ترجمه جامع الترمذی ،حدیث 107 تا 112

بَابٌ فِی الوُضُوءِ بَعْدَ الغُسْلِ

بحثی که در باره وضوی بعد از غسل آمده است.

107 - (صحیح) حَدَّثَنَا إِسْمَاعِیلُ بْنُ مُوسَى قَالَ: حَدَّثَنَا شَرِیکٌ، عَنْ أَبِی إِسْحَاقَ، عَنْ الأَسْوَدِ، عَنْ عَائِشَةَ، «أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ لَا یَتَوَضَّأُ بَعْدَ الغُسْلِ».

ترجمه: عایشه رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بعد از غسل وضو نمی گرفتند.

بَابُ مَا جَاءَ إِذَا التَقَى الخِتَانَانِ وَجَبَ الغُسْلُ

بحث آنچه (در حدیث) آمده که چون دو ختنه گاه (مرد و زن) با هم برخورد نمودند، غسل واجب گشته است.

108 - (صحیح) حَدَّثَنَا أَبُو مُوسَى مُحَمَّدُ بْنُ المُثَنَّى قَالَ: حَدَّثَنَا الوَلِیدُ بْنُ مُسْلِمٍ، عَنْ الأَوْزَاعِیِّ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ القَاسِمِ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: «إِذَا جَاوَزَالخِتَانُ الخِتَانَ وَجَبَ الغُسْلُ، فَعَلْتُهُ أَنَا وَرَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَاغْتَسَلْنَا».

ترجمه: عایشه رضی الله عنه فرمودند: چون ختنه گاه (مرد) از ختنه گاه (زن) گذر نمود غسل واجب گشته است،(گرچه مرد و زن انزال نگردند)، من و رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم چنین نموده و سپس غسل کردیم.

109 - (صحیح لغیره) حَدَّثَنَا هَنَّادٌ قَالَ: حَدَّثَنَا وَکِیعٌ، عَنْ سُفْیَانَ، عَنْ عَلِیِّ بْنِ زَیْدٍ، عَنْ سَعِیدِ بْنِ المُسَیِّبِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: «إِذَا جَاوَزَ الخِتَانُ الخِتَانَ وَجَبَ الغُسْلُ».

ترجمه: عایشه رضی الله عنها فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: چون ختنه گاه (مرد) از ختنه گاه (زن) گذر نمود غسل (بر زن و مرد) واجب گشته است.

بَابُ مَا جَاءَ أَنَّ المَاءَ مِنَ المَاءِ

بحث آنچه آمده که آب (غسل برخود ریختن) از(آمدن) آب (منی) واجب می گردد.

110 - (صحیح) حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِیعٍ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ المُبَارَکِ قَالَ: حَدَّثَنَا  یُونُسُ بْنُ یَزِیدَ، عَنْ الزُّهْرِیِّ، عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ، عَنْ أُبَیِّ بْنِ کَعْبٍ، قَالَ: «إِنَّمَا کَانَ المَاءُ مِنَ المَاءِ رُخْصَةً فِی أَوَّلِ الإِسْلَامِ، ثُمَّ نُهِیَ عَنْهَا».

ترجمه: ابی بن کعب رضی الله عنه فرمودند: همانا اینکه (ریختن) آب (غسل بر خود و غسل کردن) از (آمدن) آب (منی) واجب می گشته رخصتی در اول اسلام بوده و بعدا از این کار ممانعت شده (و این کار منسوخ گشته) است.

111 - (صحیح) حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِیعٍ قَالَ: حَدَّثَنَا ابْنُ المُبَارَکِ قَالَ: أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ، عَنِ الزُّهْرِیِّ بِهَذَا الإِسْنَادِ مِثْلَهُ.

112 - (صحیح، بجز: فِی الِاحْتِلَامِ) حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ حُجْرٍ قَالَ: أَخْبَرَنَا شَرِیکٌ، عَنْ أَبِی الجَحَّافِ، عَنْ عِکْرِمَةَ، عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: «إِنَّمَا المَاءُ مِنَ المَاءِ فِی الِاحْتِلَامِ».

ترجمه: ابن عباس رضی الله عنه فرمودند: همانا اینکه (ریختن) آب (غسل بر خود و غسل کردن) از (آمدن) آب (منی) واجب می گردد درباره خواب دیدند و آب منی به هنگام خواب آمدن است.