۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

ترجمه کتاب لؤلؤ و مرجان حدیث (۱۳۸ تا ۱۴۴)

 (138) حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: إِذَا اسْتَیْقَظَ أَحَدُکُمْ مِنْ مَنَامِهِ فَتَوَضَّأَ فَلْیَسْتَنْثِرَ ثَلاَثًا فَإِنَّ الشَّیْطَانَ یَبِیتُ عَلَى خَیْشُومِهِ.


ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: آنگاه که یکی از شما از خواب (شبش) بیدارشد و خواست وضو بگیرد پس باید(که به هنگام وضو گرفتن بعد از آب کشیدن بینی ) تا سه بار با زور نفس فیش نموده و بینی خود را صاف نماید زیرا شیطان در بالا و انتهای بینیش (می خوابد و) شب می گذارند .

 

139 - حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرٍو قَالَ تَخَلَّفَ عَنَّا النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فِی سَفْرَةٍ سَافَرْنَاهَا فَأَدْرَکَنَا، وَقَدْ أَرْهَقَتْنَا الصَّلاَةُ، وَنَحْنُ نَتَوَضًّأُ، فَجَعَلْنَا نَمْسَحُ عَلَى أَرْجُلِنَا، فَنَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ: وَیْلٌ لِلأَعْقَابِ مِنَ النَّارِ مَرَّتَیْنِ أَوْ ثَلاَثًا .


ترجمه :عبد الله بن عمرو رضی الله عنهما فرمودند: در یکی از سفرهایی که ما با رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم مسافرت بودیم ایشان از ما عقب مانده و در پشت سرما می آمدند که نماز (عصر) ما را دریافته بود ( وما بنا برکمی وقت ،عجله داشتیم که زود تر وضو گرفته و نماز بخوانیم تا نماز ما قضا نشود) و ما شروع به وضوگرفتن نمودیم ، (و از شدت عجله، آب گرفته) برپاها ی ما دست کشیده ( و با این طریق پاهای ما را می شستیم، که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم از پشت به ما نزیدک شدند و چون این عجله ما را دیدند) و با صدای بلند دو بار و یا سه فریاد کشیده ( و فرمودند) : هلاکتی از نوع آتش (جهنم) برپشت پاهایی باد (که به هنگام وضو گرفتن خشک می ماند و خوب شسته نمی شود) .


140 - حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ کَانَ یَمُرُّ وَالنَّاسُ یَتَوَضَّؤُونَ مِنَ الْمِطْهَرَةِ؛ فَقَالَ: أَسْبِغُوا الْوُضوءَ، فَإِنَّ أَبَا الْقَاسِمِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: وَیْلٌ لِلأَعْقَابِ مِنَ النَّارِ.

ترجمه : ابوهریره (رضی الله عنه) بودند که بر مردم گذر می نمودند و در حالی که آنها از ظرف آبی (که مخصوص وضو گرفتن بود) وضو می گرفتند؛ به (آنها) می گفتند: وضویتان را کامل نمایید ، همانا (پیامبر ما) ابوالقاسم (محمّد) صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هلاکتی از نوع آتش(جهنم) بر پشت پاهایی باد (که در وضو خشک بمانند و شسته نشوند).


141 - حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ، قَالَ: إِنِّی سَمِعْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَقُولُ إِنَّ أُمَّتِی یُدْعَوْنَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ غُرًّا مُحَجَّلِینَ مِنْ آثَارٍ الْوُضُوءِ، فَمَنِ اسْتَطَاعَ مِنْکُمْ أَنْ یُطِیلَ غُرَّتَهُ فَلْیَفْعَلْ.


ترجمه : ابوهریره (رضی الله عنه) فرمودند : همانا من از پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم شنیدم که می فرمایند : همانا امت من در روز قیامت در حالی (برای حساب و کتاب) فراخوانده می شوند که از آثار وضو(و نماز) پیشانی سفید و دست و پا سفید می باشند، سپس (ابوهریره رضی الله عنه فرمودند) هرکس از شما می تواند (به هنگام وضو گرفتن) چهره اش را (از حد فرض ، و دست و پایش را از حد فرض) بیشتر بشوید پس حتما این کار را انجام دهد .


142 - حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: لَوْلاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِی أَوْ عَلَى النَّاسِ لأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاکِ مَعَ کُلِّ صَلاَةٍ .


ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : اگر برامت من (و یا برمردم) سختی نمی بود من به آنها دستور(الزامی) می دادم که (قبل از شروع ) هر نماز(فرضی) مسواک بزنند .

 

143 - حدیث أَبِی مُوسى قَالَ: أَتَیْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَوَجَدْتُهُ یَسْتَنُّ بِسِوَاکٍ بِیَدِهِ، یَقُولُ: أُعْ أُعْ وَالسِّوَاکُ فِی فِیهِ کَأَنَّهُ یَتَهَوَّعُ.


ترجمه : ابوموسی (اشعری رضی الله عنه) فرمودند: من به نزد پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم آمدم (و) ایشان را (در حالی) یافتم که مسواک (چوبی) به دستشان بود (و با آن دندنهای مبارک را) مسواک می زدند، و (چون) مسواک در دهانشان بود (وبا آن مسواک می زدند، صدای) اع اع (ازدهانشان) بیرون می شد، گویا که ایشان را حالت تهوع گرفته (و می خواهند استفراغ کنند).

 

144 - حدیث حُذَیْفَةَ قَالَ کَانَ النَّبیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِذَا قَامَ مِنَ اللَّیْلِ یَشُوص فَاهُ بِالسِّوَاکِ.


ترجمه : حذیفه (بن یمان رضی الله عنه) فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بودند که زمانی که شب (برای نماز تهجد و قیام الیل) بلند می شدند دهانشان را با مسواک مالیده (و دندانهای مبارک را مسواک می زدند).