۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

تفسیرآسان آیه (201) سوره بقره

ترجمه آیه (۲۰۱) سوره بقره

 

وَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (201)

ترجمه : وبرخی از مردم می گویند : پروردگار ما در دنیا به ما نیکی عنایت کن و درقیامت (نیز، به ما) نیکی (عنایت کن) و ما را ازعذاب آتش (جهنم) دور نگاه داشته (ونجات بده).


تفسیرآسان آیه (201) سوره بقره


(وَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ) در این آیه الله متعال برای ما گروهی از انسانها عاقل و فهمیده ای را معرفی می کند که تنها به فکر دنیای خویش نیستند بلکه از پروردگار مهربان خویش می خواهند که به آنها لطف و مرحمت نموده و دینا و آخرت آنان را آباد گرداند لذا دستان نیاز را بسوی پروردگار بی نیازو مهربانشان بلند نموده و می گویند « پروردگار ما در دنیا به ما نیکی عنایت کن و درقیامت (نیز، به ما) نیکی (عنایت کن) و ما را ازعذاب آتش (جهنم) دور نگاه داشته (ونجات بده)»

در اینجا مناسب می دانم به یک نکته مهمی که معمولا به آن کم ترتوجه داده می شود اشاره کنم و آن هم اهمیت دعا می باشد، پیامبربزرگوار اسلام صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : دعا عبادت است .

لذا وقتی یک مسلمان برای حل مشکلات خود و یا درخواست نعمات برای خود ، دست نیاز به سوی پروردگار بی نیاز و مهربان خویش بلند می کند و اوبا این کارش درآنِ واحد دو کار کرده است :

1 - با بیان نام و صفات الله متعال و نیاز خویش به پروردگاربی نیاز مهربان خویش او را عبادت نموده است و این یک عمل نیکی است که با آن پروردگار خویش را از خودش راضی نموده است .

2 - با دعا بسیاری ازمشکلات دنیوی و اخروی خویش را حل نموده و بسیاری از نعمات دنیوی و اخروی را به دست آورده است .

در اینجا باید به یک نکته ای دیگری نیزاشاره کنم که متأسفانه بسیاری از ما مسلمانان بدان گرفتارشده اند و آن اینکه امروزه اگرکسی گرفتار مشکلی شده و یا خواهان نعمتی باشد قبل از هر چیز به فکر پول و پارتی و سایر امور دنیوی می شود و چون تمام درب ها را بروی خود بسته دید آن وقت است که بفکر دعا شده و دست نیاز بسوی الله متعال بلند می کند، و در حالی که یک مسلمانان واقعی در هر مشکلی و یا در زمان خواهان بودن هر نعمتی، قبل از هر چیز دست نیاز به سوی پروردگار بی نیاز و مهربانش بلند نموده و سپس از راههای شرعی و حلال بفکر حل مشکلات خویش و یا بدست آوردن آن نعمت مورد نیاز می پردازد ، بعد از این اگر آن مشکل حل شد و یا آن نعمت بدست آورد که شکر الله متعال را بجا آورده و الله متعال در قرآن گفته است «اگر شکر نمایید من نعمتهای بیشتری به شما عنایت می کنم» و اگرهم آن مشکلش حل نشد و یا آن نعمت بدست نیاورد، صبر می کند و به قضا و قدر الهی راضی گشته و آن را برابر با حکمت الهی می داند و برآن هیچ اعتراضی نمی کند.

ناگفته نماند که دعایی که در این آیه ذکر شده دعایی است که تمام خیر و خوبی دنیا و آخرت را در خودش جمع نموده است و این دعایی است که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آن را زیاد می خواندند و با این الفاظ دعا می نمودند در این باره به روایت (6389) که درصحیح بخاری آمده توجه نمایید :

عَنْ أَنَسٍ، قَالَ: کَانَ أَکْثَرُ دُعَاءِ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: «اللَّهُمَّ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً، وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ»

ترجمه : انس بن مالک رضی الله عنه فرمودند: اکثردعای پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم این بود « اللَّهُمَّ رَبَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً، وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً، وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ » یعنی : یا الله (ای) پروردگار ما در دنیا به ما نیکی عنایت نما و در آخرت (نیز) به ما نیکی عنایت نما، و ما را ازعذاب آتش (دوزخ) نجات ده .