ترجمه کتاب لؤلؤ و مرجان حدیث (۲۹۰ تا ۳۰۰)

290 - حدیث عَائِشَةَ عَنْ مَسْرُوقٍ، قَالَ: ذُکِرَ عِنْدَهَا (عَائِشَةَ) مَا یَقْطَعُ الصَّلاَةَ، الْکَلْبُ وَالْحِمَارُ وَالْمَرْأَةُ فَقَالَتْ: شَبَّهْتُمُونَا بالْحُمُر وَالْکِلاَب وَاللهِ لَقَدْ رَأَیْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یُصَلِّی وَإِنِّی عَلَى السَرِیرِ بَیْنَهُ وَبَیْنَ الْقبْلَةِ، مُضْطَجِعَةً، فَتَبْدو لِی الْحَاجَةُ فَأَکْرَهُ أَنْ أَجْلِسَ فأُوذِیَ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، فَأَنْسَلُّ مِنْ عِنْد رِجْلَیْهِ.

ترجمه : مسروق رحمه الله فرمودند: نزد عایشه رضی الله عنه بیان شد که چیزهایی «همانند» سگ و خر و زن نماز را قطع می کنند، «عایشه رضی الله عنها» فرمودند : شما «با این سخنانتان» ما «زنان» را «در این مسأله» به خرها و سگ ها تشبیه نموده اید، سوگند به الله من پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم دیدم که نماز«شب» می خوانند ودرحالی که من بر تخت خوابی که در جلوی و درمیان ایشان و میان قبله قرار داشت درازکشیده بودم ، «گه گاهی» برایم نیازی پیش می آمد « و می خواستم که برای حل آن نیاز بلنده شده و بروم» ولی ناپسند می دانستم که «جلوی پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم» بنشینم و تا با این طریق پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم اذیت و آزرده شوند ، لذا من ازآن قسمت دو پایه تخت «که دو پایم در آن قسمت قرار داشتند» آهسته بیرون شده «و دنبال کار و نیازم» می رفتم .

291 - حدیث عَائِشَةَ قَالَتْ: أَعَدَلْتُمُونَا بِالْکَلْبِ وَالْحِمَارِ لَقَدْ رَأَیْتُنِی مُضْطَجِعَةً عَلَى السَّرِیرِ فَیَجِیءُ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَیتَوَسَّطُ السَّرِیرَ، فَیُصَلِّی، فَأَکْرَهُ أَنْ أُسَنِّحَهُ فَأَنْسَلُّ مِنْ قِبَلِ رِجْلِی السَّرِیرِ حَتَّى أنْسَلَّ مِنْ لِحَافِی.

ترجمه : «روزی در نزدعایشه رضی الله عنه بیان شد که سگ و خر و زن نماز را قطع می کنند»، عایشه رضی الله عنها فرمودند : شما «با این سخنانتان» ما «زنان» را «در این مسأله» به سگ و خر برابردانسته « وتشبیه» نموده اید، من خودم را بر تخت خواب درازکشیده می دیدم که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم می آمدند و در «روبروی» وسط تخت خواب ایستاده و شروع به نماز خواندن می کردند،«گه گاهی برایم نیازی پیش می آمد ومی خواستم که برای حل آن نیاز بلنده شده و بروم» ولی ناپسند می دانستم که«جلوی پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم» در رودر روی ایشان بنشینم ، لذا من ازآن قسمت دو پایه تخت «که دو پایم در آن قسمت قرار داشتند» آهسته بیرون شده تا از لحافم بیرون می شدم «و دنبال کار و نیازم می رفتم» .

292 - حدیث عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، أَنَّهَا قَالَتْ: کُنْتُ أَنَامُ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَرِجْلاَیَ فِی قِبْلَتِهِ، فَإِذَا سَجَدَ غَمَزَنِی فَقَبَضْتُ رِجْلَیَّ، فَإِذَا قَامَ بَسَطْتُهُمَا قَالَتْ: والْبُیُوتُ یَوْمَئِذٍ لَیْسَ فِیهَا مَصَابِیحُ.

