ترجمه و شرح حدیث (73) صحیح بخاری

ترجمه و شرح حدیث (73) صحیح بخاری

عن عَبْد اللَّهِ بْنَ مَسْعُودٍ قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: " لاَ حَسَدَ إِلَّا فِی اثْنَتَیْنِ: رَجُلٌ آتَاهُ اللَّهُ مَالًا فَسُلِّطَ عَلَى هَلَکَتِهِ فِی الحَقِّ، وَرَجُلٌ آتَاهُ اللَّهُ الحِکْمَةَ فَهُوَ یَقْضِی بِهَا وَیُعَلِّمُهَا ".

ترجمه : عبد الله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند: پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: حسادتی نیست بجز در دو چیز: فردی که الله به او مال داده و سپس او را بر خرج نمودن آن در (راه های) حق مسلط نموده است و فردی که الله به او دانش و حکمت داده و او با آن فیصله نموده و آن را به دیگران می آموزد .

مسائل و احکام حدیث:

از حدیث بالا امور زیر فهمیده می شود :

1 - حسادت چیز بدی است .

2 - خرج نمودن مال در راه های شرعی کار نیکی می باشد .

3- یادگیری علم و دانش کار بسیار نیکی است .

5- عمل به علم کارنیکی است .

6- تعلیم دادن دیگران کار بسیار زیبای است .

7- غبط خوردن نسبت به فرد ثروتمندی که مالش را در راه های شرعی خرج می کند مجاز است .

8- غبطه خوردن نسبت به عالم با عمل و آموزگاردینی ایرادی ندارد .

نکته مهم : حسادت یعنی اینکه فردی بخواهد که الله متعال نعمتی که به فلان شخص داده از او بگیرد و به او بدهد و یا اینکه همان گونه که به او نداده از آن فرد دیگر نیزبگیرد، ولی غبطه یعنی اینکه فرد خواهش قلبی داشته باشد که بدون اینکه نعمتی از کسی گرفته شود؛ الله متعال به او هم نعمت داده تا همانند آن فرد از آن نعمات الهی بهرمند شده و همانند آن فرد داری نعمت کاره های نیک انجام دهد. ناگفته نماند که مراد از (حسادت) در این حدیث همان (غبطه و رشک) می باشد .