۱۴۷ - آیا سجده شکر بجا آوردن ثابت است؟

               بخش هشتم: رساله                                

           (سنتهای نابود شده و ممنوعات مروّجه)   

                            سنت (۷)   

سجده شکر 

ابوبکره رضی الله عنه می فرمایند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بودند که هرگاه برای ایشان خبری می آمد که باعث شادی و مسرّتشان می شد به سجده می افتادند.(ابوداود وترمذی روایت نمودند) 

تبصره

این حدیث بیانگرسنّت بودن سجده شکر است زمانیکه به فرد نعمتی می رسد  واورا شاد و خوشحال می کند.

قول صحیح این است که برای ادای این سجده وضو وطهارت ضروری نیست چون سجده شکر نماز نیست و نماز آن است که با تکبیر شروع و با سلام پایان یابد.

شوکانی رحمه الله در نیل الأوطار می گوید: در احادیثی که در باره سجده شکر آمده در آنها نیست که این سجده تکبیر دارد.

ابن القیم رحمه الله در زاد المعاد می گوید: در سجده که کعب بن مالک رضی الله عنه انجام دادند زمانیکه آواز آن بشارت دهنده را شنید دلیلی واضحی است در این که سجده شکر بجا آوردن در زمان حصول نعمت جدید و دفع مشکل و مصیبت در میان صحابه رضی الله عنهم متعارف بوده است ، وابوبکر صدیق رضی الله عنه نیز زمانیکه خبر هلاکت مسیلمه کذّاب به ایشان رسید سجده شکر بجا آوردند،و همچنین علی بن ابی طالب رضی الله عنه زمانیکه در میان کشته شده های خوارج فردی که بر دستش تکه گوشتی همانند پستان زن بود؛ دید سجده شکر بجا آورد،و رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم زمانیکه جبرئیل به ایشان خبر دادند که هرکس بر ایشان یعنی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم یکبار درود بفرستد الله متعال به او ده رحمت عنایت می فرماید ؛به سجده افتادند و نیززمانی که الله متعال سه بارشفاعتشان را در باره امتشان قبول نمودند سجده شکر بجا آوردند و همچنین زمانی که خبررسان خبر خوش پیروزی یکی از لشکرانی که به جهاد با کفار فرستاده بود به ایشان رساند در حالی که سرشان در خانه عایشه رضی الله عنها بود بلند شده و به سجده افتادند.