ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
(وَمن مَاتَ من أهل الْقبْلَة موحدا) یُصَلِّی عَلَیْهِ ویستغفر لَهُ وَلَا یحجب عَنهُ الاسْتِغْفَار وَلَا تتْرک الصَّلَاة عَلَیْهِ لذنب أذنبه صَغِیرا کَانَ أَو کَبِیرا أمره إِلَى الله تَعَالَى .
ترجمه فارسی :
و هرکس از اهل قبله «یعنی از اهل اسلام» بر یکتا پرستی بمیرد براونماز «جنازه» خوانده می شود و برای او (از الله متعال) طلب آمرزش نمودن مجازاست ، وبنا براینکه گناه کوچک و یا بزرگی ازاوسر زده است از دعا آمرزش برای او جلوگیری نشود (وازدعای مغفرت برای او محروم گردانده نشود) و نماز«جنازه خواندن» بر او رها و ترک نشود و جریانش به الله متعال سپرده شود «که او را ببخشد و یا اینکه او را گرفت نماید».
(پایان ترجمه کتاب «اصول السنه» امام احمد رضی الله عنه)
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
وَالْجنَّة وَالنَّار مخلوقتان کَمَا جَاءَ عَن رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم (دخلت الْجنَّة فَرَأَیْت قصرا وَرَأَیْت الْکَوْثَر واطلعت فِی الْجنَّة فَرَأَیْت أَکثر أَهلهَا کَذَا واطلعت فِی النَّار فَرَأَیْت کَذَا وَکَذَا فَمن زعم أَنَّهُمَا لم تخلقا فَهُوَ مکذب بِالْقُرْآنِ وَأَحَادِیث رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم وَلَا أَحْسبهُ یُؤمن بِالْجنَّةِ وَالنَّار.
ترجمه فارسی :
بهشت و دوزخ هر دوی آنها «الآن موجود و» آفریده شده اند همان گونه که «دراحادیثی صحیح زیادی» از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به اثبات رسیده است، «همانند حدیث» (دخلت الْجنَّة فَرَأَیْت قصرا) یعنی : به بهشت داخل شدم ودر آن کاخی دیدم که ...« و همانند حدیث» (وَرَأَیْت الْکَوْثَر) یعنی : حوض و نهرکوثر را «در بهشت» دیدم... «و همانند حدیث» (واطلعت فِی الْجنَّة فَرَأَیْت أَکثر أَهلهَا کَذَا واطلعت فِی النَّار فَرَأَیْت کَذَا) یعنی : به بهشت سرک کشیدم دیدم که اکثر ساکنان آن فلان افراد اند ....و به جهنم سرک کشیدم دیدم که چنین وچنان است ، لذا هرکس گمان نماید که بهشت و دوزخ تا بحال آفریده نشده اند او (آیات) قرآن و احادیث (صحیح) رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم (که در این باره آمده است را) دورغ پنداشته و تکذیب نموده است، و من گمان می کنم که او به بهشت و دوزخ ایمان (کامل ودرست) داشته باشد.
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
والنفاق هُوَ الْکفْر أَن یکفر بِاللَّه ویعبد غَیره وَیظْهر الْإِسْلَام فِی الْعَلَانِیَة مثل الْمُنَافِقین الَّذین کَانُوا على عهد رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم . (ثَلَاث من کن فِیهِ فَهُوَ مُنَافِق) على التَّغْلِیظ نرویها کَمَا جَاءَت وَلَا نقیسها وَقَوله (لَا ترجعوا بعدِی کفَّارًا ضلالا یضْرب بَعْضکُم رِقَاب بعض) وَمثل (إِذا التقى المسلمان بسیفهما فالقاتل والمقتول فِی النَّار) وَمثل (سباب الْمُسلم فسوق وقتاله کفر) وَمثل (من قَالَ لِأَخِیهِ یَا کَافِر فقد بَاء بهَا أَحدهمَا) وَمثل (کفر بِاللَّه تبرؤ من نسب وَإِن دق) وَنَحْو هَذِه الْأَحَادِیث مِمَّا قد صَحَّ وَحفظ فَإنَّا نسلم لَهُ وَإِن لم نعلم تَفْسِیرهَا وَلَا نتکلم فِیهَا وَلَا نجادل فِیهَا وَلَا نفسر هَذِه الْأَحَادِیث إِلَّا مثل مَا جَاءَت لَا نردها إِلَّا بِأَحَق مِنْهَا.
