ترجمه ســـــــــوره بقــــــــــــره آیه (۱۱۳ تا ۱۳۴)

وَقَالَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصَارَى عَلَىَ شَیْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَى لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلَى شَیْءٍ وَهُمْ یَتْلُونَ الْکِتَابَ کَذَلِکَ قَالَ الَّذِینَ لاَ یَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللّهُ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا کَانُواْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ (113)
و یهودیان گفتند : نصرانی ها بر چیز(درستی از عقائد) نیستند ، و و نصرانی ها گفتند : یهودیان بر چیز(درستی از عقائد)  نیستند . در حالی که (هر دو گروه) آنان کتاب(آسمانی) می خوانند. وکسانی که نمی دانند ( همانند مشرکین بی خبر از تورات و انجیل) نیز سخنی همانند سخن آنان را گفتند . لذا الله در روز قیامت درمیانشان درباره آنچه که بودند در باره آن با یکدیگر اختلاف می نمودند ، فیصله خواهد کرد .

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِی خَرَابِهَا أُوْلَئِکَ مَا کَانَ لَهُمْ أَن یَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِینَ لهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ(114)
و چه کسی ستمگرتر ازکسانی است که نگذارند در مساجد الله ، نامش یاد شود ، و در ویرانی آنها بکوشند ؟ شایسته اینان نیست که وارد مساجد گردند مگر در حالی که می ترسند. بهره آنان در دنیا خواری است ، و در آخرت عذاب بسیاربزرگی است .
وَلِلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَیْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ وَاسِعٌ عَلِیمٌ(115)
وخاور و باختر از آن الله است ، پس به هر سو رو کنید ، پس آنجا چهره الله است . بی گمان الله گشایشگر و بسیار دانا است.

وَقَالُواْ اتَّخَذَ اللّهُ وَلَداً سُبْحَانَهُ بَل لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ کُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ(116)
و ( یهودیان ، نصرانیان و مشرکان) گفته اند: الله فرزندی برای خویش برگزیده است ! - الله منزه و پاک است از این چیزها - بلکه آنچه در آسمانها و زمین است از آن او است و همگان فرمانبرداران و تابعان اویند .
بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَإِذَا قَضَى أَمْراً فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُن فَیَکُونُ (117)
(الله)هستی بخش و بوجود آورنده آسمانها و زمین است . و هرگاه که فرمان وجود چیزی را صادر کند ، همانا تنها بدو می گوید : باش ! پس می شود .

وَقَالَ الَّذِینَ لاَ یَعْلَمُونَ لَوْلاَ یُکَلِّمُنَا اللّهُ أَوْ تَأْتِینَا آیَةٌ کَذَلِکَ قَالَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ قَدْ بَیَّنَّا الآیَاتِ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ(118)
وآنانی که نمی دانند گفته اند : چرا الله با ما سخن نمی گوید، و یا این که معجزه ای (پیشنهادی) برای ما بیاورد. کسانی که پیش از آنان نیز بودند همانند سخنان ایشان گفتند . دلهایشان مشابه یکدیگر اند. قطعا ما آیه ها را برای افرادی که جویای یقین هستند واضح بیان کرده ایم .
إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیراً وَنَذِیراً وَلاَ تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ(119)
ما تو را با حق در حالی که مژده رسان ( مؤمنان ) و بیم دهنده ( کافران ) باشی ؛فرستادیم. و از تو درباره یاران دوزخ پرسیده نمی شود .

وَلَن تَرْضَى عَنکَ الْیَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ الَّذِی جَاءکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ(120)
نه یهودیان و و نه نصرانیان هرگز از تو خوشنود نخواهند شد ، مگر این که از آئین ( تحریف شده) ایشان پیروی کنی . بگو : تنها هدایت الهی همان هدایت (واقعی) است . و اگر از خواهشات و آرزوهای ایشان پیروی کنی ، بعد از آن که علم بنزدت آمده است ، نه برایت دوستی و نه هم یاوری از جانب الله نخواهد بود.
الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ وَمن یَکْفُرْ بِهِ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ(121)
( گروهی از) کسانی که ما به آنان کتاب آسمانی داده ایم و آن را از روی دقّت و چنانچه باید می خوانند این چنین افرادی (در حقیقت) به آن کتاب ایمان می آورند ، و کسانی که بدان کفر می ورزند بی گمان که فقط ایشان زیانکارانند .

یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَأَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعَالَمِینَ (122)
ای پسران یعقوب ! به یاد آورید نعمتی را که بر شما ارزانی داشتم و شما را بر جهانیان (معاصرتان) برتری بخشیدم .
وَاتَّقُواْ یَوْماً لاَّ تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئاً وَلاَ یُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ هُمْ یُنصَرُونَ (123)
و از روزی بترسید که نه کسی بجای کسی چیزی را می پردازد ، و نه از آن عوضی پذیرفته می شود ، ونه (هم) شفاعت و میانجیگری بدو سودی می رساند ، ونه به آنان یاری می شود.

وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَاماً قَالَ وَمِن ذُرِّیَّتِی قَالَ لاَ یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ (124)
و ( به یاد آورید ) آن گاه که ابراهیم را پروردگارش با سخنانی آزمود سپس (ابراهیم) آنها را کاملا انجام داد . ( الله بدو ) گفت : همانا من تو را پیشوائی برای مردم قرار دهنده ام . ( ابراهیم ) گفت : آیا از دودمان من ( نیز کسانی را پیشوا خواهی کرد ؟ الله ) گفت : پیمان من به ستمکاران نمی رسد.
وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَن طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاکِفِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ(125)

و (به یاد آورید ) آن گاه را که ما خانه ( کعبه ) را محل ثواب وجای امن برای مردم گرداندیم (پس شما باید) از مقام ابراهیم نمازگاهی برای خود برگیرید . و ما به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که خانه ما (کعبه) را برای طواف کنندگان و اعتکاف کنندگان  و رکوع و سجده کنندگان پاک نمایید .
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ اجْعَلْ هََذَا بَلَداً آمِناً وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَمَن کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ(126)

و (به یاد آورید) آن گاه که ابراهیم گفت : پروردگار من ! این شهررا(شهر) امن بگردان ، و (کسانی از)اهل آن را ایمان به الله و روز بازپسین آورده باشند رااز میوه جات روزیشان برسان . ( الله درپاسخ) گفت : و کسی را که کفر ورزد ، مدّت کوتاهی ( از نعمات دنیوی) بهره مند می گردانم و سپس او را ( در قیامت ) به سوی عذاب آتش ( دوزخ) ناچار می سازم ، و (جهنم) چه بد جایگاه و منزلی است !
وَإِذْ یَرْفَعُ إِبْرَاهِیمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَإِسْمَاعِیلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ(127)
و (به یاد آورید) آن گاه را که ابراهیم و اسماعیل پایه های خانه ( کعبه ) را بالا می بردند ( و دعا می کردند:) ای پروردگار ما ! ( این عمل را ) از ما بپذیر ، بی گمان تنها تو کاملا شنوا و بی نهایت داناهستی .

رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّکَ وَأَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَتُبْ عَلَیْنَا إِنَّکَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ(128)
ای پروردگار ما ! ما دو نفرراتسلیم شوندگان خویش گردان، و از فرزندان ما ملّت و جماعتی پدید آور که تسلیم ( فرمان ) تو باشند ، و طرز عبادات خویش را ( در کعبه و اطراف آن ) به ما نشان بده و توبه ما را بپذیر ، بی گمان فقط توبسیار توبه پذیر و بی نهایت مهربانی .
رَبَّنَا وَابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِکَ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَیُزَکِّیهِمْ إِنَّکَ أَنتَ العَزِیزُ الحَکِیمُ(129)
ای پروردگار ما ! در میان آنان ( که از دودمان ما اند) پیامبری از خودشان برانگیز تا آیات تو را بر ایشان تلاوت نماید و کتاب ( قرآن ) و سنت (هایش) را بدیشان بیاموزد و آنان را ( از شرک و اخلاق ناپسند ) پاکیزه نماید ، بی گمان تو کاملا باعزت وغالبی و بی نهایت حکیمی .

وَمَن یَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِیمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَیْنَاهُ فِی الدُّنْیَا وَإِنَّهُ فِی الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ(130)
وهرکس که از آئین ابراهیم رویگردانی می کند (او نیست) مگر کسی که خود را احمق و بی خرد گردانده است، ما او(یعنی: ابرهیم) را در این جهان برگزیدیم  قطعا او در جهان دیگر ، از زمره نیکان است .
إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ(131)
آن گاه که پروردگارش به او گفت تسلیم(فرمان من) شو. (ابراهیم) گفت : من تسلیم پروردگار جهانیان گشته ام .

وَوَصَّى بِهَا إِبْرَاهِیمُ بَنِیهِ وَیَعْقُوبُ یَا بَنِیَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَکُمُ الدِّینَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إَلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ(132)
و ابراهیم فرزندان خود را به این آئین سفارش کرد، ویعقوب (نیز چنین کرد.هر کدام به فرزندان خویش گفتند :) ای فرزندان من ! همانا الله ، دین (اسلام) را برای شما برگزیده است . پس نمیرید مگر در حالی که شما مسلمان باشید .
أَمْ کُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ حَضَرَ یَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِیهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِی قَالُواْ نَعْبُدُ إِلَهَکَ وَإِلَهَ آبَائِکَ إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ وَإِسْحَاقَ إِلَهاً وَاحِداً وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ(133)
آیا ( ای یهودیان و نصرانیان) هنگامی که مرگ یعقوب فرا رسید ، شما حاضر بودید؟. آن گاهی که به فرزندان خود گفت : پس از من چه چیز را می پرستید ؟ (آنها) گفتند : معبود تو ، معبود پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را که همان الله یگانه است و ما تسلیم شوندگان ( فرمان ) او هستیم.

تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا کَسَبَتْ وَلَکُم مَّا کَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا کَانُوا یَعْمَلُونَ(134)
( به هر حال) ایشان ملتی بودند که گذشتند و رفتند .برای آنهاست آنچه را که انجام داده اند ، و برای شما است آنچه را که انجام داده اید ، از شما در باره آنچه بودند که آنها انجام می دادند پرسیده نخواهد شد.