آیا دوست داری که الله متعال و مردم ترا دوست بدارند؟

حدیث سی و یکم اربعین نووی  

عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ السَّاعِدِیِّ قَال أَتَى النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ رَجُلٌ فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ دُلَّنِی عَلَى عَمَلٍ إِذَا أَنَا عَمِلْتُهُ أَحَبَّنِی اللَّهُ وَأَحَبَّنِی النَّاسُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ ازْهَدْ فِی الدُّنْیَا یُحِبَّکَ اللَّهُ وَازْهَدْ فِیمَا فِی أَیْدِی النَّاسِ یحبک النَّاس.

(رواه ابن ماجه)  

از سهل بن سعد ساعدی رضی الله عنه روایت است که مردی به نزد پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آمد و گفت ای رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم ):مرا به کاری راهنمائی نما که چون آن را انجام دهم ؛ الله مرا دوست بدار و مردم نیز مرا دوست بدارند رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : به دنیا بی توجه وبی علاقه باش؛ الله ترا دوست می دارد و از آنچه در دست مردم است روگردانی و بی رغبت باش ؛ مردم ترا دوست می دارند.  

(استادآلبانی رحمه الله در سلسله احادیث صحیحه شماره (944) این حدیث 

 را حسن قرار داده اند)