ترجمه کتاب لؤلؤ و مرجان حدیث (۲۴۲ تا ۲۵۲)

(242) حدیث أَبِی مُوسى، قَالَ: مَرِضَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَاشْتَدَّ مَرَضُهُ، فَقَالَ: مُرُوا أَبَا بَکْرٍ فَلْیُصَلِّ بِالنَّاسِ قَالَتْ عَائِشَةُ: إِنَّهُ رَجُلٌ رَقِیقٌ إِذَا قَامَ مَقَامَکَ لَمْ یَسْتَطِعْ أَنْ یُصَلِّیَ بِالنَّاس، قَالَ: مُرُوا أَبَا بَکْرٍ فَلْیُصَلِّ بِالنَّاسِ، فَعَادَتْ، فَقَالَ: مُرِی أَبَا بَکْرٍ فَلْیُصَلِّ بِالنَّاسِ فَإِنَّکُنَّ صَوَاحِبُ یُوسُفَ فَأَتَاهُ الرَّسُولُ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فِی حَیَاةِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ .

ترجمه :ابوموسی اشعری رضی الله عنه فرمودند : پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم بیمارشدند وبیماری ایشان شدید و زیاد گشته بود که ایشان فرمودند : به ابوبکر دستور دهید تا برای مردم پیش نمازی دهد ، عایشه(رضی الله عنها) گفتند : همانا ابوبکر (رضی الله عنه) آدمی نرم (دل) است و چون سر جای شما (برای امامت و پیش نمازی) به ایستند (از شدت گریه) نمی تواند که برای مردم پیش نمازی داده و نماز بخواند (لذا به کس دیگر دستور دهید تا برای مردم امامت داده ونماز بخواند) ، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دوباره) فرمودند : به ابوبکر دستور دهید تا برای مردم پیش نمازی دهد ، عایشه (رضی الله عنها) دوباره همان حرفشان را تکرار نمودند، (رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم این دفعه خطاب به عایشه رضی الله عنها) فرمودند : به ابوبکر بگو که برای مردم پیش نمازی داده و نماز بخواند همانا شما زنان همانند زنان (دوران) یوسف (علیه السلام) هستید (که حقیقت را بیان نمی کنید، و بهانه غیرواقعی بیان می نمایید)، (سپس کسی را به نزد ابوبکر رضی الله عنه فرستادند) و آن قاصد به نزد ابوبکر رضی الله عنه رفت ( و به او گفت که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به شما دستور داده تا برای مردم پیش نمازی داده و نماز بخوانید، بعد از این دستور) ابوبکر رضی الله عنه در حیات و زندگی پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم برای مردم پیش نمازی داده نماز می خواندند .  

(243) حدیث سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ السَّاعِدِیِّ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ ذَهَبَ إِلَى بَنِی عَمْرِو بْنِ عَوْفٍ لِیُصْلِحَ بَیْنَهُمْ، فَحَانَتِ الصَّلاَةُ، فَجَاءَ الْمُؤَذِّنُ إِلَى أَبِی بَکْرٍ، فَقَالَ: أَتُصَلِّی بِالنَّاسِ فَأُقِیم قَالَ: نَعَمْ فَصَلَّى أَبُو بَکْرٍ؛ فَجَاءَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَالنَّاسُ فِی الصَّلاَةِ، فَتَخَلَّصَ حَتَّى وَقَفَ فِی الصَّفِّ، فَصَفَّقَ النَّاسُ، وَکَانَ أَبُو بَکْرٍ لاَ یَلْتَفِتُ فِی صَلاَتِهِ، فَلَمَّا أَکْثَرَ النَّاسُ التَّصْفِیقَ الْتَفَتَ فَرَأَى رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، فَأَشَارَ إِلَیْهِ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَنِ امْکُثْ مَکَانَکَ، فَرَفَعَ أَبُو بَکْرٍ رضی الله عنه یَدَیْهِ فَحَمِدَ اللهَ عَلَى مَا أَمَرَهُ بِهِ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ مِنْ ذلِکَ، ثُمَّ اسْتَأْخَرَ أَبُو بَکْرٍ حَتَّى اسْتَوَى فِی الصَّفِّ، وَتَقَدَّمَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَصَلَّى؛ فَلَمَّا انْصَرَفَ، قَالَ: یَا أَبَا بَکْرٍ مَا مَنَعَکَ أَنْ تَثْبُتَ إِذْ أَمَرْتُکَ فَقَالَ أَبُو بَکْرٍ: مَا کَانَ لاِبْنِ أَبِی قُحَافَةَ أَنْ یُصَلِّی بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ؛ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: مَا لِی رَأَیْتُکُمْ أَکْثَرْتُمُ التَّصْفِیقَ مَنْ رَابَهُ شَیْءٌ فِی صَلاَتِهَ فَلْیُسَبِّحْ فَإِنَّهُ إِذَا سَبَّحَ الْتُفِتَ إِلَیْهِ، وَإِنَّمَا التَّصْفِیقُ لِلنِّسَاءِ .

