۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

سه تا از بزرگترین گناهان کبیره

سه تا از بزرگترین گناهان کبیره

 

گناهان کبیره یعنی گناهانی که تنها با انجام عبادات بخشیده نمی شوند ونیاز به توبه دارند و گاها در بعضی از احادیث نبوی و آیات قرآنی برای انجام دهنده آنها وعیدهای شدید وعذابهای سختی آمده است.

بزرگترین تمام گناهان کبیره شرک است یعنی اینکه فردی در ذات ، صفات و اعمال الله متعال کسی را همراه او شریک بداند و یا اینکه عباداتی را که باید برای الله متعال انجام دهد برای غیر او انجام دهد .

یکی دیگر از گناهان کبیره نافرمانی از دستورات صحیح و شرعی پدر و مادر است، نیکی به پدر و مادر از بزرگترین اعمال نیک است  وآزار واذیت رساندن به آنها و پیروی نکردن از دستورات مشروع آنها از بزرگترین گناهان کبیره محسوب می شود.

دروغگوئی نیز از بزرگترین گناهان کبیره محسوب می شود.

رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم خطاب به صحابه رضی الله عنهم فرمودند:

 أَلا أُنَبِّئُکُمْ بِأَکْبَرِ الْکَبائِرِ ثَلاثًا، قَالُوا: بَلى یا رَسُولَ اللهِ، قَالَ: الإِشْراکُ بِاللهِ وَعُقوقُ الْوالِدَیْنِ وَجَلَسَ، وَکانَ مُتَّکِئًا، فَقالَ أَلا وَقَوْلُ الزّورِ قَالَ فَما زَالَ یُکَرِّرُها حَتّى قُلْنا لَیْتَهُ سَکَتَ.

آیا شما را از بزرگترین گناهان کبیره خبردار نکنم؟، آیا شما را از بزرگترین گناهان کبیره خبردار نکنم ؟،آیا شما را از بزرگترین گناهان کبیره خبردار نکنم؟، (صحابه رضی الله عنهم) فرمودند: آری ای رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم)، (ایشان) فرمودند: به الله شرک آوردن واز پدر و مادر نافرمانی نمودن (روای این حدیث می گوید) : رسول الله قبلا تکیه زده بودند راست نشتند و سپس فرمودند: آگاه باشید که سخن دروغ (نیز از بزرگترین گناهان کبیره است) (روای این حدیث می گوید) : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم جمله ( سخن دروغ از بزرگترین گناهان کبیره است را آنقدرتکرار نمودند) تا اینکه ما (حاضرین در مجلس در دل مان گفتیم) ای کاش رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم سکوت می کردند (و تکرار این جمله را بس می نمودند).     

( بخاری: کتاب الشهادات: باب ما قیل فی شهادة الزور)