تفسیر آسان آیه (161) و (162) سوره بقره

ترجمه آیه (161) و (162) سوره بقره

 إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ کُفَّارٌ أُوْلَئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلائِکَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ (161)

ترجمه : همانا کسانی که کفر نموده اند و مردند و در حالی که آنان (از) کفار(بودند) این گروه بر آنان نفرین الله و فرشته گان و تمام مردم می باشد .

 خَالِدِینَ فِیهَا لا یُخَفَّفُ عَنْهُمْ الْعَذَابُ وَلا هُمْ یُنظَرُونَ (162)

ترجمه: جاویدانان دراین (نفرین) اند و نه هم ازآنان عذاب (آخرت) کم خواهد شد و نه هم (در قیامت) به آنان نظر(لطف و مرحمت) خواهند شد .

تفسیر آسان آیه (161) و (162) سوره بقره

(إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ کُفَّارٌ أُوْلَئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلائِکَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ) در این آیه الله متعال یک هشداری به تمام انسانها می دهد و آنها را از عواقب بسیار خطرناک کفر برحذر می دارد و با صراحت می فرماید : که هر کس با کفر از دنیا برود نفرین الله و فرشته گان و تمام مردم بر اوخواهند بود ، زیرا افرادی که شکر الله متعال را بجا نیاورند و به جای ایمان به الله متعال که آنها را آفریده و از بسیاری از نعمات آنها را بهرمند نموده است دست به ناشکری و کفر زده اند واقعا که این نوع افراد مستحق نفرین و لعنت اند، و کسانی که نفرین الله و فرشته گان و تمام مردم بر آنها بود در حقیقت آنها بدترین افراد اند و در سرای آخرت هر گز از عذاب الهی نجات نخواهند یافت و همیشه در عذاب جاویدان الهی خواهند ماند و در آتش سوزان جهنم خواهند سوخت .

(خَالِدِینَ فِیهَا لا یُخَفَّفُ عَنْهُمْ الْعَذَابُ وَلا هُمْ یُنظَرُونَ) در این آیه الله متعال این مطلب را بیان نموده که نفرین الله و فرشته گان و تمام مردم بر کفار بصورت موقت نخواهد بود بلکه بصورت همیشه ای در این نفرین باقی خواهند ماند ، علاوه از این نفرین دچار عذاب الهی خواهند شد و هر گز این عذاب هم از آنها سبک گردانیده نخواهد شد و هر گز به آنها نظر لطف و مرحمت نیز نخواهد شد و همیشه با دید خشم و غضب به آنها نگاه خواهد شد .

در اینجا باید یک مسأله را بیان نمایم و آن اینکه شاید برخی بپرسند که چرا برای کفاراین نوع عذابهای سخت و همیشه ای در نظرگرفته شده است و در حالی که آنها مدت اندک عمر دنیوی خویش را دچار این گناه بودند و لی در دنیا جاویدان باید بطور دائمی و همیشه ای در عذاب بمانند ؟!

در جواب باید گفت: عدالت و انصاف این است که تنبیه ها و عذاب ها و شکنجه ها به اندازه جرم افراد باشد و نه بیشتر از آنها و در اینجا نیزهمین گونه است، در دنیا گناه و جرمی بزرگ تر از کفر نیست لذا برای آن بزرگ ترین عذاب که همان عذاب و شکنجه جاویدان در جهنم باشد مد نظر گرفته شده است، برای بهتر واضح شدن این مطلب به تفصیل و توضیح این سخن در ذیل توجه فرمایید:

آری کفر بزرگ ترین جرم است زیرا کسی که کفر می ورزد ، ذاتی که او را آفریده و به او دست و گوش و چشم و عقل و دها و بلکه صدها و هزارها نعمت دیگر داده را قبول نمی کند و بلکه به او دها و صدها توهین می کند و ازتمام نعمتهای که الله در اختیار او گذاشته است استفاده می کند و با این وجود ناشکری و کفران نعمت می کند، نمک را می خورد و نمک دان را می شکند و غذا را می خورد و به صاحب خانه توهین و بی احترامی می کند، این است که چنین فردی مستحق بدترین نوع عذاب و شکنجه است ، ما در همین دنیای فانی می بینیم که هر چند جرم بزرگ تر باشد، شکنجه و زندانی و حکم آن هم سخت تر و بیشتر خواهد بود ، بعنوان مثال یک فرد مقدار زیادی مواد مخدر حمل نموده و در حین حمل مواد مخدر گرفته شده است و این فرد دادگاهی شده و قاضی برایش حبس ابد بریده است و او (یکصد و بیست سال) عمر نموده است این فرد زمانی که با مواد گرفته شده (بیست سال) داشته و تا زمان مرگ (صد سال) در زندان بوده است، حالا چراکسی نمی گوید: که به این فرد ظلم شده او یک روز این مواد را حمل نموده لذا چرا صد سال در زندان بماند، بلکه همه می گویند: چون جرمش زیاد بوده لذا حبس و زندانی طولانی برایش بریده شده است ، جریان کفر و عذاب جاویدان الهی نیز این گونه است .

نکته دیگری که از این دو آیه فهمیده می شود این است که کفر بدترین جرم است و به همین خاطر کسی که مرتکب این جرم می شود او بدترین مجرم است، و اگر قبل از مرگ دست از این جرم بکشد گرفتار نفرین الهی و عذاب جاویدان الهی نمی شود زیرا این عذاب های مذکور در این دو آیه برای آن دسته از کفار است که با کفر از دنیا بروند ولی اگر قبل از مرگ توبه نموده و از کفر باز گشته و به اسلام رو آورند آن وقت است که رحمت الهی شامل حال آنها خواهند شد و در آن سرا در بهشت جاویدان الهی از نعمت های جاوید الهی بهرمند خواهند گشت .

نکته دیگری که از این آیه فهمیده می شود این است که فرشته گان؛ کفار مرده را لعنت و نفرین می کنند و همچنین برای مسلمانان جایز و بلکه ضروری است که افرادی که با کفر از دنیا رفته اند را نفرین و لعنت کنند، و به همین خاطر است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به یکی از یارانش فرمودند : هرگاه به قبر کافری گذر نمودی او را به آتش جهنم خوش خبری بده، یعنی:  بگو: آتش جهنم گوارای وجود تو باد .