ترجمه کتاب لؤلؤ و مرجان حدیث (۱۶۱ تا ۱۶۷)

161 - حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: لاَ یَبُولَنَّ أَحَدُکُمْ فی الْمَاءِ الدَّائِمِ الَّذِی لاَ یَجْرِی ثُمَّ یَغْتَسِلُ فِیهِ.

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نموده که ایشان از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم شنیده که فرموده اند : هرگزیکی از شما در آب ایستاده ای که جریان ندارد ادرار نمی کند که سپس بخواهد در آن غسل نماید .

162 - حدیث أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ أَنَّ أَعْرَابِیًّا بَالَ فِی الْمَسْجِدِ فَقَامُوا إِلَیْهِ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: لاَ تُزْرِمُوهُ ثُمَّ دَعَا بِدَلْوٍ مِنْ مَاءٍ فَصُبَّ عَلَیْهِ.

ترجمه : انس بن مالک رضی الله عنه روایت نمودند که (روزی) بادیه نشینی در مسجد (النبی، شروع به) ادرارنمودن کرد،(و چون افراد حاضر مسجد او را بدین حالت دیدند) بسوی او بلند شده (تا او را از این کار جلو گیری کنند) که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم (خطاب به افرادی که بلند شده بودند) فرمودند : ادرارنمودنش را قطع نکنید (و بگذارید تا اینکه کامل ادرارکند ، و چون آن بادیه نشین کاملا ادرار نمود) سپس (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) درخواست آوردن دلوی (پر) از آب نمودند (و چون آن دلو پرآب آورده شد، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دستور دادند تا اینکه بر مکانی ریخته شود که آن بادیه نشین ادرارنموده بود ) لذا (آن دلوپرآب) بر(مکان ادرار) آن (بادیه نشین) ریخته شد .

163- حدیث عَائِشَةَ، قَالَتْ: کَانَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یُؤْتَى بِالصِّبْیَانِ، فَیَدْعُو لَهُمْ، فَأُتِیَ بِصَبِیٍّ فَبَالَ عَلَى ثَوْبِهِ، فَدَعَا بِمَاءٍ فَأَتْبَعَهُ إِیَّاهُ وَلَمْ یَغْسِلْهُ .

ترجمه : عایشه (صدیقه رضی الله عنها) فرمودند : (عادت براین) بود که کودکان به نزد پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم آورده می شد تا اینکه (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) برای آنها دعای (خیر و برکت) نمایند ، (روزی) کودکی (برای دعا) به نزد ایشان آورده شد (و چون به دست مبارک رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم داده شد و رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آنچه کودک را در بغل گرفتند، آن کودک) بر لباس ایشان ادرار نمود، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) درخواست آوردن آب نمودند (و چون آب آورده شد، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آن آب ها را گرفته) و برآن (جایی از لباسشان) ریخته و پاشیدن (که آن کودک برآنجا ادرار نموده بود) و آنجا را نشستند .

164- حدیث أُمِّ قَیْسٍ بِنْتِ مِحْصَنٍ أَنَّهَا أَتَتْ بِابْنٍ لَهَا صَغِیرٍ لَمْ یَأْکُلِ الطَّعَامَ إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَأَجْلَسَهُ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فِی حِجْرِهِ فَبَالَ عَلَى ثَوْبِهِ، فَدَعَا بِمَاءٍ فَنَضَحَهُ وَلَمْ یَغْسِلْهُ.

ترجمه : ام قیس دخترمحصن رضی الله عنها فرمودند که ایشان پسر کوچکشان را که هنوز غذا خور نشده بود (و شیر خواربود) را به نزد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آوردند (و چون) رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم (آن بچه را گرفته ) ودر بغل (گرفته و) نشاندند (آن بچه) بر لباس رسول الله علیه و آله وسلم ادرارنمود ، سپس (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) در خواست آوردن آب نمود ( و چون آب آورده و به دست ایشان داده شد) بر (قسمتی از) لباسشان پاشیده (که آن بچه برآنجا ادرار نموده بود) و آن (قسمت لباسشان) را نشستند.

