۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

۩۩۩ قـــرآن و سنّت زنــــده بــــاد ۩۩۩

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) (سوره انفال)

ترجمه کتاب لؤلؤ و مرجان حدیث (۳۳۱ تا ۳۴۰)

331 - حدیث ابْنِ عُمَرَ، أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ فِی غَزْوَةِ خَیْبَرَ: مَنْ أَکَلَ مِنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ یَعْنِی الثُّومَ فَلاَ یَقْرَبَنَّ مَسْجِدَنَا .


ترجمه : ابن عمر رضی الله عنه روایت نمودند که همانا پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم در(زمان) جنگ خیبرفرمودند : هرکس از این گیاه سیرخورد پس او هرگز به مسجد ما (اهل اسلام) نزدیک نمی گردد (تا اینکه بوی خوردن سیر از او دورشود) .


332 - حدیث أَنَسٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِیزِ، قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَنَسًا، مَا سَمِعْتَ نَبِیَّ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فِی الثُّومِ فَقَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ أَکَلَ مِنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ فَلاَ یَقْرَبْنَا أَوْ لاَ یُصَلِّیَنَّ مَعَنَا .


ترجمه : عبدالعزیزرحمه الله فرمودند: مردی از انس بن مالک رضی الله عنه پرسید آیا شما درباره (خوردن) سیر از رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم چیزی نشنیده ای؟ ایشان فرمودند : پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم (درباره خوردن سیر) فرمودند : هرکس از این گیاه (سیر) خورد پس او به ما (اهل اسلام) نزدیک نمی گردد و یا اینکه اصلا به همراه ما نماز نمی خواند (تا اینکه بوی سیری که خورده از بین برود).


333 - حدیث جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، زَعَمَ أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: مَنْ أَکَلَ ثُومًا أَوْ بَصَلاً فَلْیَعْتَزِلْنَا أَوْ قَالَ فَلْیَعْتَزِلْ مَسْجِدَنَا وَلْیَقْعُدْ فِی بَیْتِهِ وَأَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أُتِیَ بِقِدْرٍ فِیهِ خَضِرَاتٌ مِنْ بُقُولٍ فَوَجَدَ لَهَا رِیحًا، فَسَأَلَ فَأُخْبِرَ بِمَا فِیهَا مِنَ الْبُقُولِ، فَقَالَ: قَرِّبُوهَا إِلَى بَعْضِ أَصْحَابِهِ کَانَ مَعَهُ فَلَمَّا رَآهُ کَرِهَ أَکْلَهَا، قَالَ: کُلْ فَإِنِّی أُنَاجِی مَنْ لاَ تُنَاجِی .


ترجمه : جابربن عبدالله رضی الله عنه گمان نمودند که همانا پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: هرکس سیرو یا پیاز خورد پس باید که از ما (اهل اسلام) دوری کند و یا اینکه (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : باید که از مسجد ما (اهل اسلام) دورنماید و باید که در خانه اش بنشیند (تا اینکه بوی بد سیر و پیاز از بین برود) و همانا (یک وقتی) برای پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم دیگ (غذائی) که در آن برخی از سبزیجات بودند آورده شد ، (پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم) بویی را استشمام نمودند، سپس پرسیدند (که چه نوع سبزیجات در این غذا ریخته شده است؟) به پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم خبرداد شد که (دراین غذا) چه نوع سبزیجاتی ریخته شده است ، (در آن وقت بود که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : این غذاها را به برخی از یارانش که همراهش بودند پیش کنند، وچون رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دیدند که آن صحابه اش که غذا برایش پیش شده، خوردن ازآن غذا را ناپسند می دارد ، فرمودند : بخور همانا من باکسی سرگوشی می کنم که تو سرگوشی نمی کنی .


334 - حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: إِذَا نُودِیَ بِالصَّلاَةِ أَدْبَرَ الشَّیْطَانُ وَلَهُ ضُرَاطٌ حَتَّى لاَ یَسْمَعَ الأَذَانَ، فَإِذَا قُضِیَ ْالأَذَانُ أَقْبَلَ، فَإِذَا ثُوِّبَ بِهَا أَدْبَرَ، فَإِذَا قُضِیَ التَّثْوِیبُ أَقْبَلَ، حَتَّى یَخْطِرَ بَیْنَ الْمَرْءِ وَنَفْسِهِ، یَقُولُ اذْکُرْ کَذَا وَکَذَا، مَا لَمْ یَکُنْ یَذْکُرُ، حَتَّى یَظَلَّ الرَّجُلُ إِنْ یَدْرِی کَمْ صَلَّى فَإِذَا لَمْ یَدْرِ أَحَدُکُمْ کَمْ صَلَّى، ثَلاَثًا أَوْ أَرْبَعًا، فَلْیَسْجُدْ سَجْدَتَیْنِ وَهُوَ جَالِسٌ .


ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : آنگاه که برای نماز اذان داده می شود شیطان پشت گردانده و در حالی که سرو صدا نموده وباد و گرد صدا دار از او کنده می شود( فرارمی کند) تا اینکه اذان را نشنود، و چون اذان تمام شود ، دوباره رو گردانده و می آید، وچون اقامه گفته شود (دوباره) پشت گردانده (و فرارمی کند) ، و چون اقامه تمام شد (دوباره) رو گردانده و می آید، ( و شروع به وسوسه اندازی می نماید) تا اینکه در میان شخص و دلش مانع شده ، و با او می گوید فلان چیز و فلان کار را بیاد آور، (و چیزهایی را بیادش می اندازه که (قبل ازشروع نماز) نبوده که بیاد آورد، تا اینکه فرد به گونه ای (دچار فکر و وسوسه) می گردد که نمی داند چند(رکعت) نماز خوانده است ، لذا هرگاه که یکی از شما (بنا بر وسوسه های شیطانی) ندانست که چند (رکعت) نماز خوانده ، سه (رکعت خوانده) و یا چهار(رکعت)، (در آن وقت، رکعات کم تر را اعتبار نموده و به نمازش ادامه دهد تا تمام شود) و سپس (در پایان) نماز باید در حالی که نشسته است (قبل از سلام) دو سجده (بعنوان سجده سهو) انجام دهد .


335 - حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ بُحَیْنَةَ رضی الله عنه، قَالَ: صَلَّى لَنَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ رَکْعَتَیْنِ مِنْ بَعْضِ الصَّلَوَاتِ، ثُمَّ قَامَ فَلَمْ یَجْلِسْ، فَقَامَ النَّاسُ مَعَهُ، فَلَمَّا قَضَى صَلاَتَهُ وَنَظَرْنَا تَسْلِیمَهُ کَبَّرَ قَبْلَ التَّسْلِیمِ، فَسَجَدَ سَجْدَتَیْنِ وَهُوَ جَالِسٌ، ثُمَّ سَلَّمَ .


ترجمه : عبدالله بن بحینه رضی الله عنه فرمودند : رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم برای ما پیش نمازی داده و دو رکعت از یکی ازنمازها ی (چهاررکعتی ، ظهر و یا عصر) را خواندند، سپس (فراموش نموده که و برای تشهد اول بنشینند، لذا) ننشستند (و برای رکعت سوم) بلند شدند، و مردم (نیز) با ایشان بلند شدند، و چون نمازشان را به پایان رساندند و ما منتظر سلام دادنشان بودیم که الله اکبرگفته و پیش از سلام دادن ، دوسجده و در حالی که نشسته بودند بجا آورده و سپس سلام دادند .


336 - حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ، قَالَ: صَلَّى النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، (قَالَ إِبْرَاهِیمُ، أَحَدُ الرُّوَاةِ، لاَ أَدْرِی زَادَ أَوْ نَقَصَ) ؛ فَلَمَّا سَلَّمَ قِیلَ لَهُ یَا رَسُولَ اللهِ أَحَدَثَ فِی الصَّلاَةِ شَیْءٌ قَالَ: وَمَا ذَاکَ قَالُوا: صَلَّیْتَ کَذَا وَکَذَا فَثَنَى رِجْلَیْهِ وَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ وَسَجَدَ سَجْدَتَیْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ فَلَمَّا أَقْبَلَ عَلَیْنَا بِوَجْهِهِ، قَالَ: إِنَّهُ لَوْ حَدَثَ فِی الصَّلاَةِ شَیْءٌ لَنَبَّأْتُکُمْ بِهِ، وَلکِنْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ أَنْسى کَمَا تَنْسَوْنَ، فَإِذَا نَسِیتُ فَذَکِّرُونِی، وَإِذَا شَکَّ أَحَدُکُمْ فِی صَلاَتِهِ فَلْیَتَحَرَّ الصَّوَابَ فَلْیُتِمَّ عَلَیْهِ، ثُمَّ لِیسَلِّمْ ثُمَّ یَسْجُدْ سَجْدَتَیْنِ .


