ترجمه و شرح حدیث (66) صحیح بخاری

ترجمه و شرح حدیث (66) صحیح بخاری

عَنْ أَبِی وَاقِدٍ اللَّیْثِیِّ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بَیْنَمَا هُوَ جَالِسٌ فِی المَسْجِدِ وَالنَّاسُ مَعَهُ إِذْ أَقْبَلَ ثَلاَثَةُ نَفَرٍ، فَأَقْبَلَ اثْنَانِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَذَهَبَ وَاحِدٌ، قَالَ: فَوَقَفَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، فَأَمَّا أَحَدُهُمَا: فَرَأَى فُرْجَةً فِی الحَلْقَةِ فَجَلَسَ فِیهَا، وَأَمَّا الآخَرُ: فَجَلَسَ خَلْفَهُمْ، وَأَمَّا الثَّالِثُ: فَأَدْبَرَ ذَاهِبًا، فَلَمَّا فَرَغَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «أَلاَ أُخْبِرُکُمْ عَنِ النَّفَرِ الثَّلاَثَةِ؟ أَمَّا أَحَدُهُمْ فَأَوَى إِلَى اللَّهِ فَآوَاهُ اللَّهُ، وَأَمَّا الآخَرُ فَاسْتَحْیَا فَاسْتَحْیَا اللَّهُ مِنْهُ، وَأَمَّا الآخَرُ فَأَعْرَضَ فَأَعْرَضَ اللَّهُ عَنْهُ».

ترجمه : ابوواقد لیثی رضی الله عنه فرمودند: همانا (روزی) درحالی که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم با جمعی از مردم در مسجد نشسته بودند (و آنان را نصحیت می نمودند ) که ناگهان سه نفر (بر درب مسجد) آمدند، دو نفر از(آنان) به سمت رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آمدند ویکی (به راهش ادامه داد) و رفت، (راوی) می گوید: (این دونفر) آمده و بر (بالای سر) رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم ایستادند، اما یکی از آن دو در حلقه جای خالی دید و در آن نشست واما دیگری پشت سر آنان نشست، و اما آن سومی که (اول) پشت گردانده بود و رفته بود، زمانی که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم از سخنانشان فارغ شدند فرمودند : آیا در باره این سه نفر برای شما خبر ندهم اما یکی از آنان (که در حلقه و جمع نشست) بسوی الله پناه برد و(از او) جا و پناه خواست و الله متعال (نیز) به او پناه و جا داد(و او را مورد لطف و مرحمت خویش قرار داد) و اما دیگری (که در پشت حلقه و جمع نشست) اوشرم کرد (از این که در حلقه و جمع بنشیند) و الله نیز از از او شرم نمود(که به چیزی ندهد بلکه او را نیز مورد مرحمت خویش قرار داد)، واما دیگری (که رفت و ننشست) اوروگردانی و اعراض نمود و الله نیز از او روگردانی و اعراض نمود .

مسائل و احکام حدیث:

ازحدیث بالا مسائل و احکام زیر برداشت و استنباط می شود :

1 - رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم متواضعانه با یارانش نشسته و آنان را نصیحت می نمودند و این روش اگر در میان حکام مسلمین و داعیان دین به روش نبوی صورت گیرد در اصلاح افراد جوامع اسلامی تأثیرات بسزای خواهد داشت .

2- مسجد مرکزاصلی و پایگاه دعوتی اسلام است.

3 - نشستن در جمع و حلقه بهتراست از نشستن در پشست حلقه و جمع.

4- نشستن در مجالس وعظ و ارشاد علامت نیک بختی فرد است .

5- نشستن درمجالس دینی باعث خشنودی و رضامندی الله متعال می گردد .

6- عدم حضور در مجالس دینی علامت روگردانی از الله متعال است .

7- عدم حضور در مجالس وعظ و ارشادعلامت خوبی برای یک مسلمان نیست .