۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

آیا اگر کسی اعتقاد داشته باشد که خورشید ثابت است و حرکت نمی کند کافر می شود؟

پرسش: آیا اگر کسی اعتقاد داشته باشد که خورشید ثابت است و حرکت نمی کند کافر می شود؟

 

پاسخ: آنچه که از قرآن و سنت بصراحت و آشکارا به اثبات رسیده است این است که خورشید در حال حرکت است، و ثابت نیست، در این باره به دو آیه و دو حدیث که در ذیل آورده می شود توجه و دقت نمایید:

وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَٰلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ (38) سوره یس

ترجمه: و خورشید پیوسته بسوی قرارگاهش در حرکت است؛ این اندازه گیری الله کاملا غالب و بی نهایت داناست.

 

وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ (33) سوره انبیاء

 

ترجمه: و او(که معبود به حق است) کسی است که شب و روز و خورشید و ماه را آفرید؛ و هر یک در مدار و فلکی در حرکت و شناور اند !

 

عَنْ  أَبِی ذَرٍّ  رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ :  قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لِأَبِی ذَرٍّ حِینَ غَرَبَتِ الشَّمْسُ : " تَدْرِی أَیْنَ تَذْهَبُ ؟ " قُلْتُ : اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ : " فَإِنَّهَا تَذْهَبُ حَتَّى تَسْجُدَ تَحْتَ الْعَرْشِ فَتَسْتَأْذِنَ فَیُؤْذَنُ لَهَا، وَیُوشِکُ أَنْ تَسْجُدَ فَلَا یُقْبَلَ مِنْهَا، وَتَسْتَأْذِنَ فَلَا یُؤْذَنَ لَهَا، یُقَالُ لَهَا : ارْجِعِی مِنْ حَیْثُ جِئْتِ، فَتَطْلُعُ مِنْ مَغْرِبِهَا، فَذَلِکَ قَوْلُهُ تَعَالَى : { وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ } ".

 

ترجمه: ابوذر رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم  زمانی که خورشید می خواست غروب کنند به (من) ابوذر گفتند: آیا می دانی که (خورشید) کجا دارد می رود؟ من گفتم: الله و رسولش داناتر است، (رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم ) فرمودند: همانا این (خورشید) دارد می رود تا زیر عرش سجده کند و سپس (از الله، برای ادامه حرکت) اجازه بگیرد، (و هرگاه که اجازه می گیرد) برایش اجازه می دهد، و عنقریب است که زمانی فرا رسد که سجد کند و از آن پذیرفته نشود، و اجازه گیرد به آن اجازه داده نشود، و به آن گفته شود از هر کجا آمدی برگرد، و آن وقت است که از سمت مغربش طلوع می کند، و این هست هدف این گفته الله متعال: { وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ } " صحیح البخاری ( 3199  ) و صحیح مسلم ( 159 )

 

عنْ  أَبی هُرَیْرَةَ ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم قَالَ َ :  " غَزَا نَبِیٌّ مِنَ الْأَنْبِیَاءِ، .............فَأَدْنَى لِلْقَرْیَةِ حِینَ صَلَاةِ الْعَصْرِ، أَوْ قَرِیبًا مِنْ ذَلِکَ، فَقَالَ لِلشَّمْسِ : أَنْتِ مَأْمُورَةٌ وَأَنَا مَأْمُورٌ، اللَّهُمَّ احْبِسْهَا عَلَیَّ شَیْئًا. فَحُبِسَتْ عَلَیْهِ، حَتَّى فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْهِ "..........

 

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی‌الله‌علیه ‌وآله ‌وسلم فرمودند: پیامبری از پیامبران (گذشته) به جهاد رفت ...... و زمان نماز عصر به روستا و محله مورد نظر نزدیک شد، خطاب به خورشید گفت: تو ماموری (که پیوسته در حرکت باشی و به سمت غروب بروی)و من هم مامور هستم (که قبل از غروب این روستا و محله را فتح کنم، و سپس دعا نمود) بار الهی اندکی خورشید را از حرکت باز داشته نگه دار. (دعای آن پیامبر قبول شده) و خورشید نگه داشته شد تا الله آن روستا را به دست آن پیامبر فتح نمود......

 

صحیح البخاری ( 3124, 5157 ) و صحیح مسلم  ( 32 ، 523 )

حالا اگر کسی از این آیات و احادیث صحیح آگاه است، و بصورت عنادی منکر حرکت خورشید می شود کافراست، ولی اگر جهل و یا شبهه دارد و یا مانعی از موانع کفر در او یافت می شود، آن وقت این فرد کافر نیست ، و بجای تکفیر نیاز به تعلیم دارد، و ما همیشه وقتی سخن کفری از برادر دینی ما می شنویم و یا عمل کفری از او می بینیم، نباید او را تکفیر کنیم، بلکه قبل از هر چیز باید از او دلایل او را بشنویم و بعد شبهات او را بر طرف کنیم، و اگر با تمام تلاش به نتیجه نرسیدیم، او را معذور دانسته و حواله کس دیگری کنیم تا شاید او بتواند او را قانع نماید، هر گز پا در میدان خطرناک تکفیر و تفسیق مسلمان نگذاریم، که اگر در این وادی پرخطر پا گذاشتیم خود و دیگران را به تباهی و هلاکت خواهیم رساند، زیرا رسول الله صلی‌الله‌علیه ‌وآله ‌وسلم فرمودند:  إِذَا کَفَّرَ الرَّجُلُ أَخَاهُ، فَقَدْ بَاءَ بِهَا أَحَدُهُمَا.

ترجمه: آنگاه که فرد برادر (دینی و مسلمان) خویش را تکفیر می کند قطعا کفر به یکی از آن دو باز می گردد، (یعنی اگر واقعا آن فردی که تکفیر شده کافر باشد که درست ورنه کفر به تکفیر کننده باز می گردد). صحیح البخاری ( 6104 ) و صحیح مسلم ( 60 )