165- حدیث عَائِشَةَ سُئِلَتْ عَنِ الْمَنِیِّ یُصِیبُ الثَّوْبَ، فَقَالَتْ: کُنْتُ أَغْسِلُهُ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَیَخْرُجُ إِلَى الصَّلاَةِ وَأَثَرُ الغَسْلِ فِی ثَوْبِهِ، بُقَعُ الْمَاءِ.

ترجمه :ازعایشه رضی الله عنها در باره (آب) منی که بر لباس می ریزد پرسیده شد (که آیا شسته شود یانه) ؟ ، ایشان (در جواب) فرمودند : (عادت من براین) بود که آب منی را از لباس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم می شستم (و سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم با آن لباس از خانه) بیرون می شدند و به سوی (مسجد برای ) نماز می رفتند ودر حالی اثرشستن در لباس ایشان به شکل لکه های (خیس شده) با آب (دیده می شدند) .

166 - حدیث أَسْماءَ قَالَتْ: جَاءتِ امْرَأَةٌ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَتْ: أَرَأَیْتَ إِحْدَانَا تَحِیضُ فِی الثَّوْبِ کَیْفَ تَصْنَعُ قَالَ: تَحُتُّهُ ثُمَّ تَقْرُصُهُ بِالْمَاءِ وَتَنْضَحُهُ ثُمَّ تُصَلی فِیهِ .

ترجمه : اسماء رضی الله عنها فرمودند: زنی به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمدد و گفت : دیدگاه و نظرشما چیست نسبت به اینکه اگر یکی از ما (زنان) در لباسی عادت ماهیانه شد (و آن لباس با خون حیض ملوث و کثیف گشت) او چه کند (آیا می تواند با آن لباس نماز بخواند)؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (زنی که لباسش با خون حیض کثیف می گردد) او آن خون موجود بر لباسش را (با ناخن) کنده و سپس برآن آب ریخته و با سرانگشتان بمالد (و با این ترتیب لباسش راشسته واز خون حیض پاک کند) و بر(سایر قسمت های لباس که با خون حیض کثیف نگشته برای احتیاط) آب بپاشد و سپس با آن لباس نماز بخواند .

167 - حدیث ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: مَرَّ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بِقَبْرَیْنِ، فَقَالَ: إِنَّهُمَا لَیُعَذَّبَانِ، وَمَا یُعَذَّبَانِ فِی کَبِیرٍ؛ أَمَّا أَحَدُهُمَا فَکَانَ لاَ یَسْتَبْرِى مِنَ الْبَوْلِ؛ وَأَمَّا الآخَرُ فَکَانَ یَمْشِی بِالنَّمِیمَةِ ثُمَّ أَخَذَ جَرِیدَةً رَطْبَةً فَشَقَّهَا نِصْفَیْنِ، فَغَرَزَ فِی کلِّ قَبْرٍ وَاحِدَةً قَالُوا یَا رَسُولَ اللهِ لِمَ فَعَلْتَ هذَا قَالَ: لَعَلَّهُ یُخَفَّفُ عَنْهُمَا مَا لَمْ یَیْبَسَا .

ترجمه : ابن عباس رضی الله عنه فرمودند : (روزی) پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم از کناردو قبرگذر نمودند و سپس فرمودند:  همانا (صاحبان) این دو قبرعذاب داده می شوند ولی این دو در باره گناهانی که پرهیز از آنان سخت و بزرگ باشد عذاب نمی بینند (و گرچه گناهانی که مرتکب شده اند از گناهان کبیره و بزرگ می باشد)؛ اما یکی از آنها (در زندگی خویش) از ادرار(خویش) پرهیز نمی کرده ( و همیشه ادرارش بر لباس و بدنش می ریخته) و اما دیگری سخن چنین نموده (و غیبت می کرده است) (ابن عباس رضی الله عنه می فرمایند) سپس (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) شاخه تری (از شاخه های درخت خرمایی) را گرفته و آن را دو نصف نموده و سپس در هر یک از آن دو قبر؛ یکی را فروبردند (صحابه موجود در آنجا) گفتند: ای رسول الله چرا شما این کار را کردید؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : شاید پیش از خشک شدن این دو (تکه شاخه خرما) عذاب از این دو نفرکم و تخفیف داده شود.