهم خورد، و چون شب فرارسید ابودرداء خواست برای قیام الیل و نماز شب بلند شود(سلمان) به او گفت: به خواب، و او خوابید و باز دوباره خواست بلند شود(سلمان) به او گفت به خواب و او خوابید،و چون آخر شب شد سلمان (به ابودرداء) گفت: حالا بلند شو،لذا هردو(سلمان و ابودرداء) بلند شدند و نماز شب خواندند سپس سلمان به (ابودرداء)گفت:همانا پروردگارت بر تو حقی دارد و قطعاجسمت بر تو حقی دارد و خانواده ات بر تو حقی دارد، پس هر حق هر صاحب حق را به او پرداخت و اداء نما، ابودرداء به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمده و این جریان را برای ایشان یسان نمودند ،پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: سلمان راست گفته است.

(روایت: صحیح بخاری)

میراث زن از شوهرش چقدر است؟

میراث زن از شوهرش 

وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَکْتُمْ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ وَلَدٌ فَإِنْ کَانَ لَکُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَکْتُمْ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ ....... (12) (سوره نساء)

وبرای زنان یک چهارم ترکه شما(مردان) است اگر فرزندی نداشته باشید . واگرفرزندی داشتید ، سهمیّه همسرانتان یک هشتم ترکه بوده (واین سهام)پس از انجام وصیّتی است که می کنید و بعد از وامی است که بر عهده دارید ......

آنچه که ازآیه فوق فهمیده می شود این است که زن از شوهرش به دو حالت ارث می برد:

1- زن یک چهارم مال شوهرش را به ارث می برد واین در صورتی است که مرد فرزندی نداشته باشد، وهیچ فرقی ندارد که فرزندان مرداز خود این زن باشد و یا از زنان دیگرمرد، ودلیل این حالت ارثی این قسمت از آیه ی فوق است (وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَکْتُمْ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ وَلَدٌ)یعنی : وبرای زنان یک چهارم ترکه شما(مردان) است اگر فرزندی نداشته باشید.

2- زن یک هشتم مال مردش را به ارث می برد و این در صورتی که مرد فرزند داشته باشد ،و هیچ فرقی ندارد که فرزند مرد از همین خانمش باشد و یا از خانم های دیگر مرد و دلیل این حالت ارثی این قسمت از آیه فوق است (فَإِنْ کَانَ لَکُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَکْتُمْ) یعنی : واگرشما (مردان) فرزند داشتید ، سهمیّه همسرانتان یک هشتم ترکه می باشد.

البته زن در صورت اول یک چهارم و در صورت دوم یک هشتم مال شوهرش را ارث می برد و این بعد از اجرای وصیت شرعی و پرداخت دیون مرد متوفی است لذا اگر بعد از اجرای وصیت شرعی و پرداخت دیون مرد متوفی؛مالی باقی نماند؛ زن هیچ ارث نمی برد و دلیل این جریان این قسمت از آیه فوق است (مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ) یعنی : (واین سهام) پس از انجام وصیّتی است که (شما مردان)می کنید و بعد از وامی است که بر عهده دارید

میراث مرد از خانمش چقدر است؟

میراث مرد از خانمش  

وَلَکُمْ نِصْفُ مَا تَرَکَ أَزْوَاجُکُمْ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ فَإِنْ کَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَکُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَکْنَ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصِینَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ....... (12) (سوره نساء)

و برای شما (مردان)نصف دارائی به جای مانده همسرانتان است ، (این در صورتی است) که (زنان) فرزندی نداشته باشند و اگر فرزندی داشته باشند ، سهم شما یک چهارم ترکه است (واین سهام) پس از انجام وصیّتی است که کرده اند و پرداخت وامی است که بر عهده دارند.......

آنچه که ازآیه فوق فهمیده می شود این است که شوهر از خانمش به دو حالت ارث می برد:

1-مرد نصف مال خانمش را به ارث می برد واین در صورتی است که زن فرزندی نداشته باشد، وهیچ فرقی ندارد که فرزندان زن از خود این شوهر باشد و یا از شوهر سابقش، ودلیل این حالت ارثی این قسمت از آیه ی فوق است (وَلَکُمْ نِصْفُ مَا تَرَکَ أَزْوَاجُکُمْ إِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ) یعنی :و برای شما (مردان)نصف دارائی به جای مانده همسرانتان است ، (واین در صورتی است)که (زنان) فرزندی نداشته باشند.

2- مرد یک چهارم مال خانمش را به ارث می برد و این در صورتی که زن فرزند داشته باشد فرقی ندارد که فرزند زن از همین شوهر باشد و یا از شوهر سابقش و دلیل این حالت ارثی این قسمت از آیه فوق است (فَإِنْ کَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَکُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَکْنَ) یعنی : و اگر (زنان) فرزندی داشته باشند ، سهم شما (مردان از ارث خانم هایتان)یک چهارم ترکه است.

البته مرد در صورت اول نصف و در صورت دوم یک چهارم مال خانمش را ارث می برد و این بعد از اجرای وصیت شرعی و پرداخت دیون (زن) متوفی است لذا اگر بعد از اجرای وصیت شرعی و پرداخت دیون (زن متوفی) مالی باقی نماند؛ مرد هیچ ارث نمی برد و دلیل این جریان این قسمت از آیه فوق است (مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصِینَ بِهَا أَوْ دَیْنٍ) یعنی : (واین سهام) پس از انجام وصیّتی است که کرده اند و پرداخت وامی است که بر عهده دارند.

در عمل به اسلام بر خودتان نادرست سختگیری نکنید

عن سهل بن حُنَیْف، عن أبیه، عن جدِّه، عن النبی صلی الله علیه و آله وسلم قال:" لا تُشَدِّدوا على أنفُسِکم؛ فإنَّما هلَکَ من قبلَکم بتشدِیدِهم على أنفُسِهم، وستجدونَ بقایاهم فی الصوامع والدِّیارات ".

جد سهیل رضی الله عنه روایت نموده که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:(در عمل به احکام شرعی) بر خودتان سخت گیری (نادرست) نکنید؛زیرا کسانی که پیش از شما بودند با همین سختگیری ها برخودشان هلاک گشته اند که بقایای آنان را درکلیساها وخانقاها می بینید. 

(روایت : بخاری در التاریخ، السلسلة الصحیحة: 3124)

عفیف و پاکدامنی چه زیباست و فرد را محبوب الله می گرداند

عن أبی هریرة، قال: قال رسولُ الله صلی الله علیه و آله وسلم:"إنَّ الله عزوجل إذا أنعمَ على عبدٍ نعمةً؛ یُحبُّ أن یرى أثرَ النعمةِ علیه، ویَکرهُ البؤسَ والتَّباؤس، ویبغَضُ السَّائِلَ الملحفَ، ویُحبُّ الحیی العفیف المتعفِّف ".  

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:هماناهرگاه که الله عزوجل؛ بنده ای را از نعمتی بهرمند می کند دوست دارد که آثار آن نعمت را بربنده اش به بیند ویأس و نامیدی را ناپسند می داردوگدائی که در گدائی زیاد پافشاری می کند را ناپسند می دارد وفرد باحیاء ،عفیف وپاکدامن را دوست می دارد.

(روایت : بیهقی در الشعب ، السلسلة الصحیحة: 1320)