ترجمه : عایشه همسرپیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : من بودم «که گه گاهی» جلوی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم می خوابیدم و دو پایم در سمت قبله « و محل سجده ایشان» می بود ، و چون ایشان می خواستند سجده کنند با سرانگشتانشان «قسمتی از پایم را» فشار داده  و من دو پایم را جمع می نمودم، و چون «برای رکعت بعدی» بلند می شدند «من دو باره» دو پایم را درازمی کردم «به همین منوال تا نمازشان به پایان می رسید»، «سپس عایشه رضی الله عنها» فرمودند: در خانه ها در آن روزها «که» چراغ هایی نبود .

293 - حدیث مَیْمُونَةَ قَالَتْ: کَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یُصَلِّی وَأَنَا حِذَاءَهُ، وَأَنَا حَائِضٌ، وَرُبَّمَا أَصَابَنِی ثَوْبُهُ إِذَا سَجَدَ.

ترجمه : میمونه رضی الله عنها فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بودند که نماز «شب» می خواندند و در حالی که من در دوران قاعدگی بوده و در جلوو روبری ایشان «بربستر درازکشیده» بودم وگاهی وقتی که سجده می کردند لباسشان به من اصابت می کرد .

294 - حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ سَائِلاً سَأَلَ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ عَنِ الصَّلاَةِ فِی ثَوبٍ وَاحِدٍ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: أَوَلِکُلِّکُمْ ثَوْبَانِ.

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند : همانا سؤال کننده ای از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در باره نماز خواندن در یک لباس پرسیدند «که آیا مجاز است یا خیر؟» ، سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم «در جواب» فرمودند : آیا مگرهمه شماها دو لباس دارید؟ .«یعنی وقتی همه دولباس ندارید پس با یک لباس خواندن ایرادی ندارد» .

295 - حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ، قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: لاَ یُصَلِّی أَحَدُکُمْ فِی الثَّوْبِ الْوَاحِدِ لَیْسَ عَلَى عَاتِقَیْهِ شَیْءٌ.

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند : پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : هیچ یک از شما در یک لباس و در حالی که بردوشانه اش چیزی نیست نماز نخواند .

296 - حدیث عُمَرَ بْنِ أَبِی سَلَمَةَ، قَالَ: رَأَیْتُ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یُصَلِّی فِی ثَوْبٍ وَاحِدٍ مُشْتَمِلاً بِهِ، فِی بَیْتِ أُمِّ سَلَمَةَ، وَاضِعًا طَرَفَیْهِ عَلَى عَاتِقَیْهِ.

ترجمه : عمر بن ابی سلمه رضی الله عنه فرمودند : من رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را دیدم که در خانه ام سلمه در حالی که یک پارچه بدور خودشان پیچانده اند و دو طرف آن پارچه را برعکس بر دو شانه خودشان انداخته اند نماز می خوانند.

297 - حدیث جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْمُنْکَدِرِ: رَأَیْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللهِ یُصَلِّی فِی ثَوْبٍ وَاحِدٍ، وَقَالَ رَأَیْتُ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یُصَلِّی فِی ثَوْبٍ.

ترجمه : محمد بن المنکدر رحمه الله فرمودند: من جابر بن عبد الله رضی الله عنه را دیدم که در یک لباس نماز می خوانند و ایشان فرمودند : که من پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم را دیدم که در یک لباس نماز می خوانند .

