اول دعا بعدا دوا

اول دعا بعدا دوا

عموما ماوقتی که می خواهیم کاری را انجام دهیم اول شروع به استفاده از اسباب مادی آن نموده و به جریان معنوی آن اصلا توجهی نمی دهیم و همینکه به مشکلی بر خوردیم و تمام درب ها برروی ما بسته شد آن وقت شاید جریان معنوی آن در ذهن ما خطور کند و آن وقت شاید به فکر این بعد مهم قضیه هم بیفتیم .

مثلا اگر ما بخواهیم یک ساختمان بسازیم اول بفکر آجر، آهن و دیگر مصالح آن می شویم و بدون اینکه از الله مهربان بخواهیم که یا الله مرا در راستای ساخت وساز این ساختمان یاری کن یا الله برایم در این مسیر مشکلی ایجاد نشود.

ودر حالیکه یک مسلمان واقعی قبل شروع هر کاری باید توکل بر الله مهربان نموده واز او عاجزانه درخواست یاری و همکاری نماید و سپس کارش را با اسباب مجاز شروع کند .

آری بسیاری دعای قبل از شروع به کار را فراموش نموده اند و توجه مردم به اسباب مادی کارها بیشتر شده از اسباب معنوی آنها و در حالی که به نظر بنده جریان معنوی کارها بسیار مهم است زیرا فردی که دعا می کند و دست نیاز بنزد ذات بی نیاز و توانا بلند می کند آن ذات مهربان او را تنها نخواهد گذاشت و در هر حال او یاری خواهد کرد و آن گاه که یاری او بسراغ انسان آمد دیگر چیزی نمی تواند انسان را از رسیدن به هدف و انجام کار مورد نظر باز دارد زیرا او نسبت به هر چیز بسیارآگاه و برای انجام هرکار کاملا توانست .

لذا ما اگر بخواهیم بطور مختصر و در یک جمله هدف این گفتارما را بیان کنیم باید بگوییم :  اول دعا بعدا دوا