ترجمه کتاب لؤلؤ و مرجان حدیث (95 تا 98)

حدیث (95) حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَیُوشِکَنَّ أَنْ یَنْزِلَ فِیکُمُ ابْنُ مَرْیَمَ حَکَمَا مُقْسِطًا، فَیَکْسِرَ الصَّلِیبَ، وَیَقْتُلَ الْخِنْزِیرَ، وَیَضَعَ الْجِزْیَةَ وَیَفِیضَ الْمَالُ حَتَّى لاَ یَقْبَلَهُ أَحَدٌ.

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : سوگند به آنی که جان من در دست اوست عنقریب (عیسی) ابن مریم (علیهما السلام، از آسمان) در میان شما (امت اسلامی) بعنوان یک حاکم عادل فرود خواهد آمد، سپس او (در زمان آمدن خود) صلیب را می شکند و خوک را می کشد و جزیه را ازمیان برمی دارد و (و آن قدر) مال به مردم می دهد تا اینکه کسی آن را قبول نمی کند .

حدیث (96) حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَیْفَ أَنْتُمْ إِذَا نَزَلَ ابْنُ مَرْیَمَ فِیکُمْ وَإِمَامُکُمْ مِنْکُمْ.

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند : حال شما (امت اسلامی) چگونه خواهد بود آنگاه که (در نزدیکی قیامت ، عیسی) ابن مریم (علیهما السلام) در میان شما فرود آید و (در آن زمان) امامتان از خودتان باشد .

حدیث (97) حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لاَ تَقُومُ السَّاعَةُ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ مِنْ مَغْرِبِهَا، فَإِذَا طَلَعَتْ وَرَآهَا النَّاسُ آمَنُوا أَجْمَعُونَ، وَذَلِکَ حِینَ لاَ یَنْفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا ثُمَّ قَرَأَ الآیة.

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: قیامت برپا نخواهد شد تا اینکه خورشید از سمت مغربش طلوع کند ، و چون خورشید از سمت مغربش طلوع نمود و مردم آن را دیدند آن وقت است که تمام مردم (کافر) ایمان خواهند آورد، سپس (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) این آیه را خواندند: {لاَ یَنْفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ} [الأنعام: 158] یعنی  این زمانی است که ایمان آوردن فردی که قبلا ایمان نیاورده  برایش فایده ای نمی رساند .

حدیث (98) حدیث أَبِی ذَرٍّ رضی الله عنه، قَالَ: دَخَلْتُ الْمَسْجِدَ وَرَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ جَالِسٌ، فَلَمَّا غَرَبَتِ الشَّمْسُ قَالَ: یَا أَبَا ذَرٍّ هَلْ تَدْرِی أَیْنَ تَذْهَبُ هذِهِ قَالَ قُلْتُ اللهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ قَالَ: فَإِنَّهَا تَذْهَبُ تَسْتَأْذِنُ فِی السُّجُودِ فَیُؤْذَنُ لَهَا وَکَأَنَّهَا قَدْ قِیل لَهَا ارْجِعِی مِنْ حَیْثُ جِئْتِ، فَتَطْلُعُ مِنْ مَغْرِبِهَا ثُمَّ قَرَأَ (ذَلِکَ مُسْتَقَرٌّ لَهَا).

ترجمه : ابوذر رضی الله عنه فرمودند: من داخل مسجد (النبی) شدم ودر حالی که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم نشسته بودند، و چون خورشید غروب نمود، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: ای ابوذر آیا می دانید که این (خورشید) کجا می رود؟ من گفتم : الله و پیامبرش (محمد صلی الله علیه و آله وسلم ، نسبت به این جریان) از همه آگاه تر اند، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: همانا این (خوررشید) می رود (و از الله متعال) در سجد نمودن اجازه می گیرد ،سپس (از جانب الله متعال) به آن اجازه داده می شود (وآن سجده می کند و این روش ادامه دارد تا زمانی که) به آن گفته می شود بازگرد از همان جایی که آمده ای ، (در آن وقت است که) خورشید از محل غروبش طلوع می کند، سپس (رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم این آیه را خواندند : ذَلِکَ مُسْتَقَرٌّ لَهَا) یعنی : این قرارگاه و محل استقرار خورشید است.