ترجمه و شرح حدیث (34) صحیح بخاری

ترجمه و شرح حدیث (34) صحیح بخاری

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا، وَمَنْ کَانَتْ فِیهِ خَصْلَةٌ مِنْهُنَّ کَانَتْ فِیهِ خَصْلَةٌ مِنَ النِّفَاقِ حَتَّى یَدَعَهَا: إِذَا اؤْتُمِنَ خَانَ، وَإِذَا حَدَّثَ کَذَبَ، وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ، وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ .

ترجمه : عبدالله بن عمرورضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: چهار(خصلت) اگر در کسی باشد اومنافق خالص است و هرکس در او یک خصلتی ازآنها باشد در آن خصلتی ازنفاق است تا اینکه آن را ترک نماید : چون امانتی به داده شود خیانت کند، و چون سخن گوید دروغ گوید، و چون عهد نماید غداری و عهد شکنی کند، و چون درگیرشود و مجادله کند از حق مایل گشته در رد آن حیله می کند.

مسائل و احکام حدیث

مسائلی که ازاحادیث فوق گرفته می شود از قرار زیراست :

1 - منافق خالص کسی است که در آن چهار صفت مهم نفاق که در این حدیث ذکر شده در او یافت شود .

2 - خیانت در امانت، عهد شکنی، دروغگوئی ودرگیری با حق و حیله گری در مقابل آن چهار صفت اصلی یک منافق می باشد .

3- مجادله در راه باطل و حیله گری در مقابل حق یکی از بزرگ ترین عادتهای یک منافق است .

4- از مفهوم این حدیث فهمیده می شود که راستگوئی، وفای بعهد، امانت داری ودفاع از حق ؛ چهار عادت زیبای یک مسلمان می باشد .