ترجمه جامع الترمذی ،حدیث 71 تا 76

بَابُ مَا جَاءَ فِی نَضْحِ بَوْلِ الغُلَامِ قَبْلَ أَنْ یُطْعَمَ

بحث آنچه در(حدیث) درباره آب پاشیدن بر ادرار پسر بچه قبل از این که غذا خور شود، آمده است.

71 - (صحیح) حَدَّثَنَا قُتَیْبَةُ، وَأَحْمَدُ بْنُ مَنِیعٍ، قَالَا: حَدَّثَنَا سُفْیَانُ بْنُ عُیَیْنَةَ، عَنْ الزُّهْرِیِّ، عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ، عَنْ أُمِّ قَیْسٍ بِنْتِ مِحْصَنٍ، قَالَتْ: دَخَلْتُ بِابْنٍ لِی عَلَى النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لَمْ یَأْکُلِ الطَّعَامَ فَبَالَ عَلَیْهِ «فَدَعَا بِمَاءٍ فَرَشَّهُ عَلَیْهِ».

ترجمه: ام قیس دختر محصن رضی الله عنها فرمودند: من با پسری از پسرانم که هنوزغذا خور نشده بود بر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم وارد شدم،(رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم پسرم را دربغل گرفتند واو) بر ایشان ادرارنمود،(رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) درخواست آوردن آب نمودند(و چون آب آورده شد، آب را گرفته) وبرآن (قسمتی از لباس که پسرم ادرارنموده بود) پاشیدند.

بَابُ مَا جَاءَ فِی بَوْلِ مَا یُؤْکَلُ لَحْمُهُ

بحث آنچه در باره ادرارحیواناتی که گوشت آنها خورده می شود آمده است.

72 - (صحیح) حَدَّثَنَا الحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الزَّعْفَرَانِیُّ قَالَ: حَدَّثَنَا عَفَّانُ بْنُ مُسْلِمٍ قَالَ: حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ قَالَ: حَدَّثَنَا حُمَیْدٌ، وَقَتَادَةُ، وَثَابِتٌ، عَنْ أَنَسٍ، أَنَّ نَاسًا مِنْ عُرَیْنَةَ قَدِمُوا المَدِینَةَ، فَاجْتَوَوْهَا، فَبَعَثَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فِی إِبِلِ الصَّدَقَةِ، وَقَالَ: «اشْرَبُوا مِنْ أَلْبَانِهَا وَأَبْوَالِهَا»، فَقَتَلُوا رَاعِیَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، وَاسْتَاقُوا الإِبِلَ، وَارْتَدُّوا عَنِ الإِسْلَامِ، فَأُتِیَ بِهِمُ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، فَقَطَعَ أَیْدِیَهُمْ وَأَرْجُلَهُمْ مِنْ خِلَافٍ، وَسَمَرَ أَعْیُنَهُمْ، وَأَلْقَاهُمْ بِالحَرَّةِ "، قَالَ أَنَسٌ: «فَکُنْتُ أَرَى أَحَدَهُمْ یَکُدُّ الأَرْضَ بِفِیهِ، حَتَّى مَاتُوا»، وَرُبَّمَا قَالَ حَمَّادٌ: «یَکْدُمُ الأَرْضَ بِفِیهِ حَتَّى مَاتُوا».

ترجمه: انس بن مالک رضی الله عنه فرمودند: همانا افرادی ازقبیله عرینه به مدینه آمده (و مسلمان شدند، و چون آب و هوای مدینه به آنها سازگار نبود، و مریض شده بودند، آنها) مدینه را پسند نکردند، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم آنها به نزد شتران صدقه فرستادند، و به آنها گفتند: (به آنجا بروید واز) شیرها و ادرارهای آنها بنوشید، (تا این بیماریتان خوب شود، آنها رفتند و از شیر و ادرار شتران نوشیدند و چون از بیماری شفا یافتند) چوپان رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را کشتند و شتران را با خود بردند و از (دین) اسلام (برگشته) مرتد شدند، (خبر به رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رسید، ایشان حکم دستگیری این مجرمان را صادر کردند، آنها دستگیر شده و) به نزد پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم آورده شدند، دستان و پاهایشان را بر عکس برید، و چشمان آنها را (با میخ آهنی) داغ نمود، و آنها را در (زمین سنگ سیاه مدینه که به) حَرّه مشهور بود انداختند(تا اینکه مُردند).

