۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

سنّت هاى قبل و بعد نمازهاى فرض را توضیح دهید؟

پرسش: سنّت هاى قبل و بعد نمازهاى فرض را کاملا توضیح دهید؟

 

پاسخ: سنّت هاى قبل و بعد نمازهاى فرض از قرار زیرا می باشند:

1 - قبل از نماز فرض صبح، دو رکعت.

2 - قبل از فرض ظهر، چهار رکعت و یا دو رکعت.

3 - بعد از فرض ظهر، دو رکعت.

4 - پیش از نماز جمعه و قبل از شروع خطبه به اندازه دلخواه و بعد از شروع خطبه برای کسی که آنگاه وارد مسجد می شود، فقط دو رکعت.

5 - بعد از نماز جمعه، چهار رکعت و یا دو رکعت.

6 - قبل از عصر، چهار رکعت.

7- قبل از مغرب، دو رکعت.

8 - بعد از مغرب، دو رکعت.

9 - بعد از عشاء، دو رکعت.

برای دانستن این سنّت ها به احادیث زیر توجه نمایید:


1 - عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ: «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ یُصَلِّی قَبْلَ الظُّهْرِ رَکْعَتَیْنِ، وَبَعْدَهَا رَکْعَتَیْنِ، وَبَعْدَ المَغْرِبِ رَکْعَتَیْنِ فِی بَیْتِهِ، وَبَعْدَ العِشَاءِ رَکْعَتَیْنِ، وَکَانَ لاَ یُصَلِّی بَعْدَ الجُمُعَةِ حَتَّى یَنْصَرِفَ، فَیُصَلِّی رَکْعَتَیْنِ». (صحیح بخاری، حدیث: 937)

ترجمه: عبدالله بن عمر رضی الله عنه روایت نمودند: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم قبل از ظهردو رکعت، و بعد از آن دو رکعت، و بعد از مغرب دو رکعت در خانه اش، و بعد از عشاء دو رکعت نماز می خوانند، و بعد از(نماز) جمعه، نماز نمی خواندند تا اینکه به خانه شان می رفتند و(آنجا) دورکعت نماز می خواندند.


2- عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: «إِذَا صَلَّى أَحَدُکُمُ الْجُمُعَةَ فَلْیُصَلِّ بَعْدَهَا أَرْبَعًا». (صحیح مسلم، حدیث: 881)

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هرگاه یک از شما (نماز) جمعه را خواند پس باید که بعد از آن چهار رکعت بخواند.


3- عَنْ ابْنِ عُمَرَ، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً صَلَّى قَبْلَ العَصْرِ أَرْبَعًا». (حدیث حسن، جامع ترمذی، حدیث: 430)

ترجمه: ابن عمر رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: الله به شخصی رحم نماید که قبل از (نماز) عصر چهار رکعت بخواند.


4- عَنْ عَائِشَةَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهَا: «أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَانَ لاَ یَدَعُ أَرْبَعًا قَبْلَ الظُّهْرِ، وَرَکْعَتَیْنِ قَبْلَ الغَدَاةِ». (صحیح بخاری، حدیث: 1182)

ترجمه: عایشه رضی الله عنها روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم (خواندن) چهار رکعت (سنّت) قبل از (فرض) ظهر و دو رکعت (سنّت) قبل از (فرض) صبح را رها نمی کردند.


5- عَن عَبْد اللَّهِ المُزَنِیّ، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «صَلُّوا قَبْلَ صَلاَةِ المَغْرِبِ»، قَالَ: «فِی الثَّالِثَةِ لِمَنْ شَاءَ کَرَاهِیَةَ أَنْ یَتَّخِذَهَا النَّاسُ سُنَّةً». (صحیح بخاری، حدیث: 1183)

ترجمه: عبدالله مزنی رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم (سه بار) فرمودند: قبل ازنماز(فرض) مغرب ، نمازبخوانید، و در باره سوم فرمودند: این برای هرکسی است که می خواهد، (عبدالله می فرماید، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در آخر فرمودند: این برای هرکسی است که می خواهد) بنا برناپسندی این بود که مبادا مردم آن را یک روش و طریقه الزامی بدانند.


6- عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، قَالَ: جَاءَ سُلَیْکٌ الْغَطَفَانِیُّ یَوْمَ الْجُمُعَةِ، وَرَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَخْطُبُ، فَجَلَسَ، فَقَالَ لَهُ: «یَا سُلَیْکُ قُمْ فَارْکَعْ رَکْعَتَیْنِ، وَتَجَوَّزْ فِیهِمَا» ثُمَّ قَالَ: «إِذَا جَاءَ أَحَدُکُمْ یَوْمَ الْجُمُعَةِ، وَالْإِمَامُ یَخْطُبُ، فَلْیَرْکَعْ رَکْعَتَیْنِ، وَلْیَتَجَوَّزْ فِیهِمَا». (صحیح مسلم، حدیث: 875)

ترجمه: جابربن عبدالله رضی الله عنه فرمودند: سُلیک غطفانی روز جمعه وارد (مسجد) شد و (بدون اینکه نمازی بخواند) نشست و در حالی که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم خطبه ایراد می فرمودند، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) خطاب به او فرمودند: ای سُلیک، بلند شو دو رکعت (نماز) بخواند، و آن دو را بصورت مختصر اداء کن و سپس فرمودند: هرگاه یکی از شما روز جمعه وارد (مسجد) شد و امام داشت خطبه می داد، پس دو رکعت بخواند و در آن دو اختصار نماید.

 

7- عَنْ سَلْمَانَ الفَارِسِیِّ، قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: «لاَ یَغْتَسِلُ رَجُلٌ یَوْمَ الجُمُعَةِ، وَیَتَطَهَّرُ مَا اسْتَطَاعَ مِنْ طُهْرٍ، وَیَدَّهِنُ مِنْ دُهْنِهِ، أَوْ یَمَسُّ مِنْ طِیبِ بَیْتِهِ، ثُمَّ یَخْرُجُ فَلاَ یُفَرِّقُ بَیْنَ اثْنَیْنِ، ثُمَّ یُصَلِّی مَا کُتِبَ لَهُ، ثُمَّ یُنْصِتُ إِذَا تَکَلَّمَ الإِمَامُ، إِلَّا غُفِرَ لَهُ مَا بَیْنَهُ وَبَیْنَ الجُمُعَةِ الأُخْرَى». (صحیح بخاری، حدیث: 883)

ترجمه: سلمان فارسی رضی الله عنه فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: مردی روز جمعه غسل نمی کند، وخودش را آن قدر که تواند دارد پاک نمی کند و از روغنش روغن نمی زند و یا از عطر خانه اش عطرنمی زند، که سپس از خانه بیرون شود و در میان دو نفر جدائی نیفکند، سپس آنچه در تقدیرش نوشته شده باشد نماز بخواند، سپس آنگاه که امام شروع به خطبه و سخن گفتن نمود سکوت کند، مگر اینکه (گناهانش) از این جمعه تا جمعه دیگر بخشیده می شود.