۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

شکست اجماع پنجم

شکست اجماع پنجم

ابن منذر رحمه الله در کتاب الاجماع، باب (ما اجمعوا علیه فی الماء) چنین نوشته اند: أجمعوا علی أن الوضوء لایجوز : بماء الورد ، و ماء الشجر، و ماء العصفر...

ترجمه: علما اجماع نمودند که وضو (به این نوع آبها) : آب گلاب، و آب درخت ، و آب گل عصفر (گلی زرد رنگ)، جایز نیست.

این اجماع نیز شکسته شده است زیرا در این باره نیز در میان علما اختلاف نظر وجود دارد، برای بهتر دانستن این اختلاف و شکست این اجماع به عبارت زیر دقت فرمایید :

ابن قدامه رحمه الله در کتاب المغنی در فصل( فی غیر النبیذ من المائعات غیرالماء) بعد ازبیان آبها و مایعاتی (از قبیل شوربه ، سرکه و....که با آنها وضو جایز نیست) می فرماید : فجمیع هذه اﻷنواع لایجوز الوضوء بها، و لا الغسل ، و لا نعلم فیه خلافا الا ما حکی عن ابن ابی لیلی و الأصم فی المیاه المعتصره ، أنها طهور و یرتفع بها الحدث ، و یزال بها النجس .

ترجمه : تمام این انواع (آبها و مایعات) نه وضو با آنها جایز است و نه غسل،و در این باره من اختلافی را خبر ندارم بجز آنچه از ابن ابی لیلی و اصم (رحمهما الله) نقل شده است (که این دو بزرگوار) در باره آبهای که از (گل ، گیاه و غیره) گرفته می شود(می فرمایند) که آنها پاک و پاک کننده اند ناپاکی (یعنی بی وضوئی و جنابت) با آنها بر طرف می شود و نجاست و کثیفی با آنها دور و پاک می گردند.