ترجمه فارسی :
نفاق «در اصل» همان کفری است که فرد « درباطن خودش» به الله کفر می ورزد و غیرازاو را عبادت می نماید ولی درظاهر تظاهر به اسلام می نماید همانند منافقینی که در زمان رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بوده اند ، این حدیث « ثَلَاث من کن فِیهِ فَهُوَ مُنَافِق » یعنی هرکس سه عادت در او باشد پس او منافق است، برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است ما آن را همانگونه که آمده روایت می کنیم و بر آن «چیزی را» قیاس نمی کنیم، و «همچنین این» گفته «رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم» (لَا ترجعوا بعدِی کفَّارًا ضلالا یضْرب بَعْضکُم رِقَاب بعض) یعنی : بعد از من کفار گمراه نگردید که درآن وقت گردنهای یکدیگر را خواهید زد « برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است »همان گونه که حدیث (سباب الْمُسلم فسوق وقتاله کفر) یعنی : دشنام دادن مسلمان فسق و در گیری و جنگ با او کفراست « برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است » همان گونه که حدیث : (من قَالَ لِأَخِیهِ یَا کَافِر فقد بَاء بهَا أَحدهمَا) یعنی : هرکس به برادر«دینی» خود بگوید: ای کافر، کفربه یکی از آن دوبازخواهد گشت ، « برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است »، همان گونه که حدیث: (کفر بِاللَّه تبرؤ من نسب وَإِن دق) یعنی اظهار از نسب گرچه باریک هم باشد کفر به الله محسوب می شود « برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است »، آری همانند این نوع احادیث که با «سندهای»صحیح به اثبات رسیده و محفوظ اند قطعا ما «آنها را قبول می داریم و» تسلیم آنها هستیم و گرچه توضیح «واقعی و کامل آنها را» ندانیم و نسبت به «رد و یا توجیح نادرست» آنها سخن نمی گوییم و در باره آنها مجادله و مباحثه نمی کنیم و این نوع احادیث را (هیچ) تفسیرو توضیح نمی نماییم مگر همانگونه که آمده اند وآنها را رد نمی کنیم مگر اینکه دلیل بهتر و به حق نزدیک تری از آنها ببینیم .
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
وَمن انْتقصَ أحدا من أَصْحَاب رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم أَو بغضه بِحَدَث مِنْهُ أَو ذکر مساویه کَانَ مبتدعا حَتَّى یترحم عَلَیْهِم جَمِیعًا وَیکون قلبه لَهُم سلیما.
ترجمه فارسی :
و هرکس در حق یکی از یاران رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم توهین نماید و یا اینکه بنا برعملی که ازآن صحابه سرزده با او بغض نماید و یا اینکه عیب های او را ذکر کند او بدعتی است تا اینکه «از این نظریه خویش باز گشته» و بر تمام یاران رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دعای رحمت نموده و نسبت به آنها قلبش را سالم نماید .
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
وَالرَّجم حق على من زنا وَقد أحصن إِذا اعْترف أَو قَامَت عَلَیْهِ بَینته وَقد رجم رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم وَالْأَئِمَّة الراشدون.
ترجمه فارسی :
سنگسار بر زنا کار متأهلی که اعتراف نماید و یا اینکه گواه برآن بپا خیزد حق و ثابت است و رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم و رهبران راه یافته «حکم » سنگساررا «در دروان حکومت های خودشان، برزناکاران متأهل» اجرا نموده اند .
