۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

فهم درست آیه ...وَمَنْ لَمْ یَحْکُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ...


ترجمه فتنه تکفیرکتاب استادآلبانی رحمه الله (8)



فهم درست آیه ...وَمَنْ لَمْ یَحْکُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ...

 

حالا بر می گردیم به آیه {...وَمَنْ لَمْ یَحْکُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ} ( 44 - المائدة )  یعنی هر کس به آنچه الله نازل نموده حکم نکند پس او از گروه کافران است. مراد از کفر در این آیه چیست؟ آیا مراد (کفر اکبر) که باعث بیرون راندن فرد از اسلام می گردد است؟ و یا این که علاوه از این معنای دیگری دارد؟

 

من می گویم : باید در فهم و درک این آیه دقّت نمود زیرا هدف این آیه کفر عملی است که همان خروج با اعمال از برخی از احکام اسلام باشد.

 

و ما را در این فهم و درک (درست از این آیه) کمک می کند؛(فهم و گفته) عالم امت اسلامی و مفسر قرآن (صحابه بزرگوار پیامبر) عبد الله بن عباس رضی الله عنهما که تمام مسلمانان بجز برخی از این گروههای گمراه بر این اتفاق نظر دارند که ایشان یک امام تک و نابغه ای در تفسیر اند.

گویا که به گوش ابن عباس رضی الله عنه رسیده بوده آنچه که امروزه به گوش ما می رسد از این که افرادی هستند که این آیه را سطحی و بدون تفصیل می فهمند لذا ایشان که الله متعال از ایشان راضی باد فرمودند: مراد آن کفری که شما مراد می گیرید نیست و این کفری که انسان را از اسلام بیرون می کند نیست این کفری است که از کفر (اکبر) کوچک تر و پایین تر است.

 

وشاید هدفشان از این سخن همان خوارجی بوده که بر علیه امیر المؤمنین علی رضی الله عنه خروج نموده بودند و سپس نتیجه این کار (خوارج) این شد که آنها خونهای مسلمانان را ریخته و با مسلمانان آن برخورد بدی را نمودند که با کفار چنین کاری نکردند، (ابن عباس رضی الله عنه خطاب به آنها) گفت: جریان آنگونه که آنها گفته و گمان نموده اند نیست همانا در اینجا مراد کفری است که از کفر (اکبر) کوچک تر و پایین تر است.

 

این یک جواب مختصر و واضحی از مفسر قرآن در تفسیر این آیه است و این حکمی است که ممکن نیست که علاوه از آن از نصوص دیگری که بدانها قبلا اشاره نموده ام فهمیده شود.