۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

انجام درست هرعبادتی دوشرط دارد

انجام درست هرعبادتی دوشرط دارد


هرعبادتی که دراسلام آمده یک ظاهری دارد ویک باطنی ؛که هردوآنها باید درست باشد، ظاهرعبادت همان احکام ظاهری است که عموما مشاهد می شود وباطن عبادت آن است با چشم دیده نمی شود زیرا در دل قرار دارد و کسی بجز الله مهربان و صاحب عمل نمی داند.

برای بهتر واضح شدن این مطلب به یک مثال توجه فرمایید بعنوان مثال نماز؛رکوع،سجده و دیگر اعمالی از این قبیل دارد که ما به آنها اعمال ظاهری می گوییم ولی علاوه ازاین اعمال ظاهری یک چیزدیگری نیزدر نمازوجود دارد که از انظارمخفی و پوشیده است که همان اخلاص و خدائی بودن این نماز باشد.

نه تنها نماز بلکه تمام عبادات و احکام شرعی این گونه اند که از اعمال ظاهری و اعمال باطنی مرکب شده اند که هر دوی آنها باید درست باشد تا عبادت درست گشته و به درگاه احدیت پذیرفته شود.

دین مبین اسلام برای پذیرش عبادات این دوشرط را گذاشته است:

1- باید ظاهرآن برابر با دستورات شرع یعنی فرمایشات الله متعال و احادیث صحیح رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم باشد.

2- باید باطن آن درست بوده یعنی خالص برای الله متعال انجام شود.

 لذا اگر عبادتی انجام گرفت که اعمال ظاهری آن با دستورات شرع برابر نبود و یا اینکه در آن اخلاص نبود آن عمل شرعی نیست وعموما به جای اجر وثواب برای انسان گناه محسوب خواهد شد.