ترجمه : عبد الله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند: پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم نمازی را خواندند (ابراهیم یکی از راویان این حدیث می گوید، نمی دانم که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم در این نماز چیزی براعمال آن را اضافه نمودند و یا اینکه از اعمال نمازکم نمودند)؛ و چون سلام دادند، (از سوی صحابه رضی الله عنهم ) به ایشان گفته شد ای رسول الله آیا چیز(حدیدی) در نماز ایجاد شده است ، ایشان فرمودند : مگر چه شده است ؟ (صحابه رضی الله عنهم) گفتند : شما چنین و چنان نماز خواندید،(رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم) هردو پایشان راخوابنده و رخ به سوی قبله نموده و دو سجده (برای سهو) انجام دادند، سپس سلام دادند و چون بعد ازسلام چهره (مبارک ) شان را به سمت ما گرداند، فرمودند: همانا اگر در نماز (چیز) جدیدی (اضافه و یا کم) می شد قطعا شمارا نسبت به آن خبردارمی کردم ، و لیکن همانا من همانند شما انسان هستم ، (و گه گاهی چیزی را) فراموش می کنم همان گونه که شما فراموش می کنید، لذا هرگاه که (چیزی) را فراموش کردم شما مرا یاد دهانی کنید، لذا هرگاه یکی از شما در نمازش شک نمود پس باید که فکر نماید تا که آنچه درست است را بداند و سپس باید برهمان (نمازش را) تکمیل کند، سپس باید که سلام دهد و سپس دو سجده (برای سهو) بجا آورد (و سپس دو باره سلام دهد و نمازش را به پایان برساند) .


337 - حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ، قَالَ: صَلَّى بِنَا النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ الظُّهْرَ رَکْعَتَیْنِ، ثُمَّ سَلَّمَ، ثُمَّ قَامَ إِلَى خَشَبَةٍ فِی مُقَدِّمِ الْمَسْجِدِ وَوَضَعَ یَدَهُ عَلَیْهَا؛ وَفِی الْقَوْمِ یَوْمَئِذٍ أَبُو بَکْرٍ وَعُمَرُ فهَابَا أَنْ یُکَلِّمَاهُ، وَخَرَجَ سَرَعَانُ النَّاسِ، فَقَالُوا: قَصُرَتِ الصَّلاَةُ، وَفِی الْقَوْمِ رَجُلٌ کَان النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَدْعُوهُ ذَا الْیَدَیْنِ، فَقَالَ: یَا نَبِیَّ اللهِ أَنَسِیت أَمْ قَصُرَتْ، فَقَالَ: لَمْ أَنْسَ وَلَمْ تَقْصُرْ، قَالُوا: بَلْ نَسِیتَ یَا رَسُولَ اللهِ قَالَ: صَدَقَ ذُو الْیَدَیْنِ، فَقَامَ فَصَلَّى رَکْعَتَیْنِ ثُمَّ سَلَّمَ، ثُمَّ کَبَّرَ فَسَجَدَ مِثْلَ سُجُودِهِ أَوْ أَطْوَلَ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَکَبَّرَ، ثُمَّ وَضَعَ مِثْلَ سُجُودِهِ أَوْ أَطْوَلَ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَکَبَّرَ.


ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه فرمودند: پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم برای ما ازنماز ظهر دو رکعت را خوانده و سپس سلام دادند، و بعد از آن بلند شده به سمت چوبی رفتند که درسمت جلوی مسجد قرار داشت (و در آنجا ایستاده ) و دست مبارک را برآن نهادند ، (در آن روز) در میان افراد(موجود در مسجد) ابوبکر و عمر (رضی الله عنهما ، نیز) بودند ولی این دو(بزرگوار) ترسیدند که (در این باره) با رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم سخنی بگویند، و افراد عجله کاری که (معمولا) زود (از مسجد) بیرون می رفتند، از مسجد بیرون شدند، و می گفتند که نمازکوتاه (و تعداد رکعتهای آن) کم گشته است ، و در میان افراد (موجود در مسجد) مردی بود که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم اورا با (لقب) ذوالیدین فرا می خواند و صدا می زد ( او) گفت :  ای پیامبرالله، آیا شما فراموش نمودید (که دو رکعت دیگر نماز ظهر را بخوانید) و یا اینکه نماز کوتاه و(تعداد رکعتهای آن) کم گشته است ؟  (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : نه من فراموش نموده ام و نه هم نماز کوتاه و(تعداد رکعتهای آن) کم گشته است، (صحابه موجود در مسجد) گفتند : بلکه فراموش نمودید ای رسول الله ، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند : (پس) ذوالیدین راست گفته است ، سپس (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دوباره) ایستاده و دو رکعت (باقی مانده نماز ظهر) را خوانده و سپس (بعد از خواندن تشهد و درودها و دعاها) سلام دادند ، و سپس الله اکبرگفته و(برای سهو) سجده نمودند همانند سجدهای (نماز) خویش و یا اینکه طولانی تراز آنها ، سپس سرشان را از سجده (اول) بلند نموده و الله اکبر گفتند و سپس سجده (دوم ) را نموده همانند سجده های (نماز) خویش انجام داده و یا طولانی تر از آنها، و سپس سرشان را از سجده (دوم) بلند نموده و الله اکبر گفتن (و سپس بدون این که تشهد و یا درودی بخوانند دوباره سلام داده و نمازشان را به پایان رساندند ) .


338 - حدیث ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: کَانَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَقْرَأُ عَلَیْنَا السُّورَةَ، فِیهَا السَّجْدَةُ، فَیَسْجُدُ وَنَسْجُدُ حَتَّى مَا یَجِدُ أَحَدُنَا مَوْضِعَ جَبْهَتِهِ .


ترجمه : ابن عمر رضی الله عنه فرمودند : (عادت) پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم (معمولا، براین) بود که اگرسوره ای را برما تلاوت می کردند که در آن آیه سجده ای وجود می داشت (بعد از خواندن آیه سجده) ایشان سجده می نمودند و ما نیز بهمراه ایشان سجده می کردیم حتی (گاهی) یکی ازما (برای گذاشتن) پیشانی خویش (بر زمین) مکان مناسبی را نمی یافت .


339 - حدیث عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ رضی الله عنه، قَالَ: قَرَأَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ النَّجْمَ بِمَکَّةَ فَسَجَدَ فِیهَا وَسَجَدَ مَنْ مَعَهُ غَیْرَ شَیْخٍ أَخَذَ کفًّا مِنْ حَصًى أَوْ تُرَابٍ فَرَفَعَهُ إِلَى جَبْهَتِهِ، وَقَال: یَکْفِینِی هذَا؛ فَرَأَیْتُهُ بَعْدَ ذلِکَ قُتِلَ کَافِرًا .


ترجمه : عبدالله بن مسعود رضی الله عنه فرمودند : پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم در مکه سوره نجم را خواندند (وبعد از خواندن آیه سجده ای که در این سوره است) سجده نمودند وهرکس (از مسلمانان و کفارکه در آنجا) همراه ایشان بودند سجده نمودند بجز یک پیرمردی (به نام امیه بن خلف) که مشت ریگی و یا خاکی گرفته و آن را به سمت پیشانیش بالا برد (و پیشانیش را برآن گذاشت) و گفت : برای من همین کفایت می کند؛ (و نیازی به پایین گرفتن سرو برزمین گذاشتن آن نیست) ، (ابن مسعود رضی الله عنه) می فرمایند: بعدها دیدم که این (پیرمرد که امیه بن خلف نام داشت، در جنگ بدر در حالی که) کافر (بود) کشته شد .


340 - حدیث زَیْدِ بْنِ ثَابِتٍ عَنْ عَطَاءِ بْنِ یَسَارٍ، أَنَّهُ سَأَلَ زَیْدَ بْنَ ثَابِتٍ رضی الله عنه، فَزَعَمَ أَنَّهُ قَرأَ عَلَى النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَالنَّجْمِ فَلَمْ یَسْجُدْ فِیهَا.


ترجمه : از عطاء بن یسار رحمه الله روایت است که همانا ایشان از زید بن ثابت رضی الله عنه (در باره سجده تلاوت در سوره نجم) پرسیدند، زید بن ثابت رضی الله عنه گمان نمودند که همانا ایشان (سور) نجم را برپیامبرصلی الله علیه و آله وسلم خواندند، و رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم (برای آیه سجده این سوره) سجده تلاوت بجا نیاوردند .