فضیلت وضو

بَاب مَا جَاءَ فِی فَضْلِ الطُّهُورِ

بحث آنچه در باره فضیلت وضو آمده است.

2 - (صحیح) حَدَّثَنَا إِسْحَقُ بْنُ مُوسَى الْأَنْصَارِیُّ حَدَّثَنَا مَعْنُ بْنُ عِیسَى الْقَزَّازُ حَدَّثَنَا مَالِکُ بْنُ أَنَسٍ ح و حَدَّثَنَا قُتَیْبَةُ عَنْ مَالِکٍ عَنْ سُهَیْلِ بْنِ أَبِی صَالِحٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِذَا تَوَضَّأَ الْعَبْدُ الْمُسْلِمُ أَوْ الْمُؤْمِنُ فَغَسَلَ وَجْهَهُ خَرَجَتْ مِنْ وَجْهِهِ کُلُّ خَطِیئَةٍ نَظَرَ إِلَیْهَا بِعَیْنَیْهِ مَعَ الْمَاءِ أَوْ مَعَ آخِرِ قَطْرِ الْمَاءِ أَوْ نَحْوَ هَذَا وَإِذَا غَسَلَ یَدَیْهِ خَرَجَتْ مِنْ یَدَیْهِ کُلُّ خَطِیئَةٍ بَطَشَتْهَا یَدَاهُ مَعَ الْمَاءِ أَوْ مَعَ آخِرِ قَطْرِ الْمَاءِ حَتَّى یَخْرُجَ نَقِیًّا مِنْ الذُّنُوبِ.

ترجمه : از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هرگاه که بنده مسلمان و یا مؤمنی وضو می گیرد وچهره اش را می شوید هر گناهی که با نگاه کردن با دوچشمش بدان سوانجام داده است از او با آب و یا آخرین قطرات آب بیرون می شود(راوی در این جا شک دارد و می گوید: و یا جمله ای شبیه این گفته است) و هرگاه که دو دستش را می شوید هر گناهی که با گرفتن دو دستش انجام داده با آب و یا آخرین قطرات آب بیرون می شود تا این که فرد صاف و پاک از گناهانش بیرون می شود.   

ابوعیسی می گوید: این حدیث حسن صحیح است و این حدیث مَالِکٍ عَنْ سُهَیْلٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ می باشد وَأَبُو صَالِحٍ پدر سُهَیْلٍ همان أَبُو صَالِحٍ السَّمَّانُ است که نامش ذَکْوَانُ می باشد.  

ودر باره نام أَبُو هُرَیْرَه اختلاف نظر وجود دارد بعضی از علما گفته اند که نام ایشان عَبْدُ شَمْسٍ بوده است وبرخی دیگر گفته اند که نام ایشان عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَمْرٍو بوده است ،(امام بخاری) مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَعِیلَ نیز بر همین نظریه است و این درست تر است .  

ابوعیسی (رحمه الله) می فرماید: دراین باره از عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ ،ثَوْبَانَ ،صنَابِحِیِّ ،عَمْرِو بْنِ عَبَسَةَ ،سَلْمَانَ وَعَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو رضی الله عنهم نیز روایت آمده است.  

وصنابحی که از ابوبکر الصدیق رضی الله عنه روایت می کند ازخود رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم مستقیما روایت نشنیده است و نام ایشان عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عُسَیْله و کنیتش أَبو عَبْدِ اللَّهِ می باشد ایشان برای دیدن رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رفتند ولی درراه (آمدن)بودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم وفات نمودند، ایشان مستقیما و بدون واسطه نیز از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم احادیثی راروایت نموده اند (که آن روایات مرسل اند).  

(ولی فرددیگری به نام) صُّنَابِحُ بْنُ الْأَعْسَرِ الْأَحْمَسِیُّ صحابه پیامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآله وسَلَّمَ وجود دارد که به ایشان نیزصُّنَابِحِی گفته می شود،ایشان فقط این حدیث را (از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم )روایت نموده که من از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم شنیده ام که می فرمایند: إِنِّی مُکَاثِرٌ بِکُمْ الْأُمَمَ فَلَا تَقْتَتِلُنَّ بَعْدِی. یعنی: من با زیادی شما بر دیگر امتها افتخار می کنم پس بعد از من با یکدیگرنشوید و همدیگر را نکشید.