گنــــــاه قهـــــــــــر نمودن

گنــــــاه قهـــــــــــر نمودن

بعد از حمد ثنای بی پایان بر الله مهربان و درود سلام و فراوان بر خاتم پیامبران محمّد بن عبدالله صلی الله علیه و آله وسلم، باید گفت: ناراحتی انسانها و قهر نمودن آنها از یکدیگر یک چیزی طبیعی است، و معمولا این در میان انسانها اتفاق افتاده و خواهد افتاد، ولی در اسلام برایش حد و حدودی است، آری؛ این قهر و ناراحتی اگر بخاطرالله متعال و برای دفاع از اسلام و احکام دینی و دستورات الله منّان و رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم باشد مجاز و دارای اجر و ثواب است، همانگونه که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم و تمام یارانش از «کعب بن مالک، مراره بن ربیع و هلال بن امیه رضی الله عنهم» که بدون عذر شرعی درجنگ «تبوک» شرکت نکرده بودند تا پنجاه روز قهر نمودند، تا اینکه بعد از گذشت پنجاه روز آیاتی چند نازل شده و الله متعال توبه آن سه نفر را قبول نمود، آن وقت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم و یاران بزرگوارش با آن سه نفر حرف زدند و آن قهری را به پایان رساندند.

و اما اینکه بخاطر مال دنیا و سایر امور دنیوی از یکدیگر قهر شوند و این قهری و ناراحتی را بیشتر از سه روز که حد مجازشرعی است ادامه دهند، آن وقت است، که این قهری از حالت طبیعی بیرون شده و اسلام آن را تأیید نمی کند، و افراد را از گرفت الهی و عذاب جهنم می ترساند، زیرا این نوع قهرها باعث ناآرامی در جامعه و پریشانی اهل جامع و خانوادها شده و ای چه بسا که باعث درگیری و جرائم بزرگ تر شود، بهمین خاطر اسلام می خواهد این جرقه کوچک فتنه را در نطفه خفه نماید تا باعث آتش بزرگ و خانمان سوزی نگردد، در این باره به احادیث صحیحی چند که در ذیل در این باره آورده می شود توجه نمایید:

1- عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: «لَا هِجْرَةَ بَعْدَ ثَلَاثٍ».                           

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: بعد از سه روز قهر(مجاز) نیست.

(صحیح مسلم، حدیث: 2562)

2 - عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: «لَا یَحِلُّ لِلْمُؤْمِنِ أَنْ یَهْجُرَ أَخَاهُ فَوْقَ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ».

ترجمه: عبدالله بن عمر رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: برای (یک) مسلمان حلال نیست که از برادر(دینی) خویش بیشتر از سه روز قهر نماید.

(صحیح مسلم، حدیث: 2561)

3 - عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: «لَا یَحِلُّ لِمُسْلِمٍ أَنْ یَهْجُرَ أَخَاهُ فَوْقَ ثَلَاثٍ، فَمَنْ هَجَرَ فَوْقَ ثَلَاثٍ فَمَاتَ دَخَلَ النَّارَ».

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: برای (یک) مسلمان حلال نیست که از برادر(دینی) خویش بیشتر از سه روز قهر نماید، پس هرکس بیشتر از سه (روز) قهر بود و سپس مرد در آتش دوزخ داخل خواهد گشت.

(سنن ابی داود، حدیث: 4914)

4 - عَنْ أَبِی خِرَاشٍ السُّلَمِیِّ، أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، یَقُولُ: «مَنْ هَجَرَ أَخَاهُ سَنَةً فَهُوَ کَسَفْکِ دَمِهِ».

ترجمه: ابوخراش سلمی رضی الله عنه روایت نمودند که ایشان از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیده که می فرمایند: هرکس با برادر (دینی) خویش یکسال قهر نماید پس این کارش (از نظر گناه) همانند ریختن خونش می باشد.

(سنن ابی داود، حدیث: 4915)

6 - عَنْ أَبِی أَیُّوبَ الأَنْصَارِیِّ: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: لاَ یَحِلُّ لِرَجُلٍ أَنْ یَهْجُرَ أَخَاهُ فَوْقَ ثَلاَثِ لَیَالٍ، یَلْتَقِیَانِ: فَیُعْرِضُ هَذَا وَیُعْرِضُ هَذَا، وَخَیْرُهُمَا الَّذِی یَبْدَأُ بِالسَّلاَمِ.