ترجمه : سهل بن سعد ساعدی رضی الله عنه فرمودند: همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به سوی بنی عمروبن عوف رفته تا در میان آنها صلح برقرارنماید، وقت نماز فرا رسید مؤذن به نزد ابوبکر آمده و گفتند: آیا اگر اقامه گفته شود برای مردم پیش نمازی می دهی ؟ «ابوبکر رضی الله عنه» فرمودند: بله و ابوبکر شروع نمودند به نمازخواندن که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم تشریف آوردند و در حالی که مردم در «حال» نماز «خواندن» بودند، رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم خودرا از مردم رهانندند تا اینکه آمده در صف اول ایستادند، و مردم شروع به کف زدن نمودند، و ابوبکرعادتش براین بود که « به هنگام نماز خواندن» در نمازش به چیزدیگری «غیر از نمازش » نگاه و توجه نمی نمودند، و چون مردم زیاد گف زدند ابوبکر نگاه نموده و رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را دیدند «که در صف اول ایستاده اند» رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به ایشان اشاره نمودند که سر جایت بمان «و برای مردم پیش نمازی بده »، سپس ابوبکر دوستش را بلند نموده و ستایش الله را بجا آورد که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم به ایشان دستور دادند تا اینکه به پیش نمازی ادامه دهند، سپس ابوبکر عقب آمده تا اینکه در صف برابر شده و ایستادند و رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم جلو رفته وپیش نمازی دادند؛ و چون نماز به پایان رسید به سمت مردم چرخیدند و گفتند: ای ابوبکر چه مانع شد از اینکه سرجایت بمانی «و پیش نمازی بدهی» زمانی که به تو دستور دادم ، ابوبکر فرمودند : برای پسرابوقحافه مناسب نبود که در جلوی رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بوده و برای ایشان پیش نمازی دهد؛ سپس رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم «خطاب به مردم» گفتند : چه شده که شما را دیدم که زیاد کف زدید هرکس در نمازش مشکلی پیش آمد «و خواست امامش را متوجه سازد» باید که سبحان الله بگوید و چون «مقتدی» سبحان الله بگوید «امام» متوجه می شود و نگاه می کند، همانا کف زدن «در نماز برای متوجه نمودن امام» مخصوص زنان است .

(244) حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ رضی الله عنه، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: التَّسْبِیحُ لِلرِّجَالِ وَالتَّصْفِیقُ لِلنِّسَاءِ .

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : (هرگاه در نماز مشکلی پیش آمد، و خواستید امام را متوجه آن مشکل سازید این را بدانید که) سبحان الله گفتن مخصوص مردان (مقتدی) است و کف زدن مخصوص زنان (مقتدی) است (که تا با آن امام را متوجه سازند).

(245) حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: هَلْ تَرَوْنَ قِبْلَتِی ههُنَا فَوَاللهِ مَا یَخْفَى عَلَیَّ خُشُوعُکُمْ وَلاَ رُکُوعُکْم، إِنِّی لأَرَاکُمْ مِنْ وَرَاءِ ظَهْرِی .

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند همانا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم (به سمت قله اشاره نموده وسپس) فرمودند : آیا شما در اینجا قبله مرا می بینید (و در حالی که چهره من بسوی قبله است و شما پشت سر من در نماز ایستاده هستید) سوگند به الله نه تواضع وفروتنی شما بر من پوشیده می ماند و نه هم رکوع شما ، قطعا من شما را (در هنگام نماز) از پشت سرم می بینم (پس نمازی متواضعانه وبا آرامش بخوانید).

(246) حدیث أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: أَقِیمُوا الرُّکُوعَ وَالسُّجُودَ فَوَاللهِ إِنِّی لأَرَاکُمْ مِنْ بَعْدِی، وَرُبَّمَا قَالَ: مِنْ بَعْدِ ظَهْرِی إِذَا رَکَعْتُمْ وَسَجَدْتُمْ .

ترجمه : انس بن مالک رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: رکوع و سجده «نمازتان» را راست برپا دارید «و درست انجام دهید» زیرا سوگند به الله همانا من شما را «به هنگام نماز» از پشت سرم می بینم ، «راوی » گاهی چنین روایت نموده «که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم » فرمودند : همانا من شما را «به هنگام نماز» ازپشت سر خودم آنگاه که رکوع و سجده می کنید می بینم .