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
وَلَا نشْهد على أهل الْقبْلَة بِعَمَل یعمله بجنة وَلَا نَار نرجو للصالح ونخاف عَلَیْهِ ونخاف على الْمُسِیء المذنب وَنَرْجُو لَهُ رَحْمَة الله. وَمن لَقِی الله بذنب یجب لَهُ النَّار تَائِبًا غیر مصر عَلَیْهِ فَإِن الله یَتُوب عَلَیْهِ وَیقبل التَّوْبَة عَن عباده وَیَعْفُو عَن السَّیِّئَات. من لقِیه وَقد أقیم عَلَیْهِ حد ذَلِک الذَّنب فِی الدُّنْیَا فَهُوَ کَفَّارَته کَمَا جَاءَ فِی الْخَبَر عَن رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم . وَمن لقِیه مصرا غیر تائب من الذُّنُوب الَّتِی اسْتوْجبَ بهَا الْعقُوبَة فَأمره إِلَى الله إِن شَاءَ عذبه وَإِن شَاءَ غفر لَهُ . وَمن لقِیه من کَافِر عذبه وَلم یغْفر لَهُ .
ترجمه فارسی :
وما برهیچ یک از اهل قبله بنا برعملی که انجام می دهد نه به بهشتی بودن او. و نه هم به دوزخ بودن او، گواهی می دهیم، برای نیکوکار امیدوار«نجات» هستیم توأم با اینکه براواز گرفت الهی نیز می ترسیم و برگنه کار خطا کاراز گرفت الهی ترسیده و (نیز) امیدوار رحمت الهی برای او هستیم . وهرکس با الله ملاقات نماید و در حالی که مرتکب گناهی شده که مستحق آتش جهنم است ولی برآن پافشاری و اصرار ننموده است (حالا) اگر از آن گناه توبه نماید همانا الله توبه او را می پذیرد زیرا الله توبه بندگانش را پذیرفته و از گناهان (و کردار بد) آنان درگذر می نماید . وهرکس «در قیامت» با الله ملاقات نماید و در حالی حد آن گناهی ( که در دنیا انجام داده) بر او در (همین) دنیا اجرا شده است پس این «اجرای حد» برایش کفاره محسوب می شود، همانگونه که در حدیث «صحیح» از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آمده است . و هرکس با الله (متعال) در قیامت ملاقت و در حالی نماید که برگناهانی «غیر از شرک» که مستحق عذاب اند اصرار و پافشاری داشته و ازآنها (در دنیا) توبه ننموده است، حکم این فرد با الله (متعال) است اگر بخواهد او را عذاب می دهد و اگر بخواهد او را می بخشد . وهرکس در قیامت در حالی با الله (متعال) ملاقات نماید که کافر از دنیا رفته است ، الله (متعال) او را عذاب داده و(هرگز) نمی بخشد .
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
وقتال اللُّصُوص والخوارج جَائِز إِذا عرضوا للرجل فِی نَفسه وَمَاله فَلهُ أَن یُقَاتل عَن نَفسه وَمَاله وَیدْفَع عَنْهَا بِکُل مَا یقدر وَلَیْسَ لَهُ إِذا فارقوه أَو تَرَکُوهُ أَن یطلبهم وَلَا یتبع آثَارهم لَیْسَ لأحد إِلَّا الإِمَام أَو وُلَاة الْمُسلمین إِنَّمَا لَهُ أَن یدْفع عَن نَفسه فِی مقَامه ذَلِک وَیَنْوِی بِجهْدِهِ أَن لَا یقتل أحدا فَإِن مَاتَ على یَدَیْهِ فِی دَفعه عَن نَفسه فِی المعرکة فأبعد الله الْمَقْتُول وَإِن قتل هَذَا فِی تِلْکَ الْحَال وَهُوَ یدْفع عَن نَفسه وَمَاله رَجَوْت لَهُ الشَّهَادَة کَمَا جَاءَ فِی الْأَحَادِیث وَجَمِیع الْآثَار فِی هَذَا إِنَّمَا أَمر بقتاله وَلم یُؤمر بقتْله وَلَا اتِّبَاعه وَلَا یُجِیزعَلَیْهِ إِن صرع أَو کَانَ جریحا وَإِن أَخذه أَسِیرًا فَلَیْسَ لَهُ أَن یقْتله وَلَا یُقیم عَلَیْهِ الْحَد وَلَکِن یرفع أمره إِلَى من ولاه الله فَحکم فِیهِ.
