تفسیر آسان آیه (213) سوره بقره

ترجمه آیه (۲۱۳) سوره بقره

 کَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ وَأَنزَلَ مَعَهُمْ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ لِیَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ وَمَا اخْتَلَفَ فِیهِ إِلاَّ الَّذِینَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمْ الْبَیِّنَاتُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ مِنْ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَاللَّهُ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ(213)

ترجمه : مردم (همه در آغاز) یک امت بودند، (که بعدها دچار اختلاف شدن) پس الله متعال پیامبران مژده دهند و بیم دهنده ای را فرستاد و با آنها کتاب های (آسمانی خویش) را به حق نازل نمود تا اینکه در میان مردم نسبت به آنچه که با یکدیگر اختلاف نموده اند (به حق) حکم و فیصله نماید، ودر این باره اختلاف ننمودند مگر کسانی که به آنها کتاب (آسمانی) داده شده است (و آنها) بعد از اینکه دلایل واضح و آشکار به نزدشان آمد بنا بر ستمگری و کینه توزی (با یکدیگر اختلاف نمودند) ، آنگاه الله با اجازه اش کسانی را که ایمان آوردند را در آنچه که در باره آن اختلاف نموده بودند به حق هدایت داد و الله هرکسی را که بخواهد به سوی راه راست هدایت می دهد.

تفسیر آسان آیه (213) سوره بقره

(کَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً) درآغازتمام انسانها دارای یک عقیده بودند ، همه یکتاپرست و موحّد بودند و در میان آنها شرکی وجود نداشت ، تا اینکه رفته رفته شیطان با دسیسه ها و مکرهای خویش توانست گروهی از ما انسانها را فریب داده و آنان به شرک و کفر بکشاند و با این طریق انسانهای متحدی که همه آنان دارای یک کیش و آیین بودند را به گروهای پراکنده و دارای عقاید مختلف و شرکی تقسیم نماید .

(فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَ وَأَنزَلَ مَعَهُمْ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ لِیَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ) در این قسمت از آیه آمده است ، بعد از این که گروهی ازانسانها با فریبی که از شیطان خورده بودند دچار شرک شدند و امت واحده به امت ها و ملت های گونان تقسیم شد، و شرک و کفر در میان بشریت رواج یافت، الله متعال برای هدایت این بشر فریب خورده و گمراه پیامبرانی را با کتابهای آسمانی فرستاد تا با مژده دادن به یکتا پرستان نیکوکار و بیم دادن به گنه کاران و مشرکان، مردم را راهنمائی نموده و در مسائل اختلافی، حق را برای آنان بیان کرده و با حق در میان آنها قضاوت و فیصله نمایند .

آری یکی از مهم ترین و اصلی ترین حکمت های آمدن پیامبران و نازل شدن کتابهای آسمانی همین حل اختلافات در میان گروهای مختلف و متحد نمودن آنها بوده است ، پیامبران الهی با کتب آسمانی آمده اند تا در میان مسلمانان و کفار و همچنین خلاف کاران و نیک کرداران فیصله و قضاوت نمایند و بگویند که حق با مسلمانان نیک کرداراست  و بهشت نیز از آنِ آنهاست، و کفار و خلاف کاران بر باطل و در اشتباه بسرمی برند و دوزخ از آنِ آنهاست .

(وَمَا اخْتَلَفَ فِیهِ إِلاَّ الَّذِینَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمْ الْبَیِّنَاتُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ) در این قسمت از آیه اختلاف گران در دین و علت اختلاف آنان را بیان نموده است ، آری کسانی که در دین دچاراختلاف شدند که به آنان کتاب های آسمانی داده شده و دلایل واضح و آشکار به نزد آنان آمده بودند، لذا علت اختلاف آنان نرسیدن حق و یا نداستن حق نبوده بلکه حسادت و ستمگری و کینه توزی نسبت به یکدیگر بوده است، و این مرض متأسفانه امروزه درمیان مسلمانان به اوج خودش رسیده است و بسیاری از مدعیان علم بنا برحسادت به سایرین دست به اختلاف در دین زده و حتی به سلیقه های شخصی و نظریات فردی خودشان رنگ و بوی دینی و شرعی می دهند تا بهتر بتوانند آنها را در بازار تجارت دینی بفروش برسانند و سود بیشتری به جیب بزنند ، بخاطر همین کارهای این دسته از عالم نماهاست که بدعت به نام سنّت و شرک به نام توحید در میان جوامع اسلامی جا افتاده و رونق گرفته است . 

(فَهَدَى اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ مِنْ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ) آری الله متعال در مواقع و موارد اختلافی کسانی که ایمان واقعی آورده و همیشه خواهان حق و هدایت اند را با اجازه خویش به حق هدایت می نماید، و راه حق را به آنها نشان می دهد، تا اینکه برحق بوده و همیشه در مسیرحق حرکت کنند .

(وَاللَّهُ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ) آری این الله متعال است که هرکس را بخواهد به راه راست ؛ راه پیامبران، راستگویان ، شهداء و نیکوکاران هدایت می دهد ، تا بر راه راست رفته و به مقصد مقصود که همان رضامندی الله مهربان و بهشت جاویدان باشد برسند و از مسیر حق منحرف نشده تا باعث خشم الهی گشته و وارد آتش جهنم گردند .