(247) حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: أَمَا یَخْشَى أَحَدُکُمْ، أَوْ لاَ یَخْشَى أَحَدُکُمْ إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ قَبْلَ الإِمَامِ أَنْ یَجْعَلَ اللهُ رَأْسَهُ رَأْسَ حِمَارٍ، أَوْ یَجْعَلَ اللهُ صُورَتَهُ صُورَةَ حِمَارٍ.

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: آیا یکی از شما نمی ترسد آنگاه که سرش «در نماز» را پیش از امام  و پیش نمازش بلند می کند اینکه الله سر او را سر خر گرداند و یا اینکه الله چهره او چهره خر گرداند.

(248) حدیث أَنَسٍ، عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: سَوُّوا صَفُوفَکمْ فَإِنَّ تَسْوِیَةَ الصُّفوفِ مِنْ إِقَامَةِ الصَّلاَةِ .

ترجمه : انس رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: صف هایتان را راست و برابرنمایید همانا برابری و راستی صفها از برپائی نماز است .

(249) حدیث أَنَسٍ، أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: أَقِیمُو الصُّفُوفَ فَإِنِّی أَرَاکُمْ خَلْفَ ظَهْرِی .

ترجمه : انس رضی الله عنه روایت نمودند که پیامبرصلی الله علیه و آله وسلبم فرمودند: صف ها را «به هنگام نماز» راست و برابر نمایید همانا من «به هنگام نماز» شما را از پشت سرم می بینم .

(250) حدیث النُّعْمَانِ بْنِ بَشِیرٍ، قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: لَتُسَوُّنَّ صُفُوفَکُمْ، أَوْ لَیُخَالِفَنَّ اللهُ بَیْنَ وُجُوهِکُمْ .

ترجمه : نعمان بن بشیر رضی الله عنه فرمودند: پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: باید که صف هایتان را «به هنگام نماز خواندن» راست و برابر نمایید و یا اینکه حتما الله «متعال» در میان چهرهایتان اختلاف خواهند انداخت .

(251) حدیث أَبِی هُرَیْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی النِّدَاءِ وَالصَفِّ الأَوَّلِ، ثُمَّ لَمْ یَجِدُوا إِلاَّ أَنْ یَسْتَهِمُوا عَلَیْهِ لاَسْتَهَمُوا، وَلَوْ یَعْلَمُونَ مَا فِی التَّهْجِیرِ لاَسْتَبَقُوا إِلَیْهِ، وَلَوْ یَعْلَمُونَ مَا فِی الْعَتَمَةِ وَالصُّبْحِ لأَتَوْهُمَا وَلَوْ حَبْوًا .

ترجمه : ابوهریره رضی الله عنه روایت نمودند که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: اگرمردم می دانستند که در اذان دادن و ایستادن در صف اول نماز چقدر اجر و ثواب دارد و سپس موقعیت اذان دادن و ایستادن در صف اول نماز برای آنها مهیا نمی شد و بدان دست نمی یافتند مگر اینکه قرعه کشی کنند برای این کارها قرعه کشی می کردند و اگر مردم می دانستند که در زمان شدت گرما و اول وقت ، نماز ظهر را خواندن چقدر اجر و ثواب دارد برای رفتن بسوی آن از یکدیگر سبقت می گرفتند و اگر مردم می دانستند که «شرکت در جماعت » نمازعشاء و نمازصبح چقدر اجر و ثواب دارد خزیده خزیده به سوی «مسجد برای شرکت در» این دو «نماز» می آمدند. 

(252) حدیث سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ، قَالَ: کَانَ رِجَالٌ یُصلُّونَ مَعَ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ عَاقِدِی أُزْرِهِمْ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ کَهَیْئَةِ الصِّبْیَانِ، وَیُقَالُ لِلنِّسَاءِ: لاَ تَرْفَعْنَ رُؤُوسَکُنَّ حَتَّى یَسْتَوِیَ الرِّجَالُ جُلُوسًا.

ترجمه : سهل بن سعد رضی الله عنه فرمودند: مردان بودند که بهمراه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نماز می خواندند و در حالی که لنگی های خودشان را برپشت گردنهایشان همانند بچه ها گره می زدند و به زنانی « که در نماز جماعت شرکت می کردند» گفته می شد که سرهایشان را «از سجده بلند» نکنند تا اینکه مردان «سرانشان را از سجده بلنده نموده و» راست بنشینند «تا اینکه زنان عورت مردان را نبینند» .