۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

حکمت حرمت صیغه

پرسش: چرا پیامبر گرامی صلی‌الله‌علیه ‌وآله‌ وسلم یک مدت صیغه را مجاز گذاشتند و بعدش حرام قرار دادند؟

 

پاسخ:  آنچه از آثاری که از صحابه رضی الله عنهم و اقوال علماء بزرگوار آمده واضح می گردد، علت اجازه دادن صیغه بطور موقت، دوری از خانمها و سختی بدون همسر در سفرها ی آن زمان بوده که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌ وآله‌ وسلم بطور موقت اجازه داده اند، که بعدا بطور دائمی حرام قرار داده اند، و این دوری را در آن زمان عذر موجهی برای صیغه نداسته اند، آری این حکمت را می توان در این اثر عبدالله بن مسعود رضی الله عنه  که در صحیح بخاری آمده یافت:

 

عَنْ عَبْد اللَّهِ قَالَ :  کُنَّا نَغْزُو مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، وَلَیْسَ لَنَا شَیْءٌ، فَقُلْنَا : أَلَا نَسْتَخْصِی ؟ فَنَهَانَا عَنْ ذَلِکَ، ثُمَّ رَخَّصَ لَنَا أَنْ نَنْکِحَ الْمَرْأَةَ بِالثَّوْبِ،........ .

 

ترجمه:  عبدالله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند: ما بهمراه رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به جهاد و جنگ می رفتیم و ما (زن) چیزی نداشتیم، ما به رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم گفتیم: آیا خصیتین و بیضه های ما نکشیم، (تا شهوت ما از بین رفته و گرفتار گناه نشویم) ایشان ما را از این ممانعت نمودند، و سپس به ما اجازه ازدواج( موقت و صیغه) با زنی در مقابل لباسی که به دهیم دادند.....صحیح بخاری ( 5075)

 

البته اینکه صیغه قبل از خبیر مجاز بوده و در زمان خیبر حرام قرار داده شده و بعد دو باره در زمان فتح مکه به مدت سه روز حلال و بعد تا قیامت حرام قرار داده شده است نظریه برخی از علماء است که بنا بر روایتی که از علی بن ابی طالب رضی الله عنه  در باره حرمت صیغه در زمان خیبر آمده است،  ولی گروهی دیگر از علما بر این باور که صیغه فقط در زمان فتح مکه به مدت سه روز مجاز قرار داده شده و بعد بصورت دائمی حرام قرار داده شده است ، و روایت زمان خیبر را توجیه نموده و می گویند راویان در نقل این حدیث دچار اشتباه شده اند، که هر دو حکم حرمت گوشت خر و ممانعت از صیغه  را به زمان خیبر نسبت داده اند، بلکه حرمت گوشت خر از زمان خیبر است ولی حرمت صیغه از زمان فتح مکه است.

و مهم ترین حکمت حرام شدن صیغه را می شود در حفظ کیان خانواده، و جلوگیری از سوء استفاده مردان جستجو کرد.