ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه ( 233 تا 252)

وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلاَدَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَن یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لاَ تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَهَا لاَ تُضَآرَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلاَ مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِکَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالاً عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُواْ أَوْلاَدَکُمْ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّا آتَیْتُم بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (233)

ومادران (اعم از مطلقه و غیر مطلقه) دو سال تمام فرزندان خود را شیر می دهند ، هرگاه (یکی از والدین یا هر دوی ایشان) خواستار تکمیل دوران شیرخوارگی شوند ، بر آن کس که فرزند برای او متولّد شده ( یعنی پدر ) لازم است خوراک و پوشاک مادران را ( در آن مدّت به اندازه توانائی ) به گونه شایسته بپردازد . هیچ کس بیش از مقدار توانائی خویش موظّف نمی شود ، نه به مادر به خاطر فرزندش ، و نه به پدر به سبب بچّه اش باید ضرر رسانده می شود بر وارث فرزند چنین چیزی لازم است و اگر ( والدین ) خواستند با رضایت و مشورت همدیگر ( کودک را زودتر از دو سال ) از شیر بازگیرند گناهی بر آنان نیست . و اگر ( ای پدران ) خواستید دایگانی برای فرزندان خود بگیرید ، گناهی بر شما نیست ، به شرط این که حقوق آنان را به طور شایسته بپردازید ، و از الله بترسید و بدانید که الله بدانچه انجام می دهید کاملا بینا است.

وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجاً یَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْراً فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا فَعَلْنَ فِی أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ (234)

و کسانی که از شما ( مردان ) می میرند و همسرانی بعداز خود به جای می گذارند ، همسرانشان باید چهار ماه و ده (شبانه روز) انتظار بکشند ( و عدّه نگاه دارند ) ، و هنگامی که به آخر مدّتشان رسیدند و آن را به پایان بردند ، گناهی بر شما نیست که هر چه می خواهند درباره خودشان به طور شایسته انجام دهند ( یعنی با مرد دلخواه خود ازدواج کنند ) ، و الله از آنچه می کنید کاملا آگاه است .

وَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاء أَوْ أَکْنَنتُمْ فِی أَنفُسِکُمْ عَلِمَ اللّهُ أَنَّکُمْ سَتَذْکُرُونَهُنَّ وَلَکِن لاَّ تُوَاعِدُوهُنَّ سِرّاً إِلاَّ أَن تَقُولُواْ قَوْلاً مَّعْرُوفاً وَلاَ تَعْزِمُواْ عُقْدَةَ النِّکَاحِ حَتَّىَ یَبْلُغَ الْکِتَابُ أَجَلَهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ یَعْلَمُ مَا فِی أَنفُسِکُمْ فَاحْذَرُوهُ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِیمٌ (235)

و گناهی بر شما ( مردان ) نیست که به طور کنایه از زنانی ( که شوهرانشان فوت کرده اند و در عدّه بسر می برند ) خواستگاری کنید ، و یا در دل خود تصمیم بر این کار را مخفی بدارید ( تا بعد از گذشت عده آشکارا خواستگاری کنید) ، الله می دانست شما آنان را یاد خواهید کرد ولی به آنان پنهانی وعده زناشوئی ندهید ، مگر این که به طرز پسندیده ای ( و به طور کنایه ) اظهار کنید ( امّا در همه حال ) اقدام به ازدواج ننمائید تا عدّه آنان بسر آید ، و بدانید که الله آنچه را در دل دارید می داند ، پس از ( مخالفت فرمان ) او خویشتن را برحذر دارید و بدانید که بیگمان الله بسیار آمرزنده و و بی نهایت بردباراست.

لاَّ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاء مَا لَمْ تَمَسُّوهُنُّ أَوْ تَفْرِضُواْ لَهُنَّ فَرِیضَةً وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدْرُهُ مَتَاعاً بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُحْسِنِینَ (236)

اگر زنان را قبل از آمیزش جنسی و تعیین مَهر ( به عللی ) طلاق دادید ، گناهی بر شما نیست ( و در این موقع ) آنان را ( با هدیّه ای مناسب حالی از جانب خود ) بهره مند سازید . آن کس که ثروتمند است دارد بحد توانش ، و آن کس که تنگدست وندار است، به اندازه خودش ، هدیّه ای شایسته ای بپردازد ، و این ( پرداخت هدیّه ) بر نیکوکاران الزامی است .

وَإِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إَلاَّ أَن یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَ الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّکَاحِ وَأَن تَعْفُواْ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَلاَ تَنسَوُاْ الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ(237)

و اگر زنان را پیش از آن که با آنان تماس بگیرید ( و آمیزش جنسی بنمائید ) طلاق دادید ، در حالی که مهریّه ای برای آنان تعیین نموده اید ، ( لازم است ) نصف آنچه را که تعیین کرده اید ( به آنان بدهید ) مگر این که آنان ( حق خود را ) ببخشند و یا آن کس که عقد ازدواج در دست او است (یعنی مرد)، ببخشش نموده (ومهریه را کامل بدهد) ، و اگر شما ( مردان ) گذشت کنید ( و تمام مهریّه را به چنین زنانی بپردازید ) به پرهیزگاری نزدیکتر است ، و گذشت و نیکوکاری را در میان خود فراموش نکنید . بیگمان الله به آنچه انجام می دهید کا ملا بینا است .

حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِینَ (238)

بر نمازها و ( به ویژه ) نماز میانه ( یعنی عصر) محافظت نمائید و وسکوت (از حرفهای دنیوی) برای الله (برای اداء نماز) بپاخیزید.

فَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُکْبَاناً فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْکُرُواْ اللّهَ کَمَا عَلَّمَکُم مَّا لَمْ تَکُونُواْ تَعْلَمُونَ (239)

و اگر ( بنا برعللی ) ترسیدید ( و نتوانستید با حالت عادی نماز بخوانید پس) در حال پیاده یا سواره (نماز را) اداء کنید . امّا هنگامی که امنیّت خود را باز یافتید پس الله را (با خواندن نماز) یاد کنید همانگونه که به شما تعلیم داده آنچه را که نبودید (بدون تعلیم او) یاد بگیرید.

وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجاً وَصِیَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعاً إِلَى الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِی مَا فَعَلْنَ فِیَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (240)

و کسانی که از شما در آستانه مرگ قرار می گیرند و همسرانی را از خود به جای می گذارند ، باید که برای همسران خود وصیّت کنند که تا یک سال آنان را ( با پرداخت هزینه زندگی ) بهره مند سازند ، به شرط این که آنان ( خودشان از خانه شوهر ) بیرون نروند ، پس اگر بیرون رفتند هر کار پسندیده ای که نسبت به خود انجام دهند ( از قبیل ازدواج مجدّد ) گناهی بر شما نیست ، و الله کاملا غالب و باعزت و بی نهایت با حکمت است .

وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُتَّقِینَ (241)

و برای زنان مطلّقه ، هدیّه مناسبی است ( که از طرف شوهر پرداخت می گردد و ) این حقی است بر مردان پرهیزگار .

کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (242)

این چنین الله آیات خود را برای شما بیان می دارد تا این که (احکام الهی) را بفهمید .

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ خَرَجُواْ مِن دِیَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللّهُ مُوتُواْ ثُمَّ أَحْیَاهُمْ إِنَّ اللّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یَشْکُرُونَ (243)

آیا ندیدی کسانی را که از خانه های خویش ، در حالی که هزاران نفر بودند ، از ترس مرگ بیرون رفتند  سپس الله بدیشان گفت : بمیرید . سپس الله آنان را  زنده کرد . بیگمان الله دارای فضل و احسان است بر مردم ولیکن بیشتر مردم شکرگزاری نمی کنند .

وَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (244)

و در راه الله بجنگید (و جهاد کنید) و بدانید که الله کاملا شنوا وبی نهایت دانا است .

مَّن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافاً کَثِیرَةً وَاللّهُ یَقْبِضُ وَیَبْسُطُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (245)

کیست که به الله قرض نیکوئی بدهد تا آن را برای او چندین برابربیشترکند( وبه او باز گرداند) ؟ و الله ( روزیِ بندگان را ) محدود و گسترده می سازد و شما به سوی او بازگردانده می شوید .

أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِیٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِکاً نُّقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِن کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِیَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ (246)

آیا ندیدی جماعتی از پسران یعقوب را که بعد از موسی می زیستند زمانی که به پیامبرشان گفتند : فرماندهی برای ما انتخاب کن تا ( تحت فرماندهی او ) در راه الله جنگ (وجهاد) کنیم . ( پیامبرشان بدیشان ) گفت : شاید اگر دستور پیکار به شما داده شود ( سرپیچی کنید) پیکار نکنید . (آنان) گفتند : چگونه ممکن است در راه الله جنگ (وجهاد) نکنیم ، در حالی که از خانه و فرزندانمان رانده شده ایم ؟ امّا هنگامی که دستور پیکار به آنان داده شد ، همه جز عده کمی از ایشان سرپیچی کردند و الله نسبت به ستمکاران کاملا آگاه است .

وَقَالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طَالُوتَ مَلِکاً قَالُوَاْ أَنَّى یَکُونُ لَهُ الْمُلْکُ عَلَیْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَلَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاهُ عَلَیْکُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللّهُ یُؤْتِی مُلْکَهُ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ (247)

و پیامبرشان به آنان گفت : الله طالوت را برای زمامداری شما فرستاده (وتعیین) کرده است . (برخی) گفتند : چگونه او بر ما حکومت داشته باشد با این که ما از او برای فرماندهی سزاوارتریم و به او که مال و دارائی زیادی داده نشده است؟ (پیامبرشان) گفت : الله او را بر شما برگزیده است و از نظر دانش و ( قدرت ) جسمانی به او وسعت داده است و الله ملک خود را به هرکس که بخواهد می دهد . و الله وسعت دهند، وکاملا آگاه است .

وَقَالَ لَهُمْ نِبِیُّهُمْ إِنَّ آیَةَ مُلْکِهِ أَن یَأْتِیَکُمُ التَّابُوتُ فِیهِ سَکِینَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَبَقِیَّةٌ مِّمَّا تَرَکَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِکَةُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ (248)

و پیامبرشان به آنان گفت : نشانه حکومت او این است که صندوق  به سوی شما خواهد آمد که در آن آرامشی از سوی پروردگارتان و باقی ماندهای که خاندان موسی و خاندان هارون رها نموده اند در آن است ، و فرشتگان آن را حمل می کنند . در این بیگمان نشانه ای برای شما است اگر مسلمان (واقعی) هستید.

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِیکُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَمَن لَّمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ قَالَ الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ کَم مِّن فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ (249)

و هنگامی که طالوت سپاهیان را بیرون برد ، بدیشان گفت : الله شما را به وسیله رودخانه ای آزمایش کننده است . آنان که از آن بنوشند از ( پیروان ) من نیستند ، و آنان که جز مشتی از آن نخورند از ( یاران ) من هستند . همگی جز عدّه کمی از آن نوشیدند . پس وقتی که او و افرادی که ایمان آورده بودند از آن رودخانه گذشتند (برخی) گفتند : امروز ما توانائی مقابله با جالوت و سپاهیان او را نداریم . امّا آنان که یقین داشتند که با الله خویش (در قیامت) ملاقات کننده اند گفتند : چه بسیارند گروههای اندکی که با اجازه (وتوفیق) الله  بر گروههای فراوانی پیروز و غالب می گردند . و الله با صبر کنندگان است .

وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْراً وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ (250)

و هنگامی که در برابر جالوت و سپاهیان او قرار گرفتند گفتند : پروردگارا ! بر صبر و شکیبائی بریز و گامهایمان را ثابت و استوار بدار و ما را بر جمعیّت کافران پیروز گردان .

فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللّهُ الْمُلْکَ وَالْحِکْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا یَشَاءُ وَلَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَکِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِینَ (251)

سپس با اجازه الله آنان را شکست دادند ، و داود جالوت را کشت ، و الله حکومت و حکمت بدو بخشید و از آنچه می خواست بدو یاد داد ، و اگر الله برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع (ونابود) نکند ، فساد زمین را فرا می گیرد ، ولی الله نسبت به جهانیان لطف و احسان دارد .

تِلْکَ آیَاتُ اللّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ وَإِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ (252)

اینها آیات الهی اند که آنها را به حق بر تو تلاوت می کنیم و تو از زمره فرستادگان (و پیامبران الله ) هستی .