عقیده امام ابوحنیفه رحمه الله (۱۷)

 ترجمه فقه اکبر امام ابوحنیفه رضی الله عنه

معرفتنا بِاللَّه تَعَالَى

شناخت ما نسبت به الله متعال

نَعْرِف الله تَعَالَى حق مَعْرفَته کَمَا وصف نَفسه فِی کِتَابه بِجَمِیعِ صِفَاته وَلَیْسَ یقدر اُحْدُ ان یعبد الله حق عِبَادَته کَمَا هُوَ أهل لَهُ وَلکنه یعبده بأَمْره کَمَا امْرَهْ بکتابه وَسنة رَسُوله وَیَسْتَوِی الْمُؤْمِنُونَ کلهم فِی الْمعرفَة وَالْیَقِین والتوکل والمحبة والرضاء وَالْخَوْف والرجاء وَالْإِیمَان فِی ذَلِک ویتفاوتون فِیمَا دون الْإِیمَان فِی ذَلِک کُله .

ترجمه : ما الله متعال را آنگونه که حقش می باشد می شناسیم همان گونه که الله متعال خودشان را در کتابش با تمام صفاتش معرفی و توصیف نموده است و هیچ کس قادر نیست که الله را آنگونه که شایسته اوست پرستش و عبادت نماید و لیکن او راعبادت می کند به دستورش همانگونه که در کتابش و سنّت پیامبرش «صلی الله علیه و آله وسلم» دستور داده است تمام مسلمانان درشناخت و یقین و توکل و دوستی و رضامندی و ترس و امید و ایمان به آن برابر و یکسان اند ولی علاوه از اینها در سایر امور ایمانی با یکدیگر متفاوت اند .