انس رضی الله فرمودند: من یکی از آنها را دیدم که (ازشدن درد) با دهانش زمین را گاز می گیرفت، (به همین حالت بودند) تا مردند.

و گاهی حماد (رحمه الله یکی از راویان این حدیث) بجای کلمه « یَکُدُّ »،« یَکْدُمُ » می گفت که معنای هر دو یکی است.

73 - (صحیح) حَدَّثَنَا الفَضْلُ بْنُ سَهْلٍ الأَعْرَجُ قَالَ: حَدَّثَنَا یَحْیَى بْنُ غَیْلَانَ، قَالَ: حَدَّثَنَا یَزِیدُ بْنُ زُرَیْعٍ قَالَ: حَدَّثَنَا سُلَیْمَانُ التَّیْمِیُّ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ، قَالَ: «إِنَّمَا سَمَلَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَعْیُنَهُمْ لِأَنَّهُمْ سَمَلُوا أَعْیُنَ الرُّعَاةِ».

ترجمه: انس بن مالک رضی الله عنه فرمودند: همانا اینکه پیامبر چشمان آنها(ی که شتران را دزیده، قتل مرتکب شده و مرتد شده بودند) را (با میخ های آهنی) داغ نمود، (بنا بر قصاص بوده) زیرا آنها چشمان چوبانهای رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را (با میخ های آهنی) داغ نموده بودند.

بَابُ مَا جَاءَ فِی الوُضُوءِ مِنَ الرِّیحِ

بحث آنچه در باره وضو گرفتن از باد و گرد آمده است.

74 - (صحیح) حَدَّثَنَا قُتَیْبَةُ، وَهَنَّادٌ، قَالَا: حَدَّثَنَا وَکِیعٌ، عَنْ شُعْبَةَ، عَنْ سُهَیْلِ بْنِ أَبِی صَالِحٍ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «لَا وُضُوءَ إِلَّا مِنْ صَوْتٍ أَوْ رِیحٍ».

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: (گرفت) وضویی (ضروری) نیست (برای کسی که شک است که آیا از او باد و گردی خارج شده) بجز(اینکه) آواز(ی شنیده شود) و یا (اینکه) بویی (را استشمام کند).

75 - (صحیح) حَدَّثَنَا قُتَیْبَةُ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ العَزِیزِ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ سُهَیْلِ بْنِ أَبِی صَالِحٍ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «إِذَا کَانَ أَحَدُکُمْ فِی المَسْجِدِ فَوَجَدَ رِیحًا بَیْنَ أَلْیَتَیْهِ فَلَا یَخْرُجْ حَتَّى یَسْمَعَ صَوْتًا، أَوْ یَجِدَ رِیحًا».

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هرگاه یکی از شما در مسجد بود، وسپس احساس بیرون شدن باد گردی در میان دو کپل وسرینش نمود، او از مسجد (برای وضوی مجدد) بیرون نشود تا اینکه آوازی بشنود و یا بویی را استشمام کند (و با این طریق به یقین برسد که وضویش شکسته است).

76 - (صحیح) حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَیْلَانَ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ قَالَ: أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ، عَنْ هَمَّامِ بْنِ مُنَبِّهٍ، عَنْ أَبِی هُرَیْرَةَ، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ لَا یَقْبَلُ صَلَاةَ أَحَدِکُمْ إِذَا أَحْدَثَ حَتَّى یَتَوَضَّأَ».

ترجمه: ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: همانا الله نمازیکی از شما را که بی وضو گشت نمی پذیرد تا اینکه (مجددا) وضو بگیرد.