ترجمه کتاب لؤلؤ و مرجان حدیث (82 تا 84)

حدیث (82) حدیث أَبی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَأْتی الشَّیْطانُ أَحَدَکُمْ فَیَقُولُ: مَنْ خَلَقَ کَذا مَنْ خَلَقَ کَذا حَتَّى یَقُولَ: مَنْ خَلَقَ رَبَّکَ فَإِذا بَلَغَهُ فَلْیَسْتَعِذْ بِاللهِ وَلْیَنْتَهِ .

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : شیطان بنزد یکی از شما آمده و سپس می گوید : فلان چیز را چه کسی آفریده است؟ (و شما می گوئی که الله آفریده است، باز می گوید) فلان چیزرا چه کسی آفریده است ؟ (و شما می گوئی الله آفریده است ، به همین منوال سوال نموده و پیش می رود تا اینکه) می گوید : پرودگار تو (الله) را چه کسی آفریده است ؟ (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند ) آنگاه که شیطان انسان را با وسوسه ها و سوالتش به اینجا رساند پس باید به الله پناه ببرد (و اعوذ بالله من الشیطان الرجیم) بگوید و (از ادامه دادن به پاسخ های شیطان و وسوسه ها او) پایان دهد و باز آید .

حدیث (83) حدیث أَنَسِ بْنِ مالِکٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: لَنْ یَبْرَحَ النَّاسُ یَتَساءَلُونَ حَتّى یَقُولوا: هذا اللهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ، فَمَنْ خَلَقَ اللهَ.

ترجمه : انس بن مالک رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: همیشه مردم از یکدیگرمی پرسند (که این را چیز را چه کسی آفریده است ؟ و آن چیزرا چه کسی آفریده است؟) تا اینکه می گویند (و می پرسند) : این (درست است که ) الله هر چیز را آفریده است پس الله را چه کسی آفریده است ؟

حدیث (84) حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مَنْ حَلَفَ یَمینٍ صَبْرٍ لِیَقْتَطِعَ بِها مَالَ امْرِىءٍ مُسْلِمٍ، لَقِیَ اللهَ وَهُوَ عَلَیْهِ غَضْبانُ فَأَنْزَلَ اللهُ تَصْدیقَ ذَلِکَ (إِنَّ الَّذینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللهِ وَأَیْمانِهِمْ ثَمَنًا قَلیلاً أُولئِکَ لاَ خَلاقَ لَهُمْ فی الآخِرَةِ) إِلى آخر الآیة؛ قَالَ فَدَخَلَ الأَشْعَثُ بْنُ قَیْسٍ وَقَالَ: ما یُحَدِّثُکُمْ أَبُو عَبْدِ الرَّحْمنِ قُلْنا: کَذا وَکَذا، قَالَ فیَّ أُنْزِلَتْ: کانَتْ لی بِئْرٌ فی أَرْضِ ابْنِ عَمٍّ لی، قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: بَیِّنَتُکَ أَوْ یَمینُهُ؛ فَقُلْتُ: إِذًا یَحْلِفَ یا رَسُول اللهِ؛ فَقالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ حَلَفَ عَلى یَمینِ صَبْرٍ یَقْتَطِعُ بِها مَالَ امْرِىءٍ مُسْلِمٍ، وَهُوَ فِیها فاجِرٌ لَقِیَ اللهَ وَهُوَ عَلَیْهِ غَضْبانُ.

ترجمه : عبد الله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هرکس قسم دروغ بخورد تا اینکه بوسیله آن قسم ما فرد مسلمان را (از دستش) بریده (و برای خودش ببرد) او (در قیامت) با الله در حالی ملاقات خواهد نمود که الله بر او خشمگین (و ناراحت) است، (عبدالله بن مسعود می فرماید) الله (متعال) درتأیید این (سخن رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم، این آیه (إِنَّ الَّذینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللهِ وَأَیْمانِهِمْ ثَمَنًا قَلیلاً أُولئِکَ لاَ خَلاقَ لَهُمْ فی الآخِرَةِ) را تا به آخرنازل نمود.

یعنی : همانا کسانی که عهدی که با الله بسته اند و سوگندهایشان را به پول وبهای اند می فروشند اینها در روز قیامت بهره ای ندارند .

(روای می گوید) بعد (از اینکه ابن مسعود رضی الله عنه این حدیث را بیان نمودند) اشعث بن قیس رضی الله عنه وارد شده و فرمودند : ابوعبدالرحمن برایتان چه حدیثی بیان می نماید ما گفتیم : ( ایشان برای ما) چنین و چنان گفتند (و آنچه ایشان بیان نموده بود را گفتیم ، در آن وقت اشعث بن قیس رضی الله عنه) فرمودند : این (آیه) در باره (جریان) من نازل شده است (قضیه از این قرار است که) من در زمین یکی ازپسرعموهایم چاه (آبی) داشتم ، (او منکرشد این چاه ازمن باشد، چون من و او برای قضاوت به نزد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رفتیم) پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به من گفتند : توگواهیت را بیاور و یا اینکه اوقسمش را می خورد؛ (در آن وقت) من گفتم " پس او ای رسول الله (به دروغ) قسم می خورد ؛ ( و با این طریق چاه مرا می برد، در این وقت بود که) پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هرکس سوگند دروغین یاد کند و بخواهد با آن مال فرد مسلمانی را بریده (و برای خودش ببرد) و در حالی که در این قسمش دروغین بوده او (در قیامت) با الله در حالی ملاقات خواهد نمود که الله (از او ناراحت) و بر او خشمگین است .