۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

آیا در صحیح مسلم حدیثی آمده که به پدرانتان قسم بخورید ؟

پرسش : آیا در صحیح مسلم حدیثی آمده که به پدرانتان قسم بخورید ؟

 

پاسخ: خیر، در صحیح مسلم حدیث صحیحی نیست که گفته باشد به پدرانتان قسم بخورید، بلکه برعکس در صحیح مسلم حدیثی است که به پدرانتان قسم نخورید، در این باره به حدیث زیر توجه نمایید:

 

عَنْ  عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَمُرَةَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ : لَا تَحْلِفُوا  بِالطَّوَاغِی ، وَلَا بِآبَائِکُمْ.

 

ترجمه: عبدالرحمن بن سمره رضی الله عنه فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: نه به بتان سوگند یاد کنید و نه به پدرانتان.

 

صحیح مسلم ( 1648 ) و سنن النسائی ( 3774 )

 

نا گفته نماند که علاوه از صحیح مسلم، کتب احادیث دیگر احادیث صحیح و متعددی آمده که از سوگند به پدران و هر چیز غیر الله ممانعت نموده لست، بعنوان مثال به حدیث زیر دقت نمایید:

 

عَنْ  أَبِی هُرَیْرَةَ  قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ : لَا تَحْلِفُوا بِآبَائِکُمْ، وَلَا بِأُمَّهَاتِکُمْ، وَلَا بِالْأَنْدَادِ، وَلَا تَحْلِفُوا إِلَّا بِاللَّهِ، وَلَا تَحْلِفُوا بِاللَّهِ إِلَّا وَأَنْتُمْ صَادِقُونَ

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: نه به پدرانتان و نه به مادرانتان و نه به بتان قسم بخورید، جز به الله سوگند یاد نکید، و به الله سوگند یاد نکنید مگر اینکه از راستگویان باشید.

 

سنن ابی داود  ( 3248 ) و سنن النسائی ( 3769)

 

البته در صحیح مسلم حدیثی این گونه آمده است:

 

عَنْ  طَلْحَةَ بْنَ عُبَیْدِ اللَّهِ  یَقُولُ :  جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مِنْ أَهْلِ نَجْدٍ  ثَائِرُ الرَّأْسِ ،.........فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ : أَفْلَحَ وَأَبِیهِ إِنْ صَدَقَ. أَوْ : دَخَلَ الْجَنَّةَ وَأَبِیهِ إِنْ صَدَقَ.   صحیح مسلم (9)

در این حدیث کلمه « وَأَبِیهِ » که معنایش هست، به پدرش و یا به جان پدرش سوگند.....در آخر حدیث آمده، که شاذ است ، و شاذ از احادیث ضعیف و بی اعتبار محسوب می شود.