298 - حدیث أَبِی ذَرٍّ رضی الله عنه، قَالَ: قُلْتُ یَا رَسُولَ اللهِ أیُّ مَسْجِدٍ وُضِعَ فِی الأَرْضِ أَوَّلُ قَالَ: الْمَسْجِدُ الْحَرَامُ قَالَ: قُلْتُ ثُمَّ أیُّ قَالَ: الْمَسْجِدُ الأَقْصى قُلْتُ: کَمْ کَانَ بَیْنَهُمًا قَالَ: أَرْبَعُونَ سَنَةً، ثُمَّ أَیْنَمَا أَدْرَکَتْکَ الصَّلاَةُ بَعْدُ، فَصَلِّ، فَإِنَّ الْفَضْلَ فِیهِ.

ترجمه : ابوذر«غفاری» رضی الله عنه فرمودند : من «به رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم» گفتم : ای رسول الله کدام مسجد اول بر روی «این» زمین ساخته شده است ؟ ایشان فرمودند : مسجد الحرام «ابوذر می گوید سپس» گفتم : بعد از آن کدام «مسجد»؟ «رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم» فرمودند : «سپس» مسجد الاقصی، من گفتم : فاصله ساخت این دو «مسجد» چقدر بوده است؟ «ایشان» فرمودند : چهل سال ، سپس «رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم» فرمودند: از این به بعد هرکجا که نماز تو را دریافت «و وقتش فرا رسید» پس «همانجا» نماز بخوان زیرا فضیلت در همین است .

299 - حدیث جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: أُعْطِیتُ خَمْسًا لَمْ یُعْطَهُنَّ أَحَدٌ مِنَ الأَنْبِیَاءِ قَبْلِی: نُصِرْتُ بِالرُّعْبِ مَسِیرَةَ شَهْرٍ، وَجُعِلَتْ لِیَ الأَرْضُ مَسْجِدًا وَطَهُورًا، فَأَیُّمَا رَجُلٍ مِنْ أُمَّتِی أَدْرَکَتْهُ الصَّلاَةُ فَلْیُصَلِّ، وَأُحِلَّتْ لِیَ الْغَنَائِمُ، وَکَانَ النَبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یُبْعَثُ إِلَى قَوْمِهِ خَاصَّةً وَبُعِثْتُ إِلَى النَّاس کَافَّةً، وَأُعْطِیتُ الشَّفَاعَةَ .

ترجمه : جابربن عبدالله رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : به من پنج چیزداده شده است که به هیچ یک از پیامبران پیش ازمن داده نشده است : با ترسی « که دشمنانم از من دارند» با وجودیکه به اندازه مسافت یک ماه از من دور اند ؛ یاری شده ام ، و زمین برای من « وامت من» مسجد «و محل عبادت و نماز» و «محل» پاکی «حاصل نمودن با تیمم» قرار داده شده است لذا هرفردی از امت من «وقت» نمازرا دریافت پس همانجا نماز بخواند، و برای من «و امت من» غنیمت های «جنگی که در جهاد به دست می آید» حلال قرار داده شده است، و «قبل از من» هرپیامبری که رحمت الله و سلامتی بر او باد به پیامبری می رسید فقط به سوی قوم خودش فرستاده و مبعوث می شد ولی من به سوی تمام مردم فرستاده شدم و شفاعت «بزرگ روز قیامت، فقط» به من داده شده است .

300 - حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: بُعِثْتُ بِجَوَامِعِ الْکَلِمِ، وَنُصِرْتُ بِالرُّعْبِ، فَبَیْنَا أَنَا نَائِمٌ أُتِیتُ بِمَفَاتِیحِ خَزَائِنِ الأَرْضِ فَوُضِعَتْ فِی یَدِی . قَالَ أَبُو هُرَیْرَةَ: وَقَدْ ذَهَبَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَأَنْتُمْ تَنْتَثِلُونَهَا.

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : من با سخنان جامع مبعوث و فرستاده شدم و با ترسی «که دشمنانم از من دارند» نصرت و یاری شده ام و در حالی که من در خواب بودم کلیدهای خزانه های زمین در دست من گذاشته شد . ابوهریره رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم از این دنیا رفتند و درحالی الآن شما آنها استخراج «واستفاده» می کنید .