ترجمه: ابوایوب انصاری رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: برای (یک) مرد حلال نیست که از برادر(دینی) خویش بیشتر از سه شب قهر باشد، که با یکدیگر ملاقات کنند: سپس این از آن روگردانی کند و آن از این روگردانی کند، و بهترین آن دو؛ کسی است که او شروع به سلام نمودن (و آشتی نمودن) می نماید.

(صحیح بخاری، حدیث: 6077)

7- عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: «تُفْتَحُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ یَوْمَ الْإِثْنَیْنِ، وَیَوْمَ الْخَمِیسِ، فَیُغْفَرُ لِکُلِّ عَبْدٍ لَا یُشْرِکُ بِاللهِ شَیْئًا، إِلَّا رَجُلًا کَانَتْ بَیْنَهُ وَبَیْنَ أَخِیهِ شَحْنَاءُ، فَیُقَالُ: أَنْظِرُوا هَذَیْنِ حَتَّى یَصْطَلِحَا، أَنْظِرُوا هَذَیْنِ حَتَّى یَصْطَلِحَا، أَنْظِرُوا هَذَیْنِ حَتَّى یَصْطَلِحَا ».

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: درب های بهشت روز دوشنبه و روزپنج شنبه باز می شوند، سپس برای هربنده ای که چیزی را به الله شرک نمی آورد می بخشد، بجز مردی که درمیان او و برادر(دینی) او دشمنی و بغض و کینه باشد، که (آن وقت) گفته می شود: این دو را به تأخیر اندازید(ومهلت دهید) تا با یکدیگر صلح نمایند، این دو را به تأخیر اندازید(ومهلت دهید) تا با یکدیگر صلح نمایند، این دو را به تأخیر اندازید(ومهلت دهید) تا با یکدیگر صلح نمایند.

(صحیح مسلم، حدیث: 2565)

8- عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: تُعْرَضُ الْأَعْمَالُ فِی کُلِّ یَوْمِ خَمِیسٍ وَاثْنَیْنِ، فَیَغْفِرُ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ، لِکُلِّ امْرِئٍ لَا یُشْرِکُ بِاللهِ شَیْئًا، إِلَّا امْرَأً کَانَتْ بَیْنَهُ وَبَیْنَ أَخِیهِ شَحْنَاءُ، فَیُقَالُ: ارْکُوا هَذَیْنِ حَتَّى یَصْطَلِحَا، ارْکُوا هَذَیْنِ حَتَّى یَصْطَلِحَا.

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: اعمال در روز پنج شنبه و دوشنبه ای (برالله متعال) عرضه و پیش می شوند، سپس الله با عزت و بزرگوار در آن روز برای هر شخصی که چیزی را به الله شرک نمی آورد می بخشد، بجز شخصی که درمیان او و برادر(دینی) او دشمنی و بغض و کینه باشد، که (آن وقت) گفته می شود: این دو را رها کنید و مهلت دهید تا با یکدیگر صلح نمایند، این دو را رها کنید ومهلت دهید تا با یکدیگر صلح نمایند.

 (صحیح مسلم، حدیث: 2565)

9- عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ  کَانَ یَصُومُ الِاثْنَیْنِ وَالْخَمِیسَ، فَقِیلَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّکَ تَصُومُ الِاثْنَیْنِ وَالْخَمِیسَ؟ فَقَالَ: إِنَّ یَوْمَ الِاثْنَیْنِ وَالْخَمِیسَ یَغْفِرُ اللَّهُ فِیهِمَا لِکُلِّ مُسْلِمٍ، إِلَّا مُتَهَاجِرَیْنِ، یَقُولُ: دَعْهُمَا حَتَّى یَصْطَلِحَا .

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه فرمودند: که پیامبر صلی الله علیه  وآله وسلم دو شنبه و پنج شنبه (ها) را روزه می گرفتند، به ایشان گفته شد(چرا) شما دوشنبه و پنج شنبه (ها) را روز می گیرید؟ ایشان فرمودند: همانا الله (متعال) در(این) دو روز دوشنه و پنج شنبه هرمسلمانی را می بخشد، بجز آن دویی که با یکدیگر قهر اند، (الله متعال) می گوید (این) دو را رها کنید تا با یکدیگر صلح نمایند.

(سنن ابن ماجه، حدیث: 1740)