ترجمه فارسی :
درگیری و جنگ با دزدان و خوارج جایزاست، هرگاه که اینها به جان و یا مال فردی تعرض نمایند فرد می تواند به هر نوع ممکن که قدرت دارد از خودش و مالش دفاع نموده و در دفاع از آنها با آنان بجنگد و برای او جایز نیست که وقتی که دزدان و خوراج او را رها کردند آنها را دنبال و تعقیب کند و برای هیچ کس به جز رهبرمسلمانان و یا فرمانداران مسلمانان جایز نیست که دزدان و خوارج را دنبال و تعقیب کند، فقط هرفرد این حق را دارد که در جای خودش از خودش و مالش دفاع کند و حتی الامکان کوشش کند و در دلش این باشد تا (در درگیری بازدادان و خوارج) کسی را نکشد، حالا اگر در حین درگیری و دفاع از خودش در این معرکه و درگیری «دزدی و خارجی» کشته شد که الله آن کشته شده را هلاک و از رحمتش دور گرداند واگر خود این (مسلمان) دفاع کننده از نفس و مالش در این درگیری کشته شد که من برایش شهادت را امیدوارم، همان گونه که در احادیث «صحیح» است و تمام آثار«و احادیثی» که در این باره آمده به ما دستوردرگیری با «دزدان و خوراج» داده شده است ولی به کشتن آنها دستور داده نشده و نه هم به تعقیب و دنبال نمودن آنها دستور داده شده است و اگر آن «دزد و خارجی » افتاده و یا زخمی شده بود براوحمله نکند و اگر او را اسیرنمود نباید که آن را بکشد و یا بر او حد اجرا کند و لیکن او را ، وجریان او را به کسی که الله به او حکومت داده یعنی رهبر حکومت اسلامی برده تا او در باره این «دزدان و خوارج» فیصله نماید .
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
وَمن خرج على إِمَام من أَئِمَّة الْمُسلمین وَقد کَانُوا اجْتَمعُواعَلَیْهِ وأقروا بالخلافة بِأَیّ وَجه کَانَ بِالرِّضَا أَو الْغَلَبَة فقد شقّ هَذَا الْخَارِج عَصا الْمُسلمین وَخَالف الْآثَار عَن رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم فَإِن مَاتَ الْخَارِج عَلَیْهِ مَاتَ میتَة جَاهِلِیَّة. وَلَا یحل قتال السُّلْطَان وَلَا الْخُرُوج عَلَیْهِ لأحد من النَّاس فَمن فعل ذَلِک فَهُوَ مُبْتَدع على غیر السّنة وَالطَّرِیق .
ترجمه فارسی :
وهرکس بر رهبری از رهبران مسلمانان خروج کند و در حالی که مسلمانان برآن متفق بودند و به رهبری و خلافت او معترف بودند (حالا می خواهد) به هر طریقی که «رهبری او را ملت قبول کرده باشند» خواه با رضایت و یا با غلبه آمدن بر حکومت بصورت زور، در صورت خروج ، این خروج کننده با این کارش عصای اتحاد ملت را شکسته و با احادیث «صحیحی» که از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آمده مخالفت نموده است و اگر این خروج کننده در حالت خروج بمیرد برمرگ جاهلیت مرده است . (و) نه جنگ با حاکم و پادشاه مسلمان برای کسی حلال است و نه هم خروج بر علیه او، لذا هرکس این کار را بکند « و بر علیه حاکم مسلمانی خروج کند» پس او بدعتی است که بر راه «راست» و سنّت «نبوی صلی الله علیه و آله وسلم» نیست .
