۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

عقیده امام احمد بن حنبل رحمه الله (۱۶)

 ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه 


متن عربی :


وقتال اللُّصُوص والخوارج جَائِز إِذا عرضوا للرجل فِی نَفسه وَمَاله فَلهُ أَن یُقَاتل عَن نَفسه وَمَاله وَیدْفَع عَنْهَا بِکُل مَا یقدر وَلَیْسَ لَهُ إِذا فارقوه أَو تَرَکُوهُ أَن یطلبهم وَلَا یتبع آثَارهم لَیْسَ لأحد إِلَّا الإِمَام أَو وُلَاة الْمُسلمین إِنَّمَا لَهُ أَن یدْفع عَن نَفسه فِی مقَامه ذَلِک وَیَنْوِی بِجهْدِهِ أَن لَا یقتل أحدا فَإِن مَاتَ على یَدَیْهِ فِی دَفعه عَن نَفسه فِی المعرکة فأبعد الله الْمَقْتُول وَإِن قتل هَذَا فِی تِلْکَ الْحَال وَهُوَ یدْفع عَن نَفسه وَمَاله رَجَوْت لَهُ الشَّهَادَة کَمَا جَاءَ فِی الْأَحَادِیث وَجَمِیع الْآثَار فِی هَذَا إِنَّمَا أَمر بقتاله وَلم یُؤمر بقتْله وَلَا اتِّبَاعه وَلَا یُجِیزعَلَیْهِ إِن صرع أَو کَانَ جریحا وَإِن أَخذه أَسِیرًا فَلَیْسَ لَهُ أَن یقْتله وَلَا یُقیم عَلَیْهِ الْحَد وَلَکِن یرفع أمره إِلَى من ولاه الله فَحکم فِیهِ.


ترجمه فارسی : 


درگیری و جنگ با دزدان و خوارج جایزاست، هرگاه که اینها به جان و یا مال فردی تعرض نمایند فرد می تواند به هر نوع ممکن که قدرت دارد از خودش و مالش دفاع نموده و در دفاع از آنها با آنان بجنگد و برای او جایز نیست که وقتی که دزدان و خوراج او را رها کردند آنها را دنبال و تعقیب کند و برای هیچ کس به جز رهبرمسلمانان و یا فرمانداران مسلمانان جایز نیست که دزدان و خوارج را دنبال و تعقیب کند، فقط هرفرد این حق را دارد که در جای خودش از خودش و مالش دفاع کند و حتی الامکان  کوشش کند و در دلش این باشد تا (در درگیری بازدادان و خوارج) کسی را نکشد، حالا اگر در حین درگیری و دفاع از خودش در این معرکه و درگیری «دزدی و خارجی» کشته شد که الله آن کشته شده را هلاک و از رحمتش دور گرداند واگر خود این (مسلمان) دفاع کننده از نفس و مالش در این درگیری کشته شد که من برایش شهادت را امیدوارم، همان گونه که در احادیث «صحیح» است و تمام آثار«و احادیثی» که در این باره آمده به ما دستوردرگیری با «دزدان و خوراج» داده شده است ولی به کشتن آنها دستور داده نشده و نه هم به تعقیب و دنبال نمودن آنها دستور داده شده است و اگر آن «دزد و خارجی » افتاده و یا زخمی شده بود  براوحمله نکند و اگر او را اسیرنمود نباید که آن را بکشد و یا بر او حد اجرا کند و لیکن او را ، وجریان او را به کسی که الله به او حکومت داده یعنی رهبر حکومت اسلامی برده تا او در باره این «دزدان و خوارج» فیصله نماید .