عقیده امام احمد بن حنبل رحمه الله (۲۰)

 ترجمه: کتاب أصول السنة امام احمد بن حنبل رضی الله عنه 

متن عربی :

والنفاق هُوَ الْکفْر أَن یکفر بِاللَّه ویعبد غَیره وَیظْهر الْإِسْلَام فِی الْعَلَانِیَة مثل الْمُنَافِقین الَّذین کَانُوا على عهد رَسُول الله صلى الله عَلَیْهِ وَسلم . (ثَلَاث من کن فِیهِ فَهُوَ مُنَافِق) على التَّغْلِیظ نرویها کَمَا جَاءَت وَلَا نقیسها وَقَوله (لَا ترجعوا بعدِی کفَّارًا ضلالا یضْرب بَعْضکُم رِقَاب بعض) وَمثل (إِذا التقى المسلمان بسیفهما فالقاتل والمقتول فِی النَّار) وَمثل (سباب الْمُسلم فسوق وقتاله کفر) وَمثل (من قَالَ لِأَخِیهِ یَا کَافِر فقد بَاء بهَا أَحدهمَا) وَمثل (کفر بِاللَّه تبرؤ من نسب وَإِن دق) وَنَحْو هَذِه الْأَحَادِیث مِمَّا قد صَحَّ وَحفظ فَإنَّا نسلم لَهُ وَإِن لم نعلم تَفْسِیرهَا وَلَا نتکلم فِیهَا وَلَا نجادل فِیهَا وَلَا نفسر هَذِه الْأَحَادِیث إِلَّا مثل مَا جَاءَت لَا نردها إِلَّا بِأَحَق مِنْهَا.

ترجمه فارسی : 

نفاق «در اصل» همان کفری است که فرد « درباطن خودش» به الله کفر می ورزد و غیرازاو را عبادت می نماید ولی درظاهر تظاهر به اسلام می نماید همانند منافقینی که در زمان رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم بوده اند ، این حدیث « ثَلَاث من کن فِیهِ فَهُوَ مُنَافِق » یعنی هرکس سه عادت در او باشد پس او منافق است، برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است ما آن را همانگونه که آمده روایت می کنیم و بر آن «چیزی را» قیاس نمی کنیم، و «همچنین این» گفته «رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم» (لَا ترجعوا بعدِی کفَّارًا ضلالا یضْرب بَعْضکُم رِقَاب بعض) یعنی : بعد از من کفار گمراه نگردید که درآن وقت گردنهای یکدیگر را خواهید زد « برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است »همان گونه که حدیث (سباب الْمُسلم فسوق وقتاله کفر)  یعنی : دشنام دادن مسلمان فسق و در گیری و جنگ با او کفراست « برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است » همان گونه که حدیث : (من قَالَ لِأَخِیهِ یَا کَافِر فقد بَاء بهَا أَحدهمَا) یعنی : هرکس به برادر«دینی» خود بگوید: ای کافر، کفربه یکی از آن دوبازخواهد گشت ، « برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است »، همان گونه که حدیث: (کفر بِاللَّه تبرؤ من نسب وَإِن دق) یعنی اظهار از نسب گرچه باریک هم باشد کفر به الله محسوب می شود « برای بزرگ بیان نمودن جرم گناه است »، آری همانند این نوع احادیث که با «سندهای»صحیح به اثبات رسیده و محفوظ اند قطعا ما «آنها را قبول می داریم و» تسلیم آنها هستیم و گرچه توضیح «واقعی و کامل آنها را» ندانیم و نسبت به «رد و یا توجیح نادرست» آنها سخن نمی گوییم و در باره آنها مجادله و مباحثه نمی کنیم و این نوع احادیث را (هیچ) تفسیرو توضیح نمی نماییم مگر همانگونه که آمده اند وآنها را رد نمی کنیم مگر اینکه دلیل بهتر و به حق نزدیک تری از آنها ببینیم .