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
وَصَلَاة الْجُمُعَة خَلفه وَخلف من ولاه جَائِزَة بَاقِیَة تَامَّة رَکْعَتَیْنِ من أعادهما فَهُوَ مُبْتَدع تَارِک للآثار مُخَالف للسّنة لَیْسَ لَهُ من فضل الْجُمُعَة شَیْء إِذا لم یر الصَّلَاة خلف الْأَئِمَّة من کَانُوا برهم وفاجرهم فَالسنة بِأَن یُصَلِّی مَعَهم رَکْعَتَیْنِ وَتَدین بِأَنَّهَا تَامَّة لَا یکن فِی صدرک من ذَلِک شَیْء.
ترجمه فارسی :
و نماز جمعه پشت سر رهبر(حکومت اسلامی) و همچنین پشت سر کسی که او (بعنوان مسئول و امیر منطقه ای ) تعیین نموده جائزوکامل است و اگر کسی حتی دو رکعتی (همانند نماز جمعه وغیره) که پشت سراومی خواند اعاده کند او بدعتی است و ترک کننده روایتها و آثاراست و مخالف با سنّت است و از فضیلت نمازجمعه هیچ بهره ای نمی برد اگر نماز پشت سررهبران (حکومت اسلامی) هرکسی هم که باشند خواه نیکوکارو یا بدکرداررا جایز نداند، روش سنّت در«نماز جمعه» این است که بهمراه آنان دورکعت بخواند و معتقد باشد که آنها کامل اند و هیچ نوع شکی در این باره در دلت نباشد.
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
والغزو مَاض مَعَ الإِمَام إِلَى یَوْم الْقِیَامَة الْبر والفاجر لَا یتْرک. وَقِسْمَة الْفَیْء وَإِقَامَة الْحُدُود إِلَى الْأَئِمَّة مَاض لَیْسَ لأحد أَن یطعن عَلَیْهِم وَلَا ینازعهم . وَدفع الصَّدقَات إِلَیْهِم جَائِزَة نَافِذَة من دَفعهَا إِلَیْهِم أَجْزَأت عَنهُ برا کَانَ أَو فَاجِرًا.
ترجمه فارسی :
جهاد به همراه امام نیکوکار و بدکردارتا قیامت ادامه دارد و نباید ترک و رها شود . و تقسیم مال غنیمت و برپائی و اجراء حدود در دست رهبران (و سران حکومت اسلامی) است و برای هیچ کس حق طعنه زنی به آنان و (یا) منازعه و درگیری با آنان را ندارد . و دادن صدقات به رهبران (حکومت اسلامی) مجازاست و هرکس به آنها بدهد صدقاتش ادا شده است خواه آن رهبر نیک کردارباشد و یا اینکه بدکردار باشد .
ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه
متن عربی :
والسمع وَالطَّاعَة للأئمة وأمیر الْمُؤمنِینَ الْبر والفاجر وَمن ولی الْخلَافَة وَاجْتمعَ النَّاس عَلَیْهِ وَرَضوا بِهِ وَمن عَلَیْهِم بِالسَّیْفِ حَتَّى صَار خَلیفَة وَسمی أَمِیر الْمُؤمنِینَ .
ترجمه فارسی :
و شنیدن و پیروی نمودن از رهبران و امیر مسلمانان خواه نیک کردار باشد و یا فاجر و خلاف کار، ضروری است ، «همان گونه که شنیدن و پیروی نمودن ضروری است» از کسی که خلافت و حکومت را به دست گرفته و مردم بر او اتفاق نمودن و به او راضی گشته اند و یا اینکه با زور شمشیر(و قدرت) آمده و خلیفه گشته و امیرمسلمانان گشته است .